Μετράμε λίγες μέρες μέσα στο Μάη και άλλες λίγες μέχρι να τελειώσει ουσιαστικά η χειμερινή σεζόν στις Μουσικές σκηνές και τους κλειστούς συναυλιακούς χώρους. Μέσα σε μια χρονιά όξυνσης της οικονομικής κρίσης, η έμπνευση στις προτάσεις των μουσικών παραστάσεων που παρουσιάστηκαν αυτό το χειμώνα ήταν μετρημένη με το σταγονόμετρο...
Αν θυμηθούμε όλες τις συναυλίες/παραστάσεις της χρονιάς, θα έλεγα ότι οι μουσικοί και οι ιδιοκτήτες των συναυλιακών χώρων επέλεξαν πιο μικρά σχήματα (η μόνη εξαίρεση ήταν ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου) και δοκιμασμένες συνταγές, οι οποίες δεν δεν ξέφευγαν από τα όρια και είχαν το λιγότερο δυνατό ρίσκο. Μια από τις ξεχωριστές και σίγουρα ενδιαφέρουσες συνυπάρξεις ήταν αυτή του Φοίβου Δεληβοριά και της Μάρθας Φριντζήλα. Άλλωστε, η καινοτομία, η διαφορετικότητα και η έμπνευση είναι στοιχεία που χαρακτηρίζουν το Φοίβο...
Το περασμένο Σαββατόβραδο βρεθήκαμε στο φιλόξενο χώρο του Passport, στον Πειραιά για να δούμε την παράσταση "Ξυπόλυτοι στο πάλκο" του Φοίβου και της Μάρθας. Αφού κέρδισε το Κύπελλο ο "Ατρόμητος" Ολυμπιακός, ο Δεληβοριάς και η Φριντζήλα ανέβηκαν "ξυπόλυτοι" στη σκηνή για να παρουσιάσουν δικές τους συνθέσεις και αρκετά τραγούδια από προηγούμενες δεκαετίες, δίχως να τους νοιάζει να "τσαλακωθούν" στα μάτια των φίλων τους, τραγουδώντας το Ελληνικό "Careless Whisper" ή το "Τώρα αγάπη μου" των Olympians ή τη "Γυφτοπούλα στο Χαμάμ", το "Στη Ντισκοτεκ", το "Λαϊκό Τσα τσα" κ.α.
Υπήρξαν κάποιοι που σχολίασαν αρνητικά την παραπάνω επιλογή, γιατί δεν τους ταιριάζει ο Φοίβος με αυτές τις μουσικές. Το καταλαβαίνω και για αυτό το λόγο μου αρέσουν τόσο πολύ οι επιλογές του! Είναι πιο μπροστά η δικιά του κρίση, από αυτή του κόσμου. Τις περισσότερες φορές, αυτό πρέπει να κάνει ο καλλιτέχνης, κατά τη γνώμη μου. Να πρωτοτυπήσει, να κάνει κάτι ξεχωριστό.
Δε νομίζω ότι ο βαθμός πρωτοτυπίας της παράστασης είναι πολύ μεγάλος, αλλά σίγουρα οι "Ξυπόλυτοι στο Πάλκο" έχουν έξυπνες πρόζες και ερμηνείες τραγουδιών, που δεν περιμένεις να ακούσεις από αυτές τις δύο, πολύ όμορφες φωνές. Πιο συγκεκριμένα, η ιδέα της παράλληλης παρουσίασης της παράστασης στα Ελληνικά από το Φοίβο και στα Αγγλικά από τη Μάρθα, όπου ο καθένας έλεγε τα δικά του ήταν αρκετά πετυχημένη, όπως και οι ατάκες που έλεγαν ο ένας στον άλλο στα διαλείμματα, μεταξύ των τραγουδιών ή η ερμηνεία λαϊκών τραγουδιών στα Αγγλικά. Η ζεστασιά και φιλικότητα είναι εμφανής μεταξύ των δύο μουσικών και διαχέεται στο κοινό με ωραίο τρόπο. Όσο για τις φωνητικές τους ικανότητες, δε νομίζω ότι χρειάζονται περαιτέρω σχόλια. Άλλωστε, είναι γνωστές σε όλους μας.
Θα έλεγα όμως ότι με αυτή την παράσταση, η Μάρθα Φριντζήλα παρουσίασε κομμάτια του εαυτού της, τα οποία δεν μπορούσε (ή δεν ήθελε) να δείξει σε άλλες παραστάσεις στο παρελθόν. Εδώ μπορεί πιο εύκολα να παίξει με τη φωνή της, το Φοίβο και τα τραγούδια με ιδιαίτερα χιουμοριστικό τρόπο. Εδώ είναι ίσως περισσότερο ο εαυτός της...
