Την Πέμπτη το βράδυ βρεθήκαμε στο Βοτανικό για το 2o Αφιέρωμα στο Bob Marley. To Φεβρουάριο του 2011, ο Ελληνικός Κόσμος είχε φιλοξενήσει το πρώτο αφιέρωμα, στο οποίο είχαν συμμετάσχει αρκετοί ξένοι και Έλληνες μουσικοί. Κάτι αντίστοιχο έγινε και φέτος στο Γκάζι.
Η ιδέα είναι εξαρχής καλή και η ερμηνεία τραγουδιών του Bob Marley από μουσικούς, που έχουν διαφορετικούς ηχητικούς προσανατολισμούς δημιούργησε ένα αρκετά ενδιαφέρον θέαμα για όλους εμάς. Βλέπετε η εναλλαγή των μουσικών που έπαιζαν και κυρίως των τραγουδιστών προσέφερε φρεσκάδα και προσμονή για αυτούς που έπωνται. Προσέφερε όμως και εκπλήξεις, όπως οι εκπληκτικές ερμηνείες του Πάνου Μουζουράκη, του Γιώργου Δημητριάδη και του Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλου, αλλά και η απογοητευτική εμφάνιση της Ηρούς στο "No woman, no cry".
Η βραδιά λοιπόν ξεκίνησε στις 10:30 μμ με το Σταύρο Νταντούς να εκτελεί χρέη "παρουσιαστή" και μαζί με την μπάντα του να είναι οι σταθεροί μουσικοί, οι οποίοι παρέμειναν στην σκηνή μέχρι τις 2 το πρωί. Ξεκινάμε με το "Natural Mystic" και το "Keep on moving". Στη συνέχεια, η Κατερίνα Μορένα ανεβαίνει στη σκηνή για να πει το "Them Belly Full (but we hungry)" και η Σοφία Πατουλάκου το "Pimper's paradise". Όσοι ήσασταν στο MG Festival, θα θυμόσασταν ότι η Σ. Πατουλάκου ήταν στο συγκρότημα του Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλου. Ο τελευταίος λοιπόν ήταν ο επόμενος καλεσμένος, ο οποίος ερμήνευσε με το δικό του θεατρικό τρόπο ένα πολεμικό τραγούδι ("War"). Όπως γράφουμε παραπάνω, ο Αλκιβιάδης ήταν απλά φοβερός και κατάφερε για άλλη μια φορά να ξεχωρίσει ανάμεσα σε τόσους πολλούς μουσικούς που βρέθηκαν στο Βοτανικό. Μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι είχε δουλέψει αρκετά καλά τη διασκευή του τραγουδιού ή απλά στο ότι ο άνθρωπος είναι ταλαντούχος. Το σίγουρο είναι ότι ξεχώρισε...
Στη συνέχεια, η Μάρω Μαρκέλλου ανεβαίνει στη σκηνή για τα τρία πουλάκια που κάθονταν ("Three little birds") και ο Δημήτρης Καρράς για το "Put it on". Η Σοφία Κουρτίδου είχε ετοιμάσει κάτι σίγουρα διαφορετικό για το "Turn your lights down low". Ηχογραφούσε εκείνη τη στιγμή samples που δημιουργούσε με τη φωνή της (beatbox) και το τελικό αποτέλεσμα ήταν αν μη τι άλλο ιδιαίτερο και ξεχωριστό. Ο Στάθης Δρογώσης ήταν ο επόμενος στη σειρά (μόνος με το πιάνο του) με το "Redemption song" και η Ηρώ με το "No woman no cry". Σε αυτό το σημείο, ο κιθαρίστας του Bob Marley, Earl China Smith πήρε την κιθάρα του και ανέβηκε στη σκηνή εν μέσω πολλών χειροκροτημάτων. Σε ένα τόσο γνωστό και όμορφο τραγούδι, δυστυχώς η Ηρώ έκανε ότι χειρότερο μπορούσε να κάνει. Σε αρκετά σημεία δε θυμόταν τους στίχους του τραγουδιού και έδειχνε να βαριέται στη σκηνή... Κρίμα, γιατί έχει μια τόσο όμορφη φωνή και νομίζω ότι της ταίριαζε το τραγούδι.
