Καλησπέρα παιδιά και καλή εβδομάδα να έχουμε!
Κατ' αρχάς, τα λέμε με μια μέρα καθυστέρηση, γιατί είχαμε ένα τεχνικό πρόβλημα χθες και σήμερα το πρωί και το site δε λειτουργούσε για λίγες ώρες. Προβοκάτορες, ξέρετε... χεχε.
Ξεκινήσαμε χθες το Αφιέρωμα μας στα Καλύτερα Μουσικά Φεστιβάλ με Ξένα κι Ελληνικά ονόματα, τα οποία έχουν γίνει στη χώρα μας από το 1980 μέχρι και σήμερα. Με τη συγκεκριμένη έρευνα που έκανε η συντακτική μας ομάδα, είναι μια καλή ευκαιρία να καταγραφούν όλα τα μεγάλα Μουσικά Festivals, που έχουν γίνει στην Ελλάδα και να ξεχωρίσουμε αυτά που για διάφορους λόγους ήταν τα καλύτερα.
Από χθες, μέχρι και την Τετάρτη θα σας παρουσιάσουμε όλα τα Φεστιβάλ σε 3 μέρη. Την Πέμπτη θα δημοσιευτεί η Λίστα μας με τα Καλύτερα Festivals και αμέσως μετά θα μπορείτε κι εσείς να λάβετε μέρος σε αυτή την ψηφοφορία. Θα τα λέμε όλα αυτά μέσα στις επόμενες ημέρες.
Πάμε τώρα να συνεχίσουμε όσα λέγαμε την Παρασκευή για τις Μουσικές Σκηνές και τη σεζόν, που ολοκληρώνεται αυτές τις μέρες.
Μέσα στις παραστάσεις που ξεχώρισαν στη χρονιά, ήταν η συνύπαρξη της εξαιρετικής Δήμητρας Γαλάνη με το Βασιλικό στο gazArte. Δύο εξαιρετικές και ιδιαίτερες φωνές και η απόδειξη του γεγονότος ότι η Δήμητρα Γαλάνη δε φοβάται να συνεργαστεί με αξιόλογους νέους μουσικούς - τραγουδοποιούς.
Εξίσου πετυχημένη ήταν και η εμφάνιση των Burger Project με τους Takim στον ίδιο χώρο. Μπορεί να γνωρίζουμε τους Burger από τις διασκευές που έχουν κάνει και να μη διαθέτουν δικά τους τραγούδια, που έχουν γίνει επιτυχίες, αλλά είναι τόσο καλοί επί σκηνής και έχουν κάνει τόσο πετυχημένες επιλογές τα τελευταία 2 χρόνια, ώστε να "ανεβάζουν" ακόμη περισσότερο το όνομα τους στο μουσικό κοινό. Βέβαια, για να σας είμαι ειλικρινής, κάποια στιγμή σύντομα, θα χρειαστεί να προχωρήσουν στην ηχογράφηση νέου δίσκου, ο οποίος να βασιστεί στις δικές τους συνθέσεις.
Ο Πάνος Μουζουράκης έκλεισε τις Δευτέρες στο Σταυρό του Νότου και με το Βαγγέλη Ασημάκη, παρουσίασε για άλλη μια χρονιά μια αρκετά ενδιαφέρουσα παράσταση. Πέρα από τη σκηνική παρουσία και το δέσιμο του με τον κόσμο, ο Πάνος έχει εξαιρετική φωνή και πιστεύω ότι δεν είναι τυχαία η συνεχής ανοδική του πορεία. Μάλιστα, εμ χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι προσπαθεί να απεμπλακεί σε κάποιο βαθμό από την επιτυχία του "Φίλα με ακόμα" και να δώσει έμφαση στα δικά του τραγούδια.
Στη συνέχεια, ο Toni Sifnos ήταν ο άσος που είχε στο μανίκι του το Κοο Κοο. Δεν ξέρω αν περίμαναν οι άνθρωποι της Μουσικής Σκηνής στο Γκάζι να είναι τόσο πετυχημένα τα Σάββατα τους με αυτή την παράσταση. Νομίζω ότι δικαίως η συγκεκριμένη παράσταση είναι μια από τις πιο πετυχημένες της χρονιάς! Επιστροφή στα 60s, 70s, με ωραίο τρόπο. Ένα θέαμα όχι συνηθισμένο, το οποίο μάλλον είχαμε ανάγκη με όλη αυτή τη "μαυρίλα", που υπάρχει γύρω μας τα τελευταία 3 χρόνια...