Ο Φοίβος παραμένει το αθεράπευτα ρομαντικό αγόρι, που δε σταματάει να γράφει πτυχές από τη ζωή του σε τραγούδια από τα 16 και μετά. Οι ιστορίες του στα κενά μπορεί να είναι έξυπνες ή αδιάφορες, αλλά είναι αληθινές. Είναι κομμάτια της ψυχής του... Δεν ξέρω αν η φετινή παράσταση είναι η καλύτερη του. Προσωπικά, προτιμώ το περσινό σχήμα, γιατί με ελκύουν περισσότερο τα μουσικά κομμάτια των παραστάσεων, παρά οι πρόζες.
Παρ' όλα αυτά, σε μια χρονιά με αρκετές επαναλήψεις, αξίζει να δείτε κάτι καινούργιο και σίγουρα διαφορετικό. Άλλωστε, όλα περίπου τα Σάββατα του Μάη, τα "Παιδιά του Πειραιά" θα σερβίρουν μουσικές στο Passport.
Setlist:
Γιατί Γλυκειά Μου Κλαις
Ο Τάκης
Η Μπόσα Νόβα Του Ησαΐα
Bolero
Χριστούγεννα
Άλλη καρδιά
Φώτης (Ένα Τραγούδι Για Τον Πατέρα Μου)
Η Γυναίκα Του Πατώκου
Το Οργανάκι
Περσεφόνη;
Marucella, Marucel
Δε Με Πονάς, Δε Μ’ Αγαπάς / I’m An Occidental Woman In An Oriental Mood For Love
Γυφτοπούλα Στο Χαμάμ
Ο Ερωτιάρης
Ακόμα Σ’ Αγαπώ (Careless Whisper)
Τώρα αγάπη μου / Στη Ντισκοτέκ
Διάλειμμα
Κάθε Σεπτέμβρη
Όρκος
Αφού Δε Μ’ Αγαπάς
Η Όμορφη Πόρτα
Ο Καθρέφτης
Η Υβρεοπομπή
Εγώ Δεν Πάω Μέγαρο
Λαϊκό Τσατσά
Πάντα Εσένα Συλλογιέμαι (Χρόνια Τώρα Μακριά Σου Λιώνω) - Νταντυ Λόλο
Αχ Ευρώπη
Το Κομμωτριάκι
Αυτή Που Περνάει
Θέλω Να Σε Ξεπεράσω
Εκείνη
Το Πάρτυ / Το Πουλί
Never On Sunday/Τα Παιδιά Του Πειραιά
Για προφανείς λόγους, η διαφορετική εκτέλεση της "Ρόζας" του Δημήτρη Μητροπάνου από τη Φριντζήλα δεν ήταν στο πρόγραμμα.
Αν θυμηθούμε όλες τις συναυλίες/παραστάσεις της χρονιάς, θα έλεγα ότι οι μουσικοί και οι ιδιοκτήτες των συναυλιακών χώρων επέλεξαν πιο μικρά σχήματα (η μόνη εξαίρεση ήταν ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου) και δοκιμασμένες συνταγές, οι οποίες δεν δεν ξέφευγαν από τα όρια και είχαν το λιγότερο δυνατό ρίσκο. Μια από τις ξεχωριστές και σίγουρα ενδιαφέρουσες συνυπάρξεις ήταν αυτή του Φοίβου Δεληβοριά και της Μάρθας Φριντζήλα. Άλλωστε, η καινοτομία, η διαφορετικότητα και η έμπνευση είναι στοιχεία που χαρακτηρίζουν το Φοίβο...
Το περασμένο Σαββατόβραδο βρεθήκαμε στο φιλόξενο χώρο του Passport, στον Πειραιά για να δούμε την παράσταση "Ξυπόλυτοι στο πάλκο" του Φοίβου και της Μάρθας. Αφού κέρδισε το Κύπελλο ο "Ατρόμητος" Ολυμπιακός, ο Δεληβοριάς και η Φριντζήλα ανέβηκαν "ξυπόλυτοι" στη σκηνή για να παρουσιάσουν δικές τους συνθέσεις και αρκετά τραγούδια από προηγούμενες δεκαετίες, δίχως να τους νοιάζει να "τσαλακωθούν" στα μάτια των φίλων τους, τραγουδώντας το Ελληνικό "Careless Whisper" ή το "Τώρα αγάπη μου" των Olympians ή τη "Γυφτοπούλα στο Χαμάμ", το "Στη Ντισκοτεκ", το "Λαϊκό Τσα τσα" κ.α.
