Άγκιστρα Μάτια στον Πυρήνα

Συνολικά τα περισσότερα κομμάτια τους μου άρεσαν και με κράτησαν εκεί,άλλoτε  με ρυθμούς ξεσηκωτικούς και άλλοτε πιο ήπιους.
Διαβάστηκε φορες
Αυτή τη φορά πήγα να δω ένα συγκρότημα που δεν είναι ευρέως γνωστό, δεν έχει κυκλοφορήσει δίσκο και ούτε εμφανίζεται κάπου για πολύ καιρό. Πρόκειται για τα «Άγκιστρα Μάτια», μια ακουστική μπάντα αποτελούμενη από έξι εξαιρετικούς μουσικούς:
Αριστοτέλη Αντωνίου: φωνή, ακουστική κιθάρα, μπαγλαμά, τζουρά
Νίκο Τρίγκα: κλασσική κιθάρα
Α.Α.: βιολί, κρητική λύρα
Γιάννη Φιλοσσοφόφ: Τσέλο
Αθανασία Παπουτσιδάκη: κρουστά, φωνητικά
Γιώργιο Βούλγαρη: ακουστική κιθάρα, μπαγλαμά, τζουρά, φωνητικά.

Κράτησαν ένα πολύ ωραίο και δεμένο δίωρο πρόγραμμα, με αρκετά δικά τους κομμάτια και μερικές διασκευές από Θανάση Παπακωνσταντίνου, Μίλτο Πασχαλίδη, Μικρές Περιπλανήσεις, Σωκράτη Μάλαμα και άλλους.

Ο ελληνικός τους στίχος και η μουσική αποτελεί μίξη της παράδοση με το έντεχνο λαϊκό τραγούδι. Τα κομμάτια τους δουλεμένα, ακολουθούν σταθερό ύφος, παρ' όλο που γράφονται από τρία διαφορετικά μέλη. Αυτό επιτυχνάνεται μάλλον με τις ομαδικές ενορχηστρώσεις με τις οποίες το συγκρότημα δίνει ομοιομορφία στα τραγούδια δίνοντας εννοιαία αισθητική και χρώμα.

Όμως, ορισμένες φορές, νομίζω, κάποια κομμάτια αδικούνταν απο την ενορχήστρωση κι έβγαιναν λίγο μονότονα χωρίς να αποδίδονται τα ιδιαίτερά τους χαρακτηριστηκά. Επίσης θα μου άρεσε να «εκμεταλλεύονταν» περισσότερο το τσέλο ή το βιολί, ωστέ να ανδειχθούν και να ξεχωρίσουν σε ορισμένα τραγούδια.

Συνολικά τα περισσότερα κομμάτια τους μου άρεσαν και με κράτησαν εκεί,άλλοτε με ρυθμούς ξεσηκωτικούς και άλλοτε πιο ήπιους.

Θα θυμάμαι : Στο τέλος, που ενώ κατέβηκε η μπάντα, ο τραγουδιστής έπαιξε με μια κιθάρα όσα τραγούδια του ζητούσαμε, μιας και δεν τον αφήναμε να κατέβει κι αυτός.

Μπορείς να τους ακούσεις στο myspace τους (κλικ) αν και δυστυχώς οι ηχογραφήσεις δεν είναι πολύ καλές και αδικούνται τα κομμάτια τους. Αλλά θα  πάρεις μια ιδέα!

Η συναυλία ήταν στον Πυρήνα όπου δεν είχα ξαναπάει. Είναι μικρό μαγαζί και νομίζω ότι ήταν ό,τι έπρεπε για ένα τέτοιο Live. Σίγουρα δεν γέμισε (ο κόσμος δύσκολα πηγαίνει να δει κάποιο άγνωστο σχήμα) κι έτσι ήμασταν όλοι άνετα. Τι άλλο να θέλει κανείς από το να ακούει ωραία μουσική, να κάθεται, να βλέπει, να ακούει καλά και να πίνει την μπύρα που θέλει στη σωστή θερμοκρασία? (Αυτό με τις μπύρες το έχω παράπονο, οι περισσότεροι έχουν μόνο μια μάρκα και την σερβίρουν σε θερμοκρασία δωματίου.)


Έτσι, τελικά βρίσκω περισσότερο νόημα στο να «κυνηγάω» τέτοια live. Να μαθαίνω νέους καλλιτέχνες και νέες μπάντες που έχουν να πουν πράγματα και να χαίρομαι που υπάρχουν ακόμα χώροι να τους φιλοξενούν!



Βέβαια θα ήταν ακόμα καλύτερα αν στην τιμή για την είσοδο που ήταν 8 ευρώ συμπεριλαμβανόταν και το ποτό. Για ένα μικρό μαγαζί, με ένα νέο συγκρότημα και μια καθημερινή θα ήταν πιο λογικό. Έτσι;
 
Διαβάστε ακόμα