Σήμερα και την επόμενη Πέμπτη, ο Θοδωρής Κοτονιάς και τα Μακρινά Ξαδέρφια θα είναι στο Σταυρό του Νότου Plus, με την Ειρήνη Τουμπάκη & την Έλενα Αναγιώτου.
Η Ελένη Σουλιώτη μίλησε με το Θ. Κοτονιά για τις ρίζες του, τους παραγωγούς δίσκων, τις μουσικές σπουδές, τον John Coltrane κ.α.
Το "μικρόφωνο" στην Ελένη και το Θοδωρή:
Αν θα μπορούσες να ζωγραφίσεις τη μουσική σου, τι μορφή θα είχε;
Ίσως... ένα ανοιξιάτικο πρωινό μελαγχολικό τοπίο και στο βάθος σε ένα ξέφωτο, ένα πανηγύρι που δεν τελείωσε ακόμα..
Συμμερίζεσαι την άποψη πως ενώ στην Ελλάδα υπάρχουν ταλαντούχα άτομα στο χώρο της μουσικής υστερούμε στο θέμα της "παραγωγής"; Τι προσόντα θα έπρεπε να έχει ένας ικανός "παραγωγός"; Μας λείπουν τέτοια άτομα;
Ισχύει αυτό ... στους καιρούς μας η συντριπτική πλειοψηφία των παραγωγών να είναι απλοί έμποροι που γνωρίζουν ίσως από μάρκετινγκ, αλλά δεν έχουν καμία αισθητική και η βοήθειά τους στην παραγωγή να είναι πως θα κάνουν κάτι ποιο εμπορικό και προσιτό στο ευρύ κοινό. Στο παρελθόν ο παραγωγός συμμετείχε συνεισφέροντας πολύ πιο δημιουργικά και ουσιαστικά δίπλα σε καλλιτέχνες, στο αποτέλεσμα μιας δισκογραφικής δουλειάς ...
Η μουσική σου έχει έντονο άρωμα "επιστροφής στις ρίζες". Ποιες είναι οι ρίζες σου; Πώς/πότε ξεκίνησε η δική σου περιπλάνηση στο χώρο της μουσικής;
Τα τραγούδια που κατά καιρούς συναρμολογούν οι άνθρωποι που τους αρέσει να ''παίζουν'' με τη μουσική, είναι μια αυθόρμητη πράξη ανάγκης να εξηγηθεί με αρμονικό τρόπο το ανεξήγητο μέσα τους και να παρηγορηθεί ίσως το απαρηγόρητο... δεν έχω θέμα επιστροφής στις ρίζες... μεγαλώνοντας στον Πειραιά, στην οικογένεια από την πλευρά της μάνας, με γιαγιά από τη Σμύρνη και όλα όσα μετέφερε αυτό μέσα μου και από πατέρα Ρουμελιώτη από την ''Πλέσσα'' Φωκίδας, που ευτυχώς με τράβαγε από μικρό στα πανηγύρια και εκεί έζησα αρκετές εικόνες με ανθρώπους πραγματικά μερακλήδες. Αυτοί χόρευαν γελώντας και κλαίγοντας και ήταν τραγουδισταράδες, που ερμήνευαν αργά τσάμικα του μπαρμπα-Τάκη του Καρναβά και επιτραπέζια τραγούδια με άκρα σιγή από όλους... Το μόνο που θα'θελα είναι όταν μαζευόμαστε και παίζουμε να υπάρχουν αυτά τα δύο σε ισορροπία, το σιγανό και ταπεινό με το ''τα καίμε όλα'' ...
