Οι φωτογραφίες ανήκουν στο Mix Grill.
Το περασμένο Σαββατόβραδο ανηφορησα το λόφο του Λυκαβηττού για άλλη μια εμφάνιση των αρκετά αγαπητων στο Ελληνικό κοινό, Pink Martini.
Ο κόσμος ήταν πολύς στο Θέατρο, ακόμη κι αν τελικά δε γέμισε ασφυκτικά. Μπαίνοντας στο χώρο έβλεπες σειρές από καρέκλες στο χώρο των ορθιων, στις οποίες κάθονταν όσοι είχαν αγοράσει τα πιο ακριβά εισιτήρια (40 Ευρώ). Η συναυλία των Pink Martini άργησε να ξεκινήσει γιατί αρκετός κόσμος ήρθε την τελευταία στιγμή και έμπλεξε στην κίνηση που δημιουργήθηκε στον περιφερειακό του Λυκαβηττού. Είναι γνωστό άλλωστε ότι ως λαός είμαστε της τελευταίας στιγμής...
Στις 9:45 μμ οι Αμερικάνοι ήταν στη σκηνή και με ένα ζεστό καλωσόρισμα και το "Malagueña" μας έβαλαν στο δικό τους μουσικό κόσμο. Ξέραμε ότι η China Forbes δε θα εμφανιζόταν στο Λυκαβηττό και θα την αντικαθιστούσε η Storm Large. Αν ρωτήσετε τι άρεσε στους περισσότερους από αυτή τη συναυλία, η συντριπτική πλειοψηφία θα σας μιλήσει για αυτή τη γυναίκα...
Κι όμως είχε κάτι ξεχωριστό αυτός ο άνθρωπος. Ήταν ζεστή, επικοινωνιακή, με έξυπνα σχόλια και βέβαια μια πολύ καλή τραγουδίστρια! Ήταν σύνθεσή μιας πρωταγωνίστριας στο Θέατρο και μιας καλή ερμηνευτριας.
Η αρχή της με το Amado mio και τα Ich dich liebe, Quizás, Quizás, Quizás δεν προμήνυε με τίποτα τη συνέχεια. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν τραγουδούσε σωστά η Storm. Ίσα, ίσα... Όμως η έμπνευση κι ο αυτοσχεδιασμός προσφέρουν το κάτι διαφορετικό.
Έτσι όταν η ίδια αποφάσισε να καλύψει το κενό ανάμεσα στις πρώτες καρέκλες, κάλεσε τον κόσμο να χορέψει κι όταν είδε ότι εμείς δισταζαμε να καθίσουμε όρθιοι μπροστά σε όσους ήταν στις πρώτες θέσεις, αυτή κατέβηκε από τη σκηνή, έλυσε τα μαλλιά της και άρχισε να χορεύει μόνη της! Σε λίγα δευτερόλεπτα, αυτός ο χώρος είχε γεμίσει!
Βέβαια, λίγα τραγούδια μετά, ζήτησε από τον κοσμο να χορεύει στα πλάγια γιατί οι καθήμενοι δε βλέπουν. Αναμενόμενο. Όμως δεν έμεινε μόνο σε αυτό. Κάλεσε στη σκηνή την αδερφή και τον ανιψιό της, οι οποίοι μένουν σε "μια από τις πιο όμορφες χώρες του κόσμου," δηλαδή την Ελλάδα. Τους ζήτησε να μεταφράσουν στίχους από το επόμενο τραγούδι που θα έλεγαν, το "Până când nu te iubeam", στα Ελληνικά.
Ήταν κάτι ξεχωριστό λοιπόν η Storm. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι οι υπόλοιποι Pink Martini ήταν αδιάφοροι. Ήταν κύριοι, αρτιοι μουσικοί και αξιοπρεπείς στη σκηνή. Κατά κύριο λόγο άφηναν ελεύθερο χώρο στο ξανθό κι όμορφο κορίτσι τους...
Πάμε τώρα και στα τραγούδια που ακούσαμε και ξεχώρισαν εκείνη τη βραδιά. Για τα hits των Pink Martini (Donde estas Yolanda, Let’s never stop falling in love, Una Notte a Napoli, Qué Sera Sera, Lilly), δε χρειάζεται να πούμε πολλά. Αναμενόμενα και πολύ καλά παιγμένα. Βέβαια, δεν ακούσαμε το "Sympatique", αλλά μην τα θέλουμε όλα δικά μας. Το Never on Sunday/Τα παιδιά του Πειραιά του Μάνου Χατζιδάκι που είναι στο ντεμπούτο album τους "Sympatique" δεν υπήρχε περίπτωση να μην παίξει και ακόμη κι αν η εκτέλεση του από τους Pink Martini δεν είναι άσχημη, θα μου επιτρέψετε να μη μου αρέσει, γιατί υπολείπεται αρκετά της αρχικής εκτέλεσης του τραγουδιού. Από τα υπόλοιπα κομμάτια, ξεχώρισα το γρήγορο "But now I'm back", το "Sway" και το νέο, καλό single τους "Get happy".
Η βραδιά έκλεισε με μπόλικο βραζιλιάνικο χορό (Brazil) και αμέσως μετά οι 13 Αμερικάνοι (αν μέτρησα σωστά) πήγαν στην έξοδο και υπέγραφαν αντίτυπα του νέους τους δίσκου.
Σε γενικές γραμμές, η εμφάνιση των Pink Martini ήταν όπως όλες τις φορές στην Ελλάδα, αρκετά καλή. Θα έλεγα ότι αυτή τη φορά ήταν μια από τις καλύτερες συναυλίες τους στη χώρα μας και αυτό οφείλεται στο ξανθό, όμορφο κορίτσι, το οποίο έδωσε το κάτι παραπάνω, αυτό που δεν περίμενε ο κόσμος...
Τραγούδια που ακούσαμε:
Malagueña
Amado mio
Ich dich liebe
Quizás, Quizás, Quizás
Askin bahardi
Donde estas Yolanda
Let’s never stop falling in love
Never on Sunday/Τα παιδιά του Πειραιά
Una Notte a Napoli
Până când nu te iubeam
But now I'm back
Zundoko-Bushi
Qué Sera Sera
Lilly
Üsküdar'a Gider İken
Mayonaka no bossa nova
Sway
Get Happy
Encore:
Brazil
