Αυτή την Παρασκευή την περιμένω με πολλή χαρά. Τελειώνω εκπομπή και πακετάρω για 'CLOSER', για να χαρώ επιτέλους ένα live για πάρτη μου.
Παρέα με τον Justin Sullivan,την ΨΥΧΗ των σπουδαίων New Model Army,θα είναι βέβαια και ο Dean White, αλλα κακά τα παραμύθια.. Ο πρώτος είναι όλα τα λεφτά.
Ο Sullivan βρίσκεται για χρόνια στην άλλη όχθη, μακριά δηλαδή απο καταλόγους επιτυχιών, δισκογραφικές που σου ζαλίζουν τον έρωτα, χαριτωμένα masterplans για την ηχογράφηση του 'απόλυτου' αριστουργήματος της μπάντας και όλα αυτά τα μάταια και γελοία. Δεν έχει τον χρόνο,τον κοσμικό (;) μάλλον χρόνο για όλα αυτά. Κάτω απο το πετσί του μυστήριου τύπου με την σχεδόν πάντα γελαστή φάτσα,υπάρχει εδώ και αιώνες,απο το ξεκίνημα των NMA, μια διψασμένη καρδιά για ΑΛΗΘΙΝΑ τραγούδια βλέπετε... Απλά πράγματα.
Εκτιμώ τον Justin Sullivan,τόσο σαν τραγουδοποιό,όσο και σαν ερμηνευτή, όσο 10-15 ακόμα ονόματα που θα μπορούσα έτσι πρόχειρα να σκεφτώ.
Ετσι,αυτό το ακουστικό σετ στο 'Closer' δεν το χάνω με τίποτα, μα με τίποτα...
Εκανε 'παιχνίδι' με τον Tom Jones (ωραία, αλανιάρικη διασκευή στο Gimme Shelter των Stones) χρόνια πριν τον ανακαλύψει ο Jack White, μα το σημαντικότερο, σε μια εποχή που η φιγούρα του δεν ήταν ακόμη αποενοχοποιημένη (...) απο μια εποχή σαν την σημερινή, όπου όλα πάνε με όλα,και βάλτε να πάνε πήγανε...
Προσωπικά,άκουγα (πέρα απο την φωνάρα Tom Jones) KAI Engelbert Humperdinck (είχα μάλιστα και ένα βινύλιο, όπου στο οπισθόφυλλο τον είχε με μια ρακετούλα του τέννις, χαλαρό και γενικώς σωμένο και ωραίο...χαχα...!!) την ΙΔΙΑ περίοδο που στην εκπομπή μου είχα για άλμπουμ της χρονιάς το 'Thunder And Consolation', ΠΑΝΩ απο τα άλμπουμ των Residents, Rolling Stones κτλ της ίδιας χρονιάς. Respect.
Ναι. Αυτή είναι η λέξη. Respect τότε, respect και τώρα. Η ΙΔΙΑ τίμια ενέργεια, συνεχίζει να ποτίζει τα τραγούδια του Sullivan.. Κι αυτό,τα λέει όλα.
Κοιτάξτε, είμαι σε φάση διακοπών... Καθώς γράφω, χτύπησε το κουδούνι (διαφημιστικά) και το να κατέβω απο τον έβδομο όροφο σε 5 δεύτερα, για να διακτινίσω τον αρχιμαλάκα που με ενοχλεί στο ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ (ΕΣΤΙΑ Κυριε μαλάκα..γκεγκε;) μεσημεριάτικα, ήταν πιστέψτε με, σχεδόν πειρασμός...
Μπαίνει καλοκαίρι, γαμιέται το σύμπαν, η μπάλα έχει χαθεί και το (όποιο) 'μαγαζί' και ο ΖΟΡΟ να βγεί κυβέρνηση, με αντιπρόεδρο τον Batman μάλιστα, βρίσκεται ήδη στην πορεία που μπήκε... Τα άλλα είναι ΜΟΝΟ λόγια για όσους έχουν μάθει χιλιετίες να ζουν με αυτά. Με Λ Ε Ξ Ε Ι Σ... Λέμε λέξεις δηλαδή..πολύ ωραία...
Καλοκαιράκι λοιπόν, με τα φεστιβάλ να μην τα γουστάρω (και ο Neil Young να έρθει σε φεστιβάλ σαν ζαμπονάκι, ΔΕΝ το βλέπω..) έτσι κι αλλιώς, το πιο πιθανό ήταν να μην ξαναπατήσω το πόδι μου σε κάποιο live μέχρι το Σεπτέμβρη..
Τα είπα και στην αρχή όμως,τελειώνω εκπομπή και ανεβαίνω ('CLOSER') για ακουστικό σετ Justin Sullivan/Dean White. Γιατί ξέρω,πως θα περάσω καλά, με τραγούδια που για μένα σημαίνουν έτσι κι αλλιώς.
Να ακούτε μουσική. Στο τέλος του μήνα η στήλη πάει διακοπές και τα λέμε με ΓΕΜΑΤΕΣ μπαταρίες το Φθινόπωρο...Θα φροντίσουν για αυτό (ελπίζω) οι παραλίες και τα πανέμορφα νησιά μας,που και ο Justin Sullivan αγαπάει.
