ΔΕΛΤΙΟ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ
ΟΝΟΜΑ: STAINED CLASS
ΕΠΩΝΗΜΟ: JUDAS PRIEST
ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 1978
ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: AΓΓΛΙΑ
ΟΝΟΜΑΤΕΠΟΝΥΜΟ ΓΩΝΕΩΝ:
K.K. Downing: guitars
Glenn Tipton: guitars, backing vocals
Ian Hill: bass guitar
Les Binks: drums
Rob Halford: lead vocals
Στην κατοχή του βρέθηκαν:
1. "Exciter"
2. "White Heat, Red Hot"
3. "Better By You, Better Than Me"
4. "Stained Class"
5. "Invader"
6. "Saints in Hell"
7. "Savage"
8. "Beyond the Realms of Death"
9. "Heroes End"
Καταχωρείται διότι: Είναι το άλμπουμ που διαχώρισε μια και καλή το blues και το hard rock από αυτό που ονομάζουμε heavy metal. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Βρισκόμαστε στο Birmingham την πόλη στην όποια συντελέστηκε το βιομηχανικό θαύμα της Αγγλίας. Στη πόλη που δεσπόζει η βαριά βιομηχανία λοιπόν, το 1969 δυο παιδικοί φίλοι ο K.K. Downing και ο Ian Hill συγκροτούν το συγκρότημα "Freight" με τον John Ellis στα τύμπανα (οι ντράμερ δεν θα ήταν ποτέ σταθεροί σε αυτό το συγκρότημα). Εκείνη τη περίοδο διαλύεται ένα άλλο συγκρότημα ονόματι JUDAS PRIEST (το όνομα το πήραν από ένα τραγούδι του Bob Dylan που λεγόταν The ballad of Frankie Lee and Judas Priest) και ο τραγουδιστής Al Atkins προσλαμβάνεται για να συμπληρωθεί η τετράδα. Το συγκρότημα αμέσως αλλάζει το όνομα του σε JUDAS PRIEST. Με τον Atkins στη φωνή το γκρουπ ηχογράφησε μόνο ένα ανώνυμο ντέμο που είναι σχεδόν εξαφανισμένο.
Μέχρι το 1973 το γκρουπ αλλάζει συνεχώς. Όταν αποχωρεί ο Atkins τη θέση του παίρνει ο Rob Halford που ήταν αδελφός της φίλης του Ian Hill. Το γκρουπ συμπληρώνεται με την έλευση του Glenn Tipton ως «δεύτερου» κιθαρίστα αφού ο Downing επέλεξε να έχει μια ακόμα κιθάρα να «συνομιλεί» παρά να έχει κάποιον στα πλήκτρα.
Η ουσία όμως είναι ότι οι Judas Priest σε όλη τη πορεία τους δεν έπαιξαν με πρώτη και δεύτερη κιθάρα, αλλά με δυο πρώτες σε απόλυτη αρμονία μεταξύ τους. Η επιλογή αυτή όχι μόνο καθόρισε κατά πολυ τον ήχο τους αλλά επηρέασε και μεταγενέστερα γκρουπ με πιο πετυχημένους τους Iron Maiden.
Ακολουθούν 3 άλμπουμ το Rocka Rolla (1974) , το Sad Winds of Destiny (1976) και το Sin After Sin (1977) στα οποία ουσιαστικά το συγκρότημα προσπαθεί να βρει το δρόμο του. Μέσα σε αυτά υπήρχαν από μέτρια έως σπουδαία τραγούδια (The ripper , Victim Of Changes , η εκπληκτική διασκευή του Diamonds and Rust). Όμως όλα στο τέλος άφηναν μια εντύπωση πως κάτι περισσότερο υπάρχει να ειπωθεί. Μια εντύπωση πως αυτό το συγκρότημα δεν έχει καμία σχέση με τα υπόλοιπα Hard Rock γκρουπ από τα οποία, μπορεί να επηρεάστηκε ,αλλά δεν τους μοιάζει. Η παραγωγή αυτών των δίσκων σίγουρα πάντως τους αδικεί. Μοιάζει σα να θέλει να χαλιναγωγήσει το θηρίο.
