1. Τι θα ακούσεις;
rock, blues, funk
2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
''Lazaretto'', ''High Ball Stepper'', ''Just one drink'', ''Alone in my home", "That Black Bat Licorice"
3. Βαθμολογία: 8.5/10
Το ότι ο Jack White και ο Alex Turner (Arctic Monkeys) είναι στις κορυφαίες μουσικές προσωπικότητες των Zeros και των Tens είναι αποδεκτό από σχεδόν όλους τους μουσικόφιλους. Και οι δύο είναι ανήσυχοι και παράλληλα ξεχωριστοί στις μουσικές προτάσεις τους. Δεν περιμένεις να ανακαλύψουν τον τροχό στους δίσκους που κυκλοφορούν, γιατί οι φόρμες που χρησιμοποιούν είναι γνωστές εδώ και δεκαετίες, αλλά πιστέψτε με τα τραγούδια τους είναι "φρέσκα" και ανήκουν 100% στην εποχή που ζούμε.
Ο Jack White έγραψε 11 νέα τραγούδια στο "Lazaretto" και μέσα στα 39 λεπτά του δίσκου προσέφερε ό,τι καλύτερο έχω ακούσει μέσα στο 2014.
Το δεύτερο solo album του White κυκλοφόρησε στις 10 του Ιούνη και αφού κατέκτησε την κορυφή των charts αρκετών χωρών, πούλησε 138.000 κόπιες και 40.000 βινύλια την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του. Μάλιστα, έγινε ο πρώτος δίσκος (βινύλιο) από το 1991, που πούλησε τόσα πολλά αντίτυπα μέσα στην πρώτη εβδομάδα. Μέχρι πέρσι, το ρεκόρ το είχε το "Vitalogy" των Pearl Jam. Βέβαια, το βινύλιο ήταν πρωτοποριακό, όπως θα έχετε διαβάσει, μιας και περιέχει κρυμμένα τραγούδια, μπορεί να παίξει σε διαφορετικές στροφές, είναι χρωματιστός (μπλε και άσπρος), περιέχει ένα βιβλίο 40 σελίδων και μια αφίσα.
Το "Lazaretto" είναι ένα ολοκληρωμένο album με αρχή, μέση και τέλος. Μπορεί η βάση του να είναι πιο κοντά στο blues rock των 60s, όμως σ' αυτό υπάρχουν πολλά μουσικά είδη, όπως η country, το garage, το hip hop και η folk μουσική.
1. Three Women: Ο δίσκος ξεκινάει με το "Three Women", μια διασκευή στο "Three Women Blues" του Blind Willie McTell. Αν ακούσετε το αυθεντικό κομμάτι του 1928 θα καταλάβετε ότι η εκτέλεση του Jack White είναι σε μεγάλο βαθμό διαφορετική και έχει μπει περισσότερο στο προσωπικό ύφος του, παρά σ' αυτό του McTell. Η κιθάρα οργιάζει στις 3 γυναίκες, όπως και σ' όλο το δίσκο. Οι μελωδίες, τα κιθαριστικά solo, η παραμόρφωση, το οργισμένο μπάσο και τα "θυμωμένα" φωνητικά του Jack White είναι ίσως τα βασικά χαρακτηριστικά του δίσκου.
2. Lazaretto: Το "Lazaretto" είναι ένα από τα καλύτερα ροκ τραγούδια της χρονιάς με φωνητικά που παραπέμπουν στο hip hop, funky μπάσο και folk βιολί... Και στο τελικό αποτέλεσμα όλα ταιριάζουν μαζί...
3. Temporary Ground: Από τα πολλά διαφορετικά είδη μουσικής που είναι μπολιασμένα στο ομώνυμο κομμάτι του δίσκου, στην country και τα blues του "Temporary Ground". Δεν είναι ένα από τα τραγούδια που θα θυμάσαι από το album του Jack White, αλλά στο solo του βιολιού μπορείς να καταλάβεις το εύρος των μελωδιών που έχει συνθέσει αυτός ο άνθρωπος σ' αυτό το δίσκο.
4. Would You Fight for My Love? Ήρεμο, γλυκό και συνάμα μελωδικό ξεκίνημα με πλήκτρα και κιθάρα και ξέσπασμα της ηλεκτρικής κιθάρας και της φωνής από τα μέσα του τραγουδιού μέχρι το τέλος. Ο Jack White ακούγεται "θυμωμένος" σε σχεδόν όλα τα κομμάτια του Lazaretto. Όπως είναι και στο εξώφυλλο του δίσκου... "Θα παλέψεις για την αγάπη μου; Σε έχω πληγώσει, αλλά μπορείς να αγνοήσεις την αγάπη μου;"
5. High Ball Stepper: Η δύναμη που έχει αυτό το instrumental τραγούδι, καθώς και οργή που βγάζει είναι φοβερή! Είναι ίσως από τα λίγα τραγούδια, που δε με ενοχλεί που δεν έχουν φωνητικά.
6. Just One Drink: Πρόκειται για το δεύτερο single του δίσκου, που κυκλοφόρησε στις 9 του Ιούνη. Αυθεντικό blues rock με πολύ όμορφο solo στα πλήκτρα.
