Ύστερα από την sold out συναυλία της στο Ηρώδειο, όπου και παρουσίασε για πρώτη φορά το νέο της άλμπουμ "Secret In The Dark", η Μόνικα επέστρεψε την Παρασκευή 27 και το Σάββατο 28 Φεβρουαρίου στη νυχτερινή ζωή της Αθήνας και συγκεκριμένα στο Fuzz Live Music Club, χαρίζοντας έτσι στο αθηναϊκό κοινό δύο μοναδικές μουσικές βραδιές. Εμείς βρεθήκαμε εκεί την Παρασκευή για να πάρουμε μία γεύση από τις χειμερινές περιοδείες της, οι οποίες συνεχίζονται σε Βόλο και Θεσσαλονίκη.
Τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα, καθώς ήταν η πρώτη φορά που παρακολουθούσα τη Μόνικα live. Ακούγοντας τα τραγούδια της τα τελευταία χρόνια, με την πλειοψηφία των ελληνικών μέσων να την ανακηρύσσουν τη νέα ελπίδα της ελληνικής μουσικής σκηνής, ενώ κάποια άλλα να την αμφισβητούν, είχα την ανυπομονησία, τη περιέργεια να γνωρίσω τη δουλειά της σε πραγματικό χρόνο και να δω τι αληθεύει εν τέλει. Τι είδαμε λοιπόν;
Το live ξεκίνησε στις 10:00, με μία Μόνικα να μας καλωσορίζει με το "Bloody Sth", κρατώντας τη κιθάρα της, με διάθεση ερωτική και με το φωτισμό να εναλλάσσεται στις αποχρώσεις του μπλε και του μωβ (πραγματικά ο Γιώργος Τέλλος έκανε εξαιρετική δουλειά με το φωτισμό και θα τολμήσω να πω, πως δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο σε ελληνική συναυλία). Έπειτα η Μόνικα συνέχισε με τραγούδια από ολόκληρη τη δισκογραφία της. Ερμήνευσε πολυαγαπημένες της επιτυχίες και περνώντας από το "Indie Rock" στο "Electro" style,δημιούργησε ένα 70's vintage κλίμα με πινελιές της σύγχρονης pop αισθητικής.
Σημαντική στιγμή της βραδιάς ήταν η διασκευή του "Lately" (Stevie Wonder), με τον Στέλιο Προβή να είναι στην ηλεκτρική κιθάρα. Την βρήκα αρκετά ενδιαφέρουσα, το ίδιο όμως και ο κόσμος που έσπευσε να τη χειροκροτήσει. Οπότε Μόνικα μην ανησυχείς κανείς μας δε κοιμήθηκε! Ένα μεγάλο χειροκρότημα αξίζει βέβαια και η πολυμελής ελληνική μπάντα της, η οποία έντυσε με το πιο όμορφο "ύφασμα" τα τραγούδια της, προσφέροντας ένα μουσικά άρτιο αποτέλεσμα.
Προς το τέλος, με αφορμή το "Give Us Wings", η Μόνικα μας χάρισε δύο ιστορίες. Η μία ήταν ένα παραμυθάκι με 2 πουλάκια που φεύγουν μακριά στον ουρανό, γιατί κάτι τους λείπει, περνώντας έτσι με γλυκό και κατανοητό τρόπο το μήνυμα του τραγουδιού:<<οι φιλοδοξίες των ανθρώπων έχουν ανάγκη από φτερά για να βρουν το δρόμο τους>>. Στην άλλη ιστορία μας διηγήθηκε πως χάθηκε η γοητεία αυτού του τραγουδιού, όταν ένας φίλος της, της είπε πως του μοιάζει με το "Ήταν ένας γάιδαρος" και της κόπηκε η χαρά... Το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε στις 23:45 με το "Avatar" και τη Μόνικα να μας λέει "ελάτε πάλι αύριο".
Τελικά αποφάσισα πως μου άρεσε, πρώτα απ' όλα γιατί είδα και άκουσα κάτι διαφορετικό. Δε ξέρω πόσο δύσκολο ή εύκολο μπορεί να θεωρηθεί αυτό που κάνει, όμως για μένα το κάνει καλά. Είναι μία τραγουδοποιός με πολλά ταλέντα, καθώς παίζει πιάνο, κιθάρα, σαξόφωνο, ακορντεόν και τύμπανα. Άλλωστε, με τη συμβολή του παραγωγού Homer Steinweiss (ενός από τους βασικούς αρχιτέκτονες του κλασικού άλμπουμ της Amy Winehouse, “Back To Black”), αλλά και εξαιρετικών μουσικών από τους Dap Κings (που έχουν παίξει με Sharon Jones, Mark Ronson κ.ά.) και την Menahan Street Band (συνεργάτες των Black Keys και του Charles Bradley), η Μόνικα αποδεικνύει πως υπάρχει ελπίδα για κάτι καλό...
Να και η ολοκληρωμένη λίστα με τα τραγούδια της βραδιάς:
Υ.Γ: Οι φωτογραφίες είναι από μία φίλη, την οποία και ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή της.