Τα πάντα αλλάζουν όμως το 1978 με το STAINED CLASS και όταν λέμε τα πάντα κυριολεκτούμε. Καταρχήν αλλάζει το λογότυπο του γκρουπ. Εγκαταλείπεται το γοτθικό και αντικαθίσταται από το κοφτερό. Επίσης αλλάζει το εξώφυλλο . Σε αντίθεση με τα προηγούμενα (δυο) επιβλητικά εξώφυλλα πλέον έχουμε ένα φουτουριστικό καλογυαλισμένο «επιθετικό» artwork, που ταιριάζει απόλυτα με το ύφος του δίσκου.
Όλα αυτά όμως είναι το περιτύλιγμα. Η ουσία είναι το περιεχομενο. Εχουμε λοιπόν 9 κομμάτια άψογα δεμένα μεταξύ τους. Η παραγωγή επιτέλους όχι μόνο κατάφερε να απελευθερώσει την ορμή και την ενεργεία που συσσωρεύτηκε στους προηγούμενους δίσκους αλλά και να φανερώσει τις δυνατότητες που έχει αυτή η καλοκαρδισμένη πια μηχανή που ακούει στο όνομα Judas Priest.
Ξεκινώντας με το ρηξικέλευθο Exciter το γκρουπ ουσιαστικά παρουσιάζεται στο κοινό του. Ο Halford σε μεγάλη φόρμα διεκδικεί επάξια μια θέση ανάμεσα στις μεγάλες φωνές της Rock ενώ το καθαριστικό δίδυμο δίνει τη δική του παράσταση. Ακολουθεί το καταχθόνιο White Heat Red Hot και τρίτο κομμάτι του δίσκου είναι η διασκευή σε ένα παλιότερο κομμάτι των Spooky Tooth το Better by you Better than me, ένα ρυθμικό κομμάτι αλλάζοντας για λίγο το κλίμα σε σχέση με τα δυο πρώτα. Το τραγούδι όμως έχει συνοδευτεί από τη μεγαλύτερη προσπάθεια εκμετάλλευσης της μουσικής σε δικαστικό επίπεδο.
Στα μέσα της δεκαετίας του 80 δυο νεαροί ύστερα από χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ έκαναν απόπειρα αυτοκτονίας. Για την ακρίβεια ο ένας από αυτούς αυτοκτόνησε ενώ ο άλλος αν και αυτοπυροβολήθηκε στο κεφάλι επέζησε. Οι οικογενείας των θυμάτων λοιπόν θεώρησαν ότι υπεύθυνοι ήταν οι Judas Priest διότι στο τραγούδι Better by you Better than me υπάρχουν κρυφά μηνύματα που ωθούν τους νέους προς την αυτοκτονία. Ο Halford έχει δηλώσει για αυτό ότι αν το συγκρότημα μπορούσε να περάσει κρυφά μηνύματα προς το κοινό θα τους προέτρεπε να αγοράσουν όλα τους τα άλμπουμ παρά να πάνε να αυτοκτονήσουν. Η δίκη τελικά δεν έφερε τα αναμενόμενα στους μηνυτές αφού το δικαστήριο τελικά απευθύνθηκε ότι ναι μεν υπάρχουν κρυφά μηνύματα στο τραγούδι (?) αλλά δεν αποδεικνύεται πουθενά ότι αυτά συνδέονται με τις πράξεις των νεαρών.
Ακολουθούν τα Stained Class, Invader, Saints In Hell και Savage όπου κυριαρχούν η μελωδίες και ο καλπάζων χαρακτηριστικός ρυθμός του συγκροτήματος. Η θεματολογία του στίχου είναι κυρίως φαντασίας εκτός από το Savage
“…..You poisoned my tribe with civilised progress
Baptising our blood with disease
You christened our bodies with sadness and suffering
Saying then that your god is well-pleased
What have we done to deserve such injustice
Explain to us please if you can
But you can't, no you can't, we can see it in your eyes
Of us both who's the primitive man Savage, who is savage
Leave your morals, stake your claim
Savage, you are savage
Modern man can take the blame….”
