Έχει ειπωθεί ότι το νερό είναι η πηγή της ζωής. Όχι άδικα λοιπόν, το στοιχείο αυτό πρωταγωνιστεί σε πολλά τραγούδια. Μια επιλογή από αυτά που βρήκα στη δισκοθήκη μου σας παρουσιάζω σήμερα.1. The Water – Feist
(Feist-Brendan Canning)
Η Καναδή Leslie Feist δισκογραφεί σόλο αλλά είναι μέλος και της κολλεκτίβας των Broken Social Scene. Έγινε ευρύτερα γνωστή με το τρίτο άλμπουμ της, The Reminder (2007), όπου περιέχεται και αυτό το εξαιρετικό τραγούδι, με τη μυσταγωγική ενορχήστρωση και την εύθραυστη ερμηνεία της δημιουργού του.
2. Spirit On The Water – Bob Dylan
(Bob Dylan)
Ο γερο-Bob ποτέ δεν τσιγγουνεύτηκε τους χρόνους όταν έγραφε τραγούδια, καταλήγοντας σε αρκετές περιπτώσεις αυτά να ξεπερνούν ακόμα και τα 10 λεπτά σε διάρκεια. Εδώ έχουμε μια μέση κατάσταση, με μόλις 7:42, με τον Dylan όμως να βρίσκεται σε εξαιρετική φόρμα και να μην καταλαβαίνεις για πότε περνούν. Από το σπουδαίο Modern Times του 2006.
3. Bridge Over Troubled Water – Simon & Garfunkel
(Paul Simon)
Η επική αυτή μπαλάντα, που έδωσε τον τίτλο στο κύκνειο άσμα του πετυχημένου ντουέτου, αποτέλεσε την πέτρα του σκανδάλου και έναν από τους λόγους που οδήγησε στη διάλυσή του. Ο Simon την έγραψε για να την ερμηνεύσει ο Garfunkel αλλά ο τελευταίος δίσταζε καθώς θεωρούσε ότι δεν του ταίριαζε. Τελικά ενέδωσε αλλά εν τω μεταξύ ο Simon είχε μετανιώσει καθώς θεωρούσε ότι η δική του παρουσία περνούσε σε δεύτερη μοίρα. Η ισορροπία βρέθηκε στις συναυλίες που έκαναν πριν μερικά χρόνια, κατά την επανένωσή τους, οπότε και μοιράστηκαν το μικρόφωνο.
4. Glass Of Water – Coldplay
(Guy Berryman-Jonny Buckland-Will Champion-Chris Martin)
Ένα κομμάτι με δραματικά κρεσέντα από αυτά που λατρεύουν οι Βρετανοί Coldplay. Συμπεριλήφθηκε στο EP Prospekt’s March που κυκλοφόρησε το 2008 και περιείχε κομμάτια που δεν «χώρεσαν» στο άλμπουμ τους Viva La Vida Or Death And All His Friends. Περνώντας σε μέτρο 7/4 στο ρεφραίν και στολισμένο με έγχορδα και όμορφες κιθάρες, είναι πράγματι μεγαλειώδες.
5. Walk On Water – David Byrne
(David Byrne)
Ο πρώην Talking Head σε ένα κομμάτι από το Look Into The Eyeball του 2001. Εδώ θυμίζει ελαφρώς την παλιά του μπάντα ενώ συνοδεύεται από έγχορδα, πλήκτρα και, όπως πάντα, μπόλικα κρουστά.
6. Deep Water – Portishead
(Geoff Barrow-Beth Gibbons-Adrian Utley)
Ένα τραγούδι-μινιατούρα, μόλις 1:39 λεπτά, από το τρίτο άλμπουμ των Μπριστολιανών, που κυκλοφόρησε το 2008, 11 χρόνια μετά το δεύτερο, με τον προφανή τίτλο Third. Η Beth Gibbons ερμηνεύει με μόνη συνοδεία ένα γιουκαλίλι (ή κάτι τέτοιο) και μερικά χορωδιακά φωνητικά.
7. Where Peaceful Waters Flow – Chris De Burgh(Chris De Burgh)
Ένα τραγούδι από το έκτο προσωπικό άλμπουμ του Ιρλανδού De Burgh που έχει τίτλο The Getaway και κυκλοφόρησε το 1982. Με σχεδόν γκόσπελ ενορχηστρωτικό προσανατολισμό, χορωδία και πνευματικούς-θρησκευτικούς στίχους, αποτελεί ιδιαίτερα χαλαρωτικό άκουσμα.
8. I Asked For Water (She Gave Me Gasoline) – Howlin’ Wolf
(Howlin’ Wolf)
Ο Howlin’ Wolf, κατά κόσμον Chester Arthur Burnett, υπήρξε ένας από τους πιο επιδραστικούς μπλουζίστες, ειδικά στον χώρο του ηλεκτρικού μπλουζ. Εδώ ακούμε ένα από τα γνωστά κομμάτια του που συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ-συλλογή Moanin’ In The Moonlight του 1959.
9. Horse To Water – R.E.M.
(Peter Buck-Mike Mills-Michael Stipe)
Το αμερικανικό τρίο από την Αθήνα της Georgia είχε χρόνια να ακουστεί τόσο αναζωογονημένο και παθιασμένο όσο σε τραγούδια όπως αυτό από την τελευταία στούντιο δουλειά του, Accelerate (2008). Δυνατά τύμπανα και «βρώμικες» κιθάρες, στιβαρό μπάσο και μια ψυχωμένη ερμηνεία από τον φρόντμαν Michael Stipe. Η κριτική που είχαν δεχτεί για προηγούμενες δουλειές τους, λειτούργησε σαν κλωτσιά στα πισινά – τους χρειαζόταν!
10. Smoke On The Water – Deep Purple
(Ritchie Blackmore-Ian Gillan-Roger Glover-Jon Lord-Ian Paice)
4 Δεκεμβρίου 1971. Οι Deep Purple βρίσκονται στο Montreux της Ελβετίας προκειμένου να ηχογραφήσουν το νέο τους άλμπουμ. Θα χρησιμοποιήσουν για τον σκοπό αυτό ένα κινητό στούντιο που έχουν δανειστεί από τους Rolling Stones και το οποίο έχουν σκοπό να εγκαταστήσουν στον χώρο που στεγάζεται το περίφημο καζίνο της πόλης. Όλα πάνε στραβά όμως καθώς κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας των Mothers Of Invention του Frank Zappa στο θέατρο του καζίνο, κάποιος από το κοινό προκαλεί κατά λάθος πυρκαγιά με αποτέλεσμα να καταστραφούν τα πάντα. Αυτή η ιστορία βρίσκεται πίσω από τους στίχους του κλασικού αυτού ροκ τραγουδιού με το περίφημο, απλό αλλά κολλητικό, κιθαριστικό ριφ. Κλισέ επιλογή, το ξέρω... Αλλά καμιά φορά ακόμα και τα κλισέ είναι απαραίτητα.
* Φωτογραφίες από http://www.free-pictures-photos.com/water/water-j7g5.jpg και www.wikipedia.org
Σχετικό θέμα