Comixgrill: Ο Ανθρωπόλυκος συναντά τον Καλό Λύκο

Μπορεί ένας λύκος να γίνει χορτοφάγος και ευαίσθητος γιατί ερωτεύτηκε πρόβατο? Είναι δυνατόν άνθρωπος να δαγκώσει λύκο και αυτός να μεταλλάσσεται σε άνθρωπο κάθε φορά που έχει πανσέληνο?
Διαβάστηκε φορες
"Μια προβατίνα αγάπησα μια ζηλεμένη κόρηηη..." τραγουδάει ο Καλός Λύκος του Αρκά και αναρωτιέσαι αν είναι δυνατόν να συμβεί αυτό. Όπως επίσης θα αναρωτιέσαι όταν διαβάζεις τον τίτλο αν τα έχω χάσει και εννοώ Λυκάνθρωπο και όχι Ανθρωπόλυκο. Εγώ μπορεί να τα έχω χάσει....αλλά το έχω γράψει σωστά και αφορά ένα Λύκο που τον δάγκωσε άνθρωπος και κάθε πανσέληνο γίνεται Νεοέλληνας..
Οι αντιφάσεις είναι η αδυναμία μου και δε νομίζω ότι θα μπορούσα να επιλέξω καλύτερο συνδυασμό αντισυμβατικότητας και μυθοπλασίας από το πενάκι-σενάριο δύο εξαίρετων ελλήνων δημιουργών τον Soloup και τον Αρκά (μέ όποια σειρά θέλετε).

Χωρίς κανένα φόβο από μέρους μου, κάλεσα τους λυκο-αντιήρωες για μία μίνι...νυχτερινή συνέντευξη και τους έκανα μερικές ερωτήσεις θέλοντας να γνωριστούν μεταξύ τους (έμπνευση της στιγμής) αλλά να τους γνωρίσω κι εγώ κι εσείς καλύτερα.

Και λέω χωρίς κανένα φόβο γιατί αυτοί οι δύο τύποι δεν έχουν το παραδοσιακό και συνηθισμένο προφίλ (και ανφάς) ενός άγριου και σαρκοφάγου λύκου αλλά είναι κατά κάποιο τρόπο ...ανθρώπινοι. Τώρα τι είναι χειρότερο, αυτό κι αν σηκώνει συζήτηση!

Κατ' αρχήν είναι και δύο χορτοφάγοι. Ο ένας (Καλός) γιατί είναι ερωτευμένος με μια προβατίνα και δεν μπορεί να τη δει σαν μεζέ. Ο άλλος ο Μπάμπης (ναι έχει και όνομα) διότι είναι απόγονος του "κακού" λύκου της... κοκκινοσκουφίτσας που τελικά (εδώ μαθαίνουμε μια άλλη εκδοχή του παραμυθιού) "εκπολιτίστηκε"... από τη γιαγιά. Δηλ. τον έβαζε να κάνει δουλειές του σπιτιού κλπ.

MG: Καλησπέρα σας. Είμαι από το mixgrill. Ένα μουσικό κυρίως site που ασχολείται όμως και με άλλα πολιτισμικά θέματα. Μας γνωρίζετε?
ΚΛ: Εγώ όχι αλλά με ενδιαφέρει το θέμα. Γράφετε για ποίηση? Απαγγέλλω ποίηση και τραγουδώ στην προβατίνα μου...
ΑΛ: Ούτε εγώ γιατί "γεννήθηκα" τη δεκαετία του 80 που το Ίντερνετ δεν υπήρχε. Και μένα όμως με ενδιαφέρει. Διαβάζω λογοτεχνία στη σπηλιά. Αγαπημένο μου βιβλίο ο "Λύκος της Στέπας" του Έρμαν Έσσε.

MG: Πολύ ωραία! Θα ήθελα να μου μιλήσετε λίγο για τον εαυτό σας. Πως περνάτε την μέρα ή και τη νύχτα σας.
ΚΛ: Εγώ κυρίως ψάχνοντας για φαγητό στα δάσος. Χορταρικά τρώω γιατί το κρέας από τότε που ερωτεύτηκα το σιχαίνομαι. Και δυστυχώς δε μπορώ να χορτάσω και έχω αδυνατίσει. Ο λαγός συνεχώς με κοροϊδεύει. Επίσης προσπαθώ να βρω τρόπους να ξεγελάσω το τσοπανόσκυλο και να πλησιάσω την προβατίνα μου. Αυτή την ξανθιά οπτασία...ααααχ....
ΑΛ: Εγώ πάλι έχω γίνει κατ' ανάγκη οικολόγος. Ανακυκλώνω καθίσματα αυτοκινήτων, σκουπίδια κλπ για να βελτιώσω τη σπηλιά μου και τη ζωή μου. Διαβάζω πολύ, ειδικά τις κρύες νύχτες. Η βιβλιοθήκη μου είναι γεμάτη. Κάποιες ζεστές νύχτες πάλι κάνω λίγο(???) "μπανιστήρι" στα ζευγαράκια που έρχονται στο δάσος.

