Με το ομώνυμο ντεμπούτο τους, που κυκλοφόρησε πριν από σχεδόν 20 μήνες, οι Baby Guru έστρεψαν πολλά βλέμματα (και αυτιά) πάνω τους. Απέσπασαν διθυραμβικές κριτικές, έβαλαν το krautrock στο καθημερινό λεξιλόγιο πολλών μη μυημένων και στην πορεία, έκλεψαν την παράσταση με ένα σερί ιδρωμένων, δυναμικών εμφανίσεων. Επανήλθαν δισκογραφικά φέτος το φθινόπωρο, με τη δεύτερη ολοκληρωμένη τους δουλειά, να ακούγεται εξίσου φιλόδοξη και απολαυστική.
Η πρώτη κιόλας ακρόαση του “Pieces” αρκεί, για να εντοπίσει κανείς μια βασική διαφορά, σε σχέση με τον προκάτοχο του. Συνοψίζεται σε μια οικεία λέξη. Κιθάρα. Ηλεκτρική ή ακουστική. Η οποία απουσίαζε παντελώς, αλλά τώρα μπαίνει στην εμπροσθοφυλακή, διεκδικώντας το ρόλο που της αναλογεί. Μη φανταστείτε ωστόσο, στρώματα θορύβου και παραμόρφωσης, να σκεπάζουν τα grooves, τις μελωδίες και τα φωνητικά. Η ύπαρξη της είναι διακριτική και ουσιαστικά λειτουργική, χρωματίζοντας εύστοχα τις ιδέες του αθηναϊκού τρίο.
Από εκεί και πέρα, οι κύριες επιρροές παραμένουν στη θέση τους. Can, Aphrodite’s Child, Doors (κάτι στην ερμηνεία του Prins Obi, ώρες - ώρες μου φέρνει στο νου τον Morrison), ο Bowie του “Low”, το garage των 60’s, ο σύγχρονος ηλεκτρονικός ήχος...ένα μείγμα, τα επί μέρους συστατικά του οποίου, δεν συνιστούν παρθενογένεση, στα χέρια των δημιουργών του όμως, ακούγεται φρέσκο, σπιρτόζο, ευφάνταστο. Δουλεμένο στη λεπτομέρεια, αλλά και ταυτόχρονα, αφήνοντας σου την αίσθηση του αυθόρμητου. Δικές τους οι συνθέσεις, δικές τους οι ενορχηστρώσεις και η εξαίρετη παραγωγή. Επεξεργασμένα όλα, στο κατ’ οίκον στούντιο του ντράμερ King Elephant.
Το “Pieces” αποτελεί προϊόν μιας μπάντας που πατά πλέον, γερά στα πόδια της και επιβάλλεται στις καταβολές της, με άνεση και αυτοπεποίθηση. Ακούγεται ολόκληρο, ως ενιαίο ηχητικό σύνολο, προσφέροντας συνεχείς εναλλαγές ύφους και διαθέσεων. Ένα πολύχρωμο παζλ που φέρει τη σφραγίδα τους. Χωρίς αυτό να σημαίνει πώς απουσιάζουν τα καλά τραγούδια. Αντιθέτως…
Το εναρκτήριο “Necessary Voodoo” έρχεται ως ιδανική γέφυρα, υπενθυμίζοντας τον ήχο του “Baby Guru”, με το αυστηρό μπάσο του Sir Kosmiche να δεσπόζει. Αμέσως μετά, αλλεπάλληλες κυκλικές μελωδίες και όμορφες φωνητικές αρμονίες συνδυάζονται, σε μια τριάδα κομματιών που τοποθετούνται ιδανικά το ένα πλάι στο άλλο. Τα “For Naked Sun”, “Say Say”, “Naked Truth”, αφήνουν μια μεθυστική, ψυχεδελική αύρα να πλανάται στην ατμόσφαιρα, κάτι που επιτυγχάνει, λίγο πριν το τέλος και το νωχελικά ηλιόλουστο “Last Summer”. Το γοητευτικά βραδυφλεγές “Amaye” ξεχωρίζει με τις afro αναφορές του. Κατέχει μάλιστα και τα πρωτεία ως το track με τη μεγαλύτερη διάρκεια στο album (λίγο πάνω από τα τεσσεράμισι λεπτά). Το “For Trish” ενσαρκώνει τις 60’s ονειρώξεις τους και θυμίζει Small Faces, ενώ το “Cyclamen Persicum” προσφέρει απλόχερα αναλογική ζεστασιά. Ενδεχομένως να απουσιάζει μια πιο προφανής επιλογή “single” (αν είναι δόκιμος ο όρος), φορτίο που πέρυσι ανέλαβε το “Marilu”. Δε νομίζω πάντως ότι αυτό αποτελεί αυτοσκοπό, ή έστω στόχο για το group.
Με τον καιρό, η προσωπικότητα των Baby Guru ενδυναμώνεται, το δε εκτόπισμα τους είναι σαφές και αδιαμφισβήτητο (η αρχική υπόθεση ενισχύεται βλέποντας τους live). Το “Pieces” κυκλοφορεί και αυτό, από την εκ Πατρών ορμώμενη Inner Ear. Την ετικέτα που χτίζει έναν πολύ ενδιαφέροντα κατάλογο, παίζοντας παράλληλα το ρόλο του (άτυπου) πρωταγωνιστή σε μια, αν μη τι άλλο, ιδιαιτέρως δημιουργική και εξωστρεφή περίοδο για την εγχώρια μουσική σκηνή.