7. Alone in My Home: Ένα από τα τραγούδια που ξεχωρίζω από το Lazaretto με ωραίες μελωδίες, solo και στίχους που για άλλη μια φορά μιλάνε για συναισθήματα που χάθηκαν κι έκαναν τον White φάντασμα για να μη φαίνονται αυτά που νιώθει...
8. Entitlement: Ένα κλασσικό country τραγούδι, χωρίς κάτι παραπάνω.
9. That Black Bat Licorice: Εδώ η κιθάρα οργιάζει, τα φωνητικά είναι πιο κοντά στο hip hop και παράλληλα τα τύμπανα παραπέμπουν σε reggae μουσικές φόρμες. Ένα από τα κορυφαία τραγούδια του δίσκου.
10. I Think I Found the Culprit: Ο ρυθμός πέφτει λίγο σ' αυτό το κομμάτι. Τα πλήκτρα συνεχίζουν κι έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, μαζί με την ακουστική κιθάρα.
11. Want and Able: Τα πουλιά κράζουν στην αρχή του κομματιού,ο White παίζει στο πιάνο του και αναρωτιέται ποιος είναι αυτός που θα του πει τι να κάνει... Το τραγούδι με παραπέμπει στην τελευταία σκηνή μιας καλής ταινίας, που γυρίζεται στο Texas.
Τα πράγματα έχουν αλλάξει στη δισκογραφία και πλέον οι δίσκοι έχουν χάσει την αξία τους, σε σχέση με τις δεκαετίες πριν τα Zeros. Τότε ήταν λίγα τα albums που είχαν 11 τραγούδια και διάρκεια μόνο 39 λεπτά...
Ο Jack White προσπαθεί εδώ και χρόνια να παρουσιάζει ολοκληρωμένες δουλειές και να αναδεικνύει τους δίσκους άλλων μουσικών, μέσα από τη δισκογραφική του Εταιρεία (Third Man Records). Το "Lazaretto" είναι για μένα καλύτερο από το "Blunderbuss". Δεν είναι αυτό το ζητούμενο βέβαια, αλλά είναι ένα γεγονός. Μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα μπολιάζονται πολλά διαφορετικά είδη και άλλες τόσες μελωδικές φόρμες.
Αν το ακούσετε για μια φορά μόνο, μπορεί να σας φανεί αδιάφορο και να πιστέψετε ότι είναι άλλο ένα blues-country album. Δεν είναι έτσι όμως...
Ακούστε όλο το "Lazaretto" παρακάτω:
rock, blues, funk
2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
''Lazaretto'', ''High Ball Stepper'', ''Just one drink'', ''Alone in my home", "That Black Bat Licorice"
3. Βαθμολογία: 8.5/10
Το ότι ο Jack White και ο Alex Turner (Arctic Monkeys) είναι στις κορυφαίες μουσικές προσωπικότητες των Zeros και των Tens είναι αποδεκτό από σχεδόν όλους τους μουσικόφιλους. Και οι δύο είναι ανήσυχοι και παράλληλα ξεχωριστοί στις μουσικές προτάσεις τους. Δεν περιμένεις να ανακαλύψουν τον τροχό στους δίσκους που κυκλοφορούν, γιατί οι φόρμες που χρησιμοποιούν είναι γνωστές εδώ και δεκαετίες, αλλά πιστέψτε με τα τραγούδια τους είναι "φρέσκα" και ανήκουν 100% στην εποχή που ζούμε.
Ο Jack White έγραψε 11 νέα τραγούδια στο "Lazaretto" και μέσα στα 39 λεπτά του δίσκου προσέφερε ό,τι καλύτερο έχω ακούσει μέσα στο 2014.
Το δεύτερο solo album του White κυκλοφόρησε στις 10 του Ιούνη και αφού κατέκτησε την κορυφή των charts αρκετών χωρών, πούλησε 138.000 κόπιες και 40.000 βινύλια την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του. Μάλιστα, έγινε ο πρώτος δίσκος (βινύλιο) από το 1991, που πούλησε τόσα πολλά αντίτυπα μέσα στην πρώτη εβδομάδα. Μέχρι πέρσι, το ρεκόρ το είχε το "Vitalogy" των Pearl Jam. Βέβαια, το βινύλιο ήταν πρωτοποριακό, όπως θα έχετε διαβάσει, μιας και περιέχει κρυμμένα τραγούδια, μπορεί να παίξει σε διαφορετικές στροφές, είναι χρωματιστός (μπλε και άσπρος), περιέχει ένα βιβλίο 40 σελίδων και μια αφίσα.
Το "Lazaretto" είναι ένα ολοκληρωμένο album με αρχή, μέση και τέλος. Μπορεί η βάση του να είναι πιο κοντά στο blues rock των 60s, όμως σ' αυτό υπάρχουν πολλά μουσικά είδη, όπως η country, το garage, το hip hop και η folk μουσική.