Κρατάς χαμηλό προφίλ στο χώρο αν και έχεις συνεργαστεί με γνωστά ονόματα. Φτιάχνεις μουσική, ζωγραφίζεις.. Σε διακρίνει αυτή η μοναχικότητα του καλλιτέχνη. Νιώθεις ποτέ ότι έχεις μείνει πίσω σε κάποια πράγματα; Νιώθεις ότι λείπει κάτι από τη ζωή σου;
Η μουσική πιστεύω πως μου έχει δώσει περισσότερα από όσα της έδωσα... Δυστυχώς δεν την διάβασα ποτέ και ασχολήθηκα μαζί της εμπειρικά. Γνώρισα και γνωρίζω μέσα από τις ''ξαδερφικές'' μας συναντήσεις ανθρώπους που γίναμε αγαπημένοι φίλοι. Δεν με ενδιαφέρει τόσο το προφίλ και ποτέ δε θα έκανα συνεργασία με κάποιον μόνο από επαγγελματικό συμφέρον. Δόξα το Θεό, γνώρισα και γνωρίζω αξιόλογους ανθρώπους που μοιράστηκα στιγμές αληθινής μουσικής εδώ στη πόλη και στην επαρχία. Τα οικονομικά οφέλη είναι πρόβλημα για ένα μουσικό και όταν δεν τα έχει ζορίζεται, αλλά όταν του έρθουν, τον καθορίζουν στις επιλογές του για να τα συντηρεί... Τουλάχιστον έτσι έχουν δείξει οι περισσότεροι ως τώρα... Εγώ δε ξέρω γιατί δεν έχω πάρει τίποτα ακόμα χαχαχαχα...
Μήπως και στη ζωή από "Αρμενιστές" καταλήγουμε σε "μακρινά ξαδέρφια"; Τι αλλάζει; Όσο περνούν τα χρόνια κατεβάζουμε τα πανιά μας;
Αρμενιστές... Μάλιστα. Το πρώτο όνομα του γκρουπ πριν τον πρώτο δίσκο... Όλοι έχουμε την τάση να πιάσουμε λιμάνι και στεριά αλλά από ότι φαίνεται, μονάχα το ταξίδι είναι ο προορισμός μας και τίποτα άλλο... Μην τη πιστεύεις τη στεριά δεν είναι όπως δείχνει... Σε κοροϊδεύει και μετά στη θάλασσα σε ρίχνει.
Τι σε εμπνέει; Έχεις αγαπημένα θέματα όταν γράφεις μουσική ή στίχους; Πώς νιώθεις όταν ολοκληρώνεις ένα νέο κομμάτι; Σου παίρνει καιρό;
Και 2 χρόνια μη σου πω χαχαχα. Δεν με εμπνέει τίποτα περισσότερο από το να γίνομαι ένας σιωπηλός παρατηρητής που μαζεύει σημασίες... Ειδικά στα δύσκολα. Περισσότερο από το Φεβρουάριο ως το Μάιο...
"'Μπορείς να παίξεις μουσική και με ένα κορδόνι παπουτσιών αν είσαι αληθινός" έχει πει ο John Coltrane (σαξοφωνίστας της Jazz). Πιστεύεις πως οι μουσικές σπουδές μπορούν να περιορίσουν ένα χαρισματικό άτομο στην εξέλιξη της μουσικής του καριέρας; Ποιο είναι το κλειδί της επιτυχίας τελικά στη μουσική βιομηχανία; Είναι το ταλέντο αρκετό;
Οι μουσικές σπουδές παίζουν ρόλο ανάλογα με το πως θα τις χρησιμοποιήσεις. Γνώση που δεν μπορείς να την περάσεις στη καρδιά είναι άχρηστη... Το Ταλέντο είναι ο σπόρος, τα υπόλοιπα είναι στο τι καλλιέργεια θα κάνεις (η βιολογική καθυστερεί άλλα δεν έχει ''φάρμακα'').
Τι θα ακούσουμε και θα δούμε στις εμφανίσεις σου στο Σταυρό του Νότου;
Στο Σταυρό Του Νότου με φουλ ξαδερφική μπάντα και μαζί μας την Ειρήνη Τουμπάκη και την Έλενα Αναγιώτου, θα σας πούμε τραγούδια από όλους τους δίσκους και κυρίως από τα ''Κλειδιά'' και τραγούδια που μας μερακλώνουν ακόμα μέσα σε αυτή τη δύσκολη εποχή. Σε ευχαριστώ πολύ Ελένη για τη συζήτηση καλή αντάμωση στο Σταυρό... :)
Πολλά, πολλά ευχαριστώ!!!