Μετά την Ηρώ, σειρά έχει η Ανδριάννα Μπάμπαλη και το "Waiting in Vain", ενώ ο Μάνος Πυροβολάκης κατάφερε στη συνέχεια να μιξάρει τη reggae με την Κρητική μουσική και τη λύρα του. Περίεργο, αλλά όχι κακό το τελικό αποτέλεσμα. Έπειτα, ο Λάκης Παπαδόπουλος ανεβαίνει στη σκηνή με πολλά κέφια και καθώς ο κόσμος χειροκροτάει τον Earl China Smith, ο ίδιος μας ζητάει να σταματήσουμε να χειροκροτάμε τον ίδιο. Πάντα, με έξυπνο χιούμορ αυτός ο άνθρωπος. Στο "Stir it up" ο Λάκης τραγούδησε μαζί με τον Earl China Smith, ο οποίος πρέπει να σημειώσουμε ότι παρέμεινε στη σκηνή μέχρι το τέλος της βραδιάς.
Συνεχίζουμε με "Iron Lion Zion" από τον MC Yinka και "Zimbabwe" από την Sistah Jamaroots. Μετά, ο Σταύρος Νταντούς παίρνει το μικρόφωνο για να αναλάβει τη συνέχεια του προγράμματος η reggae σκηνή της χώρας μας. Ξεκίνημα με "Forever loving jah" & "One Drop" και έπειτα τα "Crazy Baldheads", "Burnin' and Lootin" από το Stefanatty των One Drop Forward και το "Soul Rebel" από τους Fundracar.
Από τη reggae Ελληνική σκηνή, προχωράμε σε μια πραγματική έκπληξη για εμάς. Ο Γιώργος Δημητριάδης βγαίνει στη σκηνή και ακόμη κι αν τα τραγούδια του δεν έχουν σχέση με το Bob Marley, η ερμηνεία του στα 2 τραγούδια που είπε ("Positive Vibration", "Concrete Jungle") ήταν απλά απίστευτη! Πάθος, ένταση και εξαιρετική προφορά από το Δημητριάδη!
Συνεχίζουμε με την πάντα καλή Τζώρτζια των Μπλε στο "Roots Rock Reggae" και τη Δέσποινα Ολυμπίου στο "Buffalo Soldier". Και οι δύο κυρίες ήταν παραπάνω από καλές! Πάμε και σε ένα από τα highlights της βραδιάς. Ο Πάνος Μουζουράκης στο μικρόφωνο και ο Αντώνης Μιτζελος στη θέση του Σ. Νταντούς στην κιθάρα. "Get up Stand up" σε απίστευτη ερμηνεία από τον Πάνο, τον οποίο αν δεν τον έβλεπες δε θα πίστευες ότι αυτός τραγουδούσε και τους Α. Μιτζελο και Earl China Smith να σολάρουν ο ένας πάνω στον άλλο σε ένα φοβερό τζαμάρισμα.
Ο Πάνος και ο Αντώνης δίνουν τη θέση τους στη Ραλλία Χρηστίδου και τον Jahcoustix στο κλασσικό "Could you be loved". Ο Γερμανός συνέχισε με τα "I shot the sheriff" & "Jammin" και έδωσε τη θέση του στον China για ένα mini ακουστικό σετ.
Η βραδιά έκλεισε στις 2:00 πμ με το "One Love" και πολλούς από τους καλεσμένους να τραγουδούν μαζί.
Γενικότερα, η οργάνωση κινήθηκε σε καλό επίπεδο. Τα προβλήματα στον ήχο περιορίστηκαν στο μικρόφωνο των τραγουδιστών, κάτι που είναι φυσιολογικό όταν έχεις να κάνεις με τόσους πολλούς καλεσμένους. Κόσμος ήταν πολύς, αλλά όχι στα περσινά επίπεδα. Προσωπικά, θεωρώ ότι ήταν πετυχημένο το Αφιέρωμα, αλλά πιστεύω ότι δεν έχει νόημα να συνεχίζεται κάθε χρόνο σε αυτή τη μορφή.
