Το rock συγκρότημα 30milliAmpere σχηματίστηκε το 2009 στην Αθήνα και σήμερα η σύνθεσή του περιλαμβάνει τους Γιώργο Βογιατζάκη (κιθάρα), Γιάννη Πίκο (τύμπανα), Γιώργο Υφαντή (κιθάρα), Νίκο Κανδύλα (μπάσο, φωνητικά) και Τάσο Μανώλη (φωνή). Στις συναυλίες τους παίζουν διασκευές σε αγαπημένα τους κομμάτια ενώ από το 2013 δουλεύουν πάνω και σε δικές τους συνθέσεις. Περισσότερα για το γκρουπ μπορείτε να βρείτε στη σελίδα https://www.facebook.com/pages/30-milliAmpere/160859354005310.
Ως σημερινοί φιλοξενούμενοι της στήλης, οι 30milliAmpere επέλεξαν και σχολιάζουν παρακάτω 10 αγαπημένα τους άλμπουμ:
1. Beggars Banquet - The Rolling Stones (1968)
Γιατί δεν είναι μόνο τα κομμάτια του που άφησαν εποχή (όπως "Sympathy For The Devil", "Street Fighting Man, "Stray Cat Blues κ.ά.), είναι το όλο "κλίμα", η ατμόσφαιρα που δημιουργείται ακούγοντας το ένα κομμάτι μετά το άλλο...
2. Abbey Road - The Beatles (1969)
Μπορεί το Sgt. Pepper’s... να θεωρείται το πιο ώριμο και επιδραστικό τους άλμπουμ, ωστόσο το Abbey Road, με το κλασικό πια εξώφυλλο, έχει κομματάρες μαζεμένες όπως "Come Together", "Something", "Oh Darling", "Here Comes The Sun" και πάει λέγοντας...
3. Kind Of Blue - Miles Davis (1959)
Ένα από τα επιδραστικότερα άλμπουμ όλων των εποχών, με modal πειραματισμούς και με μια μπάντα all stars: Bill Evans, Jimmy Cobb, Paul Chambers, John Coltrane, Julian "Cannonball" Adderley.
4. The Dark Side Of The Moon - Pink Floyd (1973)
Πρωτοπορία, πειραματισμοί, ενιαία θεματολογία, στίχοι που αφορούν, μουσικές που δύσκολα ξαναγράφονται.
5. London Calling - The Clash (1979)
Βόμβα που εκρήγνυται – πανκ, με γεύσεις από σκα έως και ντίσκο. Πάντα επίκαιρο και πρωτοπόρο.
6. The Complete Recordings - Robert Johnson (1990)
Κατευθείαν από το Δέλτα του Μισισίπι, κιθάρα που σπάει κόκαλα, συνθέσεις που είναι αναφορά για κάθε μουσικό που σέβεται τον εαυτό του.
7. Led Zeppelin IV - Led Zeppelin (1971)
Η απαρχή του hard rock με ισχυρότατες επιρροές από blues, κλασικό όλων των εποχών, με τραγούδια όπως "Black Dog", "Rock And Roll", "Stairway To Heaven" κλπ.
8. Highway To Hell - AC/DC (1979)
Ο τελευταίος δίσκος των AC/DC με τον Bon Scott στη σύνθεσή τους, ο πιο κλασικός και ο πιο πολύ-παιγμένος τους. Σταθερή αξία, σταθερή αναφορά για ένα γκρουπ που θεωρήθηκε hard rock, punk και ό,τι ήθελε ο καθένας... Μόνο που εκείνοι είχαν τον προσωπικό τους ήχο.
9. Brothers - The Black Keys (2010)
Ξανάφεραν με άλλο αέρα τα blues, τα φρέσκαραν, έβαλαν χιούμορ, έκαναν επιτυχία και συνεχίζουν ακάθεκτοι, πειραματιζόμενοι με τους ήχους και τις μουσικές που γουστάρουν.
10. Lazaretto - Jack White (2014)
Πολύ φρέσκος, αλλά με θράσος, διεκδικεί μια θέση στη λίστα, χάρη στην κιθάρα και τις «παραξενιές» του μαέστρου που αφήνει πάντα τους άλλους να τον ακολουθούν και να τον μιμούνται.
Σχετικό θέμα