Έχετε δει (όχι απλά ακούσει..) τον Μπαλιωτη να βρίζει?...Χα χα!!! Λιμενεργάτης κανονικός...(ξέρω, ξέρω.. είναι ένα σοκ πολιτισμικό κτλ κτλ.. μα, ο ΑΓΙΟΣ αυτός άνθρωπος..? κι όμως...κάποτε λυγίζουν και οι δυνατοί..)
Μας χώριζαν κάποια δεκάλεπτα από την συνέντευξη των EDITORS και επιτέλους (δεν θα πω το γιατί..) ο Μπαλιωτης έσπασε...λύγισε...ίδρωσε...κι έβγαλε επιτέλους την μάσκα του κομψού και διακριτικού νέου...Ένας μανιασμένος ταραχοποιός, ένας ανεξέλεγκτος βετεράνος χούλιγκαν των γηπέδων, ξαφνικά ούρλιαζε (ναι - ναι - ναι) έστω και από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής...Μέσα στην ΦΡΙΚΤΗ αγωνιά του βέβαια, για το αν θα προλάβει να είναι έγκαιρα στο studio, για την συνέντευξη του Chris...Εντάξει, το ομολογώ.. ούτε κι εγώ τον έχω ΔΕΙ.. μα ήταν σαν να τον έβλεπα...
Το χάρηκε η ψυχή μου!! Καιρός ήταν...και βέβαια όσο θα κατεβαίνει προς το λιμάνι, τόσο πιο μπρουταλ και πρωτόγονος θα γίνεται...Για την ακρίβεια, δεν θα μπορεί πια να κρύψει την ΑΛΗΘΙΝΗ του φύση...Ένας άνθρωπος των σπηλαίων, πνιγμένος στις συμβάσεις του ηγετικού του προφίλ.. Μια τραγική φιγούρα, που σιγά σιγά απελευθερώνεται...Το επόμενο βήμα? Μια Κυριακή μαζί μου στον ΘΡΥΛΟ...
Σύντομα, αν όλα πάνε καλά, έρχεται μια σημαντική συνέντευξη ΕΔΩ.. μα είναι νωρίς ακόμα για να πούμε περισσότερα.. Όμως, σκέφτομαι να προσπαθήσω να θυμηθώ δυο πράγματα σήμερα, έτσι απλά, χωρίς πολλές και ιδιαίτερες λεπτομέρειες, με αφορμή κάποιες από τις πρόσφατες (η σχετικά πρόσφατες) συνεντεύξεις μου στη Rockzone.. Πάμε λοιπόν 'Off the record'...
Θυμάμαι ακόμα τη LYDIA LUNCH, να ΜΗΝ έρχεται τελικά στο studio, αφού υπέφερε από φρικτούς πόνους κι έμεινε όλη τη μέρα στο ξενοδοχείο σε άθλια κατάσταση.. Ήμασταν μαζί το προηγούμενο βράδυ, τα είπαμε μετά το LIVE,μα..δεν είχαμε υπολογίσει τα θαλασσινά....η συνέντευξη έγινε τελικά τηλεφωνικά 2 βδομάδες μετά.. κι ήταν και καλή.
O HUGO RACE μπορεί να σου διηγηθεί καταπληκτικές ιστορίες από τα πρώτα χρόνια των BAD SEEDS.. ειδικά αν έχεις τραγουδήσει μαζί του κάτι από John Lee Hooker μετά την συνέντευξη...ντουέτο.. εκτός 'αέρα' βέβαια (!!)..Αν πάλι ξεχωρίζεις (όπως εγώ) τους BUZZCOCKS σαν μια από τις πιο καθοριστικές μπάντες όλων των εποχών και βρεθείς στο Λονδίνο (ή και στην Αθήνα..) ο STEVE DIGGLE μπορεί να σου μιλάει ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ στην κυριολεξία ώρες για το πόσο πολύ αγαπάει την Πάρο.. κι αν μάλιστα την αγαπάς κι εσύ...καταλαβαίνετε.. Βέβαια παράλληλα, όλο και κάποια καλή ιστορία για τον Ian Curtis θα του 'κλέψεις' αν είσαι τυχερός.. από τις μέρες της περιοδείας τους, με τους Joy Division..
