Γεια σας γεια σας!
Μετά από δύο εβδομάδες, η ΖΗΜΙΑ και πάλι στις επάλξεις! Όχι, δεν ήταν ότι δεν είχα χρόνο να γράψω. Ούτε ότι δεν είχα υλικό (κάθε άλλο: Τατσόπουλοι κλπ κλπ κλπ). Απλά έμαθα ότι το mixgrill με πληρώνει μόνο για μία ΖΗΜΙΑ το μήνα και πανικοβλήθηκα. Αμέσως απευθύνθηκα στον πνευματικό μου:
Ετσι έχει μαθει ο άνθρωπος. Να τα βλέπει όλα ψυχρά επαγγελματικά. Όπως ο άλλος ο ομόσταυλος ο γοητευτικός Σπηλιοτόπουλος ο οποίος έβγαλε το δράμα του στον Παπαδάκη αναλογιζόμενος τι θα απογίνει ο έρμος ο κακόμοιρος, αν δεν ξαναβγεί βουλευτής. Που θα βρει δουλειά; Ετσι είναι. Το βουλευτιλίκι το βλέπει σαν δουλειά.
Και γω το κορόιδο που νόμιζα ότι ήταν λειτούργημα. Προφανώς, σε μία τέτοια δύσκολη περίοδο για τη χώρα, ένας πολιτικός, είναι εύλογο να αναρωτιέται για το μέλλον του, αντί για το μέλλον της χώρας. Τι τον πέρασες; Κανένα κορόιδο;
Κορόιδο φυσικά δεν είναι και ο Λοβέρδους και έφτιαξε νέο κόμμα, για να δώσει χώρο στο Νέο το Πασόκ.
Εν τω μεταξύ, εχθές, ΖΗΜΙΕΣ προκλήθηκαν στην πορεία για τη μνήμη του Αλέξανδρου του Γρηγορόπουλου. Τώρα βέβαια τα επεισόδια οργής, δε μπορώ να καταλάβω γιατί έγιναν, αφού η Δικαιοσύνη τιμώρησε τον πανίβλακα ειδικό φρουρό με ισόβια.
Αυτούς που δεν έχει τιμωρήσει ακόμη η Δικαιοσύνη, είναι αυτούς που σκότωσαν τους τρεις υπαλλήλους της Marfin. Λογικά, εκεί η οργή του λαού θα είναι μεγαλύτερη, γιατί κανείς δεν ανέχεται τον άδικο χαμό ανθρώπων, πόσο μάλλον να μείνει ατιμώρητος από την Πολιτεία. Οπότε αναμένουμε και κει μία μεγαλειώδη πορεία όπως όλα τα προηγούμενα χρόνια άλλωστε. Ειδικότερα δε, από αυτούς που χθες ήταν στους δρόμους, μη αντέχοντας τον άδικο χαμό ενός ανθρώπου, πόσο μάλλον τριών +ένα έμβρυο.
Το χειρότερο βέβαια απ’ όλα είναι ότι έπεσε ξυλίκι και κανέναν πια δεν ενοχλεί. Κανέναν δεν τον ταρακουνάει. Γιατί συνηθίσαμε.
Ξέρεις... υστερούμε σε δημιουργικότητα και αυτό φαίνεται ακόμη και στις διαμαρτυρίες μας, τι οποίες καταφέρνουμε και τις αποδυναμώνουμε μόνοι μας.
Δεν είναι τυχαίο που οι Γερμανοί είναι αυτοί που είναι. Ακόμη και στις πορείες τους, κάνει κρα η διαφορά στον τρόπο σκέψης.
Όσο εμείς πετάμε φραππέδες επειδή μας κατηγορούν ότι ξυνόμαστε και πίνουμε φραππέ όλη μέρα...
Αυτοί...
Και γιατί γίνονται όλα αυτά; Μα γιατί υπάρχει διαφορά παιδείας. Κι εμείς έχουμε δώσει μεγάλη βάση στην Παιδεία. Κάνει κρα ότι έχουμε παιδεία σε κάθε μας κίνηση, σε κάθε μας επιλογή.
Να, ένα λαμπρό παράδειγμα παιδείας για τον αγώνα που δίνουν οι φοιτητές για τη σχολή τους:
Ενώ κάποια άλλα υποανάπτυκτα κορόιδα...
Τέσπα όμως, όπως και να έχει, έρχονται τα Χριστούγεννα που μπορούν να μας θυμίσουν λιγάκι αυτό που όλοι καταβάθος κρύβουμε μέσα μας, αλλά δεν έχουμε παιδεία και το ξεχνάμε. Την ανθρωπιά φυσικά. Να, δες αυτό το συγκλονιστικό βίντεο που έγινε viral αυτές τις μέρες.
Mία άλλη ωραία προσπάθεια που ξεκίνησε αυτές τις μέρες είναι οι παστίλιες για τον πόνο του άλλου. Αγόρασε άφοβα.
Άντε... μπήκε ο Δεκέμβρης, άρχισε να στολίζεται όσο το δυνατόν πιο κιτς η πόλη... Απόλαυσέ το! Είναι ωραίο! Ας θυμηθούμε λιγάκι πως σκεφτόμασταν τότε που είμασταν κούτσικα παιδάκια, γιατί όσο μεγαλώνουμε τόσο πιο ηλίθιοι γινόμαστε. Και πιο κορόιδα.
Και κλείνω με το πιο ωραίο “All I want for Christmas is You” που έχω ακούσει και δει ποτέ μου!
Γεια τώρα.
Σχετικό θέμα