Και φτάνουμε στο επικό κομμάτι του δίσκου: “Beyond the Realms of Death”
Το κομμάτι ξεχωρίζει από οτιδήποτε άλλο και αυτό οφείλεται στο ότι το βασικό μέρος γράφτηκε από τον ντράμερ Les Binks. Όπως αναφέρει μάλιστα ο Downing “ μια μέρα μπήκε στο στούντιο γύρισε μια κιθάρα ανάποδα (ήταν αριστερόχειρας) και έπαιξε το βασικό riff του κομματιού, δεν τον ξανάκουσα να παίζει κιθάρα ποτέ ξανά”.
Ο Rob Halford το έχει χαρακτηρίσει ως το προσωπικό τους “Stairway To Heaven” και μάλλον δεν έχει αδικο. Το κομμάτι ξεκινά ήρεμα, σχεδόν απολογητικά και μετά κάνει την έκρηξη όπως οτιδήποτε έχει μέσα του ενέργεια καταπιεσμένη και κλείνει εξιλεωμένο.
Ο δίσκος κλείνει με το “Heroes End” ένα κομμάτι με σαφείς αναφορές στο χαμό της Janis Joplin και του Jimi Ηendrix:
Heroes End
I heard a human voice who sang like no one else
I heard a proud lady singing loud
Lived her life as she liked, didn't give a damn
But soon she found she was underground and wasted
I watched her hitting notes as she strutted stage
Her body shook oh, she did her stuff
She screamed and quake, give and take, maybe took too much
If you take the smooth you gotta take the rough
Why do you have to die to be a hero
It's a shame a legend begins at its end
Why do you have to die if you're a hero
When there's still so many things to say unsaid
I heard a man's guitar electrify a crowd
I felt the sound shower 'round
And he would take you with him where no music's been before
As you merged the power surge together
His music knew no limits if you were in it's wake
You had no choice, no, but hear its voice
And you would listen hypnotised, and in a dream
But once so strong survive or become weak
Why do you have to die to be a hero
It's a shame a legend begins at its end
Why do you have to die if you're a hero
When there's still so many things to say unsaid
If you gaze across timeless years you'll find them always there
And many gods will join the list compiled with dying care
Hungry mouths are waiting to bite the hand that feeds
And so the living dead carry on immortal deeds
I saw on silver screen an actor's rise to fame
But fast car user lose
That legend's born from death and that is such a shame
'cos every year new ones appear
Why do you have to die to be a hero
It's a shame a legend begins at its end
Why do you have to die if you're a hero
When there's still so many things to say unsaid
Λοιπά στοιχεία:
Το άλμπουμ κυκλοφόρησε το Φεβρουάριο του 1978 από την εταιρία CBS.
Η παραγωγή υπογράφεται από τους Dennis Mackay και Judas Priest εκτός από το 3ο κομμάτι που υπογράφεται από τον James Guthrie.
Ο δίσκος μπορεί να μην είναι εφάμιλλος των δυο επόμενων αλλά είναι ο δίσκος που σηματοδότησε την αλλαγή τόσο του συγκροτήματος όσο και του μέταλ γενικότερα. Λίγα χρόνια αργότερα θα ξεσπάσει το κύμα του NWOBHM και το Stained Class έχει συμβάλει σε αυτό.
