Ο Neil Young είναι περίπτωση. Το νέο, δεύτερο φετινό του με τους Crazy Horse, είναι από μόνο του ένα manual με τις οδηγίες που κάθε πιτσιρικάς που πιάνει μια κιθάρα στα χέρια του πρέπει να γνωρίζει.
Ο Neil Young δεν κάνει βέβαια εκπτώσεις και ποτέ επίσης δεν κολάκεψε το κοινό του με φτηνά τρικ και άλλα τέτοια σιχαμένα κολπάκια της βιομηχανίας για ατάλαντους πίτουρες, ακόμα κι όταν γούσταρε να μιλήσει υπέρ του Reagan στις αρχές της δεκαετίας του '80, το έκανε κι αυτό...
Δεν ξέρω, ψάχνω να βρω ένα καλύτερο παράδειγμα αληθινού Rock & Roll πυρετού στο αίμα και με δυο-τρεις εξαιρέσεις. Δεν μπορώ να βρω κάτι στα ίδια κυβικά όντως... Δεν έχει να κάνει με καριέρες κι όλα αυτά, έχει να κάνει μάλλον με τη συνομιλία του Young με τον ίδιο του τον εαυτό εδώ και δεκαετίες... Ό,τι γούσταρε, το έκανε και με το παραπάνω, μέχρι κι εκείνο το ελεεινό 'Trans', όταν ήθελε να παίξει σε ξένο γήπεδο. Δεν το σκέφτηκε πολύ, μπήκε στο στούντιο και το έγραψε γιατί τη δεδομένη στιγμή έτσι έκανε κέφι.
Υπάρχουν 184 καριέρες, φάσεις, μέσα στη διαδρομή του θείου Neil και για όποιον δεν έχει χρόνο για...αναλύσεις και έρευνες, κανένα πρόβλημα. Αρκεί μια μικρή γεύση από το 'Psychedelic Pill' και θα καταλάβει.
Το 'Walk Like A Giant', που υπάρχει στο νέο του άλμπουμ, μοιάζει με ένα χαρμάνι από όλη την πορεία του Καναδού γίγαντα και σε βγάζει κι από τον κόπο να προσπαθήσεις να καταλάβεις γιατί ακόμα ένα δισκάκι μέσα στην ίδια χρονιά. Γιατί έτσι του είπε η μούσα του. Για αυτό.
Καθώς θυμήθηκα πριν το 'Trans', να πω εδώ πως λίγα χρόνια μετά βέβαια, στο καπάκι δηλαδή, μας χάρισε το καταπληκτικό 'This Notes For You', ένα από τα αγαπημένα μου, μέσα από την τεράστια έτσι κι αλλιώς δισκογραφία του καταραμένου Σκορπιού (στις 12 Νοεμβρίου μπαίνει στα 68) που έχει δει από ότι φαίνεται την καριέρα του σαν ένα διασκεδαστικό τρενάκι του τρόμου σε κάποιο πολύχρωμο λούνα παρκ (!) περισσότερο, παρά σαν ένα γαμημένο τραπεζικό λογαριασμό που φουσκώνει από τα κορόιδα. Ευπρόσδεκτα λοιπόν και τα πάνω και τα κάτω. Όλα έχουν την ΣΗΜΑΣΙΑ τους εδώ, γιατί πολύ απλά είναι όλα μέσα από την ξερή του την κεφάλα και τη γεμάτη του ψυχή. Και θα παίξει και θα χαθεί και θα βρεθεί ξανά, πάντα πιο ΝΕΟΣ από πριν (...) και πάντα πιο έτοιμος για να ανακατέψει την τράπουλα. ΔΕΝ μπαίνουν σε καλούπια τύποι σαν τον Neil Young, γιατί εδώ κάνει κουμάντο η δίψα για έκφραση κι όχι οι ισολογισμοί...
Όταν πέρασε σχετικά πρόσφατα ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας (για το οποίο είπε πως ΔΕΝ τον απασχολεί ιδιαίτερα, γιατί έχει πολλά να τραγουδήσει / γράψει ακόμα) είμαι σχεδόν σίγουρος πως πιο πολύ του τη χάλασε η όλη βαβούρα που τον αποδιοργάνωσε από τη σχέση του με τη μουσική, παρά... ενδιαφέρθηκε (!) για την υγεία του... Ναι, τα είπαμε, ξεροκέφαλος, για αυτό και ο θεός του Rock N Roll ήταν πάντα εκεί στις δύσκολες στιγμές για να τον κρατήσει ζωντανό στην αρένα. Σιγά μην άφηνε τέτοιο κελεπούρι άλλωστε...
Ο Neil Young ζει για τη μουσική. Πιο σωστά ίσως, ζει με τη μουσική. Αν και τελικά, ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ, ακριβώς σαν εκείνες τις στιγμές που απλώνεται το απόγευμα στον ουρανό και τα χρώματα παίζουν με το μέσα μας.
Θα μπορούσα να γράφω ώρες για το δεύτερο φετινό του με τους Crazy Horse, όμως διαλέγω να βάλω το δισκάκι να παίζει.... Σας συμβουλεύω,να κάνετε το ίδιο...
Κάποια πράγματα, όσο τα αναλύεις τα χάνεις. Βουτήξτε άφοβα. Το δισκάκι προσφέρεται σαν μια πολύτιμη γέφυρα με τον εαυτό μας, με το μέρος του που η 'πραγματικότητα' προσπαθεί να μας κάνει να πιστέψουμε πως δεν υπάρχει (...) πως δεν υπήρξε ποτέ, πως ήταν ένα λάθος όνειρο ίσως. Κάποιοι διαφωνούν ακόμα... Ευτυχώς για όλους.
