Εκλογές, κόμματα, χωρίς φρου φρου κι αρώματα

Οι εκλογές έχουν την τιμητική τους στην ελληνική δισκογραφία. Ένα μουσικό ταξίδι από τον Βαμβακάρη ως τον... Δήμα.
Διαβάστηκε φορες
Διανύουμε την τελευταία εβδομάδα μιας πολύ περίεργης προεκλογικής περιόδου, χωρίς εντυπωσιακές και φαντασμαγορικές συγκεντρώσεις (έως τώρα) λόγω κυρίως του φόβου επεισοδίων. Η ίδια η διάρκειά της είναι ιδιαίτερα μικρή. Για του λόγου το αληθές: οι εκλογές προκηρύχθηκαν Μεγάλη Τετάρτη 11 Απριλίου, ακολούθησε μιάμιση βδομάδα γεμάτη επίσημες δημοσκοπήσεις και απομένουν πλέον μόνο λίγες μέρες μέχρι την 6η Μαΐου. Σε άλλη περίπτωση θα έλεγα ότι θα βρείτε μια πολιτική ανάλυση αυτής της περιόδου σε κάποιο ειδησιογραφικό μέσα, αλλά τόσο κατευθυνόμενη που έχει καταντήσει η δημοσιογραφία, η καλύτερη επιλογή είναι να συζητήσετε με γνωστούς και φίλους. Έχουμε χάσει πολύ καιρό ακούγοντας θεωρίες ειδικών, παπαγαλίζοντας φιλελεύθερες, σοσιαλιστικές ή κομμουνιστικές ιδέες και προσμένοντας τον (πολιτικό) Μεσσία. Μέσα στην Πεντηκοστή λοιπόν θα μάθουμε αν θα έχουμε ελπίδες για την ανάταση του λαού. (Περισσότερες σκέψεις του γράφοντος για τις εκλογές μπορείτε να διαβάσετε εδώ)

voteΠροσπαθώντας να βρούμε το soundtrack των εκλογών θα μπορούσαμε να διαλέξουμε τραγούδια από τους αρκετούς τραγουδιστές που είναι υποψήφιοι ή, ακόμα καλύτερα, τραγούδια που ταιριάζουν γάντι στην κατάντια του πολιτικού συστήματος και την απαξίωση που γνωρίζει από μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Όμως θα προσπαθήσουμε να μην προπαγανδίσουμε και απλώς να παρουσιάσουμε. Για το λόγο αυτό διαλέξαμε τραγούδια που αφορούν αυτήν καθαυτήν τη διαδικασία των εκλογών, την προετοιμασία των κομμάτων, τις προσδοκίες των ψηφοφόρων και τα αποτελέσματα της επόμενης ημέρας.

Πριν δυόμισι χρόνια, με αφορμή της δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του 2010, ο Stepas είχε παρουσιάσει στο Mixgrill ένα αφιέρωμα για τις εκλογές στο ελληνικό τραγούδι το οποίο σας προτρέπουμε να ξανά-διαβάσετε (πρώτο μέρος, δεύτερο μέρος). Καταγράφουμε συνοπτικά τα τραγούδια του αφιερώματος:

"Γειά και χαρά σας βρε πατριώτες" - (Μουσική: Θωμάς Μπακαλάκος, Στίχοι: Διονύσης Τζεφρώνης, Ερμηνεία: Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Δίσκος: "Τα αγροτικά", 1975).
"Οι εκλογές σε μαντινάδα" - (Μουσική - Στίχοι - Ερμηνεία: Διονύσης Σαββόπουλος, Δίσκος: Ρεζέρβα, 1979).
"Λαέ της Λιλιπούπολης" - (Μουσική: Νίκος Κυπουργός, Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή, Ερμηνεία: Σπύρος Σακκάς, Δίσκος: Εδώ Λιλιπούπολη, 1980).
"Οι εκλογές" - (Μουσική: Τζίμης Πανούσης, Στίχοι: Τζίμης Πανούσης & Γρηγόρης Ψαριανός, Ερμηνεία: Τζίμης Πανούσης, Δίσκος: Μουσικές Ταξιαρχίες, 1982).
"Εκλογές" - (Μουσική - Στίχοι - Ερμηνεία: Ορφέας Περίδης, Δίσκος: Αχ ψυχή μου φαντασμένη, 1993).
"Πω πω τι πάθαμε" - (Μουσική - Στίχοι - Ερμηνεία: Γιάννης Μηλιώκας, Δίσκος: Και άλλα πολλά εμπριμέ, 1988).
"Θίασος" (Μουσική - Στίχοι - Ερμηνεία: Σωκράτης Μάλαμας, Δίσκος: Το άδειο δωμάτιο, 2005).

Θα ήθελα ως νέος συντάκτης στο Mixgrill, να αφιερώσω αυτό το άρθρο στο Στέργιο που έμαθα μέσα από τα κείμενά του και δυστυχώς δεν πρόλαβα να γνωρίσω...

Πηγαίνοντας ένα βήμα πιο πέρα παρουσιάζουμε μερικά ακόμα τραγούδια περί εκλογών.
Να ζητήσουμε εκ των προτέρων συγγνώμη για τις πολιτικές διαφημίσεις που εμφανίζονται στα τραγούδια από το YouTube. Ανωτέρω δάκτυλος, δε φέρουμε ευθύνη! Τελικά λεφτά για πολιτική διαφήμιση υπάρχουν...


Το βασικό δίλημμα που έχει τεθεί ξεκάθαρα στις συγκεκριμένες εκλογές είναι Μνημόνιο ή όχι Μνημόνιο. Τι ωραία τα είχε περιγράψει ο Διονύσης Τσακνής από το 1986!