Links
http://www.inner-ear.gr/
http://innerear.bandcamp.com/album/pieces
https://www.facebook.com/babyguruband
Η πρώτη κιόλας ακρόαση του “Pieces” αρκεί, για να εντοπίσει κανείς μια βασική διαφορά, σε σχέση με τον προκάτοχο του. Συνοψίζεται σε μια οικεία λέξη. Κιθάρα. Ηλεκτρική ή ακουστική. Η οποία απουσίαζε παντελώς, αλλά τώρα μπαίνει στην εμπροσθοφυλακή, διεκδικώντας το ρόλο που της αναλογεί. Μη φανταστείτε ωστόσο, στρώματα θορύβου και παραμόρφωσης, να σκεπάζουν τα grooves, τις μελωδίες και τα φωνητικά. Η ύπαρξη της είναι διακριτική και ουσιαστικά λειτουργική, χρωματίζοντας εύστοχα τις ιδέες του αθηναϊκού τρίο.
Από εκεί και πέρα, οι κύριες επιρροές παραμένουν στη θέση τους. Can, Aphrodite’s Child, Doors (κάτι στην ερμηνεία του Prins Obi, ώρες - ώρες μου φέρνει στο νου τον Morrison), ο Bowie του “Low”, το garage των 60’s, ο σύγχρονος ηλεκτρονικός ήχος...ένα μείγμα, τα επί μέρους συστατικά του οποίου, δεν συνιστούν παρθενογένεση, στα χέρια των δημιουργών του όμως, ακούγεται φρέσκο, σπιρτόζο, ευφάνταστο. Δουλεμένο στη λεπτομέρεια, αλλά και ταυτόχρονα, αφήνοντας σου την αίσθηση του αυθόρμητου. Δικές τους οι συνθέσεις, δικές τους οι ενορχηστρώσεις και η εξαίρετη παραγωγή. Επεξεργασμένα όλα, στο κατ’ οίκον στούντιο του ντράμερ King Elephant.
Το “Pieces” αποτελεί προϊόν μιας μπάντας που πατά πλέον, γερά στα πόδια της και επιβάλλεται στις καταβολές της, με άνεση και αυτοπεποίθηση. Ακούγεται ολόκληρο, ως ενιαίο ηχητικό σύνολο, προσφέροντας συνεχείς εναλλαγές ύφους και διαθέσεων. Ένα πολύχρωμο παζλ που φέρει τη σφραγίδα τους. Χωρίς αυτό να σημαίνει πώς απουσιάζουν τα καλά τραγούδια. Αντιθέτως…
Το εναρκτήριο “Necessary Voodoo” έρχεται ως ιδανική γέφυρα, υπενθυμίζοντας τον ήχο του “Baby Guru”, με το αυστηρό μπάσο του Sir Kosmiche να δεσπόζει. Αμέσως μετά, αλλεπάλληλες κυκλικές μελωδίες και όμορφες φωνητικές αρμονίες συνδυάζονται, σε μια τριάδα κομματιών που τοποθετούνται ιδανικά το ένα πλάι στο άλλο. Τα “For Naked Sun”, “Say Say”, “Naked Truth”, αφήνουν μια μεθυστική, ψυχεδελική αύρα να πλανάται στην ατμόσφαιρα, κάτι που επιτυγχάνει, λίγο πριν το τέλος και το νωχελικά ηλιόλουστο “Last Summer”. Το γοητευτικά βραδυφλεγές “Amaye” ξεχωρίζει με τις afro αναφορές του. Κατέχει μάλιστα και τα πρωτεία ως το track με τη μεγαλύτερη διάρκεια στο album (λίγο πάνω από τα τεσσεράμισι λεπτά). Το “For Trish” ενσαρκώνει τις 60’s ονειρώξεις τους και θυμίζει Small Faces, ενώ το “Cyclamen Persicum” προσφέρει απλόχερα αναλογική ζεστασιά. Ενδεχομένως να απουσιάζει μια πιο προφανής επιλογή “single” (αν είναι δόκιμος ο όρος), φορτίο που πέρυσι ανέλαβε το “Marilu”. Δε νομίζω πάντως ότι αυτό αποτελεί αυτοσκοπό, ή έστω στόχο για το group.
Με τον καιρό, η προσωπικότητα των Baby Guru ενδυναμώνεται, το δε εκτόπισμα τους είναι σαφές και αδιαμφισβήτητο (η αρχική υπόθεση ενισχύεται βλέποντας τους live). Το “Pieces” κυκλοφορεί και αυτό, από την εκ Πατρών ορμώμενη Inner Ear. Την ετικέτα που χτίζει έναν πολύ ενδιαφέροντα κατάλογο, παίζοντας παράλληλα το ρόλο του (άτυπου) πρωταγωνιστή σε μια, αν μη τι άλλο, ιδιαιτέρως δημιουργική και εξωστρεφή περίοδο για την εγχώρια μουσική σκηνή.
Links
http://www.inner-ear.gr/
http://innerear.bandcamp.com/album/pieces
https://www.facebook.com/babyguruband