Τέλος, αξίζουν να σημειωθούν οι λίγες παραστάσεις που έδωσε η Ομάδα 8-kick στο Passport. Τα μέλη των «Κάψε το Σενάριο», AbOvo, και Cheek-Bones παρουσίασαν 3 βραδιές κωμωδίας και αυτοσχεδιασμού με το κοινό να συμμετέχει σε αρκετά από τα "παιχνίδια", που έκαναν. Πιστεύω ότι η συγκεκριμένη παράσταση θα είναι μέσα σε αυτές που θα ξεχωρίσουν του χρόνου. Για την ιστορία, η ιδέα του "Κάψε το σενάριο" ξεκίνησε πριν αρκετά χρόνια στις Η.Π.Α.
Η χρονιά έκλεισε δύσκολα για τις Μουσικές Σκηνές και δυστυχώς η επόμενη χρονιά δε φαίνεται να είναι καλύτερη από τη φετινή. Ο κόσμος δεν ξεχνάει τη μουσική και το θέατρο, αλλά εδώ και καιρό η διάθεση του δεν είναι καλή και δύσκολα επιλέγει τη διασκέδαση αυτού του τύπου. Το κάνει, αλλά δεν το κάνει με την ίδια συχνότητα, που το έκανε παλιά. Το καλό είναι ότι όλοι χώροι περίπου έχουν προσαρμόσει τις τιμές τους στην εποχή της κρίσης. Όμως, αυτή τη στιγμή ο κόσμος μετράει ακόμη και τα 5 Ευρώ που δίνει για μια μπύρα...
Σήμερα το βράδυ, θα τα πούμε στο Vox και τους Afghan Whigs. Αύριο, θα γράψουμε δυο λόγια για τη νέα δουλειά των Αδελφών Κατσιμίχα και έχουμε μια αρκετά ενδιαφέρουσα έρευνα για το Google και το μπλοκάρισμα αρκετών σελίδων, που έχουν download ή torrent links.
Κατ' αρχάς, τα λέμε με μια μέρα καθυστέρηση, γιατί είχαμε ένα τεχνικό πρόβλημα χθες και σήμερα το πρωί και το site δε λειτουργούσε για λίγες ώρες. Προβοκάτορες, ξέρετε... χεχε.
Ξεκινήσαμε χθες το Αφιέρωμα μας στα Καλύτερα Μουσικά Φεστιβάλ με Ξένα κι Ελληνικά ονόματα, τα οποία έχουν γίνει στη χώρα μας από το 1980 μέχρι και σήμερα. Με τη συγκεκριμένη έρευνα που έκανε η συντακτική μας ομάδα, είναι μια καλή ευκαιρία να καταγραφούν όλα τα μεγάλα Μουσικά Festivals, που έχουν γίνει στην Ελλάδα και να ξεχωρίσουμε αυτά που για διάφορους λόγους ήταν τα καλύτερα.
Από χθες, μέχρι και την Τετάρτη θα σας παρουσιάσουμε όλα τα Φεστιβάλ σε 3 μέρη. Την Πέμπτη θα δημοσιευτεί η Λίστα μας με τα Καλύτερα Festivals και αμέσως μετά θα μπορείτε κι εσείς να λάβετε μέρος σε αυτή την ψηφοφορία. Θα τα λέμε όλα αυτά μέσα στις επόμενες ημέρες.
Πάμε τώρα να συνεχίσουμε όσα λέγαμε την Παρασκευή για τις Μουσικές Σκηνές και τη σεζόν, που ολοκληρώνεται αυτές τις μέρες.Μέσα στις παραστάσεις που ξεχώρισαν στη χρονιά, ήταν η συνύπαρξη της εξαιρετικής Δήμητρας Γαλάνη με το Βασιλικό στο gazArte. Δύο εξαιρετικές και ιδιαίτερες φωνές και η απόδειξη του γεγονότος ότι η Δήμητρα Γαλάνη δε φοβάται να συνεργαστεί με αξιόλογους νέους μουσικούς - τραγουδοποιούς.
