H Eugenia φταίει. Αυτή με πίεσε να ξαναγράψω γιατί λέει έχω πολλά απωθημένα. Τα έχω βάλει με τον κόσμο. Δεν αντέχουν την γκρίνια μου στο Good, Bad & Queen , κτλ. Εντάξει έχει ένα δίκιο, αλλά όλα αυτά ξεκινούν από το γεγονός ότι μου αρέσει να ονειρεύομαι έναν (περίπου) σωστό κόσμο και απευθύνομαι και εγώ στην τηλεόραση και το σινεμά για να μου παρουσιάσει κάτι για να ονειρευτώ. Δεν τα θέλω όλα τέλεια, αλλά τελευταία μου χτυπούν στα νεύρα πολλά πράγματα που βλέπω και ακούω. Και ναι ξεκινώ από τους πολιτικούς που τους θέλω υπεύθυνους και σοβαρούς μετά την εμπιστοσύνη του λαού, αλλά..
Όχι μόνο μας «πείθουν» σε κάθε εκλογική αναμέτρηση ότι όλοι τους είναι ικανοποιημένοι, αλλά και ότι τα κατάφεραν και πέρασαν το μήνυμα τους, έκαναν το σωστό, είχαν δίκιο, η ιστορία θα ταχθεί μαζί τους. Και τα χειρότερα δεν είναι αυτά που κάνουν αλλά αυτά που σχολιάζουν μετά. Όλοι, μα όλοι, προσπαθούν να μας πείσουν ότι, ό,τι και αν είχαν κάνει, είχαν δίκιο και όλα είναι μέλι γάλα.
Η ρήση: Μην λες συγνώμη, είναι σημάδι αδυναμίας, δείχνει να ισχύει παντού. Πάντα επίσης η απερχόμενη κυβέρνηση τα άφησε όλα τέλεια και η επερχόμενη τα βρήκε όλα ρημαδιό. Η απερχόμενη έσωσε τη χώρα, η επερχόμενη προσπαθεί να μας σώσει από το χάος. Και φυσικά πάντα οι άλλοι λένε ψέματα και απλώς οι κοινή γνώμη καθοδηγείται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης υπέρ των άλλων. Και αναρωτιέμαι μερικά πράγματα όπως: πόσο ηλίθιους μας νομίζουν; Τι αποζητούν πέρα από την ψήφο μας; Τι κάνουν εφόσον τους τη δώσουμε; Πόσο μπορεί να εκμεταλλευτούν την τυχόν (έστω και ελάχιστη) εξουσία που έχουν; Να ξεκαθαρίσω ότι το πιστεύω για το 90% (ή κάτι τέτοιο) των πολιτικών, ασχέτως κομμάτων. Ή αλλιώς το γνωστό ρητό: Όποιος νύχτα περιπατεί, λάσπες και σκατά πατεί. Άλλωστε πιστεύω ακράδαντα ότι η πολιτική είναι η κίνηση τους μες τη νύχτα (μεταφορικά) που εμείς κοιμόμαστε, και ονειρευόμαστε καλύτερες μέρες.
Η ρήση: Μην λες συγνώμη, είναι σημάδι αδυναμίας, δείχνει να ισχύει παντού. Πάντα επίσης η απερχόμενη κυβέρνηση τα άφησε όλα τέλεια και η επερχόμενη τα βρήκε όλα ρημαδιό. Η απερχόμενη έσωσε τη χώρα, η επερχόμενη προσπαθεί να μας σώσει από το χάος. Και φυσικά πάντα οι άλλοι λένε ψέματα και απλώς οι κοινή γνώμη καθοδηγείται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης υπέρ των άλλων. Και αναρωτιέμαι μερικά πράγματα όπως: πόσο ηλίθιους μας νομίζουν; Τι αποζητούν πέρα από την ψήφο μας; Τι κάνουν εφόσον τους τη δώσουμε; Πόσο μπορεί να εκμεταλλευτούν την τυχόν (έστω και ελάχιστη) εξουσία που έχουν; Να ξεκαθαρίσω ότι το πιστεύω για το 90% (ή κάτι τέτοιο) των πολιτικών, ασχέτως κομμάτων. Ή αλλιώς το γνωστό ρητό: Όποιος νύχτα περιπατεί, λάσπες και σκατά πατεί. Άλλωστε πιστεύω ακράδαντα ότι η πολιτική είναι η κίνηση τους μες τη νύχτα (μεταφορικά) που εμείς κοιμόμαστε, και ονειρευόμαστε καλύτερες μέρες.Και αν τους πιάσουμε δηλώνουν αθώοι και ότι είναι κατασκευασμένες από τους εχθρούς τους κατηγορίες, ότι αυτοί είναι υπέρ της όλης αλήθειας και πολεμούν το κατεστημένο και για αυτό διώκονται (ακόμα και αν είναι ηλίου φαεινότερο ότι την έκαναν την παρανομία). Και αν νομίζετε ότι αναφέρομαι μόνο στους Έλληνες κάνετε λάθος. Τα τελευταία σχόλια ταιριάζουν απόλυτα και σε ξένους πολιτικούς. Άλλωστε ο γείτονας Σύλβιο αυτά δήλωνε τελευταία παρόλο που είναι ο ίδιος το κατεστημένο.