Καθώς λέμε για τους JD τώρα, ο PETER HOOK είναι δύσκολο να σε πάρει στα σοβαρά.. είναι στο στυλ του ίσως.. Έτοιμος για χιούμορ και με φαινομενικά 'χαλαρή' διάθεση, είναι στην ουσία απόμακρος...ΔΕΝ μιλάει εύκολα για τον Ian.. και με διακριτικό τρόπο στο ξεκαθαρίζει νωρίς - νωρίς...Εκτός...αν του πιάσεις κουβέντα για τον John Peel πρώτα.. και αργότερα καταλάβει πως δεν είσαι ακόμη ένα 'κοράκι' των media.. βοηθάει ΣΙΓΟΥΡΑ και το να είσαι προσωπικός φίλος του σπουδαίου John Robb (για να τα λέμε ξεκάθαρα..) Τώρα, όπως ακριβώς είναι σίγουρο, πως ΔΕΝ είναι και απόλυτα βέβαιο ότι η πρώην σου παραμένει όπως εσύ την θυμάσαι πριν κάποια χρόνια.. Αντίστοιχα δεν είναι βέβαιο πως και οι παιδικοί σου 'ήρωες' παραμένουν όπως αρχετυπικα τους έχεις αρχειοθετήσει στη 'συναισθηματική' σου μνήμη...
Υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις...ο MARK BURGESS των μοναδικών CHAMELEONS, παραμένει ο ίδιος ακριβώς 'τύπος' που άκουγες μικρός.. κι όταν λέω ο ΙΔΙΟΣ, το εννοώ...Σχεδόν ντροπαλός, αφάνταστα διακριτικός, ευγενικός και με μια έμφυτη σεμνότητα παράλληλα...Αν δε,σε συμπαθήσει, πέρα από το να σου υπογράψει με την καρδιά του το 'Script of the bridge' σε βινύλιο μετά την συνέντευξη, ίσως σε καλέσει και στην Αγγλία.. για να σου διηγηθεί ακόμη πιο πολλές ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ιστορίες από τα πρώτα, καθοριστικά χρόνια του γκρουπ...Η Ολλανδία είναι μια όμορφη χώρα.. το ίδιο και το Βέλγιο...
Μα θα ΛΑΤΡΕΨΕΙΣ την Πορτογαλία, αν μετά από 8.000 τηλέφωνα στη μίση Ευρώπη, ανακαλύψεις τελικά τον PETER MURPHY, είναι στο ξενοδοχείο του,του θυμίσεις το Live των BAUHAUS στην Αθήνα, γουστάρει που 'αγαπάς' John Cale..και έχει διάθεση να σου μιλάει μια ώρα στο τηλέφωνο για α π ι σ τ ε υ τ ε ς προσωπικές 'περιπέτειες' με τους Bauhaus...Αν μάλιστα διακόψει και την πρόβα του για να βγει μετά στην εκπομπή σου Live/on air..Ε, μεχρι που μπορεί και να τα λέτε με μεγαλύτερη συχνότητα πια..και να το χαίρεσαι οντως..
Θα μπορούσα να γράφω ώρες αληθινά, για το πως μπορείς να αποτρέψεις τον MICHAEL WESTON KING από το να περάσει το υπόλοιπο του βίου του στον Κορυδαλλό, απλά και μόνο (χμ..) επειδή κατά 'λάθος' θα δολοφονούσε έναν απρόσεκτο οδηγό κάπου στο κέντρο της Αθήνας.. Εκτοξεύτηκε μια κιθάρα.. αλλά είναι πολύ μεγάλη ιστορία αυτη..
Ο φίλτατος Μπαλιωτης βέβαια ΞΕΡΕΙ γιατί η ANGIE BOWIE μου μίλησε τελικά...μα αυτό Δ Ε Ν γράφεται..(!!!) Πάντως Μπαλιωτη ΕΙΝΑΙ τρομερά γενναιόδωρη αν ακούσει 'τα σωστά λόγια' και ιδιαίτερα αν τα πιστεύεις...ξέρεις εσύ...(μη γέλας!!)
