Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013. Μια εβδομάδα μετά το καθ' όλα επιτυχημένο Heavy by the sea στο Φάληρο, η τρίτη μέρα του Rockwave μπορεί να μείνει για πάντα στη μνήμη των μεταλλάδων ή ακόμα και να διαγραφεί εντελώς. Η διαφορετικότητα (μουσικά) των δυο σκηνών (Vibe και Terra), ακόμα και η διαφορετικότητα μεταξύ των groups στην Terra, φέρνουν μια σύγχυση στο festival.
Από νωρίς που παρακολούθησα όλο το πρόγραμμα της vibe σκηνής, έχω να πω ότι το hard rock, το heavy metal και όλα τα παρακλάδια τους είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι έχουν κοινό διαχρονικό, πιστό και φανατικό. Έχουν κοινό πέρα από κάθε μόδα, επιτυχία και ό,τι άλλο έχει σχέση με τη showbiz και το star system. Καλό λοιπόν είναι αυτό το κοινό να μην το ξενερώνεις. Και το κοινό αυτό τη Δευτέρα ενώ ευχαριστήθηκε παρά πολύ όπου έβλεπε να τα δίνουν όλα, τρεις πάρα πολύ καλές μπάντες (At The Gates, Suicidal Tendencies και Iced Earth) στην ουσία έφυγε πικραμένο από τον περιορισμένο χρόνο εμφάνισης τους.
Πιο αναλυτικά: Οι δυο πρώτες μπάντες (εγχώριες) οι Black Hat Bones και οι Psycho Choke ήταν οι super ήρωες της ημέρας. Και τους λέμε super ήρωες γιατί βγαίνουν να παίξουν μέσα στο λιοπύρι. Ηταν μια χαρά και οι δυο τους και τους ευχαριστούμε με βαθιά υπόκλιση.
Μετά τους Psycho Choke όπου είχαμε και το μεγάλο διάλειμμα, η vibe σκηνή φιλοξένησε τους Σουηδούς death metallers At The Gates. Με την ανάμνηση της σαρωτικής εμφάνισης τους στο Gagarin το 2008, ήθελα να δω τι μπορούν να κάνουν σε περιορισμένο χρόνο. Τελικά κακώς που μπήκα στη ιδέα να αναρωτηθώ τι μπορούν να κάνουν. Απλά μας ισοπέδωσαν για άλλη μια φορά. Με set list βασισμένο στον καλύτερο τους δίσκο (Slaughter Of The Soul 1995 και ίσως έναν από τους καλυτέρους δίσκους της death/thrash σκηνής), οι At The Gates μας έκαναν να αψηφήσουμε τη ζέστη και να κάτσουμε κολλημένοι εκεί μπροστά στο κάγκελο και να φωνάζουμε.
Δυο σκηνικά άξια προς αναφορά είναι: 1) στο Under the Serpent Sun το σπάσιμο της μεμβράνης της μπότας στα drums από την μανία του παιξίματος. Το συγκρότημα δεν τα έχασε, έκανε γύρισμα, σταμάτησε και έπαιξε μετά από ένα πεντάλεπτο το τραγούδι και 2) Η αναφορά στο Jeff Hanneman των Slayer που πλέον δεν είναι μαζί μας και τον θεωρούν έναν από τους μεγαλύτερους συνθέτες στο thrash death και έπαιξαν το τραγούδι των Slayer, Captor Of Sin.