Αν θέλετε και άλλο παράδειγμα: ο πρόεδρος Σαρκοζί δήλωσε ότι η επίθεση στο γιο του είναι δείγμα παλιομοδίτικης ηλικιακής αντίληψης των πραγμάτων (και όχι αξίοκρατικής) και γίνεται για να χτυπήσουν αυτόν. Τουλάχιστον για το τελευταίο έχει δίκιο, γιατί αν δείχνει τέτοια παντελή έλλειψη κοινής κρίσης και μας λέει την ατάκα (ευαγγέλιο των Ελλήνων πολιτικών) ότι στην πολιτική πάει από πατέρα/μάνα σε γιό/κόρη, καλά του επιτίθενται. Αλλιώς πώς να εξηγήσω να βάζει τον 23χρονο γιό του, δευτεροετή της Νομικής ξαφνικά πρόεδρο σε μεγάλη κρατική εταιρία; Με τι αξιοκρατικά κριτήρια; Το αλφάβητο; Μήπως στη Γαλλία ξεκινά από το Σ; (Τελικά τον έκανε μέλος ;) )
Αν θέλετε και άλλο παράδειγμα: ο πρόεδρος Σαρκοζί δήλωσε ότι η επίθεση στο γιο του είναι δείγμα παλιομοδίτικης ηλικιακής αντίληψης των πραγμάτων (και όχι αξίοκρατικής) και γίνεται για να χτυπήσουν αυτόν. Τουλάχιστον για το τελευταίο έχει δίκιο, γιατί αν δείχνει τέτοια παντελή έλλειψη κοινής κρίσης και μας λέει την ατάκα (ευαγγέλιο των Ελλήνων πολιτικών) ότι στην πολιτική πάει από πατέρα/μάνα σε γιό/κόρη, καλά του επιτίθενται. Αλλιώς πώς να εξηγήσω να βάζει τον 23χρονο γιό του, δευτεροετή της Νομικής ξαφνικά πρόεδρο σε μεγάλη κρατική εταιρία; Με τι αξιοκρατικά κριτήρια; Το αλφάβητο; Μήπως στη Γαλλία ξεκινά από το Σ; (Τελικά τον έκανε μέλος ;) )Μετά ονειρεύομαι ειδήσεις που θα ενημερώνουν και θα μας παρουσιάζουν τις απόψεις σοβαρών και σημαντικών ανθρώπων των αντιστοίχων τομέων. Και τι βλέπω: (πάρα πολλούς) δημοσιογράφους να σχολιάζουν μεταξύ τους για κάθε θέμα, να μας πλασάρουν τις απόψεις που τους είπε κάποιος «ειδικός» (και χρησιμοποιώ τον όρο πολύυυυυ χαλαρά) σαν δικές τους, να μας δείχνουν πολιτικούς που σχολιάζουν ποιος φταίει και πως θα το φτιάξουν.
Να μας δείχνουν κάθε άσχετο ακραίο άτομο ή απλώς γνωστό (όπως οι ηθοποιοί) για να μας πει την άποψη του φτάνει να υπάρχει σύγκρουση. Να μας δείχνουν θέματα σχεδιασμένα να μας εξοργίσουν, λυπήσουν, ευθυμήσουν, σκανδαλίσουν (κατά προτίμηση όλα μαζί) και ας έχουν καμία σχέση με ειδήσεις. Με ελάχιστες εξαιρέσεις θέλω να τα καταργήσω και στη θέση τους να βάλω δελτίο 15 λεπτών με τα αναγκαία (καλύτερα βλέπεται το μεσημεριανό 15-25 λεπτών δελτίο). Με αποπροσανατολίζουν και με εκνευρίζουν.