Η φωτογραφία του εξώφυλλου είναι από την επίσημη σελίδα της Μόνικα στο Facebook.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Light Designer: Γιώργος Τέλλος, LIGHTING ART
Sound Engineer: Τάκης Σπυρόπουλος, LIVE STUDIO
Art Direction: Άρης Τσούτσας, BOB STUDIO
ΜΟΥΣΙΚΟΙ:
Σταματέλλα Σπίνουλα (Βιολί)
Αποστόλης Μπουρνιάς (Κρουστά)
Άρης Ζέρβας (Τσέλο)
Βαγγέλης Κατσαρέλης / Δημήτρης Παπαδόπουλος (Τρομπέτα)
Γιώργος Θεοδωρόπουλος (Πλήκτρα, Όμποε)
Κώστας Βαβούσης (Μπάσο)
Σεραφείμ Γιαννακόπουλος (Τύμπανα)
Στέλιος Προβής (Κιθάρα)
Τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα, καθώς ήταν η πρώτη φορά που παρακολουθούσα τη Μόνικα live. Ακούγοντας τα τραγούδια της τα τελευταία χρόνια, με την πλειοψηφία των ελληνικών μέσων να την ανακηρύσσουν τη νέα ελπίδα της ελληνικής μουσικής σκηνής, ενώ κάποια άλλα να την αμφισβητούν, είχα την ανυπομονησία, τη περιέργεια να γνωρίσω τη δουλειά της σε πραγματικό χρόνο και να δω τι αληθεύει εν τέλει. Τι είδαμε λοιπόν;
Το live ξεκίνησε στις 10:00, με μία Μόνικα να μας καλωσορίζει με το "Bloody Sth", κρατώντας τη κιθάρα της, με διάθεση ερωτική και με το φωτισμό να εναλλάσσεται στις αποχρώσεις του μπλε και του μωβ (πραγματικά ο Γιώργος Τέλλος έκανε εξαιρετική δουλειά με το φωτισμό και θα τολμήσω να πω, πως δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο σε ελληνική συναυλία). Έπειτα η Μόνικα συνέχισε με τραγούδια από ολόκληρη τη δισκογραφία της. Ερμήνευσε πολυαγαπημένες της επιτυχίες και περνώντας από το "Indie Rock" στο "Electro" style,δημιούργησε ένα 70's vintage κλίμα με πινελιές της σύγχρονης pop αισθητικής.
Σημαντική στιγμή της βραδιάς ήταν η διασκευή του "Lately" (Stevie Wonder), με τον Στέλιο Προβή να είναι στην ηλεκτρική κιθάρα. Την βρήκα αρκετά ενδιαφέρουσα, το ίδιο όμως και ο κόσμος που έσπευσε να τη χειροκροτήσει. Οπότε Μόνικα μην ανησυχείς κανείς μας δε κοιμήθηκε! Ένα μεγάλο χειροκρότημα αξίζει βέβαια και η πολυμελής ελληνική μπάντα της, η οποία έντυσε με το πιο όμορφο "ύφασμα" τα τραγούδια της, προσφέροντας ένα μουσικά άρτιο αποτέλεσμα.
Προς το τέλος, με αφορμή το "Give Us Wings", η Μόνικα μας χάρισε δύο ιστορίες. Η μία ήταν ένα παραμυθάκι με 2 πουλάκια που φεύγουν μακριά στον ουρανό, γιατί κάτι τους λείπει, περνώντας έτσι με γλυκό και κατανοητό τρόπο το μήνυμα του τραγουδιού:<<οι φιλοδοξίες των ανθρώπων έχουν ανάγκη από φτερά για να βρουν το δρόμο τους>>. Στην άλλη ιστορία μας διηγήθηκε πως χάθηκε η γοητεία αυτού του τραγουδιού, όταν ένας φίλος της, της είπε πως του μοιάζει με το "Ήταν ένας γάιδαρος" και της κόπηκε η χαρά... Το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε στις 23:45 με το "Avatar" και τη Μόνικα να μας λέει "ελάτε πάλι αύριο".
Τελικά αποφάσισα πως μου άρεσε, πρώτα απ' όλα γιατί είδα και άκουσα κάτι διαφορετικό. Δε ξέρω πόσο δύσκολο ή εύκολο μπορεί να θεωρηθεί αυτό που κάνει, όμως για μένα το κάνει καλά. Είναι μία τραγουδοποιός με πολλά ταλέντα, καθώς παίζει πιάνο, κιθάρα, σαξόφωνο, ακορντεόν και τύμπανα. Άλλωστε, με τη συμβολή του παραγωγού Homer Steinweiss (ενός από τους βασικούς αρχιτέκτονες του κλασικού άλμπουμ της Amy Winehouse, “Back To Black”), αλλά και εξαιρετικών μουσικών από τους Dap Κings (που έχουν παίξει με Sharon Jones, Mark Ronson κ.ά.) και την Menahan Street Band (συνεργάτες των Black Keys και του Charles Bradley), η Μόνικα αποδεικνύει πως υπάρχει ελπίδα για κάτι καλό...
Να και η ολοκληρωμένη λίστα με τα τραγούδια της βραδιάς:
Υ.Γ: Οι φωτογραφίες είναι από μία φίλη, την οποία και ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή της.
Η φωτογραφία του εξώφυλλου είναι από την επίσημη σελίδα της Μόνικα στο Facebook.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Light Designer: Γιώργος Τέλλος, LIGHTING ART
Sound Engineer: Τάκης Σπυρόπουλος, LIVE STUDIO
Art Direction: Άρης Τσούτσας, BOB STUDIO
ΜΟΥΣΙΚΟΙ:
Σταματέλλα Σπίνουλα (Βιολί)
Αποστόλης Μπουρνιάς (Κρουστά)
Άρης Ζέρβας (Τσέλο)
Βαγγέλης Κατσαρέλης / Δημήτρης Παπαδόπουλος (Τρομπέτα)
Γιώργος Θεοδωρόπουλος (Πλήκτρα, Όμποε)
Κώστας Βαβούσης (Μπάσο)
Σεραφείμ Γιαννακόπουλος (Τύμπανα)
Στέλιος Προβής (Κιθάρα)