1. Three Women: Ο δίσκος ξεκινάει με το "Three Women", μια διασκευή στο "Three Women Blues" του Blind Willie McTell. Αν ακούσετε το αυθεντικό κομμάτι του 1928 θα καταλάβετε ότι η εκτέλεση του Jack White είναι σε μεγάλο βαθμό διαφορετική και έχει μπει περισσότερο στο προσωπικό ύφος του, παρά σ' αυτό του McTell. Η κιθάρα οργιάζει στις 3 γυναίκες, όπως και σ' όλο το δίσκο. Οι μελωδίες, τα κιθαριστικά solo, η παραμόρφωση, το οργισμένο μπάσο και τα "θυμωμένα" φωνητικά του Jack White είναι ίσως τα βασικά χαρακτηριστικά του δίσκου.
2. Lazaretto: Το "Lazaretto" είναι ένα από τα καλύτερα ροκ τραγούδια της χρονιάς με φωνητικά που παραπέμπουν στο hip hop, funky μπάσο και folk βιολί... Και στο τελικό αποτέλεσμα όλα ταιριάζουν μαζί...
3. Temporary Ground: Από τα πολλά διαφορετικά είδη μουσικής που είναι μπολιασμένα στο ομώνυμο κομμάτι του δίσκου, στην country και τα blues του "Temporary Ground". Δεν είναι ένα από τα τραγούδια που θα θυμάσαι από το album του Jack White, αλλά στο solo του βιολιού μπορείς να καταλάβεις το εύρος των μελωδιών που έχει συνθέσει αυτός ο άνθρωπος σ' αυτό το δίσκο.
4. Would You Fight for My Love? Ήρεμο, γλυκό και συνάμα μελωδικό ξεκίνημα με πλήκτρα και κιθάρα και ξέσπασμα της ηλεκτρικής κιθάρας και της φωνής από τα μέσα του τραγουδιού μέχρι το τέλος. Ο Jack White ακούγεται "θυμωμένος" σε σχεδόν όλα τα κομμάτια του Lazaretto. Όπως είναι και στο εξώφυλλο του δίσκου... "Θα παλέψεις για την αγάπη μου; Σε έχω πληγώσει, αλλά μπορείς να αγνοήσεις την αγάπη μου;"
5. High Ball Stepper: Η δύναμη που έχει αυτό το instrumental τραγούδι, καθώς και οργή που βγάζει είναι φοβερή! Είναι ίσως από τα λίγα τραγούδια, που δε με ενοχλεί που δεν έχουν φωνητικά.
6. Just One Drink: Πρόκειται για το δεύτερο single του δίσκου, που κυκλοφόρησε στις 9 του Ιούνη. Αυθεντικό blues rock με πολύ όμορφο solo στα πλήκτρα.
7. Alone in My Home: Ένα από τα τραγούδια που ξεχωρίζω από το Lazaretto με ωραίες μελωδίες, solo και στίχους που για άλλη μια φορά μιλάνε για συναισθήματα που χάθηκαν κι έκαναν τον White φάντασμα για να μη φαίνονται αυτά που νιώθει...
8. Entitlement: Ένα κλασσικό country τραγούδι, χωρίς κάτι παραπάνω.
9. That Black Bat Licorice: Εδώ η κιθάρα οργιάζει, τα φωνητικά είναι πιο κοντά στο hip hop και παράλληλα τα τύμπανα παραπέμπουν σε reggae μουσικές φόρμες. Ένα από τα κορυφαία τραγούδια του δίσκου.
10. I Think I Found the Culprit: Ο ρυθμός πέφτει λίγο σ' αυτό το κομμάτι. Τα πλήκτρα συνεχίζουν κι έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, μαζί με την ακουστική κιθάρα.
11. Want and Able: Τα πουλιά κράζουν στην αρχή του κομματιού,ο White παίζει στο πιάνο του και αναρωτιέται ποιος είναι αυτός που θα του πει τι να κάνει... Το τραγούδι με παραπέμπει στην τελευταία σκηνή μιας καλής ταινίας, που γυρίζεται στο Texas.
Τα πράγματα έχουν αλλάξει στη δισκογραφία και πλέον οι δίσκοι έχουν χάσει την αξία τους, σε σχέση με τις δεκαετίες πριν τα Zeros. Τότε ήταν λίγα τα albums που είχαν 11 τραγούδια και διάρκεια μόνο 39 λεπτά...
Ο Jack White προσπαθεί εδώ και χρόνια να παρουσιάζει ολοκληρωμένες δουλειές και να αναδεικνύει τους δίσκους άλλων μουσικών, μέσα από τη δισκογραφική του Εταιρεία (Third Man Records). Το "Lazaretto" είναι για μένα καλύτερο από το "Blunderbuss". Δεν είναι αυτό το ζητούμενο βέβαια, αλλά είναι ένα γεγονός. Μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα μπολιάζονται πολλά διαφορετικά είδη και άλλες τόσες μελωδικές φόρμες.
Αν το ακούσετε για μια φορά μόνο, μπορεί να σας φανεί αδιάφορο και να πιστέψετε ότι είναι άλλο ένα blues-country album. Δεν είναι έτσι όμως...
Ακούστε όλο το "Lazaretto" παρακάτω:
Σχετικό θέμα