Οι Polis σχηματίστηκαν τον χειμώνα του 2011 από τους Μπάμπη Νικολάτο (ακουστική κιθάρα, φωνή) και Βασίλη Γεροδήμο (ηλεκτρική κιθάρα, φωνή), τους οποίους στην πορεία πλαισίωσαν οι Χάρης Κατσούρας (ηλεκτρική κιθάρα, φωνή), Σπύρος Σακελλαρίου (μπάσο), Γιώργος Καναβάς (τύμπανα) και Κωνσταντίνος Κρίκος (πλήκτρα). Έχουν δώσει πολλές συναυλίες ανά την Ελλάδα, συνεργαζόμενοι μάλιστα με ονόματα όπως Υπόγεια Ρεύματα, Locomondo, Μπλε κ.ά.
Η δισκογραφία των Polis περιλαμβάνει, μέχρι στιγμής, δύο σινγκλ: το "Στην Ουσία" που κυκλοφόρησε το 2012 και το ολόφρεσκο "Φεύγεις Ξανά". Με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου, τα μέλη του γκρουπ γράφουν για τα αγαπημένα τους άλμπουμ. Περισσότερα για τους Polis εδώ: www.polisband.gr.
1. The Doors - The Doors (1967)
Για τη ματαιότητα και το ύφος της ποίησης του Morrison που δεν καταγράφηκε ποτέ άλλοτε (πριν ή μετά).
2. The Dark Side Of The Moon - Pink Floyd (1973)
Για την τελειότητα που κατέφεραν να προσδώσουν χωρίς να υπάρχει λόγος αποκωδικοποίησης... Απλά ακούς.
3. Appetite For Destruction - Guns 'N' Roses (1987)
Για τον τελευταίο αυθεντικό hard rock δίσκο που κυκλοφόρησε μέχρι σήμερα...
4. Live At Wembley '86 - Queen (1992)
Για το μεγαλύτερο big hits group και έναν από τους μεγαλύτερους performer που έδειξαν τι σημαίνει live show.
5. Bad - Michael Jackson (1987)
Για τον μεγαλύτερο pop star που κατάφερε να ενσωματώσει τις περισσότερες μορφές έκφρασης της τέχνης σε μια προσωπικότητα.
6. Unknown Pleasures - Joy Division (1979)
Για τις μοναδικές σκοτεινές μελωδίες που επηρέασαν και εξέλιξαν την rock μουσική σε όλα τα επίπεδα.
7. Nevermind - Nirvana (1991)
Για την σπουδαιότητα να πιστεύεις στα όνειρά σου, ότι μέσα από ένα γκαράζ μπορείς να γίνεις μια από τις πιο επιτυχημένες μπάντες του πλανήτη.
8. Εννιά Πληρωμένα Τραγούδια - Τρύπες (1993)
Για τις ατέλειωτες ώρες repeat, για τους στίχους που μας στοίχειωσαν και τις σχολικές μας εκρήξεις.
9. Ο Μπαμπούλας Τραγουδάει Μόνος Τις Νύχτες - Πυξ Λαξ (1996)
Για τις παλιές αγάπες που πήγαν στον παράδεισο με ποδήλατα χωρίς φρένα και δεν άφησαν σημάδια στην άμμο του χρόνου.
10. Για τον δίσκο που με λαχτάρα θα προσμένω να ανακαλύψω, όπως όλους τους προηγούμενους…
ΚΑΙ
11. Είναι μικρό το Gimme 10 όταν μιλάμε για δίσκους (χρειάζεται τουλάχιστον ένα Gimme 100).
Η δισκογραφία των Polis περιλαμβάνει, μέχρι στιγμής, δύο σινγκλ: το "Στην Ουσία" που κυκλοφόρησε το 2012 και το ολόφρεσκο "Φεύγεις Ξανά". Με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου, τα μέλη του γκρουπ γράφουν για τα αγαπημένα τους άλμπουμ. Περισσότερα για τους Polis εδώ: www.polisband.gr.
1. The Doors - The Doors (1967)
Για τη ματαιότητα και το ύφος της ποίησης του Morrison που δεν καταγράφηκε ποτέ άλλοτε (πριν ή μετά).
2. The Dark Side Of The Moon - Pink Floyd (1973)
Για την τελειότητα που κατέφεραν να προσδώσουν χωρίς να υπάρχει λόγος αποκωδικοποίησης... Απλά ακούς.
3. Appetite For Destruction - Guns 'N' Roses (1987)
Για τον τελευταίο αυθεντικό hard rock δίσκο που κυκλοφόρησε μέχρι σήμερα...
4. Live At Wembley '86 - Queen (1992)
Για το μεγαλύτερο big hits group και έναν από τους μεγαλύτερους performer που έδειξαν τι σημαίνει live show.
5. Bad - Michael Jackson (1987)
Για τον μεγαλύτερο pop star που κατάφερε να ενσωματώσει τις περισσότερες μορφές έκφρασης της τέχνης σε μια προσωπικότητα.
6. Unknown Pleasures - Joy Division (1979)
Για τις μοναδικές σκοτεινές μελωδίες που επηρέασαν και εξέλιξαν την rock μουσική σε όλα τα επίπεδα.
7. Nevermind - Nirvana (1991)
Για την σπουδαιότητα να πιστεύεις στα όνειρά σου, ότι μέσα από ένα γκαράζ μπορείς να γίνεις μια από τις πιο επιτυχημένες μπάντες του πλανήτη.
8. Εννιά Πληρωμένα Τραγούδια - Τρύπες (1993)
Για τις ατέλειωτες ώρες repeat, για τους στίχους που μας στοίχειωσαν και τις σχολικές μας εκρήξεις.
9. Ο Μπαμπούλας Τραγουδάει Μόνος Τις Νύχτες - Πυξ Λαξ (1996)
Για τις παλιές αγάπες που πήγαν στον παράδεισο με ποδήλατα χωρίς φρένα και δεν άφησαν σημάδια στην άμμο του χρόνου.
10. Για τον δίσκο που με λαχτάρα θα προσμένω να ανακαλύψω, όπως όλους τους προηγούμενους…
ΚΑΙ
11. Είναι μικρό το Gimme 10 όταν μιλάμε για δίσκους (χρειάζεται τουλάχιστον ένα Gimme 100).
Σχετικό θέμα