Ο Marky Ramone μιλάει για τους Sid Vicious, Lemmy, Phil Spector, Ramones & το CBGH

"Αρκετές συνεντεύξεις για μιά μόνο ζωή υποθέτω, ε Marky; "...λέω στον θρυλικό (ναι, είναι) Marky Ramone...
Διαβάστηκε φορες
"Αρκετές συνεντεύξεις για μιά μόνο ζωή υποθέτω, ε Marky; "...λέω στον θρυλικό (ναι, είναι) Marky Ramone που είναι στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής από τη Νέα Υόρκη, για να σπάσει ο πάγος που λένε... Ο Marky γελάει δυνατά (ήταν ολοφάνερα ευδιάθετος έτσι κι αλλιώς) και η κουβέντα ξεκινάει..
 
"Δουλεύω συνεχώς πάνω στο νέο μου βιβλίο αυτή την εποχή Δημήτρη. Όχι λοιπόν, δεν ετοιμάζω κάποιο νέο άλμπουμ ή κάτι τέτοιο αυτή την περίοδο. Αυτό το βιβλίο ξέρεις είναι πολύ σημαντικό για μένα, είναι η ίδια μου η ζωή απο την πρώτη μέρα που άνοιξα τα μάτια μου κι όλα αυτά ανάμεσα... Οι Ramones, Wayne Counte, Richard Hell, η δικιά μου Αμερική, η αλήθεια πίσω απο τους μύθους, οι μύθοι μέσα απο αληθινές ιστορίες που γράφω εκεί, το πως γεννήθηκαν, "ολα αυτά...Νύχτες και μέρες στο CBGB με τα παιδιά, εικόνες, ένας ολόκληρος κόσμος και αρκετές ιστορίες με τον Phil Spector επίσης (γέλια!)

Όχι, οχι!Ποτέ δεν τράβηξε πιστόλι (η γνωστή ιστορία...) κατα την διάρκεια των ηχογραφήσεων του "End Of The Century", ήμουν εκεί, το έζησα. Αυτό λοιπόν ποτέ δεν συνέβει (του λεω πως ΠΡΕΠΕΙ να έχει συμβεί, γιατί το έχω αναφέρει στην εκπομπή μου, άρα συνέβει. Φυσικά γελάει!!!) Τίποτα τέτοιο δε συνέβει ποτέ, "οχι, το ήξερα πως θα με ρωτήσεις αυτή την ερώτηση με το που ανέφερες το όνομα του Phil..ΟΚ, ΕΙΝΑΙ ο Phil Spector... Ξέρεις, μας είχε "μαντρωμένους" εκεί μέσα για μέρες βέβαια, για να πετύχει το αποτέλεσμα που είχε στο μυαλό του, μα η ιστορία με το οπλο, ήταν απλά μια ιστορία του Dee Dee και δε συνέβει ποτε...

Βέβαια, πρέπει να σου πω πως οπλοφορούσε (!!) οκ, είχε πάνω του όπλο, μα ποτέ δεν το έστρεψε εναντίον μας. Είναι ένας μύθος..

Ναι, έχεις δίκιο..Το Rock & Roll είναι γεμάτο μύθους άλλωστε και το ιδιο ΕΙΝΑΙ άλλωστε μέχρι ένα βαθμό ένας καταπληκτικός μύθος, ένα όνειρο, μα αυτή η ιστορία δεν συνέβει ποτε. Πολλά περισσότερα, η αληθινή ιστορία των RAMONES, θα βρίσκεται όπως σου είπα πριν μέσα στο βιβλίο που ετοίμάζω. Πιστεύω αρχές του 2013 να είναι στην αγορά. Ολα όσα γράφω εκεί, ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ, γιατί ήμουν εκεί, ΕΖΗΣΑ την ιστορία, και τώρα που όλοι εχουν φύγει, θέλω να πω τα πράγματα ακριβώς όπως τα έζησα να συμβαίνουν Δημήτρη κι όχι οπως τα "θυμάται" (...) ένας roadie ας πούμε, ή ο οποισδήποτε αν θες. Εκεί θα υπάρχει όλη η ιστορία, όλες οι ιστορίες μαζί, ακριβώς όπως τις έζησα με τα παιδια..."