Να μας δείχνουν κάθε άσχετο ακραίο άτομο ή απλώς γνωστό (όπως οι ηθοποιοί) για να μας πει την άποψη του φτάνει να υπάρχει σύγκρουση. Να μας δείχνουν θέματα σχεδιασμένα να μας εξοργίσουν, λυπήσουν, ευθυμήσουν, σκανδαλίσουν (κατά προτίμηση όλα μαζί) και ας έχουν καμία σχέση με ειδήσεις. Με ελάχιστες εξαιρέσεις θέλω να τα καταργήσω και στη θέση τους να βάλω δελτίο 15 λεπτών με τα αναγκαία (καλύτερα βλέπεται το μεσημεριανό 15-25 λεπτών δελτίο). Με αποπροσανατολίζουν και με εκνευρίζουν.Και που να δω τηλεοπτικές σειρές. Περιμένω κάτι με ενδιαφέρον και προοπτική-εξέλιξη να με προκαλέσει και να με κάνει να σκεφτώ, να ταυτιστώ, να νιώσω την κατάσταση που μου παρουσιάζει. Και τι βλέπω; Όμορφα (παντού) πρόσωπα που μεταπηδούν από ακραία κατάσταση σε ακραία κατάσταση λες και αλλάζουν μπλούζα. Πώς να ταυτιστώ με όλους αυτούς τους όμορφους και τα τραγικά προβλήματα τους για να μην πω τον γόρδιο δεσμό των σχέσεων τους;
Ακόμα και το Grey’s Anatomy (που ομολογώ το έβλεπα και εγώ λόγω της ξανθιάς) έχει καταντήσει σαπουνόπετρα (σαν πέτρα του σκανδάλου) του Μεσονυχτίου. Άμα ακόμα και το καλό παιδί (πάει και αυτό) είχε κοιμηθεί με το μισό γυναικείο καστ τι να πω. Αυτά και αν συμβαίνουν κάθε μέρα. Είναι ακριβώς αυτό που θέλω να ονειρευτώ κάθε μέρα, αλλά έλα που είναι πολύ απίστευτο για να τα καταφέρω. House και πάλι House.Και πάω στο σινεμά για να δω κάτι και το μετανιώνω. Γιατί μπορεί να περνά ευχάριστα με τα μπλοκμπάστερ τύπου Transformers 2 και G.I.Joe αλλά περνάει σε τέτοια αφασία η ταινία που έχω ξεχάσει τα τρία τέταρτα πριν βγω από την πόρτα. Τι να κρατήσω για να ονειρευτώ δηλαδή, ακόμα και αν υπήρχε κάτι ελάχιστα αληθοφανές στα σενάρια τους, που κατασκευάζονται όλο και περισσότερο για να δέσουν, σχεδόν, την οπτική απόλαυση και αποχαύνωση μας. Αν είναι να προτείνω, χίλιες φορές δείτε μια ρομαντική ταινία που πότε πότε πάς για την ξανθιά (στη Γυμνή Αλήθεια είναι αυτή του Grey’s) και το σώζει η αμεσότητα και οι ατάκες του μαντράχαλου (δηλαδή αν δεν πω τον Leonidas μαντράχαλο ποιόν θα πω;) που σου μένουν ακριβώς γιατί κρύβουν λίγη αλήθεια.
Βλέπετε είναι από τα είδη που δεν σώζονται με περισσότερους και πιο περίτεχνους φόνους ή αίμα, ή με εφέ, οπότε αφού έφτασαν στο ναδίρ έβαλαν και λίγη αλήθεια μέσα για να ξαναφέρουν το κοινό. Όχι ότι σώθηκα αλλά τουλάχιστον «κράτησα» δυο τρείς ατάκες για να τις λέω, ειδικά τους κανόνες για τους άντρες που είναι υπερβολικοί αλλά πολύ καλοί. Φυσικά ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, απλώς δεν είναι στα χάλια που είχαν φτάσει προηγούμενα χρόνια.Τελειώνω γιατί δεν με χωράει ο τόπος, πάω να ονειρευτώ και όσο για έμπνευση: κάθε πρόταση δεκτή… Και για κουίζ: Σε πόσα και ποια σίκουελ ταινιών έπαιξε η ξανθιά του Grey’s (Katherine Heigl); Καλό ε;
φωτο: http://el.wikipedia.org/, www.in.gr/, http://www.retrodb.gr, http://en.wikipedia.org/, http://www2.athinorama.gr
Σχετικό θέμα