Ολοκληρώνοντας το set τους οι At The Gates, καπάκι στην Terra έπαιζαν οι Subways. Δεν κάνω άλλα σχόλια, νομίζω τα είπαμε στην εισαγωγή. Ο περισσότερος κόσμος που ηταν λοιπόν στην Vibe απλά έφυγε, όχι για να κατεβεί στην terra, αλλά για να παει στον ίσκιο ή να πιει κανένα νερό, καμία μπυρίτσα κλπ. Παράλληλα ξεκινούσαν και οι ετοιμασίες για τη σκηνή των Suicidal. Προς το τέλος των δοκιμών λοιπόν, ένας από το crew που δοκίμαζε τα μικρόφωνα ακούει μια περίεργη φωνητική ανησυχία των subways και φυσικά έκανε την ίδια κοροϊδεύοντας τους. Αυτά πρέπει να τα περιμένει κάνεις όταν βάζει στον ίδιο χώρο να συνυπάρξουν τα πρόβατα με τους λύκους. Ή όπως έλεγε και ένας φυσικός μου στη Δέσμη (όταν ήμουν νιος) μην μπερδεύετε την βούρτσα με την… τσατσάρα, γιατί έχουμε και γυναίκες στην αίθουσα.
Συνεχίζουμε. Έφτασε και η ώρα των Suicidal. Οι συστάσεις είναι περιττές για μια μπάντα που κινείται από το 1983 στο thrash/crossover και με τον χαρακτηριστικό frontman με την μπαντανά, Mike Muir. Εδώ έχουμε την πρώτη πίκρα. Μεσα σε μια ώρα ήταν αναγκασμένοι και αυτοί να κάνουν το ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε. Όχι, όμως σνομπάροντας το κοινό τους .
Δυναμική εκκίνηση με You can’t bring me down και Institutionalized όπου τα circle pits έδιναν και έπαιρναν. Μπήκαμε από την αρχή σε διαδικασία για άλλο ένα δυναμικό live. Με τι χρόνο όμως; Που να συμπιέσεις σε αυτή τη μια ώρα ένα κάρο επιτυχίες στην πολύχρονη πορεία τους; Από την πρώτη χρυσή τριάδα δίσκων τους ευτυχώς ακούσαμε, τα Institutionalized, Subliminal, I Saw Your Mommy, Possessed to Skate, Pledge Your Allegiance. Ειδικά στο Pledge Your Allegiance όπως είχαν κάνει και στο Gagarin, πριν χρόνια ανέβασαν το κοινό πάνω να τραγουδήσει μαζί τους. Όμορφες στιγμές. Λίγος χρόνος, πολύ κρίμα!
Οι Echo and the Bunnymen που έπαιξαν μετά τους Suicidal στην Terra stage (ένα πολύ μεγάλο group της post punk/rock σκηνής του Liverpool) χάθηκαν δυστυχώς στη μέση του πουθενά. Όχι γιατί δεν έπαιξαν καλά, αλλά έπαιζαν ένα πολύ συγκεκριμένο είδος της ροκ, σε λάθος κοινό. Ή για να ειμαι πιο σωστος αυτοι που πηγαν να τους δουν, ήταν ελαχιστοι μπροστα στα κοριτσόπουλα και γενικα το ζουζουνιάου κοινό που ήρθε να δει τη συμπαθέστατη Lana Del Rey. Πάμε πίσω λοιπόν στη Vibe stage για να δούμε Iced Earth.
Οι Iced Earth και η Ελλάδα, έχουν μια ιδιαίτερη σχέση. Είναι από τα πολυαγαπημένα σχήματα του ελληνικού metal κοινού, έχουν έρθει αρκετές φόρες στη χώρα μας πραγματοποιώντας μεγαλειώδεις εμφανίσεις. Η πιο μεγάλη και τιμητική ήταν η τρίτη τους φορά στην τριήμερη εμφάνιση τους στο Ρόδον (Ααααααχ που είσαι Ρόδον!) στα τέλη της δεκαετίας του 90, όπου βγήκε και ο δίσκος Alive In Athens. Ξέρω ότι οι περισσότεροι τα γνωρίζετε και με το παραπάνω αυτά που λέω τώρα, αλλά δεν μπορείς να περιορίσεις ένα συγκρότημα τέτοιου βεληνεκούς σε χρόνο εμφάνισης μιας ώρας και δέκα λεπτών για να έχεις γενικό headliner της ημέρας… την Lana Del Rey. Άλλα ντάλα και ο παππάς καβάλα.
