Τραγούδια Στον Κύβο στον Πυρήνα

Άγγελος Αγγέλου, Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης, Δανάη Παναγιωτοπούλου, Μαρία Παπαγεωργίου, Νίκος Κολλάρος, Νίκος Χαλβατζής συνέπραξαν στη σκηνή του Πυρήνα. Το Mix Grill ήταν εκεί.
Διαβάστηκε φορες
«Αυτό είναι θαύμα της Παναγίας!» αναφωνεί ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης και σταυροκοπιέται, καθώς τα φώτα που φωτίζουν τη σκηνή ανάβουν και σβήνουν κατά το «δοκούν», παρότι η κονσόλα που τα ελέγχει έχει τεθεί από ώρα εκτός λειτουργίας. Είναι βράδυ Δευτέρας, 28 Μαΐου, και το κάπως σουρεαλιστικό σκηνικό εκτυλίσσεται στον φιλόξενο χώρο του Πυρήνα, όπου βρίσκομαι καλεσμένος σε μια σπάνια παράσταση.



Γιατί είναι πράγματι σπάνιο να παρακολουθείς τη σύμπραξη, όχι ενός, όχι δύο, αλλά έξι νέων καλλιτεχνών, και μάλιστα από τους πλέον αξιόλογους που έχει να παρουσιάσει το σήμερα του ελληνικού τραγουδιού: Άγγελος Αγγέλου, Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης, Δανάη Παναγιωτοπούλου, Μαρία Παπαγεωργίου, Νίκος Κολλάρος, Νίκος Χαλβατζής. Για να είμαι ακριβής, βέβαια, επί σκηνής βρέθηκαν τελικά οι πέντε, καθώς ο Νίκος Κολλάρος εμφανίστηκε μόνο για να ερμηνεύσει ένα κομμάτι – συμμετείχε πάντως στον σχεδιασμό της παράστασης.



Σίγουρα θα σας έχει ήδη προκύψει το ερώτημα: πώς γίνεται να ταιριάξουν έξι διαφορετικές καλλιτεχνικές ιδιοσυγκρασίες σε μια παράσταση, χωρίς αυτή να ακουστεί βεβιασμένη; Πώς δηλαδή «κολλάνε» η νουάρ κινηματογραφικότητα του Χαλβατζή, οι ηλεκτρακουστικές μπαλάντες του Εμμανουηλίδη, το πολιτικοποιημένο βωντεβίλ της Παναγιωτοπούλου, η παιχνιδιάρικη πιανιστική λογική του Αγγέλου, η λόγιας πνοής συνθέσεις του Κολλάρου και η αισθαντικότατη φωνή της Παπαγεωργίου;

Η απάντηση δόθηκε επί σκηνής και δεν επιδεχόταν αμφισβήτησης. Γιατί, τελικά, όταν υπάρχουν «συγγένειες» χαρακτήρων και οι συμμέτοχοι μοιράζονται χρόνο και εκτός «δουλειάς», τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα. Σίγουρα βοήθησε και η ενορχηστρωτική κατεύθυνση που περιελάμβανε ακουστικές και ηλεκτρικές κιθάρες, πιάνο, πλήκτρα, μπαγλαμά, ακορντεόν και τύμπανα, όλα παιγμένα από τους ίδιους τους δημιουργούς, με εναλλαγές στους ρόλους και όμορφο «πλέξιμο» των φωνών τους. Υπήρξαν εκπλήξεις, ανατροπές και μπόλικο χιούμορ και καλή διάθεση. Η αποκάλυψη για μένα, ήταν τα τραγούδια του Κολλάρου, τα οποία δεν είχα προηγουμένως την ευκαιρία να ακούσω. Και το ότι γνώριζα καλά το ρεπερτόριο των υπολοίπων, δεν σημαίνει, βέβαια, ότι δεν τους απόλαυσα ξανά με χαρά.



Τέτοιες, ουσιαστικές, συνεργασίες, εκτός από ζητούμενο της εποχής, αποτελούν, νομίζω, και έναν τρόπο να ξεφύγουν οι δημιουργοί από την «ασφάλεια» της μοναχικότητάς τους και να αναθεωρήσουν τους «τρόπους» τους μέσω της αλληλεπίδρασης. Η πρώτη φάση του «πειράματος» πέτυχε, κατά τη γνώμη μου, σε πολύ μεγάλο βαθμό και θα συνεχιστεί. Απ’ ό,τι έμαθα, η δημιουργική αυτή παρέα θα ξανασμίξει επί σκηνής το φθινόπωρο, πιθανότατα με αναθεωρημένο και ακόμα πιο ενδιαφέρον πρόγραμμα. Φροντίστε τότε να είστε εκεί.



Setlist:

1. Η Εφηβεία Που Δε Θα Παραδεχόμασταν
2. Ιστορία
3. Λευκό Σκοτάδι
4. Ο Εραστής Των Κρίνων
5. Έρωτας Στον Ακάλυπτο
6. Κυκλοφορούν Ανάμεσά Μας
7. Ο Μαέστρος Της Κακίας
8. Σιντάρτα ΙΙ
9. Τέλος
10. Διάδοχος
11. Το Πάρτυ
12. Θεατρίνοι Μ.Α.
13. Ο Τρελός
14. Μονόλυκος
15. Ανθούς
16. Έρωτες
17. Άλλο Ένα Βράδυ
18. Μικρό Βαλκανικό
19. Ένας Μεγάλος Καυγάς
20. Μπλουζ
21. Ψηφιδωτό
22. Χιόνι
23. Η Γυναίκα Του Κάδρου
24. Ακίνητος Χορός
25. Μαύρο Ποτάμι
26. Ρεσέψιον
27. Όμορφοι Και Ηττημένοι
28. Βεβηλώσεις

Encore

29. Θα Κάνω Ντου Βρε Πονηρή
30. Ο Πασατέμπος
31. Γκόλεμ #
32. Η Αγάπη Είναι Καρφίτσα






Διαβάστε ακόμα