Η ιδέα είναι εξαρχής καλή και η ερμηνεία τραγουδιών του Bob Marley από μουσικούς, που έχουν διαφορετικούς ηχητικούς προσανατολισμούς δημιούργησε ένα αρκετά ενδιαφέρον θέαμα για όλους εμάς. Βλέπετε η εναλλαγή των μουσικών που έπαιζαν και κυρίως των τραγουδιστών προσέφερε φρεσκάδα και προσμονή για αυτούς που έπωνται. Προσέφερε όμως και εκπλήξεις, όπως οι εκπληκτικές ερμηνείες του Πάνου Μουζουράκη, του Γιώργου Δημητριάδη και του Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλου, αλλά και η απογοητευτική εμφάνιση της Ηρούς στο "No woman, no cry".
Η βραδιά λοιπόν ξεκίνησε στις 10:30 μμ με το Σταύρο Νταντούς να εκτελεί χρέη "παρουσιαστή" και μαζί με την μπάντα του να είναι οι σταθεροί μουσικοί, οι οποίοι παρέμειναν στην σκηνή μέχρι τις 2 το πρωί. Ξεκινάμε με το "Natural Mystic" και το "Keep on moving". Στη συνέχεια, η Κατερίνα Μορένα ανεβαίνει στη σκηνή για να πει το "Them Belly Full (but we hungry)" και η Σοφία Πατουλάκου το "Pimper's paradise". Όσοι ήσασταν στο MG Festival, θα θυμόσασταν ότι η Σ. Πατουλάκου ήταν στο συγκρότημα του Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλου. Ο τελευταίος λοιπόν ήταν ο επόμενος καλεσμένος, ο οποίος ερμήνευσε με το δικό του θεατρικό τρόπο ένα πολεμικό τραγούδι ("War"). Όπως γράφουμε παραπάνω, ο Αλκιβιάδης ήταν απλά φοβερός και κατάφερε για άλλη μια φορά να ξεχωρίσει ανάμεσα σε τόσους πολλούς μουσικούς που βρέθηκαν στο Βοτανικό. Μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι είχε δουλέψει αρκετά καλά τη διασκευή του τραγουδιού ή απλά στο ότι ο άνθρωπος είναι ταλαντούχος. Το σίγουρο είναι ότι ξεχώρισε...
Στη συνέχεια, η Μάρω Μαρκέλλου ανεβαίνει στη σκηνή για τα τρία πουλάκια που κάθονταν ("Three little birds") και ο Δημήτρης Καρράς για το "Put it on". Η Σοφία Κουρτίδου είχε ετοιμάσει κάτι σίγουρα διαφορετικό για το "Turn your lights down low". Ηχογραφούσε εκείνη τη στιγμή samples που δημιουργούσε με τη φωνή της (beatbox) και το τελικό αποτέλεσμα ήταν αν μη τι άλλο ιδιαίτερο και ξεχωριστό. Ο Στάθης Δρογώσης ήταν ο επόμενος στη σειρά (μόνος με το πιάνο του) με το "Redemption song" και η Ηρώ με το "No woman no cry". Σε αυτό το σημείο, ο κιθαρίστας του Bob Marley, Earl China Smith πήρε την κιθάρα του και ανέβηκε στη σκηνή εν μέσω πολλών χειροκροτημάτων. Σε ένα τόσο γνωστό και όμορφο τραγούδι, δυστυχώς η Ηρώ έκανε ότι χειρότερο μπορούσε να κάνει. Σε αρκετά σημεία δε θυμόταν τους στίχους του τραγουδιού και έδειχνε να βαριέται στη σκηνή... Κρίμα, γιατί έχει μια τόσο όμορφη φωνή και νομίζω ότι της ταίριαζε το τραγούδι. Μετά την Ηρώ, σειρά έχει η Ανδριάννα Μπάμπαλη και το "Waiting in Vain", ενώ ο Μάνος Πυροβολάκης κατάφερε στη συνέχεια να μιξάρει τη reggae με την Κρητική μουσική και τη λύρα του. Περίεργο, αλλά όχι κακό το τελικό αποτέλεσμα. Έπειτα, ο Λάκης Παπαδόπουλος ανεβαίνει στη σκηνή με πολλά κέφια και καθώς ο κόσμος χειροκροτάει τον Earl China Smith, ο ίδιος μας ζητάει να σταματήσουμε να χειροκροτάμε τον ίδιο. Πάντα, με έξυπνο χιούμορ αυτός ο άνθρωπος. Στο "Stir it up" ο Λάκης τραγούδησε μαζί με τον Earl China Smith, ο οποίος πρέπει να σημειώσουμε ότι παρέμεινε στη σκηνή μέχρι το τέλος της βραδιάς.