Υπήρξαν κάποιοι που σχολίασαν αρνητικά την παραπάνω επιλογή, γιατί δεν τους ταιριάζει ο Φοίβος με αυτές τις μουσικές. Το καταλαβαίνω και για αυτό το λόγο μου αρέσουν τόσο πολύ οι επιλογές του! Είναι πιο μπροστά η δικιά του κρίση, από αυτή του κόσμου. Τις περισσότερες φορές, αυτό πρέπει να κάνει ο καλλιτέχνης, κατά τη γνώμη μου. Να πρωτοτυπήσει, να κάνει κάτι ξεχωριστό.Δε νομίζω ότι ο βαθμός πρωτοτυπίας της παράστασης είναι πολύ μεγάλος, αλλά σίγουρα οι "Ξυπόλυτοι στο Πάλκο" έχουν έξυπνες πρόζες και ερμηνείες τραγουδιών, που δεν περιμένεις να ακούσεις από αυτές τις δύο, πολύ όμορφες φωνές. Πιο συγκεκριμένα, η ιδέα της παράλληλης παρουσίασης της παράστασης στα Ελληνικά από το Φοίβο και στα Αγγλικά από τη Μάρθα, όπου ο καθένας έλεγε τα δικά του ήταν αρκετά πετυχημένη, όπως και οι ατάκες που έλεγαν ο ένας στον άλλο στα διαλείμματα, μεταξύ των τραγουδιών ή η ερμηνεία λαϊκών τραγουδιών στα Αγγλικά. Η ζεστασιά και φιλικότητα είναι εμφανής μεταξύ των δύο μουσικών και διαχέεται στο κοινό με ωραίο τρόπο. Όσο για τις φωνητικές τους ικανότητες, δε νομίζω ότι χρειάζονται περαιτέρω σχόλια. Άλλωστε, είναι γνωστές σε όλους μας.
Θα έλεγα όμως ότι με αυτή την παράσταση, η Μάρθα Φριντζήλα παρουσίασε κομμάτια του εαυτού της, τα οποία δεν μπορούσε (ή δεν ήθελε) να δείξει σε άλλες παραστάσεις στο παρελθόν. Εδώ μπορεί πιο εύκολα να παίξει με τη φωνή της, το Φοίβο και τα τραγούδια με ιδιαίτερα χιουμοριστικό τρόπο. Εδώ είναι ίσως περισσότερο ο εαυτός της...
Ο Φοίβος παραμένει το αθεράπευτα ρομαντικό αγόρι, που δε σταματάει να γράφει πτυχές από τη ζωή του σε τραγούδια από τα 16 και μετά. Οι ιστορίες του στα κενά μπορεί να είναι έξυπνες ή αδιάφορες, αλλά είναι αληθινές. Είναι κομμάτια της ψυχής του... Δεν ξέρω αν η φετινή παράσταση είναι η καλύτερη του. Προσωπικά, προτιμώ το περσινό σχήμα, γιατί με ελκύουν περισσότερο τα μουσικά κομμάτια των παραστάσεων, παρά οι πρόζες.
Παρ' όλα αυτά, σε μια χρονιά με αρκετές επαναλήψεις, αξίζει να δείτε κάτι καινούργιο και σίγουρα διαφορετικό. Άλλωστε, όλα περίπου τα Σάββατα του Μάη, τα "Παιδιά του Πειραιά" θα σερβίρουν μουσικές στο Passport.
Setlist:Γιατί Γλυκειά Μου Κλαις
Ο Τάκης
Η Μπόσα Νόβα Του Ησαΐα
Bolero
Χριστούγεννα
Άλλη καρδιά
Φώτης (Ένα Τραγούδι Για Τον Πατέρα Μου)
Η Γυναίκα Του Πατώκου
Το Οργανάκι
Περσεφόνη;
Marucella, Marucel
Δε Με Πονάς, Δε Μ’ Αγαπάς / I’m An Occidental Woman In An Oriental Mood For Love
Γυφτοπούλα Στο Χαμάμ
Ο Ερωτιάρης
Ακόμα Σ’ Αγαπώ (Careless Whisper)
Τώρα αγάπη μου / Στη Ντισκοτέκ
Διάλειμμα
Κάθε Σεπτέμβρη
Όρκος
Αφού Δε Μ’ Αγαπάς
Η Όμορφη Πόρτα
Ο Καθρέφτης
Η Υβρεοπομπή
Εγώ Δεν Πάω Μέγαρο
Λαϊκό Τσατσά
Πάντα Εσένα Συλλογιέμαι (Χρόνια Τώρα Μακριά Σου Λιώνω) - Νταντυ Λόλο
Αχ Ευρώπη
Το Κομμωτριάκι
Αυτή Που Περνάει
Θέλω Να Σε Ξεπεράσω
Εκείνη
Το Πάρτυ / Το Πουλί
Never On Sunday/Τα Παιδιά Του Πειραιά
Για προφανείς λόγους, η διαφορετική εκτέλεση της "Ρόζας" του Δημήτρη Μητροπάνου από τη Φριντζήλα δεν ήταν στο πρόγραμμα.