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΤΟΝΙΑΣ
& τα Μακρινά Ξαδέρφια
Από Πέμπτη 27 Νοεμβρίου για 3 Πέμπτες
Σταυρός του Νότου Plus
Μαζί του τραγουδούν :
Ειρήνη Τουμπάκη & Έλενα Αναγιώτου
Η Ελένη Σουλιώτη μίλησε με το Θ. Κοτονιά για τις ρίζες του, τους παραγωγούς δίσκων, τις μουσικές σπουδές, τον John Coltrane κ.α.
Το "μικρόφωνο" στην Ελένη και το Θοδωρή:
Αν θα μπορούσες να ζωγραφίσεις τη μουσική σου, τι μορφή θα είχε;
Ίσως... ένα ανοιξιάτικο πρωινό μελαγχολικό τοπίο και στο βάθος σε ένα ξέφωτο, ένα πανηγύρι που δεν τελείωσε ακόμα..
Συμμερίζεσαι την άποψη πως ενώ στην Ελλάδα υπάρχουν ταλαντούχα άτομα στο χώρο της μουσικής υστερούμε στο θέμα της "παραγωγής"; Τι προσόντα θα έπρεπε να έχει ένας ικανός "παραγωγός"; Μας λείπουν τέτοια άτομα;
Ισχύει αυτό ... στους καιρούς μας η συντριπτική πλειοψηφία των παραγωγών να είναι απλοί έμποροι που γνωρίζουν ίσως από μάρκετινγκ, αλλά δεν έχουν καμία αισθητική και η βοήθειά τους στην παραγωγή να είναι πως θα κάνουν κάτι ποιο εμπορικό και προσιτό στο ευρύ κοινό. Στο παρελθόν ο παραγωγός συμμετείχε συνεισφέροντας πολύ πιο δημιουργικά και ουσιαστικά δίπλα σε καλλιτέχνες, στο αποτέλεσμα μιας δισκογραφικής δουλειάς ...
Η μουσική σου έχει έντονο άρωμα "επιστροφής στις ρίζες". Ποιες είναι οι ρίζες σου; Πώς/πότε ξεκίνησε η δική σου περιπλάνηση στο χώρο της μουσικής;
Τα τραγούδια που κατά καιρούς συναρμολογούν οι άνθρωποι που τους αρέσει να ''παίζουν'' με τη μουσική, είναι μια αυθόρμητη πράξη ανάγκης να εξηγηθεί με αρμονικό τρόπο το ανεξήγητο μέσα τους και να παρηγορηθεί ίσως το απαρηγόρητο... δεν έχω θέμα επιστροφής στις ρίζες... μεγαλώνοντας στον Πειραιά, στην οικογένεια από την πλευρά της μάνας, με γιαγιά από τη Σμύρνη και όλα όσα μετέφερε αυτό μέσα μου και από πατέρα Ρουμελιώτη από την ''Πλέσσα'' Φωκίδας, που ευτυχώς με τράβαγε από μικρό στα πανηγύρια και εκεί έζησα αρκετές εικόνες με ανθρώπους πραγματικά μερακλήδες. Αυτοί χόρευαν γελώντας και κλαίγοντας και ήταν τραγουδισταράδες, που ερμήνευαν αργά τσάμικα του μπαρμπα-Τάκη του Καρναβά και επιτραπέζια τραγούδια με άκρα σιγή από όλους... Το μόνο που θα'θελα είναι όταν μαζευόμαστε και παίζουμε να υπάρχουν αυτά τα δύο σε ισορροπία, το σιγανό και ταπεινό με το ''τα καίμε όλα'' ...