Προς τιμή τους και οι Iced Earth τηρώντας τον χρόνο που τους αντιστοιχούσε προσπάθησαν και πάντρεψαν τα παλιά τους με τα καινούρια τους ώστε να μην αφήσουν, όσο γινόταν, τον κόσμο παραπονεμένο. Όπως όμως και να το κάνεις τον αφήνεις παραπονεμένο και είναι απόλυτα λογικό γιατί αρκετές συνθέσεις και επιτυχίες τους είναι χρονικά μεγάλες καθώς επίσης τρέχει και ένας αρκετά κάλος τελευταίος δίσκος (Dystopia) ο οποίος καλώς τιμήθηκε με τα Dystopia, Anthem, Boiling Point και V. Έτσι, δεν ακούστηκαν τα Stormrider και Angels Holocaust, που προσωπικά, ενώ ήταν η έκτη φορά που τους έβλεπα, ήταν η πρώτη που δεν άκουσα ένα εκ των δυο τουλάχιστον.
Anyway, που λένε και οι σπουδαγμένοι, οι Iced Earth ηταν πάρα πολύ καλοί (δεν ηταν κάτι καινούριο άλλωστε) και έκλεισαν και με το κλασσικό ομώνυμο κομμάτι και ανανέωσαν το ραντεβού τους με το ελληνικό κοινό τον Ιανουάριο του 2014. Τέλος για την ιστορία και για τις πιο παλιοσειρές των Earth ακούσαμε και ένα Pure Evil, ένα Dark Saga, ένα Question of Heaven.
Τι να κάνουμε! Tελικά οι γυναίκες κάνουν κουμάντο σε αυτό τον κόσμο και σε αυτή τη βραδιά έκανε η Lana Del Rey.
Υ.Γ: Για όλα τα σχηματα που εμφανίστηκαν στην Terra stage δεν εκφράζω την παραμικρή κακία ή χλευασμό. Δεν προσβάλουν κανένα παίζουν τη μουσική τους, έχουν το κοινό τους. Απλά ας αναρωτηθούμε αν αυτό που έγινε την Δευτέρα ήταν Rockwave Festival.
Από νωρίς που παρακολούθησα όλο το πρόγραμμα της vibe σκηνής, έχω να πω ότι το hard rock, το heavy metal και όλα τα παρακλάδια τους είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι έχουν κοινό διαχρονικό, πιστό και φανατικό. Έχουν κοινό πέρα από κάθε μόδα, επιτυχία και ό,τι άλλο έχει σχέση με τη showbiz και το star system. Καλό λοιπόν είναι αυτό το κοινό να μην το ξενερώνεις. Και το κοινό αυτό τη Δευτέρα ενώ ευχαριστήθηκε παρά πολύ όπου έβλεπε να τα δίνουν όλα, τρεις πάρα πολύ καλές μπάντες (At The Gates, Suicidal Tendencies και Iced Earth) στην ουσία έφυγε πικραμένο από τον περιορισμένο χρόνο εμφάνισης τους.
Πιο αναλυτικά: Οι δυο πρώτες μπάντες (εγχώριες) οι Black Hat Bones και οι Psycho Choke ήταν οι super ήρωες της ημέρας. Και τους λέμε super ήρωες γιατί βγαίνουν να παίξουν μέσα στο λιοπύρι. Ηταν μια χαρά και οι δυο τους και τους ευχαριστούμε με βαθιά υπόκλιση.