Συνεχίζουμε με "Iron Lion Zion" από τον MC Yinka και "Zimbabwe" από την Sistah Jamaroots. Μετά, ο Σταύρος Νταντούς παίρνει το μικρόφωνο για να αναλάβει τη συνέχεια του προγράμματος η reggae σκηνή της χώρας μας. Ξεκίνημα με "Forever loving jah" & "One Drop" και έπειτα τα "Crazy Baldheads", "Burnin' and Lootin" από το Stefanatty των One Drop Forward και το "Soul Rebel" από τους Fundracar.
Από τη reggae Ελληνική σκηνή, προχωράμε σε μια πραγματική έκπληξη για εμάς. Ο Γιώργος Δημητριάδης βγαίνει στη σκηνή και ακόμη κι αν τα τραγούδια του δεν έχουν σχέση με το Bob Marley, η ερμηνεία του στα 2 τραγούδια που είπε ("Positive Vibration", "Concrete Jungle") ήταν απλά απίστευτη! Πάθος, ένταση και εξαιρετική προφορά από το Δημητριάδη!
Συνεχίζουμε με την πάντα καλή Τζώρτζια των Μπλε στο "Roots Rock Reggae" και τη Δέσποινα Ολυμπίου στο "Buffalo Soldier". Και οι δύο κυρίες ήταν παραπάνω από καλές! Πάμε και σε ένα από τα highlights της βραδιάς. Ο Πάνος Μουζουράκης στο μικρόφωνο και ο Αντώνης Μιτζελος στη θέση του Σ. Νταντούς στην κιθάρα. "Get up Stand up" σε απίστευτη ερμηνεία από τον Πάνο, τον οποίο αν δεν τον έβλεπες δε θα πίστευες ότι αυτός τραγουδούσε και τους Α. Μιτζελο και Earl China Smith να σολάρουν ο ένας πάνω στον άλλο σε ένα φοβερό τζαμάρισμα.
Ο Πάνος και ο Αντώνης δίνουν τη θέση τους στη Ραλλία Χρηστίδου και τον Jahcoustix στο κλασσικό "Could you be loved". Ο Γερμανός συνέχισε με τα "I shot the sheriff" & "Jammin" και έδωσε τη θέση του στον China για ένα mini ακουστικό σετ.
Η βραδιά έκλεισε στις 2:00 πμ με το "One Love" και πολλούς από τους καλεσμένους να τραγουδούν μαζί.
Γενικότερα, η οργάνωση κινήθηκε σε καλό επίπεδο. Τα προβλήματα στον ήχο περιορίστηκαν στο μικρόφωνο των τραγουδιστών, κάτι που είναι φυσιολογικό όταν έχεις να κάνεις με τόσους πολλούς καλεσμένους. Κόσμος ήταν πολύς, αλλά όχι στα περσινά επίπεδα. Προσωπικά, θεωρώ ότι ήταν πετυχημένο το Αφιέρωμα, αλλά πιστεύω ότι δεν έχει νόημα να συνεχίζεται κάθε χρόνο σε αυτή τη μορφή.
Σχετικό θέμα