Η ιστορία του Spiderman βρίσκει για άλλη μια φορά τον δρόμο της στην μεγάλη οθόνη. Αυτή την φορά ο Marc Webb, σε μια από τις πρώτες του σκηνοθετικές απόπειρες, προσπαθεί να απευθυνθεί στο κοινό που απογοήτευσε ο εγνωσμένης αξίας Sam Raimi με την προηγούμενη τριλογία του πασίγνωστου ήρωα. Μια άξια λόγου απόπειρα που μόνο καλύτερη από την προκάτοχο της θα μπορούσε να είναι, με στοιχεία που απορροφούν τον θεατή αλλά και αδυναμίες που φαίνονται.
Σκηνοθετικά η ταινία ήταν πολύ καλή, με έξυπνα εφέ και κάποιες (μικρές) σκηνές προβολής πρώτου προσώπου που έδιναν ένα πολύ ευχάριστο τόνο στην ταινία. Ένα παράπονο προέκυψε από το 3D της ταινίας το οποίο ήταν κάποιες φορές κουραστικό και κάποιες ανούσιο, κυρίως γιατί ως εισαγωγική ταινία (το sequel έχει ήδη ανακοινωθεί για το 2014) δεν είχε και πολλές σκηνές δράσης.
Το στόρι ήταν, κατά την άποψή μου, το δυνατότερο στοιχείο στην ταινία, σε σχέση με την προηγούμενη. Σαφέστατα πιο πιστό στην ιστορία του Stan Lee (ο «πατέρας» του Spiderman και πολλών άλλων ηρώων της Marvel), με καλή ροή αν αναλογιστούμε και την ύπαρξη sequel.
Μεγάλο συν ήταν και η ηθοποιία για αρκετούς από τους πρωταγωνιστές. Η Emma Stone σε άλλη μια καλή ερμηνεία ενώ ο Andrew Garfield ήταν πολύ καλός σε έναν πολύ απαιτητικό ρόλο. Από τους δευτεραγωνιστές ξεχωρίζει ο Denis Leary σε ένα ρόλο πολύ διαφορετικό από τους κωμικούς που τον έχουμε συνηθίσει. Το υπόλοιπο cast δεν άφησε αρνητικές αλλά ούτε και θετικές εντυπώσεις.
Στο σύνολό της η ταινία κατάφερε να κάνει αίσθηση, χωρίς να συγκλονίσει. Αρκετά άρτια στα βασικά τεχνικά στοιχεία της και στην αναπόφευκτη σύγκριση με την αντίστοιχη του Sam Raimi σίγουρα βγαίνει νικήτρια, αλλά ας το παραδεχτούμε, δεν ήταν και πολύ ψηλά ο πήχης. Η πρόταση του συντάκτη είναι πως η ταινία αξίζει τα χρήματά σας στο σινεμά (σίγουρα όχι η 3D εκδοχή) αλλά για τους μη φανατικούς του είδους, καλύτερα να περιμένετε το DVD.
Τρέιλερ: