Ήταν 13/3 και χαζολογούσα στο facebook όταν ένας καλός φίλος (αλλά και drummer) μου έστειλε ένα τραγούδι των Iron Maiden και μου είπε : « Λουκά πάει η ντραμερουκλα». Στην αρχή ψιλοκόλλησα. Το μυαλό μου πήγε στον McBrain. Αλλά βλέποντας το κομμάτι κατάλαβα πως ήταν για τον Burr. Αμέσως μπήκα στην διαδικασία αναζήτησης επιβεβαίωσης του γεγονότος. Δυστυχώς ήταν αλήθεια.
Ο Clive Burr έφυγε στον ύπνο του το βράδυ της 12ης Μαρτίου 2013 ύστερα από πολυετή μάχη με τη σκλήρυνση κατά πλάκας που τον ταλαιπωρούσε.
Ο Clive Burr έγινε drummer των Iron Maiden το 1979, λίγους μήνες αφού το συγκρότημα υπέγραψε στην EMI. Μέχρι τότε ήταν στους Samson. Συμμετείχε στους τρεις πρώτους δίσκους ορόσημο για την ιστορία του συγκροτήματος αλλά και την ιστορία του Heavy Metal : 1980 Iron Maiden, 1981 Killers, 1982 The Number Of The Beast. Επηρεασμένος από τους Deep Purple και τον drummer τους, Ian Paice επένδυσε αυτούς τους τρεις δίσκους με φοβερά δυναμικά drums, όπου ο ρυθμός τους σε ξεσηκώνει. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Running Free, Prowler, Wrathchild , Killers, Run to the Hills, Hallowed be thy name. Δεν θα τελειώσουμε ποτέ.
Ζούσε όμορφα και ονειρικά με τους Iron Maiden. Το συγκρότημα δίσκο με το δίσκο έφτιαχνε ένα μεγάλο όνομα. Το 1982 και κατά την Beast On the Road Tour o Clive έπρεπε να εγκαταλείψει την περιοδεία λόγω του θανάτου του πατέρα του. Προσωρινός αντικαταστάτης του (μέχρι να επιστρέψει;) ήταν ο φίλος του από τους Trust, Nicko McBrain. Η επιστροφή του όμως δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και ο McBrain έγινε ο drummer των Iron Maiden και ο Burr απομακρύνθηκε.
Ο Burr δεν έμεινε ανενεργός όμως. Η αγάπη του να παίζει drums τον έφερε να γίνει μέλος των Trust, Elixir, Gogmagog ( μαζί με DiAnno, Janick Gers, Pete Willis, Neil Murray), Desperado (project με τον Dee Snider) και Praying Mantis. Οι Iron Maiden όμως ηταν το κάτι διαφορετικό.
Τα τέλη του ’80 με τις αρχές του ’90 διάφοροι πόνοι στην αρχή στα δάκτυλα αλλά με το πέρασμα του χρόνου σε ολόκληρο το χέρι σε βαθμό να μην μπορεί να κρατήσει καν τις μπαγκέτες, ήρθαν τα άσχημα μαντάτα. Η σκλήρυνση κατά πλάκας του είχε χτυπήσει την πόρτα. Ξεκίνησε άμεσα θεραπεία, ή οποία όμως τον γονάτισε οικονομικά. Εδώ η οικογένεια των Maiden τον αγκάλιασε (σε αντίθεση με την απομάκρυνση του το 1982). Η ασθένεια του, τον ξανάφερε κοντά με τους πρώτους συνοδοιπόρους του. Οι Iron Maiden διοργάνωσαν ειδικά event, τα ‘’Clive Aid” events των οποίων τα έσοδα πήγαιναν για την ασθένεια του φίλου τους.
Η κατάσταση του Clive δυστυχώς με τα χρόνια χειροτέρευε μέχρι που καθηλώθηκε σε αναπηρική καρέκλα. Μετά από τέτοια ταλαιπωρία τόσων ετών ο Burr έφυγε στον ύπνο του. Σαν κύριος, όπως ήταν σε όλη του τη ζωή. Ήταν το βράδυ της 12ης Μαρτίου 2013.
Η κληρονομιά του στο χώρο ανεκτίμητη. Ο πρώτος της οικογένειας των Maiden έφυγε. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.
Υ.Γ. : Οι φωτογραφιες προέρχονται από το βιβλίο του 1996 Iron Maiden - Best Of The Beast που υπάρχει στην έκδοση του ομώνυμου boxset του 4πλου βινυλίου.
Ο Clive Burr έφυγε στον ύπνο του το βράδυ της 12ης Μαρτίου 2013 ύστερα από πολυετή μάχη με τη σκλήρυνση κατά πλάκας που τον ταλαιπωρούσε.
Ζούσε όμορφα και ονειρικά με τους Iron Maiden. Το συγκρότημα δίσκο με το δίσκο έφτιαχνε ένα μεγάλο όνομα. Το 1982 και κατά την Beast On the Road Tour o Clive έπρεπε να εγκαταλείψει την περιοδεία λόγω του θανάτου του πατέρα του. Προσωρινός αντικαταστάτης του (μέχρι να επιστρέψει;) ήταν ο φίλος του από τους Trust, Nicko McBrain. Η επιστροφή του όμως δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και ο McBrain έγινε ο drummer των Iron Maiden και ο Burr απομακρύνθηκε.
Ο Burr δεν έμεινε ανενεργός όμως. Η αγάπη του να παίζει drums τον έφερε να γίνει μέλος των Trust, Elixir, Gogmagog ( μαζί με DiAnno, Janick Gers, Pete Willis, Neil Murray), Desperado (project με τον Dee Snider) και Praying Mantis. Οι Iron Maiden όμως ηταν το κάτι διαφορετικό.
Τα τέλη του ’80 με τις αρχές του ’90 διάφοροι πόνοι στην αρχή στα δάκτυλα αλλά με το πέρασμα του χρόνου σε ολόκληρο το χέρι σε βαθμό να μην μπορεί να κρατήσει καν τις μπαγκέτες, ήρθαν τα άσχημα μαντάτα. Η σκλήρυνση κατά πλάκας του είχε χτυπήσει την πόρτα. Ξεκίνησε άμεσα θεραπεία, ή οποία όμως τον γονάτισε οικονομικά. Εδώ η οικογένεια των Maiden τον αγκάλιασε (σε αντίθεση με την απομάκρυνση του το 1982). Η ασθένεια του, τον ξανάφερε κοντά με τους πρώτους συνοδοιπόρους του. Οι Iron Maiden διοργάνωσαν ειδικά event, τα ‘’Clive Aid” events των οποίων τα έσοδα πήγαιναν για την ασθένεια του φίλου τους.
Η κατάσταση του Clive δυστυχώς με τα χρόνια χειροτέρευε μέχρι που καθηλώθηκε σε αναπηρική καρέκλα. Μετά από τέτοια ταλαιπωρία τόσων ετών ο Burr έφυγε στον ύπνο του. Σαν κύριος, όπως ήταν σε όλη του τη ζωή. Ήταν το βράδυ της 12ης Μαρτίου 2013.
Η κληρονομιά του στο χώρο ανεκτίμητη. Ο πρώτος της οικογένειας των Maiden έφυγε. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.
Υ.Γ. : Οι φωτογραφιες προέρχονται από το βιβλίο του 1996 Iron Maiden - Best Of The Beast που υπάρχει στην έκδοση του ομώνυμου boxset του 4πλου βινυλίου.
Σχετικό θέμα