Η γυναίκα που ψηφίζει - Μαρίκα Νίνου (Στίχοι: Μάνεσης Κώστας, Μουσική: Καλδάρας Απόστολος, 1950).
Το τραγούδι κυκλοφόρησε τον καιρό που οι γυναίκες αποκτούσαν επιτέλους δικαίωμα ψήφου και στις βουλευτικές εκλογές. Ήδη "συμμετείχαν" από το 1934, αλλά μόνο ως ψηφοφόροι στις δημοτικές εκλογές. Είναι από τα μεγάλα βήματα προς την ισότητα των δύο φύλων σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.



Ο Μάρκος υπουργός (Όσοι γίνουν πρωθυπουργοί) - Μάρκος Βαμβακάρης (Στίχοι - Μουσική: Μάρκος Βαμβακάρης, 1936).

Η πολιτική κατάσταση της Ελλάδας κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου είναι ιδιαίτερα εύθραυστη. Βουλευτές, υπουργοί και πρωθυπουργοί αλλάζουν κάθε τόσο και η, από τότε θρυλούμενη, χάραξη εθνικής πολιτικής επαφίεται περισσότερο στις ξένες Μεγάλες Δυνάμεις, που από την απελευθέρωση έως σήμερα ελάχιστες δυνατότητες χειρισμού έχουν αφήσει στον "κυρίαρχο λαό". Τα κλισέ που θέλουν τους πρωθυπουργούς να καλοπερνούν τρώγοντας και πίνοντας (ο Μάρκος θα ανέφερε και το Playstation, αλλά η Sony δεν υπήρχε τότε ούτε καν ως σκέψη) κάνουν την εμφάνισή τους σε ένα ιδιαίτερα καυστικό τραγούδι.



Πολιτεύεσαι - Υπόγεια Ρεύματα (Στίχοι - Μουσική: Υπόγεια Ρεύματα, Δίσκος: "Ο μάγος κοιτάζει την πόλη", 1994).
...και δεν ντρέπεσαι. Έχω στο μυαλό μου ένα πολύ συγκεκριμένο πρόσωπο που θα του το αφιέρωνα. Από τη Χειμάρρα ως τη Βουλή, ένα τηλεφώνημα δρόμος.



Ζητιάνος παρά υπουργός - Σωκράτης Μάλαμας (Στίχοι - Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας, Δίσκος: "Παραμυθια", 1995).
Ο Σωκράτης Μάλαμας φτάνει στα άκρα καυτηριάζοντας το φαίνεσθαι και το δήθεν που κυριαρχεί στην Ελλάδα του λαϊφστάιλ. "Ό,τι μας σώζει είναι ο έρωτας".



Ο πολιτευτής - Διονύσης Σαββόπουλος (Στίχοι - Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος, Δίσκος: "Ρεζέρβα", 1979).
Βρισκόμαστε στην περίοδο της θρυλικής Μεταπολίτευσης. Οι λαοπλάνοι έχουν επεκταθεί με προεξέχοντα τον αρχηγό της τότε σοσιαλιστικής παράταξης. Το φοιτητικό κίνημα που εμπότισε με αξίες και ιδανικά τη νεολαία εκπίπτει, υποτάσσεται και εν συνεχεία συνδιαμορφώνει το καθεστώς φαυλότητας και συμφεροντολογίας που είναι εμφανές ως και τις μέρες μας. Σίγουρα πλέον η "φοιτητριούλα" μπορεί να ενημερωθεί πιο αξιόπιστα από διαφορετικές πηγές και οι δικαιολογίες της περί άγνοιας δύσκολα μπορούν να γίνουν πιστευτές. Το τραγούδι κλείνει με μια προτροπή σε γιαούρτωμα που θα σόκαρε όλους τους καθώς πρέπει πολιτικούς αναλυτές του σήμερα.



Απλή ανα-λογική - Κώστας Σμοκοβίτης (Στίχοι: Πάνος Φαλάρας, Μουσική: Μιχάλης Τερζής, Δίσκος: "Όλα για σένα", 1990).

Πιο λαϊκοί ρυθμοί και ένα τραγούδι που αξίζει αναφοράς μόνο και μόνο για τον τίτλο του. Απλή αναλογική=Απλή λογική. Τι πιο απλό και πιο δημοκρατικό! 50 έδρες δώρο στο πρώτο κόμμα; Λευκά και άκυρα στο ίδιο καζάνι με την αποχή και έξω από την ποσόστωση; Ζούμε μια δημοκρατία τόσο καλά μαγειρεμένη που ομοιάζει ανατριχιαστικά σε άλλα καθεστώτα.



Το σύνδρομο της Στοκχόλμης (Εκλογές) - Πάνος Κατσιμίχας (Μουσική – Στίχοι: Πάνος Κατσιμίχας, Δίσκος: "Μέχρι να πάρεις παγωτό, σε βρίσκει ο χειμώνας", 2007).

Το Σύνδρομο της Στοκχόλμης είναι μια ψυχολογική διαταραχή από την οποία υποφέρει χρόνια τώρα ο ελληνικός λαός - από όποια πλευρά κι αν το κοιτάξει κανείς. "Ωωω φταίω!" Άντε να δούμε αν θα ισχύει και από Δευτέρα. Και κυρίως να διαπιστώσουμε αν θα οδηγήσει σε κάτι διαφορετικό η αγανάκτηση και τα γιαουρτώματα.



VOTE RESPONSIBLY
Αξιολόγηση
Βαθμός άρθρου
10,0 / 10 (σε 2 αξιολογήσεις)
Για να αξιολογήσετε επιλέξτε το επιθυμητό αστέρι

Κωδικός επιβεβαίωσης, γράψτε τους χαρακτήρες που βλέπετε στην εικόνα

Διαβάστε ακόμα