Αξίζει πριν κλείσουμε να πούμε δυο λόγια και για τον ενδυματολογικό κώδικα του γκρουπ. Λίγο μετά τη κυκλοφορία του δίσκου την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και το επόμενο τους Killing Machine η περιοδεία του οποίου έφερε και την αλλαγή στο ντύσιμο του συγκροτήματος. Σε αντίθεση με την εποχή μας που μόνο η Lady Gaga κάνει αίσθηση με τις εμφανίσεις της η δεκαετία του 70 ήταν ιδανική για extreme look, και οι περισσότεροι καλλιτέχνες φρόντιζαν να ξεχωρίζουν όσο μπορούσαν από το πλήθος. Έπρεπε λοιπόν να βρεθεί ένας τρόπος το συγκρότημα να διαφοροποιηθεί από ότι έχει προηγηθεί.
Αφήνουν πίσω λοιπόν τις καμπάνες παντελόνια και τα πλούσια πουκάμισα και ντύνονται όλοι με extreme δερμάτινα γεμάτα καρφιά και λουριά.
Όπως έχει πει σε συνέντευξη του ο Rob Halford η ιδέα ήρθε όταν είδαν ντυμένες κατά αυτόν τον τρόπο κούκλες βιτρίνας σε sex shop…
Φημολογείται ότι πρώτος αυτός υιοθέτησε το στυλ αυτό στα ρούχα και τα υπόλοιπα μέλη ακλούθησαν.
Το συνολικό artwork από τα εξώφυλλα μέχρι το ντύσιμο θα τους ακλουθεί από τότε σε όλη τη καριέρα τους με πολύ μικρές αποκλίσεις από την αρχική ιδέα
Στην ίδια πόλη την ίδια περίπου περίοδο με τους Judas Priest είχαν δημιουργηθεί και οι Black Sabbath τυχαίο…;
Έχει ειπωθεί πολύ σωστά ότι αν οι Sabbath είναι υπεύθυνοι για τον όρο Heavy οι Priest είναι υπεύθυνοι για τον όρο Metal. O Halford έχει πει ότι:” Μεγάλωσα σε μια γειτονιά που το μόνο που άκουγα ήταν το ήχο από τα σφυριά και τα πιστόνια ενός εργοστασίου, τι μουσική περιμένετε να παίξω;”
Η εξάρθρωση της σπείρας συνεχίζεται….
ΟΝΟΜΑ: STAINED CLASS
ΕΠΩΝΗΜΟ: JUDAS PRIEST
ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 1978
ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: AΓΓΛΙΑ
ΟΝΟΜΑΤΕΠΟΝΥΜΟ ΓΩΝΕΩΝ:
K.K. Downing: guitars
Glenn Tipton: guitars, backing vocals
Ian Hill: bass guitar
Les Binks: drums
Rob Halford: lead vocals
Στην κατοχή του βρέθηκαν:
1. "Exciter" 2. "White Heat, Red Hot"
3. "Better By You, Better Than Me"
4. "Stained Class"
5. "Invader"
6. "Saints in Hell"
7. "Savage"
8. "Beyond the Realms of Death"
9. "Heroes End"
Καταχωρείται διότι: Είναι το άλμπουμ που διαχώρισε μια και καλή το blues και το hard rock από αυτό που ονομάζουμε heavy metal. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Βρισκόμαστε στο Birmingham την πόλη στην όποια συντελέστηκε το βιομηχανικό θαύμα της Αγγλίας. Στη πόλη που δεσπόζει η βαριά βιομηχανία λοιπόν, το 1969 δυο παιδικοί φίλοι ο K.K. Downing και ο Ian Hill συγκροτούν το συγκρότημα "Freight" με τον John Ellis στα τύμπανα (οι ντράμερ δεν θα ήταν ποτέ σταθεροί σε αυτό το συγκρότημα). Εκείνη τη περίοδο διαλύεται ένα άλλο συγκρότημα ονόματι JUDAS PRIEST (το όνομα το πήραν από ένα τραγούδι του Bob Dylan που λεγόταν The ballad of Frankie Lee and Judas Priest) και ο τραγουδιστής Al Atkins προσλαμβάνεται για να συμπληρωθεί η τετράδα. Το συγκρότημα αμέσως αλλάζει το όνομα του σε JUDAS PRIEST. Με τον Atkins στη φωνή το γκρουπ ηχογράφησε μόνο ένα ανώνυμο ντέμο που είναι σχεδόν εξαφανισμένο.
