Η πρώτη Δευτέρα του Νοεμβρίου με βρήκε (πρωτότυπο) στο Six D.O.G.S. για να παρακολουθήσω τους δικούς μας Pop Eye και τους Boxer Rebellion. Εξοικειωμένη με το χώρο κατευθύνθηκα στη "γωνιά" μου για να δω προς έκπληξή μου ότι τη θέση μου στ' αριστερά της σκηνής είχαν καταλάβει 4 κιθάρες! Ο χώρος γέμισε νωρίς από κόσμο και χωρίς πολλές καθυστερήσεις ανέβηκαν στη σκηνή οι Pop Eye.
Οι Pop Eye είναι οι: Γιάννης Καλατής (drums), Μάρκος Καλατής (guitar), Δημήτρης Καμπούρης (vocals), Μάνος Αναγνωστάκης (bass) και η Έφη Θεολόγου (vocals, keyboard) και μας έρχονται από το 2005 με ήδη 2 άλμπουμ και το τρίτο στα σκαριά. H μουσική τους είναι pop (λίγο indie, λίγο electropop, λίγο παραπάνω dance) και ο ήχος τους φρέσκος, γεμάτος ενέργεια και με προσωπικότητα.
Οι Pop Eye επιλέχθηκαν ως support group από τους ίδιους τους Boxer Rebellion - και όπως αποδείχτηκε, καλύτερο support δε θα μπορούσαν να έχουν. Αντίθετα με άλλα live όπου ο ρόλος του support group είναι δευτερεύων και βρίσκεται εκεί μάλλον για να.. γεμίζει το χρόνο (πιπέρι Ελένη!), οι Pop Eye αποδείχτηκαν πρωταγωνιστές και έδωσαν ξεχωριστό χρώμα στη βραδιά με το δικό τους ιδιαίτερο ήχο.
Μας τραγούδησαν αγαπημένα τραγούδια από τα δύο άλμπουμ τους άλλοτε ξεσηκώνοντας τη διάθεσή μας (Back In town, Have Some Fun, A Better Day) και άλλοτε ταξιδεύοντάς μας σε μελωδικές νοσταλγίες και ρυθμικά ταξίδια (What Is True, Deepest Sea, If you). Ακούσαμε επίσης μια ενδιαφέρουσα διασκευή του Midnight City και κάποια κομάτια από τον επερχόμενο δίσκο τους.
Ο Δημήτρης αεικίνητος (Pop), γέμιζε με ζωντάνια τη σκηνή και η 'Εφη καθήλωσε τα βλέμματα (Eye) με τα φωνητικά της.
Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις μόνο ένα τραγούδι από τη συλλογή τους, το κάθε ένα σε παρασέρνει στους δικούς του ρυθμούς. Έτσι, απλά καταλήγεις να έχεις πολλά αγαπημένα..
Προσωπικά δε χορταίνω το What Is True και για να σπάσω το repeat βάζω το Have Some Fun.. έπειτα θυμάμαι το If You...
Η συνταγή των Pop Eye μπορεί να μην περιλαμβάνει σπανάκι αλλά είναι δυνατή και έχει ταυτότητα και για να πώ την αλήθεια πολύ θα ήθελα να τους ακούσω και με ελληνικό στίχο. θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον νομίζω.
Ακούσαμε τα κομμάτια: If You, The Deepest Sea, What Is True, Overpowered, Rise & Fall, A Better Day, Have Some Fun, Back In Town, Midnight City, DNM.
Ήταν σχεδόν 22:30 μμ όταν οι Boxer Rebellion - Nathan Nicholson (vocals, guitar, keyboards), Andrew Smith (lead guitar), Adam Harrison (bass guitar) και Piers Hewitt (drums) ανέβηκαν στη σκηνή. Το alternative rock γκρουπ από το Ηνωμένο Βασίλειο ξεκίνησε δυνατά με το “The Gospel Of Goro Adachi” στο κατάμεστο πλέον Six Dogs και ο Nathan δεν έκρυψε την έκπληξή του λέγοντας (ουκ ολίγες φορές) πως δεν περίμενε τόσο κοσμο! (δε μας τρομάζουν οι Δευτέρες Nathan!)
Ακούσαμε τα Take Me Back, Locked In The Basement, Keep Moving, Evacuate, The Runner, Diamonds, Caught By The Light, Flight, Semi-Automatic, Always, New York, Spitting Fire, We Have This Place Surrounded, Promises, Step Out Of The Car, No Harm..
Δεν ακούσαμε το Murder ballad που ζητήθηκε διότι όπως μας είπε ο Nathan.. αν και στην Ελλάδα ο κόσμος το ζητάει, οι ίδιοι δεν ξερουν να το παίζουν..και βασικά είχαν ξεχάσει οτι το είχαν κιόλας.. κι ο κιθαρίστας τους είναι ακόμη newbie (ο Todd Howe αποχώρησε από το συγκρότημα πριν μερικούς μήνες). Μας καλόπιασε λίγο παραφράζοντας τους στίχους του New York σε "When you' re gone in Athens..", μας είπε και "γεια μας" πίνοντας λίγη μπύρα και το αφήσαμε στην άκρη..
Η βραδιά κύλησε σε αμείωτους ρυθμούς με την ενέργεια να ξεχειλίζει πάνω και κάτω απ' τη σκηνή και τις κιθάρες ν' αλλάζουν χέρια σε κάθε σχεδόν κομμάτι -σα τα πουκάμισα.. (ερωτευτήκαμε τη λευκή Fender του Andrew).
Και επειδή όλα τα ωραία κάποια στιγμή τελειώνουν, (μέχρι την επόμενη φορά εννοείται), οι Boxer Rebellion έκλεισαν εκρηκτικά με το Watermelon (απλά δείτε τι γίνεται!!)
Όλο δικό σας!
Συμπέρασμα; Κάπως έτσι θα έπρεπε να ξεκινάμε την εβδομάδα τελικά.. Δυνατά - για να ξορκίζουμε τις Δευτέρες.. κι ας νυστάζουμε τις Τρίτες δεν πειράζει :) Υπάρχουν οι Τετάρτες για να επανορθώσουμε.