Μετά τους Psycho Choke όπου είχαμε και το μεγάλο διάλειμμα, η vibe σκηνή φιλοξένησε τους Σουηδούς death metallers At The Gates. Με την ανάμνηση της σαρωτικής εμφάνισης τους στο Gagarin το 2008, ήθελα να δω τι μπορούν να κάνουν σε περιορισμένο χρόνο. Τελικά κακώς που μπήκα στη ιδέα να αναρωτηθώ τι μπορούν να κάνουν. Απλά μας ισοπέδωσαν για άλλη μια φορά. Με set list βασισμένο στον καλύτερο τους δίσκο (Slaughter Of The Soul 1995 και ίσως έναν από τους καλυτέρους δίσκους της death/thrash σκηνής), οι At The Gates μας έκαναν να αψηφήσουμε τη ζέστη και να κάτσουμε κολλημένοι εκεί μπροστά στο κάγκελο και να φωνάζουμε.
Δυο σκηνικά άξια προς αναφορά είναι: 1) στο Under the Serpent Sun το σπάσιμο της μεμβράνης της μπότας στα drums από την μανία του παιξίματος. Το συγκρότημα δεν τα έχασε, έκανε γύρισμα, σταμάτησε και έπαιξε μετά από ένα πεντάλεπτο το τραγούδι και 2) Η αναφορά στο Jeff Hanneman των Slayer που πλέον δεν είναι μαζί μας και τον θεωρούν έναν από τους μεγαλύτερους συνθέτες στο thrash death και έπαιξαν το τραγούδι των Slayer, Captor Of Sin.
Ολοκληρώνοντας το set τους οι At The Gates, καπάκι στην Terra έπαιζαν οι Subways. Δεν κάνω άλλα σχόλια, νομίζω τα είπαμε στην εισαγωγή. Ο περισσότερος κόσμος που ηταν λοιπόν στην Vibe απλά έφυγε, όχι για να κατεβεί στην terra, αλλά για να παει στον ίσκιο ή να πιει κανένα νερό, καμία μπυρίτσα κλπ. Παράλληλα ξεκινούσαν και οι ετοιμασίες για τη σκηνή των Suicidal. Προς το τέλος των δοκιμών λοιπόν, ένας από το crew που δοκίμαζε τα μικρόφωνα ακούει μια περίεργη φωνητική ανησυχία των subways και φυσικά έκανε την ίδια κοροϊδεύοντας τους. Αυτά πρέπει να τα περιμένει κάνεις όταν βάζει στον ίδιο χώρο να συνυπάρξουν τα πρόβατα με τους λύκους. Ή όπως έλεγε και ένας φυσικός μου στη Δέσμη (όταν ήμουν νιος) μην μπερδεύετε την βούρτσα με την… τσατσάρα, γιατί έχουμε και γυναίκες στην αίθουσα.
Συνεχίζουμε. Έφτασε και η ώρα των Suicidal. Οι συστάσεις είναι περιττές για μια μπάντα που κινείται από το 1983 στο thrash/crossover και με τον χαρακτηριστικό frontman με την μπαντανά, Mike Muir. Εδώ έχουμε την πρώτη πίκρα. Μεσα σε μια ώρα ήταν αναγκασμένοι και αυτοί να κάνουν το ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε. Όχι, όμως σνομπάροντας το κοινό τους .
Δυναμική εκκίνηση με You can’t bring me down και Institutionalized όπου τα circle pits έδιναν και έπαιρναν. Μπήκαμε από την αρχή σε διαδικασία για άλλο ένα δυναμικό live. Με τι χρόνο όμως; Που να συμπιέσεις σε αυτή τη μια ώρα ένα κάρο επιτυχίες στην πολύχρονη πορεία τους; Από την πρώτη χρυσή τριάδα δίσκων τους ευτυχώς ακούσαμε, τα Institutionalized, Subliminal, I Saw Your Mommy, Possessed to Skate, Pledge Your Allegiance. Ειδικά στο Pledge Your Allegiance όπως είχαν κάνει και στο Gagarin, πριν χρόνια ανέβασαν το κοινό πάνω να τραγουδήσει μαζί τους. Όμορφες στιγμές. Λίγος χρόνος, πολύ κρίμα!