Ο Neil Young δεν κάνει βέβαια εκπτώσεις και ποτέ επίσης δεν κολάκεψε το κοινό του με φτηνά τρικ και άλλα τέτοια σιχαμένα κολπάκια της βιομηχανίας για ατάλαντους πίτουρες, ακόμα κι όταν γούσταρε να μιλήσει υπέρ του Reagan στις αρχές της δεκαετίας του '80, το έκανε κι αυτό...
Δεν ξέρω, ψάχνω να βρω ένα καλύτερο παράδειγμα αληθινού Rock & Roll πυρετού στο αίμα και με δυο-τρεις εξαιρέσεις. Δεν μπορώ να βρω κάτι στα ίδια κυβικά όντως... Δεν έχει να κάνει με καριέρες κι όλα αυτά, έχει να κάνει μάλλον με τη συνομιλία του Young με τον ίδιο του τον εαυτό εδώ και δεκαετίες... Ό,τι γούσταρε, το έκανε και με το παραπάνω, μέχρι κι εκείνο το ελεεινό 'Trans', όταν ήθελε να παίξει σε ξένο γήπεδο. Δεν το σκέφτηκε πολύ, μπήκε στο στούντιο και το έγραψε γιατί τη δεδομένη στιγμή έτσι έκανε κέφι.
Υπάρχουν 184 καριέρες, φάσεις, μέσα στη διαδρομή του θείου Neil και για όποιον δεν έχει χρόνο για...αναλύσεις και έρευνες, κανένα πρόβλημα. Αρκεί μια μικρή γεύση από το 'Psychedelic Pill' και θα καταλάβει.Το 'Walk Like A Giant', που υπάρχει στο νέο του άλμπουμ, μοιάζει με ένα χαρμάνι από όλη την πορεία του Καναδού γίγαντα και σε βγάζει κι από τον κόπο να προσπαθήσεις να καταλάβεις γιατί ακόμα ένα δισκάκι μέσα στην ίδια χρονιά. Γιατί έτσι του είπε η μούσα του. Για αυτό.
Καθώς θυμήθηκα πριν το 'Trans', να πω εδώ πως λίγα χρόνια μετά βέβαια, στο καπάκι δηλαδή, μας χάρισε το καταπληκτικό 'This Notes For You', ένα από τα αγαπημένα μου, μέσα από την τεράστια έτσι κι αλλιώς δισκογραφία του καταραμένου Σκορπιού (στις 12 Νοεμβρίου μπαίνει στα 68) που έχει δει από ότι φαίνεται την καριέρα του σαν ένα διασκεδαστικό τρενάκι του τρόμου σε κάποιο πολύχρωμο λούνα παρκ (!) περισσότερο, παρά σαν ένα γαμημένο τραπεζικό λογαριασμό που φουσκώνει από τα κορόιδα. Ευπρόσδεκτα λοιπόν και τα πάνω και τα κάτω. Όλα έχουν την ΣΗΜΑΣΙΑ τους εδώ, γιατί πολύ απλά είναι όλα μέσα από την ξερή του την κεφάλα και τη γεμάτη του ψυχή. Και θα παίξει και θα χαθεί και θα βρεθεί ξανά, πάντα πιο ΝΕΟΣ από πριν (...) και πάντα πιο έτοιμος για να ανακατέψει την τράπουλα. ΔΕΝ μπαίνουν σε καλούπια τύποι σαν τον Neil Young, γιατί εδώ κάνει κουμάντο η δίψα για έκφραση κι όχι οι ισολογισμοί...
Όταν πέρασε σχετικά πρόσφατα ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας (για το οποίο είπε πως ΔΕΝ τον απασχολεί ιδιαίτερα, γιατί έχει πολλά να τραγουδήσει / γράψει ακόμα) είμαι σχεδόν σίγουρος πως πιο πολύ του τη χάλασε η όλη βαβούρα που τον αποδιοργάνωσε από τη σχέση του με τη μουσική, παρά... ενδιαφέρθηκε (!) για την υγεία του... Ναι, τα είπαμε, ξεροκέφαλος, για αυτό και ο θεός του Rock N Roll ήταν πάντα εκεί στις δύσκολες στιγμές για να τον κρατήσει ζωντανό στην αρένα. Σιγά μην άφηνε τέτοιο κελεπούρι άλλωστε...Ο Neil Young ζει για τη μουσική. Πιο σωστά ίσως, ζει με τη μουσική. Αν και τελικά, ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ, ακριβώς σαν εκείνες τις στιγμές που απλώνεται το απόγευμα στον ουρανό και τα χρώματα παίζουν με το μέσα μας.
Θα μπορούσα να γράφω ώρες για το δεύτερο φετινό του με τους Crazy Horse, όμως διαλέγω να βάλω το δισκάκι να παίζει.... Σας συμβουλεύω,να κάνετε το ίδιο...
Κάποια πράγματα, όσο τα αναλύεις τα χάνεις. Βουτήξτε άφοβα. Το δισκάκι προσφέρεται σαν μια πολύτιμη γέφυρα με τον εαυτό μας, με το μέρος του που η 'πραγματικότητα' προσπαθεί να μας κάνει να πιστέψουμε πως δεν υπάρχει (...) πως δεν υπήρξε ποτέ, πως ήταν ένα λάθος όνειρο ίσως. Κάποιοι διαφωνούν ακόμα... Ευτυχώς για όλους.
Σχετικό θέμα