Οι After Maths (@fter_Maths) είναι ένα σχετικά νέο συγκρότημα που έχει κυκλοφορήσει demo και
το πρώτο του EP, το
οποίο αφορά το ακόλουθο review.
Πέρασε βέβαια σαν συγκρότημα μία διαδικασία επανασχηματισμού για να κατασταλάξει στα σημερινά του μέλη και να ξεκινήσει να επεξεργάζεται νέα κομμάτια. Το EP ηχογραφήθηκε με την παλιά του σύνθεση για αυτό μη σας εκπλήξει αν σε κάποιο live ακούσετε διαφορετική εκδοχή των κομματιών. Τα δύο βασικά μέλη που ξεκίνησαν το συγκρότημα είναι η Desy Belu (έμπνευση, φωνητικά) και ο Duru (μπάσο, με παράλληλα projects τους Tsopana rave, Τransistor). Η τελική σύνθεσή τους φέρει τους Xenio E. (κιθάρες), Gino A. (τύμπανα) και Τhano S. (πλήκτρα).
Ο συνολικός ήχος του EP είναι αρκετά σκοτεινός και πιο δυναμικός από ότι χαρακτηρίζεται συνήθως ως alternative στην Ελλάδα. Τον όλο σκοτεινό ήχο δένουν τα φωνητικά, που διατηρούν τον γυναικείο αισθησιασμό και την ‘παιχνιδιάρικη’ διάθεση της trip hop σκηνής, χαρακτηριστικά που δεν θυσιάζουν στο βωμό της ροκ δυναμικής. Η ιδιαιτερότητά τους μπορεί να κάνει κάποιον ακροατή να αγαπήσει αυτόματα όλα τα κομμάτια ή να μην θέλει να ακούσει κανένα ανεξαρτήτως της προσεγμένης τους ενορχήστρωσης.
Θα ξεκινήσω αντίστροφα το review με τη διπλή- συνδυαστική διασκευή του Put the blame on Mame/Walk (Rita Hayworth/Pantera). Αυτό που μπορώ να σχολιάσω είναι ότι το αποτέλεσμα που παρήγαγαν οι After maths μένει για αρκετές ώρες στο μυαλό του ακροατή (συνδράμει βέβαια σε αυτό και η επιλογή του κλασικού κομματιού της Hayworth). Ο συνδυασμός μπορεί να φαντάζει παράταιρος, καταφέρνει όμως να διατηρήσει τη σαγηνευτική αισθητική και να την εμπλουτίσει με μία ωμή δυναμική από τους Pantera.
Το κομμάτι που ανοίγει το EP, το Fateproof
είναι αυτό που προωθείται περισσότερο, καθώς θα είχε τη δυνατότητα να ακουστεί
σε mainstream ραδιοφωνικούς σταθμούς και να
προσεγγίσει τόσο φίλους της ροκ όσο και της ποπ. Στο EP εμπεριέχεται και ένα mix του τραγουδιού από τον Spyreas Sid (Cyanna). Προτιμώ όμως την
αρχική του εκτέλεση με την κιθαριστική εισαγωγή. Στη
μέση του EP βρίσκονται κατά τη γνώμη μου τα πιο
ενδιαφέροντα και ολοκληρωμένα ακούσματα.
Αυτά μπορούν να διαμορφώσουν την πρώτη εικόνα στον ακροατή για τα ιδιαιτέρα μουσικά γνωρίσματα του συγκροτήματος και επομένως μία υποψία για το τι να περιμένει στο μέλλον. Το Safari trip είναι μάλλον αυτό που ξεχώρισα άμεσα καθώς θεωρώ ότι είναι πιο προσεγμένο στιχουργικά συγκριτικά με τα υπόλοιπα. Το Pandora’s face νομίζω ότι προσπαθεί να συνδυάσει την εναλλακτική σκηνή με ethnic επιρροές, χωρίς να μπορώ να εξηγήσω γιατί μου δημιουργεί αυτό το μουσικό συνειρμό με εικόνες ‘αραβικές’… Και τελευταίο, το Salome, ένα χαρακτηριστικό δείγμα του δυναμισμού που διαθέτουν στην ενορχήστρωση, ενώ ταυτόχρονα το απαλύνει η φωνή της Desy Belu και αποδεικνύει γιατί δεν θα μπορούσε ο ήχος τους να μπει απλά στη μεγάλη μάζα της alternative ή της indie σκηνής.
