Καλησπέρα σας από τη φάρμα του Glastonbury!
Για τρίτη χρονιά είμαστε στο μεγαλύτερο μουσικό Φεστιβάλ του κόσμου. Την Τετάρτη το απόγευμα μπήκαμε στο λεωφορείο από το Bristol στη Worthy Farm. Πολλές οι αλλαγές που είδαμε στο camp, σε σχέση με το 2011. Τα Late night areas, δηλαδή οι χώροι που παίζουν διάφοροι μεγάλοι djs μετά τις συναυλίες, έχουν φέτος άλλο θέμα (παράδεισος και κόλαση) κι έτσι κάποια "clubs" είναι του παράδεισου και κάποια άλλα της κόλασης. Την Τετάρτη δεν είχαμε κάποια συναυλία. Το βράδυ μόνο έγινε μια τελετή έναρξης του Φεστιβάλ με πυροτεχνήματα και στήθηκε ένα ωραίο party που κράτησε μέχρι αργά...
Την Πέμπτη στο Heaven Lounge έπαιξαν οι Django Django και οι Alt J. Και οι δύο έπαιξαν συνολικά μια ώρα. Οι πρώτοι ήταν αρκετά ανεβαστικοί, αν και δεν ακούγονται τόσο καλά ζωντανά, όσο στο δίσκο τους. Οι Alt-J ήταν εξαιρετικοί! Όλος ο κόσμος ήξερε τα τραγούδια τους. Αν συνεχίσουν έτσι, σε λίγα χρόνια θα γίνουν headliners!
Το βράδυ της Πέμπτης πήγαμε στο Dance Village, το οποίο έχει ανασχεδιαστεί και ονομάζεται Silver Hayes. Μάλιστα, στο Silent Village (ένα χώρο του Silver Hayes) υπάρχουν χιλιάδες ακουστικά και ακους ότι μουσική θες και όλοι χορευουν σε διαφορετικό ρυθμό. Αυτό είναι πραγματικά κάτι πολύ διαφορετικό! Στην Wow Stage ήταν ο Fatboy Slim (από τις 1:30 - 3:00 τα ξημερώματα), ο οποίος ήταν μέσα στην ενέργεια και ανέβασε πολύ τον κόσμο. Κορυφαία στιγμή ήταν όταν έπαιξε το Get Lucky και εμφανίστηκαν 2 τύποι ντυμένοι ως Daft Punk. Τότε όλοι πιστέψαμε ότι αυτοί είναι οι πραγματικοί Daft Punk και έγινε χαμός! Όταν όμως καταλάβαμε ότι δεν ήταν αυτοί οι Γάλλοι, υπήρξε μια άλφα απογοήτευση...
Την Παρασκευή στην Other stage το secret gig ήταν οι Beady Eye (στις 11 το πρωί). Η φωνή του Liam Gallagher ήταν πολύ καλή και να σας πω την αλήθεια περίμενα ότι δε θα έβγαινε καλή, όπως σε αρκετές παλαιότερες συναυλίες των Oasis. Κορυφαία στιγμή της συναυλίας όταν έπαιξαν το Rock 'n roll star των Oasis.
Μετά πήγαμε στην Other Stage για τους Hives: Πολύ ενέργεια, αλλά ο ήχος τους ήταν σχετικά μονότονος και δεν ήταν για παραπάνω από 1 ώρα. Στη William's Green ήταν οι Savages και εκεί είδαμε μια από τις καλύτερες συναυλίες της ημέρας. Τρομερες οι κοπέλες, οι οποίες είχαν ένταση, ενέργεια και πολύ καλό φωτισμό (ήταν σε κλειστό χώρο). Έπαιξαν μια ώρα, όπως τα περισσότερα συγκροτήματα.
Η συνέχεια είχε άλλη μια πολύ καλή συναυλία στην ίδια σκηνή. Οι Black Angels έπαιξαν 40' και θέλαμε κι άλλο. Από τις κορυφαίες στιγμές του Φεστιβάλ (μέχρι στιγμής).