Παρέα με τον Justin Sullivan,την ΨΥΧΗ των σπουδαίων New Model Army,θα είναι βέβαια και ο Dean White, αλλα κακά τα παραμύθια.. Ο πρώτος είναι όλα τα λεφτά.
Ο Sullivan βρίσκεται για χρόνια στην άλλη όχθη, μακριά δηλαδή απο καταλόγους επιτυχιών, δισκογραφικές που σου ζαλίζουν τον έρωτα, χαριτωμένα masterplans για την ηχογράφηση του 'απόλυτου' αριστουργήματος της μπάντας και όλα αυτά τα μάταια και γελοία. Δεν έχει τον χρόνο,τον κοσμικό (;) μάλλον χρόνο για όλα αυτά. Κάτω απο το πετσί του μυστήριου τύπου με την σχεδόν πάντα γελαστή φάτσα,υπάρχει εδώ και αιώνες,απο το ξεκίνημα των NMA, μια διψασμένη καρδιά για ΑΛΗΘΙΝΑ τραγούδια βλέπετε... Απλά πράγματα.
Εκτιμώ τον Justin Sullivan,τόσο σαν τραγουδοποιό,όσο και σαν ερμηνευτή, όσο 10-15 ακόμα ονόματα που θα μπορούσα έτσι πρόχειρα να σκεφτώ.Ετσι,αυτό το ακουστικό σετ στο 'Closer' δεν το χάνω με τίποτα, μα με τίποτα...
Εκανε 'παιχνίδι' με τον Tom Jones (ωραία, αλανιάρικη διασκευή στο Gimme Shelter των Stones) χρόνια πριν τον ανακαλύψει ο Jack White, μα το σημαντικότερο, σε μια εποχή που η φιγούρα του δεν ήταν ακόμη αποενοχοποιημένη (...) απο μια εποχή σαν την σημερινή, όπου όλα πάνε με όλα,και βάλτε να πάνε πήγανε...
Προσωπικά,άκουγα (πέρα απο την φωνάρα Tom Jones) KAI Engelbert Humperdinck (είχα μάλιστα και ένα βινύλιο, όπου στο οπισθόφυλλο τον είχε με μια ρακετούλα του τέννις, χαλαρό και γενικώς σωμένο και ωραίο...χαχα...!!) την ΙΔΙΑ περίοδο που στην εκπομπή μου είχα για άλμπουμ της χρονιάς το 'Thunder And Consolation', ΠΑΝΩ απο τα άλμπουμ των Residents, Rolling Stones κτλ της ίδιας χρονιάς. Respect.
Ναι. Αυτή είναι η λέξη. Respect τότε, respect και τώρα. Η ΙΔΙΑ τίμια ενέργεια, συνεχίζει να ποτίζει τα τραγούδια του Sullivan.. Κι αυτό,τα λέει όλα.
Κοιτάξτε, είμαι σε φάση διακοπών... Καθώς γράφω, χτύπησε το κουδούνι (διαφημιστικά) και το να κατέβω απο τον έβδομο όροφο σε 5 δεύτερα, για να διακτινίσω τον αρχιμαλάκα που με ενοχλεί στο ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ (ΕΣΤΙΑ Κυριε μαλάκα..γκεγκε;) μεσημεριάτικα, ήταν πιστέψτε με, σχεδόν πειρασμός... Μπαίνει καλοκαίρι, γαμιέται το σύμπαν, η μπάλα έχει χαθεί και το (όποιο) 'μαγαζί' και ο ΖΟΡΟ να βγεί κυβέρνηση, με αντιπρόεδρο τον Batman μάλιστα, βρίσκεται ήδη στην πορεία που μπήκε... Τα άλλα είναι ΜΟΝΟ λόγια για όσους έχουν μάθει χιλιετίες να ζουν με αυτά. Με Λ Ε Ξ Ε Ι Σ... Λέμε λέξεις δηλαδή..πολύ ωραία...
Καλοκαιράκι λοιπόν, με τα φεστιβάλ να μην τα γουστάρω (και ο Neil Young να έρθει σε φεστιβάλ σαν ζαμπονάκι, ΔΕΝ το βλέπω..) έτσι κι αλλιώς, το πιο πιθανό ήταν να μην ξαναπατήσω το πόδι μου σε κάποιο live μέχρι το Σεπτέμβρη..
Τα είπα και στην αρχή όμως,τελειώνω εκπομπή και ανεβαίνω ('CLOSER') για ακουστικό σετ Justin Sullivan/Dean White. Γιατί ξέρω,πως θα περάσω καλά, με τραγούδια που για μένα σημαίνουν έτσι κι αλλιώς.
Να ακούτε μουσική. Στο τέλος του μήνα η στήλη πάει διακοπές και τα λέμε με ΓΕΜΑΤΕΣ μπαταρίες το Φθινόπωρο...Θα φροντίσουν για αυτό (ελπίζω) οι παραλίες και τα πανέμορφα νησιά μας,που και ο Justin Sullivan αγαπάει.