'Δεν είναι απλό ξέρεις να είμαι ο τελευταίος αυτής της ιστορίας (...) Oι Ramones, όπως κι εσύ μου λες 'αλλωστε,σημαίνουν πολλά πράγματα για τόσους ακροατές για τόσα χρόνια,τόσα πολλά... Νιώθω λοιπόν πως μέσα ΚΑΙ από τα τραγούδια, πρέπει να κρατήσω το πνεύμα αυτής της μπάντας ζωντανό με έναν ΕΝΤΙΜΟ τρόπο... Αυτό κάνω και το χαίρομαι βέβαια και είναι ΚΑΙ αυτό σημαντικό ξέρεις... Λέγαμε πριν για τους μύθους, ναι οι μύθοι, μα όλα αυτά είναι πράγματα που κάποιοι τα έβαλαν μέσα στη μουσική με αληθινή αγάπη για αυτό το πράγμα. Οι Ramones πάντα είχαν έναν τρόπο να γράφουν όμορφα τραγούδια, ακριβώς γιατί υπήρχε αυτή η αγάπη για την ίδια την μουσική πρώτα!'
 
"Α ναι! Μίλησες με τον James Williamson λοιπόν! Χαίρομαι! Φοβερός τύπος! Ε, μπορείς να φανταστείς των James, εμένα και τον Iggy μαζί; Προσπάθησε. Τρομερές ιστορίες... Τωρα, για το CBGH που μου αναφέρεις, υπάρχει μια ΠΟΛΥ αστεία ιστορία που ξεχωρίζω. Κοίτα, είναι μεγάλη ιστορία, θα την κάνω κάπως σύντομη. Βρίσκομαι με τον Sid Vicious στο CBGH κι είναι η πρώτη του φορά εκεί, τα πίνουμε, λέμε δυο κουβέντες, ο Sid ΔΕΝ με γνωρίζει προσωπικά, μα είναι βέβαια τεράστιος fan των Ramones, τα ξέρεις. Σου είπα, έχει πλάκα η ιστορία (!) ε, ο Sid (με κοινό μας γνωστό απλά ενα roadie της μπάντας..) για πρώτη του φορά στο CBGB, ψάχνει τι άλλο, ένα γερό καυγά! Εννοώ με στραβοκοιτάζει, έτσι, χωρίς λόγο (!) και θέλει να με σπάσει στο ξύλο... Τυπικός Sid (γέλια..) ξέρεις... Μέχρι που του λέω πως "είμαι στους RAMONES φίλε.." και μεταμορφώνεται στον πιο ευγενικό ανθρωπο στον πλανητη! Αυτό, δεν το είχα ξαναδεί! Αλλος άνθρωπος εντελώς! Ηταν τεράστιος ο σεβασμός, η εκτίμηση του για τη μπάντα μας. Μα είχε πλάκα όλο αυτό., ήταν όντως αστείο, σχεδόν παιδικό.

Καθώς λέμε για σεβαμό, και αναφέρεις τον Lemmy τώρα, τι να πω. Ο τύπος είναι υπέροχος, απλά φοβερός. ΔΕΝ είναι πόζα, ΔΕΝ είναι στύλ, η μουσική είναι στην καρδιά του. Είναι πάντα όμορφα να είμαστε μαζί, να τα λέμε, αυτή η αισθηση πως έχεις αληθινά κοινά σημεία μέσα απο τη μουσική με τον άλλον... Κοινους δρόμους... Ναι, έχω τεράστια εκτίμηση στην προσφορά και στα όσα έδωσε (και ακόμα το κάνει) στη μουσική αυτός ο μοναδικός τύπος! Εχω απόλυτο σεβασμό για αυτόν, και βέβαια και αυτός για μας επίσης!!"
 
"Ναι..βέβαια και ξέρω για το "νεο" του Joey. Κοίτα, μου είπαν να παίξω (του λέω πως το φαντάστηκα) μα δεν μου "αρεσε στα αλήθεια. ΔΕΝ είναι καν τραγούδια εννοώ, ολοκληρωμένα τραγούδια (σιωπή αμηχανίας και απο τους δυο μας για λίγο. Μμάλλον σκεφτόμαστε το ιδιο πράγμα για το "νεο" αυτό αλμπουμ). Δεν ξέρω, δεν ένιωθα καλά να είμαι μέρος αυτού του άλμπουμ. Εελπίζω να καταλαβαίνεις. Σου λέω, άκουσα τα τραγούδια. Είναι καλύτερα μάλλον έτσι, ΗΜΟΥΝ εκεί, στο πλάι του, μαζί του, στα προσωπικά του άλμπουμ, όταν ο Joey ήταν ζωντανός... Ας το πω κάπως "ετσι.."