Μέχρι το 1973 το γκρουπ αλλάζει συνεχώς. Όταν αποχωρεί ο Atkins τη θέση του παίρνει ο Rob Halford που ήταν αδελφός της φίλης του Ian Hill. Το γκρουπ συμπληρώνεται με την έλευση του Glenn Tipton ως «δεύτερου» κιθαρίστα αφού ο Downing επέλεξε να έχει μια ακόμα κιθάρα να «συνομιλεί» παρά να έχει κάποιον στα πλήκτρα.
Η ουσία όμως είναι ότι οι Judas Priest σε όλη τη πορεία τους δεν έπαιξαν με πρώτη και δεύτερη κιθάρα, αλλά με δυο πρώτες σε απόλυτη αρμονία μεταξύ τους. Η επιλογή αυτή όχι μόνο καθόρισε κατά πολυ τον ήχο τους αλλά επηρέασε και μεταγενέστερα γκρουπ με πιο πετυχημένους τους Iron Maiden.Ακολουθούν 3 άλμπουμ το Rocka Rolla (1974) , το Sad Winds of Destiny (1976) και το Sin After Sin (1977) στα οποία ουσιαστικά το συγκρότημα προσπαθεί να βρει το δρόμο του. Μέσα σε αυτά υπήρχαν από μέτρια έως σπουδαία τραγούδια (The ripper , Victim Of Changes , η εκπληκτική διασκευή του Diamonds and Rust). Όμως όλα στο τέλος άφηναν μια εντύπωση πως κάτι περισσότερο υπάρχει να ειπωθεί. Μια εντύπωση πως αυτό το συγκρότημα δεν έχει καμία σχέση με τα υπόλοιπα Hard Rock γκρουπ από τα οποία, μπορεί να επηρεάστηκε ,αλλά δεν τους μοιάζει. Η παραγωγή αυτών των δίσκων σίγουρα πάντως τους αδικεί. Μοιάζει σα να θέλει να χαλιναγωγήσει το θηρίο.
Τα πάντα αλλάζουν όμως το 1978 με το STAINED CLASS και όταν λέμε τα πάντα κυριολεκτούμε. Καταρχήν αλλάζει το λογότυπο του γκρουπ. Εγκαταλείπεται το γοτθικό και αντικαθίσταται από το κοφτερό. Επίσης αλλάζει το εξώφυλλο . Σε αντίθεση με τα προηγούμενα (δυο) επιβλητικά εξώφυλλα πλέον έχουμε ένα φουτουριστικό καλογυαλισμένο «επιθετικό» artwork, που ταιριάζει απόλυτα με το ύφος του δίσκου.Όλα αυτά όμως είναι το περιτύλιγμα. Η ουσία είναι το περιεχομενο. Εχουμε λοιπόν 9 κομμάτια άψογα δεμένα μεταξύ τους. Η παραγωγή επιτέλους όχι μόνο κατάφερε να απελευθερώσει την ορμή και την ενεργεία που συσσωρεύτηκε στους προηγούμενους δίσκους αλλά και να φανερώσει τις δυνατότητες που έχει αυτή η καλοκαρδισμένη πια μηχανή που ακούει στο όνομα Judas Priest.
Ξεκινώντας με το ρηξικέλευθο Exciter το γκρουπ ουσιαστικά παρουσιάζεται στο κοινό του. Ο Halford σε μεγάλη φόρμα διεκδικεί επάξια μια θέση ανάμεσα στις μεγάλες φωνές της Rock ενώ το καθαριστικό δίδυμο δίνει τη δική του παράσταση. Ακολουθεί το καταχθόνιο White Heat Red Hot και τρίτο κομμάτι του δίσκου είναι η διασκευή σε ένα παλιότερο κομμάτι των Spooky Tooth το Better by you Better than me, ένα ρυθμικό κομμάτι αλλάζοντας για λίγο το κλίμα σε σχέση με τα δυο πρώτα. Το τραγούδι όμως έχει συνοδευτεί από τη μεγαλύτερη προσπάθεια εκμετάλλευσης της μουσικής σε δικαστικό επίπεδο.