Κρατάς χαμηλό προφίλ στο χώρο αν και έχεις συνεργαστεί με γνωστά ονόματα. Φτιάχνεις μουσική, ζωγραφίζεις.. Σε διακρίνει αυτή η μοναχικότητα του καλλιτέχνη. Νιώθεις ποτέ ότι έχεις μείνει πίσω σε κάποια πράγματα; Νιώθεις ότι λείπει κάτι από τη ζωή σου;
Η μουσική πιστεύω πως μου έχει δώσει περισσότερα από όσα της έδωσα... Δυστυχώς δεν την διάβασα ποτέ και ασχολήθηκα μαζί της εμπειρικά. Γνώρισα και γνωρίζω μέσα από τις ''ξαδερφικές'' μας συναντήσεις ανθρώπους που γίναμε αγαπημένοι φίλοι. Δεν με ενδιαφέρει τόσο το προφίλ και ποτέ δε θα έκανα συνεργασία με κάποιον μόνο από επαγγελματικό συμφέρον. Δόξα το Θεό, γνώρισα και γνωρίζω αξιόλογους ανθρώπους που μοιράστηκα στιγμές αληθινής μουσικής εδώ στη πόλη και στην επαρχία. Τα οικονομικά οφέλη είναι πρόβλημα για ένα μουσικό και όταν δεν τα έχει ζορίζεται, αλλά όταν του έρθουν, τον καθορίζουν στις επιλογές του για να τα συντηρεί... Τουλάχιστον έτσι έχουν δείξει οι περισσότεροι ως τώρα... Εγώ δε ξέρω γιατί δεν έχω πάρει τίποτα ακόμα χαχαχαχα...
Μήπως και στη ζωή από "Αρμενιστές" καταλήγουμε σε "μακρινά ξαδέρφια"; Τι αλλάζει; Όσο περνούν τα χρόνια κατεβάζουμε τα πανιά μας;
Αρμενιστές... Μάλιστα. Το πρώτο όνομα του γκρουπ πριν τον πρώτο δίσκο... Όλοι έχουμε την τάση να πιάσουμε λιμάνι και στεριά αλλά από ότι φαίνεται, μονάχα το ταξίδι είναι ο προορισμός μας και τίποτα άλλο... Μην τη πιστεύεις τη στεριά δεν είναι όπως δείχνει... Σε κοροϊδεύει και μετά στη θάλασσα σε ρίχνει.
Τι σε εμπνέει; Έχεις αγαπημένα θέματα όταν γράφεις μουσική ή στίχους; Πώς νιώθεις όταν ολοκληρώνεις ένα νέο κομμάτι; Σου παίρνει καιρό;
Και 2 χρόνια μη σου πω χαχαχα. Δεν με εμπνέει τίποτα περισσότερο από το να γίνομαι ένας σιωπηλός παρατηρητής που μαζεύει σημασίες... Ειδικά στα δύσκολα. Περισσότερο από το Φεβρουάριο ως το Μάιο...
"'Μπορείς να παίξεις μουσική και με ένα κορδόνι παπουτσιών αν είσαι αληθινός" έχει πει ο John Coltrane (σαξοφωνίστας της Jazz). Πιστεύεις πως οι μουσικές σπουδές μπορούν να περιορίσουν ένα χαρισματικό άτομο στην εξέλιξη της μουσικής του καριέρας; Ποιο είναι το κλειδί της επιτυχίας τελικά στη μουσική βιομηχανία; Είναι το ταλέντο αρκετό;
Οι μουσικές σπουδές παίζουν ρόλο ανάλογα με το πως θα τις χρησιμοποιήσεις. Γνώση που δεν μπορείς να την περάσεις στη καρδιά είναι άχρηστη... Το Ταλέντο είναι ο σπόρος, τα υπόλοιπα είναι στο τι καλλιέργεια θα κάνεις (η βιολογική καθυστερεί άλλα δεν έχει ''φάρμακα'').
Τι θα ακούσουμε και θα δούμε στις εμφανίσεις σου στο Σταυρό του Νότου;
Στο Σταυρό Του Νότου με φουλ ξαδερφική μπάντα και μαζί μας την Ειρήνη Τουμπάκη και την Έλενα Αναγιώτου, θα σας πούμε τραγούδια από όλους τους δίσκους και κυρίως από τα ''Κλειδιά'' και τραγούδια που μας μερακλώνουν ακόμα μέσα σε αυτή τη δύσκολη εποχή. Σε ευχαριστώ πολύ Ελένη για τη συζήτηση καλή αντάμωση στο Σταυρό... :)
Πολλά, πολλά ευχαριστώ!!!
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΤΟΝΙΑΣ
& τα Μακρινά Ξαδέρφια
Από Πέμπτη 27 Νοεμβρίου για 3 Πέμπτες
Σταυρός του Νότου Plus
Μαζί του τραγουδούν :
Ειρήνη Τουμπάκη & Έλενα Αναγιώτου
Σχετικό θέμα