Θα επανέλθουμε στο μέλλον σε ανάλογες ιστορίες του χθες...Μα ξέρω όμως καλά πως αυτό που τελικά εχουμε..δεν είναι καν το τωρα,το σήμερα εννοώ αν θέλετε...είναι η ΕΠΙΘΥΜΙΑ μας για ζωή πέρα από τη μνήμη...
Μας χώριζαν κάποια δεκάλεπτα από την συνέντευξη των EDITORS και επιτέλους (δεν θα πω το γιατί..) ο Μπαλιωτης έσπασε...λύγισε...ίδρωσε...κι έβγαλε επιτέλους την μάσκα του κομψού και διακριτικού νέου...Ένας μανιασμένος ταραχοποιός, ένας ανεξέλεγκτος βετεράνος χούλιγκαν των γηπέδων, ξαφνικά ούρλιαζε (ναι - ναι - ναι) έστω και από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής...Μέσα στην ΦΡΙΚΤΗ αγωνιά του βέβαια, για το αν θα προλάβει να είναι έγκαιρα στο studio, για την συνέντευξη του Chris...Εντάξει, το ομολογώ.. ούτε κι εγώ τον έχω ΔΕΙ.. μα ήταν σαν να τον έβλεπα...
Το χάρηκε η ψυχή μου!! Καιρός ήταν...και βέβαια όσο θα κατεβαίνει προς το λιμάνι, τόσο πιο μπρουταλ και πρωτόγονος θα γίνεται...Για την ακρίβεια, δεν θα μπορεί πια να κρύψει την ΑΛΗΘΙΝΗ του φύση...Ένας άνθρωπος των σπηλαίων, πνιγμένος στις συμβάσεις του ηγετικού του προφίλ.. Μια τραγική φιγούρα, που σιγά σιγά απελευθερώνεται...Το επόμενο βήμα? Μια Κυριακή μαζί μου στον ΘΡΥΛΟ...
Σύντομα, αν όλα πάνε καλά, έρχεται μια σημαντική συνέντευξη ΕΔΩ.. μα είναι νωρίς ακόμα για να πούμε περισσότερα.. Όμως, σκέφτομαι να προσπαθήσω να θυμηθώ δυο πράγματα σήμερα, έτσι απλά, χωρίς πολλές και ιδιαίτερες λεπτομέρειες, με αφορμή κάποιες από τις πρόσφατες (η σχετικά πρόσφατες) συνεντεύξεις μου στη Rockzone.. Πάμε λοιπόν 'Off the record'...
Θυμάμαι ακόμα τη LYDIA LUNCH, να ΜΗΝ έρχεται τελικά στο studio, αφού υπέφερε από φρικτούς πόνους κι έμεινε όλη τη μέρα στο ξενοδοχείο σε άθλια κατάσταση.. Ήμασταν μαζί το προηγούμενο βράδυ, τα είπαμε μετά το LIVE,μα..δεν είχαμε υπολογίσει τα θαλασσινά....η συνέντευξη έγινε τελικά τηλεφωνικά 2 βδομάδες μετά.. κι ήταν και καλή.O HUGO RACE μπορεί να σου διηγηθεί καταπληκτικές ιστορίες από τα πρώτα χρόνια των BAD SEEDS.. ειδικά αν έχεις τραγουδήσει μαζί του κάτι από John Lee Hooker μετά την συνέντευξη...ντουέτο.. εκτός 'αέρα' βέβαια (!!)..Αν πάλι ξεχωρίζεις (όπως εγώ) τους BUZZCOCKS σαν μια από τις πιο καθοριστικές μπάντες όλων των εποχών και βρεθείς στο Λονδίνο (ή και στην Αθήνα..) ο STEVE DIGGLE μπορεί να σου μιλάει ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ στην κυριολεξία ώρες για το πόσο πολύ αγαπάει την Πάρο.. κι αν μάλιστα την αγαπάς κι εσύ...καταλαβαίνετε.. Βέβαια παράλληλα, όλο και κάποια καλή ιστορία για τον Ian Curtis θα του 'κλέψεις' αν είσαι τυχερός.. από τις μέρες της περιοδείας τους, με τους Joy Division..
