Οι The Banksters είναι ένα γκρουπ που σχηματίστηκε στην Θεσσαλονίκη το 2009. Το ντεμπούτο άλμπουμ τους, με τίτλο Bang, κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2013. Ο Θωμάς Αρβανίτης, μέλος και παραγωγός του σχήματος, παρουσιάζει τα πλέον αγαπημένα τους τραγούδια και άλμπουμ. Περισσότερα για το συγκρότημα εδώ: https://www.facebook.com/pages/the-banksters-gr/2168852517139761. Hoochie Coochie Man - Muddy Waters (single 1952)
Ο Muddy Waters επιλέγεται ενδεικτικά ανάμεσα στους ογκόλιθους του πρώιμου blues (John Lee Hooker, Son House, Robert Johnson, Leadbelly, κ.ά.), καθώς εκφράζει μοναδικά τον πόνο, την προσμονή, το θυμό, τη νοσταλγία και το πάθος που χαρακτηρίζουν τη μουσική αυτή. Το κομμάτι (όπως και μεγάλο ποσοστό των δημοφιλών blues τραγουδιών) έχει γραφτεί από τον Willie Dixon, με σκοπό να αναδείξει την έντονη «αντρική» προσωπικότητα του Muddy. Ο ηλεκτρισμός που διαχέεται μέσω της κιθάρας έβαλε σε κίνηση τα γρανάζια της μηχανής που λίγα χρόνια αργότερα ονομάστηκε rock and roll.
2. Rumble - Link Wray (single, 1958)
Ο «νονός» της surf τρύπησε τον ενισχυτή του και άλλαξε την ιστορία του rock and roll. Ωμός, γεμάτος ήχος, καινοφανείς πειραματισμοί με το feedback και την παραμόρφωση και ανάλογα «άγριο» ύφος επί σκηνής. Παραμένει ένα απ’ τα ελάχιστα ορχηστρικά κομμάτια που την εποχή της κυκλοφορίας του ήταν απαγορευμένο για το ραδιόφωνο, καθώς θεωρούνταν ότι ωθούσε τη νεολαία σε βίαιες συμπεριφορές.
3. Revolver - The Beatles (1966)
Ίσως να σου αρέσουν οι Beatles, ίσως και όχι. Πάντως το Revolver είναι από άποψη σύνθεσης, ενορχήστρωσης και παραγωγής ένα απ’ τα αρτιότερα άλμπουμ στην ιστορία. Ανοίγει με το ιδιαίτερα επίκαιρο "Taxman" και κλείνει με το φουτουριστικό για την εποχή "Tomorrow Never Knows", που 50 χρόνια αργότερα εξακολουθεί να ακούγεται σύγχρονο.
4. The Velvet Underground And Nico - The Velvet Underground And
Nico (1967)Η πρώτη επαφή του κοινού με την περιθωριακή, σαδομαζοχιστική ποίηση του Lou Reed, το ηλεκτρικό χάος της κιθάρας του John Cale, την παγερή φωνή της Nico και τη μινιμαλιστική αισθητική του Andy Warhol αποτυπωμένη ηχητικά. Με κομμάτια όπως τα "Sunday Morning", "Waiting For The Man", "Venus In Furs", "Heroine", είναι ένας απ’ τους πιο επιδραστικούς δίσκους του 20ού αιώνα.
5. A Man And His Blues - Buddy Guy (1968)
Άλλη μια ενδεικτική επιλογή ανάμεσα σε ιερά τέρατα του ηλεκτρικού blues (Lightning Hopkins, Howlin’ Wolf, Stevie Ray Vaughan, T-Bone Walker, Elmore James, Jimmy Hendrix κ.ά.). Ένας πραγματικός δεξιοτέχνης της κιθάρας με ιδιαίτερο στυλ και έντονη σκηνική παρουσία. Ο συγκεκριμένος δίσκος ήταν ο πρώτος που ηχογράφησε στην Αγγλία για τη Vanguard, μετά από εφτά χρόνια στη θρυλική Chess Records του Σικάγο.
6. Chicken Walk - Hasil Adkins (single 1968, compilation 1991)
Τι θα συμβεί αν ο τρελός ενός χωριού κάπου κοντά στο Memphis κλειστεί σε ένα δωμάτιο με μια κιθάρα και ένα κακόηχο σετ ντραμς και προσπαθήσει παίζοντάς τα ταυτόχρονα να αναπαράγει τη μουσική που άκουγε στο ραδιόφωνο; Θα συμβεί άγριο, ανεπιτήδευτο, αυθεντικό rock and roll. Κομμάτια όπως τα "She Said", "Shake That Thing", "Chicken Walk" είναι πλέον θρυλικά. Επιλέγουμε τον Hasil ανάμεσα σε συναδέλφους του με μεγαλύτερη δισκογραφία και επιρροή στα πλήθη (Carl Perkins, Johnny Carrol, Bo Diddley, Gene Vincent, Eddie Cochran, Johnny Powers κ.ά.) γιατί μας δείχνει πώς να το κάνεις απλά, φτηνά κι αληθινά.
7. London Calling - The Clash (1979)
Eπιρροές από το rockabilly του '50 αλλά και τη ska, folk και jazz μουσική, πρωτοποριακή για την εποχή dub παραγωγή, ευφυής πολιτικός στίχος και ερμηνεία απ’ τον Joe Strummer και μια απ' τις καλύτερες μπασογραμμές που έχουν παιχτεί ποτέ, στο "Guns Of Brixton". Από τα πρώτα δείγματα της «ενηλικίωσης» του punk που ακολούθησε τη δεκαετία του '80.
8. Fire Of Love - The Gun Club (1981)
Η χαοτική μαύρη ποίηση του Jeffrey Lee Pierce «ντυμένη» μοναδικά με ατμοσφαιρικές slide κιθάρες και υπνωτιστικό μπασοτύμπανο. Post-punk, dark wave αισθητική, με πολύ γερές βάσεις στο παλιό καλό blues και rock and roll.
9. Swordfishtrombones - Tom Waits (1983)Βαριά blues, ατμοσφαιρική jazz , "περίεργες" ενορχηστρώσεις που περιλαμβάνουν τούμπα, κρουστά της Καραϊβικής, μαρίμπες, καλίμπες και βρώμικα ντραμς και κιθάρες. Α, και ο θείος Tom να μας διηγείται πότε γαβγίζοντας και πότε απαγγέλλοντας τις σκοτεινές του ιστορίες. Πανδαισία!
10. Pork Soda - Primus (1993)
Το τρίτο στούντιο άλμπουμ του καλιφορνέζικου τρίο πραγματεύεται σοβαρά θέματα όπως ο φόνος, η αυτοκτονία, η κοινωνική απομόνωση με χιουμοριστική διάθεση και αυτοσαρκασμό. Με φωνητικά που παραπέμπουν σε ψυχοπαθή κλόουν και μουσική υψηλής τεχνικής δυσκολίας που, όμως, δεν αποσκοπεί στον φτηνό εντυπωσιασμό και κομμάτια όπως το "My Name Is Mud" και το "Mr Krinkle", το Pork Soda είναι από τις βασικές επιρροές στην έκρηξη του Nu-metal που ακολούθησε.
Σχετικό θέμα