Gimme 10: Τα μη μουσικά "πράγματα" στη μουσική των Jane Doe

Με αφορμή το φετινό διπλό δισκογραφικό του χτύπημα, το θεσσαλονικιώτικο συγκρότημα φιλοξενείται στο τελευταίο Gimme 10 του 2014.
Διαβάστηκε φορες
Οι Jane Doe είναι ένα συγκρότημα από την Θεσσαλονίκη, το οποίο αποτελείται από τους Stratos Doe (τύμπανα, κρουστά), Dionisis Doe (μπάσο), Antonis Doe (κιθάρες), Alkis Doe (κιθάρες), Moss Doe (φωνή, στίχοι), Nik Doe (ηχοληψία), John Doe (visuals) (https://www.facebook.com/TheJaneDoeBand).

Η δισκογραφική τους πορεία ξεκίνησε το 2008 με το άλμπουμ Heaven For Dogs, συνεχίστηκε με το The Enormous Head Of King Splendid (2013), ενώ φέτος επέστρεψαν με δύο άλμπουμ παρακαλώ: το Revolution Diaries και το Recipes For Regugees (το οποίο δίνεται ως δωρεάν download σε όσους αγοράσουν το Revolution Diaries).

Με αφορμή αυτό το διπλό δισκογραφικό χτύπημα, οι Jane Doe φιλοξενούνται στο τελευταίο Gimme 10 της χρονιάς, γράφοντας για 10 μη μουσικά "πράγματα" που ενυπάρχουν στη μουσική τους.

1. Stanley Kubrick
Ο τελειομανής ταχυδακτυλουργός της κάμερας είναι κάτι περισσότερο από ένας σκηνοθέτης: είναι τα χρώματα των σκηνικών του, είναι η μουσική που αναπνέει όπως οι πρωταγωνιστές του, είναι οι σουρεαλιστικοί χαρακτήρες του, ο απτός τρόμος... Είναι ο κινηματογράφος ο ίδιος. Άνθρωπος και τέχνη μαζί σε ένα σώμα.

2. Monty Python
Η περίπτωση που μια παρέα αλλάζει τον κόσμο. Οι έξι ιδιοφυείς πύθωνες, γράφουν, παίζουν, κινούνται, μιλάνε με τρόπους που δεν το έχει κάνει κανείς μέχρι τότε (1969). Και αναγκάζουν τους πάντες να γελάσουν με έναν τρόπο που δεν έχουν γελάσει ποτέ μέχρι τότε. Ναι, το ίδιο συμβαίνει ακόμα και σήμερα, 40 και κάτι χρόνια μετά την παρθενική τους εμφάνιση στη μικρή οθόνη.

3. Allan Moore
Ο άνθρωπος που οι ιστορίες του άλλαξαν μια για πάντα το πώς γράφονται/σχεδιάζονται/διαβάζονται τα κόμικ. Η φαντασία του έδωσε πνοή σε παλιότερα project (Batman, Swamp Thing), άλλαξε το πώς βλέπουμε τους υπέρ-ήρωες (Watchmen) και μας σύστησε τους δικούς του (V For Vendetta). Εκεί που οι δρόμοι τελείωναν, αυτός ακούμπησε την πένα του και ζωγράφισε καινούργιους.

4. This Is Spinal Tap
Μια ταινία; Ένα ντοκιμαντέρ; Ένα συγκρότημα; Όλα αυτά μαζί και τίποτα; Ένα τεράστιο ψέμα που, όμως, περιέγραφε γλαφυρά και αληθινά τον «ροκ» τρόπο ζωής και τα συγκροτήματα που τον πρέσβευαν. Αλησμόνητες ατάκες, εξωφρενικοί χαρακτήρες και ο ενισχυτής πάντα στο 11.

5. South Park
Βλάσφημο, προκλητικό, χυδαίο. Αμερικάνικο του κερατά, ένα κινούμενο σχέδιο που πήρε το political incorrect των Simpsons και το ανέβασε σε άλλο επίπεδο. 
Ή το κατέβασε. Δεν ξέρουμε, δε μας νοιάζει. Σχεδόν 20 χρόνια τροφοδοτεί με σκηνές αλήστου μνήμης τις ζωές μας και σχολιάζει τα κακώς κείμενα του κόσμου ετούτου με τρόπο καυστικό (οκ, η λέξη «καυστικό», ίσως, είναι τρομερά συντηρητική).

6. Dylan Thomas
Οι λέξεις του, τα ποιήματά του. Μεθυσμένα σαν εκείνον. Εικόνες, ήχοι, γεύσεις μιας ζωής που θα μπορούσε να είναι διαφορετική, έναν θάνατο αντάξιό της. 
Κάθε καινούργια ανάγνωση δημιουργεί καινούργιους κόσμους. "Οργή, οργή για το φως που χάνεται".

7. Τάσος Λειβαδίτης
Υπάρχουν τόσοι και τόσοι και άλλοι τόσοι τεράστιοι ποιητές σε τούτη τη μικρή, μικρή, μικρή χώρα. Εκείνος, όμως, που μας μίλησε με λόγια που ησύχαζαν την 
ψυχή μας είναι ετούτος ο μελαγχολικός τροβαδούρος της ήττας. Κρύβοντας τα Μεγάλα σε καθημερινές λέξεις, έθρεψε με τα ποιήματά του επαναστάτες και 
ζητιάνους.

8. Diego Maradona
Μάγος, καταραμένος, βασιλιάς, έκπτωτος, θεός, άνθρωπος. Οι περισσότεροι θα τον θυμούνται ως ποδοσφαιριστή. Έχει χίλια στραβά να του καταμετρήσεις αλλά σε χρόνια δύσκολα ενέπνευσε ένα ολόκληρο έθνος (αν όχι τη Βόρεια Αμερική ολάκερη) και απέδειξε περισσότερο από τον καθένα πως το ποδόσφαιρο μπορεί να είναι πολλά πράγματα παραπάνω από διασκέδαση.

9. Douglas Adams
Γυρίσαμε τον γαλαξία με ωτοστόπ. Μία, δύο, τρεις… σαράντα τρεις φορές. Και κάθε φορά το απολαμβάναμε σαν την πρώτη. Απαγγείλαμε Βογκονική ποίηση, ήπιαμε πανγαλακτικές γαργαροκροτίδες και φτάσαμε στο τέλος του σύμπαντος με το διαστημόπλοιο που διαθέτει τη μηχανή άπειρης απιθανότητας. Και ήταν ωραία. Να το ξανακάνουμε.

10. Όλα τα ασήμαντα πράγματα που τα νομίσαμε για σημαντικά
Ήμασταν τυχεροί γιατί μπορούσαμε να παίξουμε video games, RPG, να διαβάσουμε κόμικ και ποιητές, λογοτεχνία και φιλοσοφία, είδαμε ταινίες με τη σέσουλα και σειρές και θέατρο. Και όλα αυτά σχημάτισαν κάποιες φολίδες του χαρακτήρα μας και της μουσικής μας. Ήμασταν τυχεροί. Πολύ...

Διαβάστε ακόμα