Καθώς λέμε για τους JD τώρα, ο PETER HOOK είναι δύσκολο να σε πάρει στα σοβαρά.. είναι στο στυλ του ίσως.. Έτοιμος για χιούμορ και με φαινομενικά 'χαλαρή' διάθεση, είναι στην ουσία απόμακρος...ΔΕΝ μιλάει εύκολα για τον Ian.. και με διακριτικό τρόπο στο ξεκαθαρίζει νωρίς - νωρίς...Εκτός...αν του πιάσεις κουβέντα για τον John Peel πρώτα.. και αργότερα καταλάβει πως δεν είσαι ακόμη ένα 'κοράκι' των media.. βοηθάει ΣΙΓΟΥΡΑ και το να είσαι προσωπικός φίλος του σπουδαίου John Robb (για να τα λέμε ξεκάθαρα..) Τώρα, όπως ακριβώς είναι σίγουρο, πως ΔΕΝ είναι και απόλυτα βέβαιο ότι η πρώην σου παραμένει όπως εσύ την θυμάσαι πριν κάποια χρόνια.. Αντίστοιχα δεν είναι βέβαιο πως και οι παιδικοί σου 'ήρωες' παραμένουν όπως αρχετυπικα τους έχεις αρχειοθετήσει στη 'συναισθηματική' σου μνήμη...
Υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις...ο MARK BURGESS των μοναδικών CHAMELEONS, παραμένει ο ίδιος ακριβώς 'τύπος' που άκουγες μικρός.. κι όταν λέω ο ΙΔΙΟΣ, το εννοώ...Σχεδόν ντροπαλός, αφάνταστα διακριτικός, ευγενικός και με μια έμφυτη σεμνότητα παράλληλα...Αν δε,σε συμπαθήσει, πέρα από το να σου υπογράψει με την καρδιά του το 'Script of the bridge' σε βινύλιο μετά την συνέντευξη, ίσως σε καλέσει και στην Αγγλία.. για να σου διηγηθεί ακόμη πιο πολλές ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ιστορίες από τα πρώτα, καθοριστικά χρόνια του γκρουπ...Η Ολλανδία είναι μια όμορφη χώρα.. το ίδιο και το Βέλγιο...Μα θα ΛΑΤΡΕΨΕΙΣ την Πορτογαλία, αν μετά από 8.000 τηλέφωνα στη μίση Ευρώπη, ανακαλύψεις τελικά τον PETER MURPHY, είναι στο ξενοδοχείο του,του θυμίσεις το Live των BAUHAUS στην Αθήνα, γουστάρει που 'αγαπάς' John Cale..και έχει διάθεση να σου μιλάει μια ώρα στο τηλέφωνο για α π ι σ τ ε υ τ ε ς προσωπικές 'περιπέτειες' με τους Bauhaus...Αν μάλιστα διακόψει και την πρόβα του για να βγει μετά στην εκπομπή σου Live/on air..Ε, μεχρι που μπορεί και να τα λέτε με μεγαλύτερη συχνότητα πια..και να το χαίρεσαι οντως..
Θα μπορούσα να γράφω ώρες αληθινά, για το πως μπορείς να αποτρέψεις τον MICHAEL WESTON KING από το να περάσει το υπόλοιπο του βίου του στον Κορυδαλλό, απλά και μόνο (χμ..) επειδή κατά 'λάθος' θα δολοφονούσε έναν απρόσεκτο οδηγό κάπου στο κέντρο της Αθήνας.. Εκτοξεύτηκε μια κιθάρα.. αλλά είναι πολύ μεγάλη ιστορία αυτη..
Ο φίλτατος Μπαλιωτης βέβαια ΞΕΡΕΙ γιατί η ANGIE BOWIE μου μίλησε τελικά...μα αυτό Δ Ε Ν γράφεται..(!!!) Πάντως Μπαλιωτη ΕΙΝΑΙ τρομερά γενναιόδωρη αν ακούσει 'τα σωστά λόγια' και ιδιαίτερα αν τα πιστεύεις...ξέρεις εσύ...(μη γέλας!!)
Θα επανέλθουμε στο μέλλον σε ανάλογες ιστορίες του χθες...Μα ξέρω όμως καλά πως αυτό που τελικά εχουμε..δεν είναι καν το τωρα,το σήμερα εννοώ αν θέλετε...είναι η ΕΠΙΘΥΜΙΑ μας για ζωή πέρα από τη μνήμη...