Μετά τους "μαύρους αγγέλους", κατηφορήσαμε στην Pyramid Stage για να πάρουμε θέση για τους Arctic Monkeys. Εκεί είδαμε αρχικά τους Vaccines, οι οποίοι έπαιξαν ένα καινουργιο κομμάτι (Melody Calling) και τα 2 albums τους (κυρίως το πρώτο). Ωραίοι ήταν, χωρίς να 'ναι κάτι το ιδιαίτερο. Μάλιστα, την ίδια άποψη είχα όλες τις φορές που τους έχω δει. Ο κόσμος πάντως πέρασε μια χαρά, τραγουδώντας στα περισσότερα από τα τραγούδια του setlist.
Μετά τους Vaccines, σειρά είχε ο Dizzee Rascal στην Pyramid Stage. Είχε ωραίο stage, δικά του φώτα κι εφέ, αλλά κατά τη γνώμη μου ήταν αρκετά βαρετός. Δεν ταίριαζε την ώρα που έπαιξε (μετά τους Vaccines και πριν τις "μαϊμούδες"). Μάλιστα, η ανταπόκριση του κόσμου ήταν αρκετά μέτρια. Οι περισσότεροι περίμεναν τους Monkeys. Παρ' όλα αυτά, στο τραγούδι που είχε γράψει για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου ("Scream"), η ανταπόκριση του κόσμου ήταν πολύ μεγάλη.
Επί την ευκαιρία, αξίζει να σημειωθεί ότι τα οχήματα που ήταν στις τελέτές των Ολυμπιακών αγώνων του Λονδίνου δημιουργήθηκαν από τους ανθρώπους του Glastonbury κι όλα αυτά είναι σε διάφορες θέσεις στη φάρμα του Φεστιβάλ.
Κι έφτασε η ώρα για τους Arctic Monkeys! Ο κόσμος ήταν πάρα πολύς και θα έλεγα ότι θύμιζε τη συναυλία των Muse, το 2010. Ήμασταν στο κάγκελο μπροστά, μπροστά! Ξεκίνησαν με το νέο single τους ("Do I Wanna Know?"). Μπορώ να μιλάω για ώρες για αυτή τη συναυλία. Σίγουρα, ήταν πολύ καλύτερη η σκηνική παρουσία τους, σε σχέση με αυτή που είχαν το 2007. Οι ίδιοι ήταν πολύ ομιλητικοί, είχαν ενέργεια και γενικότερα τα έδωσαν όλα. Μάλιστα, στο encore, στο Mardy Bum έφεραν ορχηστρα.
Νομίζω όμως ότι δεν είχαν καλή σειρά στο setlist. Η διάθεση ανεβοκατέβαινε συνέχεια και είχαμε αρκετά σκαμπανεβάσματα. Η απόδοση των τραγουδιών ήταν πολύ καλή κι ο κόσμος τραγουδούσε σε όλα τα γνωστά τραγούδια. Όμως, δε θα έλεγα ότι κέρδισαν καινούργιο κοινό. Σε εμας που μας αρέσουν, το απολαύσαμε σίγουρα. Οι υπόλοιποι...
Setlist:
Do I Wanna Know?
Brianstorm
Dancing Shoes
Dont Sit Down Cause Ive Moved Your Chair
Teddy Picker
Crying Lightning
Brick By Brick
Fake Tales Of San Francisco
Shes Thunderstorms
Old Yellow Bricks
Pretty Visitors
I Bet You Look Good On The Dancefloor
Do Me A Favour
R U Mine?
Mad Sounds
Fluorescent Adolescent
A Certain Romance
Encore:
Cornerstone
Mardy Bum
When The Sun Goes Down
505
Μετά πήγαμε στα Late night areas κι εκεί είδαμε τον Thom Yorke, ο οποίος έκανε dj set, χωρίς να το ξέρει κανένας (έπαιξε 2 ώρες)! Άλλωστε, δε γίνεται Glastonbury, χωρίς Thom Yorke ή Radiohead...
Όσον αφορά τον καιρό, την Πέμπτη έβρεχε πολύ και μετά είχαμε ηλιόλουστο καιρό.
Σήμερα αναμένουμε τους Rolling Stones. Όλοι μιλάνε για αυτή τη συναυλία! Μάλιστα, η Pyramid Stage έχει αλλάξει κι έχει μπει διάδρομος μπροστά στο κοινό. Περισσότερα, αύριο.