Εξίσου πετυχημένη ήταν και η εμφάνιση των Burger Project με τους Takim στον ίδιο χώρο. Μπορεί να γνωρίζουμε τους Burger από τις διασκευές που έχουν κάνει και να μη διαθέτουν δικά τους τραγούδια, που έχουν γίνει επιτυχίες, αλλά είναι τόσο καλοί επί σκηνής και έχουν κάνει τόσο πετυχημένες επιλογές τα τελευταία 2 χρόνια, ώστε να "ανεβάζουν" ακόμη περισσότερο το όνομα τους στο μουσικό κοινό. Βέβαια, για να σας είμαι ειλικρινής, κάποια στιγμή σύντομα, θα χρειαστεί να προχωρήσουν στην ηχογράφηση νέου δίσκου, ο οποίος να βασιστεί στις δικές τους συνθέσεις.
Ο Πάνος Μουζουράκης έκλεισε τις Δευτέρες στο Σταυρό του Νότου και με το Βαγγέλη Ασημάκη, παρουσίασε για άλλη μια χρονιά μια αρκετά ενδιαφέρουσα παράσταση. Πέρα από τη σκηνική παρουσία και το δέσιμο του με τον κόσμο, ο Πάνος έχει εξαιρετική φωνή και πιστεύω ότι δεν είναι τυχαία η συνεχής ανοδική του πορεία. Μάλιστα, εμ χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι προσπαθεί να απεμπλακεί σε κάποιο βαθμό από την επιτυχία του "Φίλα με ακόμα" και να δώσει έμφαση στα δικά του τραγούδια.Στη συνέχεια, ο Toni Sifnos ήταν ο άσος που είχε στο μανίκι του το Κοο Κοο. Δεν ξέρω αν περίμαναν οι άνθρωποι της Μουσικής Σκηνής στο Γκάζι να είναι τόσο πετυχημένα τα Σάββατα τους με αυτή την παράσταση. Νομίζω ότι δικαίως η συγκεκριμένη παράσταση είναι μια από τις πιο πετυχημένες της χρονιάς! Επιστροφή στα 60s, 70s, με ωραίο τρόπο. Ένα θέαμα όχι συνηθισμένο, το οποίο μάλλον είχαμε ανάγκη με όλη αυτή τη "μαυρίλα", που υπάρχει γύρω μας τα τελευταία 3 χρόνια...
Τέλος, αξίζουν να σημειωθούν οι λίγες παραστάσεις που έδωσε η Ομάδα 8-kick στο Passport. Τα μέλη των «Κάψε το Σενάριο», AbOvo, και Cheek-Bones παρουσίασαν 3 βραδιές κωμωδίας και αυτοσχεδιασμού με το κοινό να συμμετέχει σε αρκετά από τα "παιχνίδια", που έκαναν. Πιστεύω ότι η συγκεκριμένη παράσταση θα είναι μέσα σε αυτές που θα ξεχωρίσουν του χρόνου. Για την ιστορία, η ιδέα του "Κάψε το σενάριο" ξεκίνησε πριν αρκετά χρόνια στις Η.Π.Α.
Η χρονιά έκλεισε δύσκολα για τις Μουσικές Σκηνές και δυστυχώς η επόμενη χρονιά δε φαίνεται να είναι καλύτερη από τη φετινή. Ο κόσμος δεν ξεχνάει τη μουσική και το θέατρο, αλλά εδώ και καιρό η διάθεση του δεν είναι καλή και δύσκολα επιλέγει τη διασκέδαση αυτού του τύπου. Το κάνει, αλλά δεν το κάνει με την ίδια συχνότητα, που το έκανε παλιά. Το καλό είναι ότι όλοι χώροι περίπου έχουν προσαρμόσει τις τιμές τους στην εποχή της κρίσης. Όμως, αυτή τη στιγμή ο κόσμος μετράει ακόμη και τα 5 Ευρώ που δίνει για μια μπύρα...
Σήμερα το βράδυ, θα τα πούμε στο Vox και τους Afghan Whigs. Αύριο, θα γράψουμε δυο λόγια για τη νέα δουλειά των Αδελφών Κατσιμίχα και έχουμε μια αρκετά ενδιαφέρουσα έρευνα για το Google και το μπλοκάρισμα αρκετών σελίδων, που έχουν download ή torrent links.