MG: (...) Ζείτε και οι δύο μακριά από τον...πολιτισμό, κοντά στη φύση. Πιστεύετε ότι θα μπορούσατε να ζήσετε στην πόλη? Σας λείπει?
ΚΛ: Εγώ θα ακολουθούσα οπουδήποτε την προβατίνα μου. Αλλά δεν νομίζω ότι θα άντεχε την πόλη. Σιγά μην την άφηνε αυτός ο άξεστος ο βοσκός ή το τσοπανόσκυλο. Μόνο να βαράει ξέρει αυτός (σκύλος). Άσε που νομίζω ότι την έχει πλησιάσει πονηρά τη δικιά μου που είναι η πιο νόστιμη....
ΑΛ: Εγώ πάλι προτιμώ την ησυχία μου αλλά βλέπεις την πάτησα. Ένα βραδάκι κάνοντας κατά λάθος (???) μπανιστηράκι σε ένα ζευγαράκι, με πήρε χαμπάρι ο μουστακαλής και με δάγκωσε. Από τότε κάθε πανσέληνο μεταμορφώνομαι σε άνθρωπο και πηγαίνω στην πόλη.

(Δυστυχώς δε είχα αντιληφθεί ότι η βραδιά της συνέντευξης ήταν μία από εκείνες τις...πανσεληνάτες και ξαφνικά ο Ανθρωπόλυκος άρχισε να παίρνει μπροστά μας την ανθρώπινη γυμνή μορφή του. Έπαθα σοκ. )

ΑΛ-Μπάμπης: Ουουουουπς. αυτά που λέγαμε πριν. Μην ανησυχείς έχω φέρει ρούχα μαζί μου. (και ντύνεται)
ΚΛ: Καλά αυτά δε γίνονται ούτε στον Αίσωπο. Τελικά όλα μπορούν να συμβούν. Μπορώ να ελπίζω ότι θα με αγαπήσει και η προβατίνα μου και ας μου κάνει τη δύσκολη. (τραγουδιστά) "Να αγαπάααας και να μην αγαπιέεεεεσαιαιαιαι!!".

MG: (προσπαθώντας να ξεπεράσω το σοκ μου) Τι εννοείς τη δύσκολη?
ΚΛ: Να! Της δίνω λουλούδια και μου πετάει γιαούρτια..
ΑΛ-Μπάμπης: Πας καλά μωρέ? Λουλούδια στο πρόβατο? Σιγά μην της κάνεις δώρο και μάλλινο πουλόβερ!
ΚΛ: Τα ίδια μου λέει και ο λαγός. Λέει ότι ο είμαι ρεζίλι του ζωικού βασιλείου. Μου λέει επίσης να τη σκέφτομαι σαν φαγητό να κάνω ΑΟΥΟΥΟΥΟΥ σαν φυσιολογικός λύκος και τέτοια. Αλλά εγώ δεν μπορώ. Έχω αυτο-εξημερωθεί.

ΑΛ-Μπάμπης: Ααααχ! Κι εγώ που "εξανθρωπίστηκα" τι κατάλαβα? Πηγαίνω στην πόλη και μου την πέφτουν ιερόδουλες, προαγωγοί, κλέφτες κλπ. Τελικά ποιοι έχουν τα ζωώδη ένστικτα? Οι Λύκοι ή οι Νεοέλληνες?
MG: (....)
ΚΛ: Σίγουρα οι άνθρωποι. Εμείς είμαστε πιο αισθηματίες. Εγώ κάνω παρέα με το λαγό ενώ εσείς (απευθυνόμενος σε μένα) τον βλέπετε στιφάδο. Δε θέλω ούτε καν να σκεφτώ τι θα κάνετε στην αγάπη μου το Πάσχα. Γιατί τότε θα ξυπνήσει ο λύκος μέσα μου και θα γίνετε όλοι γεύμα...

Σε αυτό το σημείο αγρίεψαν τα πράγματα, τους ευχαρίστησα τους καληνύχτισα και έγινα λαγός...όχι ο γνωστός του μύθου με τη χελώνα. Αλήθεια, μετά από αυτό εσείς αν είχατε την επιλογή, θα επιλέγατε τη μετάλλαξη? Άνθρωπος ή Λύκος?  ΑΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ!

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ανθρωπόλυκος του Soloup επανεκδόθηκε πριν από λίγο καιρό σε 500 αριθμημένα συλλεκτικά αντίτυπα (ΚΨΜ). Η πρώτη ανεξάρτητη αυτοέκδοση ήταν το 1989 και το κόμικ έχει επιρροές από ένα διήγημα του Μπορίς Βιάν. Ο Καλός Λύκος του Αρκά έχει κυκλοφορήσει (δυστυχώς) μόνο σε ένα αλμπουμάκι (γράμματα,1999). Οι φωτογραφίες προέρχονται από τα συγκεκριμένα άλμπουμς.

Διαβάστε ακόμα