"Το Punk Rock σήμερα..; Χμ..κοίτα, οκ, μπορεί να μην έχουμε τους νέους Sex Pistols, ή Clash, ή ακόμα και τους νέους Green Day αν θες, μα...κάτι γίνεται...Τι λες;  (πολλα γέλια!) Ναι, αυτό ακριβώς, ΠΑΝΤΑ θα υπάρχουν νεες μπάντες που έχουν πράγματα να πουν, τραγούδια να παίξουν, νεες ιστορίες δίπλα στις παλαιότερες. Μη νομίζεις..."ολα αλλάζουν, η τεχνολογία αλλάζει, βλέπεις, το facebook ας πούμε σήμερα, όλα αυτά, κάθε μέρα και κάτι καινούριο. Όλα λοιπόν αλλάζουν συνέχεια, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ (του λέω απλά, πως συμφωνώ απόλυτα). Οι άνθρωποι στη βάση τους, μένουν οι ίδιοι, η ανθρώπινη φύση εννοώ, οι ανάγκες, απλά ο τρόπος και οι εποχές αλλάζουν και σήμερα με την ταχύτητα στην πληροφόρηση πολλοι μπερδεύονται (!) ξέρεις. Χάνονται, ξεχνιούνται κάπου για περισσότερο χρόνο απο όσο χρειάζεται ίσως. Πάντως, μια καινούρια μπάντα που έχει να πει πράγματα πάντα θα ξεπροβάλει απο τη γωνία. Είναι βασικά η ίδια ιστορία, μα μοιάζει σαν η ιστορία να θέλει να ακουστεί ξανά, μέσα απο νέα πρόσωπα την κάθε φορά κι αυτό είναι πάντα όμορφο!"
 
"Ξέρω για την κατάσταση στην Ελλάδα, για την κρίση, όλα αυτά...είναι τρομερά λυπηρό αυτό που συμβαίνει σε αυτή την υπέροχη χώρα. Ταξιδεύω στην Ισπανια, την Γαλλια, την Ιταλια συνέχεια. ΔΕΝ εχω την ψευδαίσθηση πως οι ΗΠΑ είναι το κέντρο του κόσμου (...) ΞΕΡΩ τι γίνεται, βλέπω τι συμβαίνει. Κοίτα, για μας τώρα εδω, στις ΗΠΑ, ισως τα πράγματα μοιαζουν λίγο καλύτερα. Λιγο ετσι..; Εννοω κάπως πιο καλά απο οτι πριν απο λίγα χρόνια, όχι κάτι αληθινά φοβερό..υπάρχει όμως μια κάποια ηρεμία, ή έτσι φαίνεται. Γνωρίζω ομως πως τα ποσοστά ανεργείας για παράδειγμα, σε χώρες "οπως η Ισπανία, η Ελλάδα, είναι τρομακτικα! Δεν χρειάζεται να ξέρω κάθε λεπτομέρεια. Βλέπω, βλέπω τη γενική εικόνα μιας κατάστασης. Θεωρώ ανόητο το να σας δώσω εγώ Δημήτρη, κάποιο είδος συμβουλής. Εύχομαι απλά μέσα απο τη καρδιά μου να αντέξετε, να αντιμετωπίσετε όλα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα με ΚΑΘΑΡΟ πρώτα μυαλο, μα και με καθαρή καρδιά, με γενναιότητα δηλαδη. Πρέπει να πιστέψετε στους εαυτούς σας όσως ποτέ ίσως..αυτό εννοώ..είναι σημαντικό αυτο.

Κάθε φορά που σκέφτομαι την Ελλάδα, κάθε φορά που ετοιμάζω τις βαλίτσες μου για την Ελλάδα, όπως τώρα, σκέφτομαι αγαπημένους φίλους, ένα καταπληκτικό κοινό, ζεστούς και φιλόξενους ανθρώπους, άτομα που όντως αγαπούν τη μουσικη που παίζω και τα όσα μας δένουν μαζί της για τόσα πολλά χρόνια, ξερεις... Το ίδιο λοιπόν κάνω και τώρα. Τα λέμε απο κοντά στην Αθήνα Δημήτρη. Χαίρομαι που επιστρέφω! Χαιρομαι..."

Αξιολόγηση
Βαθμός άρθρου
Για να αξιολογήσετε επιλέξτε το επιθυμητό αστέρι

Κωδικός επιβεβαίωσης, γράψτε τους χαρακτήρες που βλέπετε στην εικόνα

Διαβάστε ακόμα