Στα μέσα της δεκαετίας του 80 δυο νεαροί ύστερα από χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ έκαναν απόπειρα αυτοκτονίας. Για την ακρίβεια ο ένας από αυτούς αυτοκτόνησε ενώ ο άλλος αν και αυτοπυροβολήθηκε στο κεφάλι επέζησε. Οι οικογενείας των θυμάτων λοιπόν θεώρησαν ότι υπεύθυνοι ήταν οι Judas Priest διότι στο τραγούδι Better by you Better than me υπάρχουν κρυφά μηνύματα που ωθούν τους νέους προς την αυτοκτονία. Ο Halford έχει δηλώσει για αυτό ότι αν το συγκρότημα μπορούσε να περάσει κρυφά μηνύματα προς το κοινό θα τους προέτρεπε να αγοράσουν όλα τους τα άλμπουμ παρά να πάνε να αυτοκτονήσουν. Η δίκη τελικά δεν έφερε τα αναμενόμενα στους μηνυτές αφού το δικαστήριο τελικά απευθύνθηκε ότι ναι μεν υπάρχουν κρυφά μηνύματα στο τραγούδι (?) αλλά δεν αποδεικνύεται πουθενά ότι αυτά συνδέονται με τις πράξεις των νεαρών.
Ακολουθούν τα Stained Class, Invader, Saints In Hell και Savage όπου κυριαρχούν η μελωδίες και ο καλπάζων χαρακτηριστικός ρυθμός του συγκροτήματος. Η θεματολογία του στίχου είναι κυρίως φαντασίας εκτός από το Savage
“…..You poisoned my tribe with civilised progress
Baptising our blood with disease
You christened our bodies with sadness and suffering
Saying then that your god is well-pleased
What have we done to deserve such injustice
Explain to us please if you can
But you can't, no you can't, we can see it in your eyes
Of us both who's the primitive man Savage, who is savage
Leave your morals, stake your claim
Savage, you are savage
Modern man can take the blame….”
Και φτάνουμε στο επικό κομμάτι του δίσκου: “Beyond the Realms of Death”Το κομμάτι ξεχωρίζει από οτιδήποτε άλλο και αυτό οφείλεται στο ότι το βασικό μέρος γράφτηκε από τον ντράμερ Les Binks. Όπως αναφέρει μάλιστα ο Downing “ μια μέρα μπήκε στο στούντιο γύρισε μια κιθάρα ανάποδα (ήταν αριστερόχειρας) και έπαιξε το βασικό riff του κομματιού, δεν τον ξανάκουσα να παίζει κιθάρα ποτέ ξανά”.
Ο Rob Halford το έχει χαρακτηρίσει ως το προσωπικό τους “Stairway To Heaven” και μάλλον δεν έχει αδικο. Το κομμάτι ξεκινά ήρεμα, σχεδόν απολογητικά και μετά κάνει την έκρηξη όπως οτιδήποτε έχει μέσα του ενέργεια καταπιεσμένη και κλείνει εξιλεωμένο.