Οι Echo and the Bunnymen που έπαιξαν μετά τους Suicidal στην Terra stage (ένα πολύ μεγάλο group της post punk/rock σκηνής του Liverpool) χάθηκαν δυστυχώς στη μέση του πουθενά. Όχι γιατί δεν έπαιξαν καλά, αλλά έπαιζαν ένα πολύ συγκεκριμένο είδος της ροκ, σε λάθος κοινό. Ή για να ειμαι πιο σωστος αυτοι που πηγαν να τους δουν, ήταν ελαχιστοι μπροστα στα κοριτσόπουλα και γενικα το ζουζουνιάου κοινό που ήρθε να δει τη συμπαθέστατη Lana Del Rey. Πάμε πίσω λοιπόν στη Vibe stage για να δούμε Iced Earth.
Οι Iced Earth και η Ελλάδα, έχουν μια ιδιαίτερη σχέση. Είναι από τα πολυαγαπημένα σχήματα του ελληνικού metal κοινού, έχουν έρθει αρκετές φόρες στη χώρα μας πραγματοποιώντας μεγαλειώδεις εμφανίσεις. Η πιο μεγάλη και τιμητική ήταν η τρίτη τους φορά στην τριήμερη εμφάνιση τους στο Ρόδον (Ααααααχ που είσαι Ρόδον!) στα τέλη της δεκαετίας του 90, όπου βγήκε και ο δίσκος Alive In Athens. Ξέρω ότι οι περισσότεροι τα γνωρίζετε και με το παραπάνω αυτά που λέω τώρα, αλλά δεν μπορείς να περιορίσεις ένα συγκρότημα τέτοιου βεληνεκούς σε χρόνο εμφάνισης μιας ώρας και δέκα λεπτών για να έχεις γενικό headliner της ημέρας… την Lana Del Rey. Άλλα ντάλα και ο παππάς καβάλα.
Προς τιμή τους και οι Iced Earth τηρώντας τον χρόνο που τους αντιστοιχούσε προσπάθησαν και πάντρεψαν τα παλιά τους με τα καινούρια τους ώστε να μην αφήσουν, όσο γινόταν, τον κόσμο παραπονεμένο. Όπως όμως και να το κάνεις τον αφήνεις παραπονεμένο και είναι απόλυτα λογικό γιατί αρκετές συνθέσεις και επιτυχίες τους είναι χρονικά μεγάλες καθώς επίσης τρέχει και ένας αρκετά κάλος τελευταίος δίσκος (Dystopia) ο οποίος καλώς τιμήθηκε με τα Dystopia, Anthem, Boiling Point και V. Έτσι, δεν ακούστηκαν τα Stormrider και Angels Holocaust, που προσωπικά, ενώ ήταν η έκτη φορά που τους έβλεπα, ήταν η πρώτη που δεν άκουσα ένα εκ των δυο τουλάχιστον.
Anyway, που λένε και οι σπουδαγμένοι, οι Iced Earth ηταν πάρα πολύ καλοί (δεν ηταν κάτι καινούριο άλλωστε) και έκλεισαν και με το κλασσικό ομώνυμο κομμάτι και ανανέωσαν το ραντεβού τους με το ελληνικό κοινό τον Ιανουάριο του 2014. Τέλος για την ιστορία και για τις πιο παλιοσειρές των Earth ακούσαμε και ένα Pure Evil, ένα Dark Saga, ένα Question of Heaven.
Τι να κάνουμε! Tελικά οι γυναίκες κάνουν κουμάντο σε αυτό τον κόσμο και σε αυτή τη βραδιά έκανε η Lana Del Rey.
Υ.Γ: Για όλα τα σχηματα που εμφανίστηκαν στην Terra stage δεν εκφράζω την παραμικρή κακία ή χλευασμό. Δεν προσβάλουν κανένα παίζουν τη μουσική τους, έχουν το κοινό τους. Απλά ας αναρωτηθούμε αν αυτό που έγινε την Δευτέρα ήταν Rockwave Festival.