Αυτοκριτική του κριτή: απλά μια ακροάτρια που κάπου-κάπου μπαίνω στο πετσί του κριτικού καλοπροαίρετα
Πέρασε βέβαια σαν συγκρότημα μία διαδικασία επανασχηματισμού για να κατασταλάξει στα σημερινά του μέλη και να ξεκινήσει να επεξεργάζεται νέα κομμάτια. Το EP ηχογραφήθηκε με την παλιά του σύνθεση για αυτό μη σας εκπλήξει αν σε κάποιο live ακούσετε διαφορετική εκδοχή των κομματιών. Τα δύο βασικά μέλη που ξεκίνησαν το συγκρότημα είναι η Desy Belu (έμπνευση, φωνητικά) και ο Duru (μπάσο, με παράλληλα projects τους Tsopana rave, Τransistor). Η τελική σύνθεσή τους φέρει τους Xenio E. (κιθάρες), Gino A. (τύμπανα) και Τhano S. (πλήκτρα).
Ο συνολικός ήχος του EP είναι αρκετά σκοτεινός και πιο δυναμικός από ότι χαρακτηρίζεται συνήθως ως alternative στην Ελλάδα. Τον όλο σκοτεινό ήχο δένουν τα φωνητικά, που διατηρούν τον γυναικείο αισθησιασμό και την ‘παιχνιδιάρικη’ διάθεση της trip hop σκηνής, χαρακτηριστικά που δεν θυσιάζουν στο βωμό της ροκ δυναμικής. Η ιδιαιτερότητά τους μπορεί να κάνει κάποιον ακροατή να αγαπήσει αυτόματα όλα τα κομμάτια ή να μην θέλει να ακούσει κανένα ανεξαρτήτως της προσεγμένης τους ενορχήστρωσης.
Θα ξεκινήσω αντίστροφα το review με τη διπλή- συνδυαστική διασκευή του Put the blame on Mame/Walk (Rita Hayworth/Pantera). Αυτό που μπορώ να σχολιάσω είναι ότι το αποτέλεσμα που παρήγαγαν οι After maths μένει για αρκετές ώρες στο μυαλό του ακροατή (συνδράμει βέβαια σε αυτό και η επιλογή του κλασικού κομματιού της Hayworth). Ο συνδυασμός μπορεί να φαντάζει παράταιρος, καταφέρνει όμως να διατηρήσει τη σαγηνευτική αισθητική και να την εμπλουτίσει με μία ωμή δυναμική από τους Pantera.
Το κομμάτι που ανοίγει το EP, το Fateproof
είναι αυτό που προωθείται περισσότερο, καθώς θα είχε τη δυνατότητα να ακουστεί
σε mainstream ραδιοφωνικούς σταθμούς και να
προσεγγίσει τόσο φίλους της ροκ όσο και της ποπ. Στο EP εμπεριέχεται και ένα mix του τραγουδιού από τον Spyreas Sid (Cyanna). Προτιμώ όμως την
αρχική του εκτέλεση με την κιθαριστική εισαγωγή. Στη
μέση του EP βρίσκονται κατά τη γνώμη μου τα πιο
ενδιαφέροντα και ολοκληρωμένα ακούσματα. Αυτά μπορούν να διαμορφώσουν την πρώτη εικόνα στον ακροατή για τα ιδιαιτέρα μουσικά γνωρίσματα του συγκροτήματος και επομένως μία υποψία για το τι να περιμένει στο μέλλον. Το Safari trip είναι μάλλον αυτό που ξεχώρισα άμεσα καθώς θεωρώ ότι είναι πιο προσεγμένο στιχουργικά συγκριτικά με τα υπόλοιπα. Το Pandora’s face νομίζω ότι προσπαθεί να συνδυάσει την εναλλακτική σκηνή με ethnic επιρροές, χωρίς να μπορώ να εξηγήσω γιατί μου δημιουργεί αυτό το μουσικό συνειρμό με εικόνες ‘αραβικές’… Και τελευταίο, το Salome, ένα χαρακτηριστικό δείγμα του δυναμισμού που διαθέτουν στην ενορχήστρωση, ενώ ταυτόχρονα το απαλύνει η φωνή της Desy Belu και αποδεικνύει γιατί δεν θα μπορούσε ο ήχος τους να μπει απλά στη μεγάλη μάζα της alternative ή της indie σκηνής.
Αυτοκριτική του κριτή: απλά μια ακροάτρια που κάπου-κάπου μπαίνω στο πετσί του κριτικού καλοπροαίρετα