Ο δίσκος κλείνει με το “Heroes End” ένα κομμάτι με σαφείς αναφορές στο χαμό της Janis Joplin και του Jimi Ηendrix:
Heroes End
I heard a human voice who sang like no one else
I heard a proud lady singing loud
Lived her life as she liked, didn't give a damn
But soon she found she was underground and wasted
I watched her hitting notes as she strutted stage
Her body shook oh, she did her stuff
She screamed and quake, give and take, maybe took too much
If you take the smooth you gotta take the rough
Why do you have to die to be a hero
It's a shame a legend begins at its end
Why do you have to die if you're a hero
When there's still so many things to say unsaid
I heard a man's guitar electrify a crowd
I felt the sound shower 'round
And he would take you with him where no music's been before
As you merged the power surge together
His music knew no limits if you were in it's wake
You had no choice, no, but hear its voice
And you would listen hypnotised, and in a dream
But once so strong survive or become weak
Why do you have to die to be a hero It's a shame a legend begins at its end
Why do you have to die if you're a hero
When there's still so many things to say unsaid
If you gaze across timeless years you'll find them always there
And many gods will join the list compiled with dying care
Hungry mouths are waiting to bite the hand that feeds
And so the living dead carry on immortal deeds
I saw on silver screen an actor's rise to fame
But fast car user lose
That legend's born from death and that is such a shame
'cos every year new ones appear
Why do you have to die to be a hero
It's a shame a legend begins at its end
Why do you have to die if you're a hero
When there's still so many things to say unsaid
Λοιπά στοιχεία:
Το άλμπουμ κυκλοφόρησε το Φεβρουάριο του 1978 από την εταιρία CBS.
Η παραγωγή υπογράφεται από τους Dennis Mackay και Judas Priest εκτός από το 3ο κομμάτι που υπογράφεται από τον James Guthrie.
Ο δίσκος μπορεί να μην είναι εφάμιλλος των δυο επόμενων αλλά είναι ο δίσκος που σηματοδότησε την αλλαγή τόσο του συγκροτήματος όσο και του μέταλ γενικότερα. Λίγα χρόνια αργότερα θα ξεσπάσει το κύμα του NWOBHM και το Stained Class έχει συμβάλει σε αυτό.
Αξίζει πριν κλείσουμε να πούμε δυο λόγια και για τον ενδυματολογικό κώδικα του γκρουπ. Λίγο μετά τη κυκλοφορία του δίσκου την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και το επόμενο τους Killing Machine η περιοδεία του οποίου έφερε και την αλλαγή στο ντύσιμο του συγκροτήματος. Σε αντίθεση με την εποχή μας που μόνο η Lady Gaga κάνει αίσθηση με τις εμφανίσεις της η δεκαετία του 70 ήταν ιδανική για extreme look, και οι περισσότεροι καλλιτέχνες φρόντιζαν να ξεχωρίζουν όσο μπορούσαν από το πλήθος. Έπρεπε λοιπόν να βρεθεί ένας τρόπος το συγκρότημα να διαφοροποιηθεί από ότι έχει προηγηθεί.Αφήνουν πίσω λοιπόν τις καμπάνες παντελόνια και τα πλούσια πουκάμισα και ντύνονται όλοι με extreme δερμάτινα γεμάτα καρφιά και λουριά.
Όπως έχει πει σε συνέντευξη του ο Rob Halford η ιδέα ήρθε όταν είδαν ντυμένες κατά αυτόν τον τρόπο κούκλες βιτρίνας σε sex shop…
Φημολογείται ότι πρώτος αυτός υιοθέτησε το στυλ αυτό στα ρούχα και τα υπόλοιπα μέλη ακλούθησαν.
Το συνολικό artwork από τα εξώφυλλα μέχρι το ντύσιμο θα τους ακλουθεί από τότε σε όλη τη καριέρα τους με πολύ μικρές αποκλίσεις από την αρχική ιδέα
Στην ίδια πόλη την ίδια περίπου περίοδο με τους Judas Priest είχαν δημιουργηθεί και οι Black Sabbath τυχαίο…;
Έχει ειπωθεί πολύ σωστά ότι αν οι Sabbath είναι υπεύθυνοι για τον όρο Heavy οι Priest είναι υπεύθυνοι για τον όρο Metal. O Halford έχει πει ότι:” Μεγάλωσα σε μια γειτονιά που το μόνο που άκουγα ήταν το ήχο από τα σφυριά και τα πιστόνια ενός εργοστασίου, τι μουσική περιμένετε να παίξω;”
Η εξάρθρωση της σπείρας συνεχίζεται….