Gimme 10: Οι επιλογές του Νεκτάριου Θεοδώρου (Μόνο Γυμνό)

Ο τραγουδοποιός και ηγέτης των Μόνο Γυμνό επιλέγει και παρουσιάζει αγαπημένα του τραγούδια.
Διαβάστηκε φορες
Ο Νεκτάριος Θεοδώρου γεννήθηκε το 1972 στην παραλιακή πόλη των Ωρεών στη Βόρεια Εύβοια. Την περίοδο 1990-1992 έφτιαξε την πρώτη του μπάντα διασκευών, με το όνομα Πατούσες, επηρεασμένος από την garage-punk και την ελληνική ανεξάρτητη ροκ σκηνή. Από το 1996, με τα Κόκκινα Μολύβια, ξεκίνησε να παίζει δικά του τραγούδια με ελληνικό, πλέον, στίχο. Το 1998 άλλαξε το όνομα της μπάντας σε Μόνο Γυμνό και από τότε συνεχίζει αδιάκοπα την πορεία του στην ελληνόφωνη ροκ σκηνή.

Η πρώτη του έξοδος στη δισκογραφία έγινε το 2006 με το άλμπουμ Λόγια Του Γέρου Μην Ακούς... Μα Μην Τα Ξεχάσεις, ενώ ακολούθησαν δύο ακόμα άλμπουμ, τα Δική Μου Η Αγάπη, Δική Μου Και Η Φωτιά (2011) και Ανοίξτε Τις Πόρτες (2012) καθώς και το σινγκλ "Τυφλό Κορίτσι" (2011). Πληροφορίες μας λένε ότι ετοιμάζεται νέα κυκλοφορία για πριν το τέλος του 2013.
 
Με πολλή χαρά υποδεχόμαστε σήμερα έναν ονειροδόμο τραγουδοποιό (όπως συστήνεται ο ίδιος) στο Gimme 10 κι εκείνος μάς παρουσιάζει 10 αγαπημένα του τραγούδια.

1. Το Βαλς Των Χαμένων Ονείρων - Μάνος Χατζιδάκις
(Μάνος Χατζιδάκις)
Δεν έχω να πω εδώ τίποτα. Εάν θέλει κάποιος να παραμείνει παιδί ή να γερνάει με την καρδιά ενός μικρού παιδιού, ας αφήσει το τραγούδι να τον καθοδηγήσει. Να θυμηθεί, να λυπηθεί και να μαλακώσει την ψυχή του.

2. Εγώ Δεν Είμαι Ποιητής - Νίκος Παπάζογλου
(Νίκος Παπάζογλου-Λάζαρος Ανδρέου)
“Εγώ δεν είμαι ποιητής, είμαι στιχάκι…”. Είναι μεγαλείο για έναν δημιουργό να συμμετέχει και να παραμένει με την πρέπουσα ταπεινότητα στο ίδιο του το έργο. Να είναι απλά ένα μικρό κομμάτι σε ένα μεγάλο παζλ που ο ίδιος έχει δημιουργήσει.
 
3. Το Καπηλειό - Βασίλης Σκουλάς
(Δημήτρης Αποστολάκης)
Όταν το πρωτοάκουσα μού άρεσε πάρα πολύ. Όταν, όμως, το άκουσα και σε διασκευή που έπαιξε και ερμήνευσε ο Βασίλης Σκουλάς, με το χαρακτηριστικό δικό του τρόπο στην κρητική λύρα και με αυτή τη βελούδινη φωνή, έγινε πλέον από τα αγαπημένα μου.

4. Η Συνωμοσία Των Μετρίων - Θανάσης Γκαϊφύλλιας
(Θοδωρής Μανίκας)
Όχι μόνο επίκαιρο αλλά και διαχρονικό τραγούδι. Από πού να ξεκινήσεις και πού να τελειώσεις. Το ένα χαστούκι μετά το άλλο. Μεγάλο τραγούδι, σπουδαία σύλληψη. Και επειδή είμαι και λάτρης του κυρίου Γκαϊφύλλια, αυτής της ευφράδειας λόγου που τον διακατέχει και τον κάνει να ξεχωρίζει σε όλο τον καλλιτεχνικό χώρο, όταν το άκουσα από τον ίδιο, ειλικρινά με γοήτευσε. Από τότε το παρουσιάζουμε και στις ζωντανές εμφανίσεις του Μόνο Γυμνό.

5. Ο Κυρ-Παντελής - Πάνος Τζαβέλας
(Πάνος Τζαβέλας)
Όλη η αλήθεια του σάπιου ανθρώπου, του ανέραστου, του βολεματάκια, του "δεν πειράζει, εμείς να είμαστε καλά", του, του, του...,  μέσα σε ένα τραγούδι. Εδώ δε λες τίποτα, απλά το ακούς και θυμώνεις! Πολύ ευγενικά...!

6. Ζεϊμπέκικο Μπλουζ - Παύλος Σιδηρόπουλος
(Παύλος Σιδηρόπουλος)
Η προσπάθεια και το όνειρο του πρίγκιπα: να παντρέψει το rock με το ρεμπέτικο. Όλα τα όμορφα πράγματα είναι τόσο μα τόσο απλά!

7. Walk Away - Tom Waits
(Tom Waits-Kathleen Brennan)
“Υπάρχει ένας νικητής σε κάθε τόπο. Υπάρχει μια καρδιά που χτυπάει σε κάθε σελίδα…”. Κι έτσι είναι. Ιδιαίτερο τραγούδι, επιβλητικό, παράξενο. Έτσι όπως πρέπει να υπογράφει ένας “όμορφος αλήτης”. Έτσι όπως το ζήσαμε κι έτσι όπως επιμένουμε κάποιοι.

8. I Let Love In - Nick Cave
(Nick Cave)
Ο εκκεντρικός λόγος του Νick Cave στο βωμό της αγάπης. “Κύριε, πες μου τι έκανα…”. Όλοι το έχουμε πει αυτό, όλοι το έχουμε ζήσει! Αμίλητοι στο φευγιό της μουσικής όπου ξαφνικά να γίνεσαι ένα με το σύμπαν, ένα με την αγάπη!

9. Transmission - Joy Division
(Bernard Sumner-Peter Hook-Stephen Morris-Ian Curtis)
“Ακούστε τη σιωπή και… χορέψτε”. Για χρόνια από τα αγαπημένα μου τραγούδια των Joy Division. Μυρωδιά του δρόμου.

10. Dirt - The Stooges
(Dave Alexander-Iggy Pop-Ron Asheton-Scott Asheton)
Απλά δεν υπάρχει. Είναι από τα πιο βρώμικα ερωτικά τραγούδια που έχω ακούσει ποτέ μου. Ζούσα με αυτό και πλέον μου θυμίζει παλιές μου αγάπες που με έκαναν να λιώνω αγκαλιά με το ποτό στις μοναχικές μου ώρες, στη μπάρα του Μάγου του Οζ και σε άλλα παλιά, όμορφα underground στέκια.