Κάπου στο Γκάζι , βρεθήκαμε με έναν πολύ σημαντικό καλλιτέχνη στον χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής και ακόμα σημαντικότερο άνθρωπο!
Τα κουβεντιάσαμε με τον Μιχάλη Δέλτα.
Τα κουβεντιάσαμε με τον Μιχάλη Δέλτα.
Ετοιμάζεις νέο album. Προς τα πού πηγαίνει ηχητικά;
Ο νέος δίσκος κυκλοφορεί στις 16 Μαρτίου στην Λιθουανία από μια εταιρεία που η ίδια θέλει να αυτοαναγνωρίζεται ως underground electronic label. Ο δίσκος λέγεται Inner City Light. Οι επιρροές του είναι από την techno αλλά όχι με την έννοια του θορύβου και έτσι όπως, ίσως, είναι αναγνωρισμένη από τον περισσότερο κόσμο αλλά με την έννοια της μουσικής που παράγεται με μέσα της τεχνολογίας. Βασίζεται στην χρήση ηλεκτρονικών synthesizer και όχι ψηφιακών. Θα έλεγα ότι είναι old-school production. Είναι χορευτική ατμοσφαιρική μουσική και δεν έχει στίχους. Είναι το ενδιάμεσο ως εμπειρία συναισθηματική και όχι μόνο, που δημιουργήθηκε ανάμεσα στην Αθήνα και το Βερολίνο εννοώντας ότι τα κομμάτια του δίσκου προέκυψαν ως σύλληψη από τα ταξίδια μου στην πόλη αυτή!
Θα τον παρουσιάσεις κάπου τον νέο αυτό δίσκο;
Στις 28 του Μάρτη θα γίνει παρουσίαση του δίσκου στο Romanzo. Μαζί μου θα παίξει ένα DJ Set η Marsha και θα είναι μαζί μου και ο Hior Chronik! Εκτός από τα κομμάτια του δίσκου και μερικά κομμάτια που έχουμε φτιάξει με τον Hior Chronik θα υπάρχει ένα βίντεο υλικό του πώς εγώ βλέπω το αστικό τοπίο...
Είχες πέντε χρόνια, αν δεν κάνω λάθος, να βγάλεις ολοκληρωμένο δίσκο, σωστά;
Ναι, σωστά! Είχα κάνει κάποια singles ή mini lp για το εξωτερικό αλλά δεν είχα βγάλει ολοκληρωμένη δουλειά! Οπότε, φέτος είπα να βγάλω τρεις (γέλια)! Έναν στη Λιθουανία που αναφέραμε, έναν άλλο με τον Hior Chronik στο Illinois στην Αμερική το Μάιο και θα βγει τον Οκτώβριο από την Inner Εar στην Πάτρα ο οποίος θα βγει και σε βινύλιο και είμαι πολύ χαρούμενος γι΄αυτό. Είναι μια χρονιά με φουλ μουσική για μένα!
Πόσο απόσταση έχει η μουσική που έγραφες με τους Στέρεο Νόβα και η μουσική που γράφεις τώρα;
Μου είναι πολύ ξεκάθαρο και δεν το λέω χωρίς καμία έπαρση πως αυτό που κάναμε με τους Στέρεο Νόβα ήταν καινοτόμο! Ταυτόχρονα, όμως, ως μουσικός είχα μόλις γεννηθεί! Από τότε μέχρι σήμερα έχω δουλέψει πάρα πολύ σκληρά και όσον αφορά τη μουσική αλλά και σε ό,τι αφορά τον εαυτό μου, επομένως είναι λογικό να έχει εξελιχθεί μαζί με εμένα και η μουσική μου! Αυτό φαίνεται και από τις υπόλοιπες συνεργασίες μου. Θεωρώ ότι η μουσική μου τώρα δεν μοιάζει με αυτή των Στέρεο Νόβα παρά το γεγονός ότι την θεωρώ διαχρονική και προφητική! Ακόμα ένας λόγος που μοιραία έχει αλλάξει-εξελιχθεί είναι και τα μέσα παραγωγής της που δεν έχουν σχέση με τα μέσα του τότε!
Ανακοίνωσες συνεργασία με τη Roland και τη σειρά AIRA. Σε εξιτάρει να δημιουργήσεις ηλεκτρονική μουσική χωρίς υπολογιστή; Είσαι νοσταλγός εκείνης της παλιάς εποχής;
Η Roland μου ζήτησε να την εκπροσωπήσω στην Ελλάδα, όπως έχει κάνει και σε άλλες χώρες με γηγενείς παραγωγούς, και έτσι στις 2 Απριλίου θα γίνει παρουσίαση της νέας σειράς AIRA στα Ι.Ε.Κ. Όμηρος, στα οποία διδάσκω. Το project αφορά το πως μπορεί σήμερα ένα νέο παιδί ή ένας profesional παραγωγός να παίξει μουσική χωρίς υπολογιστή! Το ωραίο αυτού του project είναι ότι σου δείχνει το δρόμο για το παιδί που κουβαλάς μέσα σου!
Είδαμε ένα jam στο YouTube με τον Χρήστο Λαϊνά (των Ονειροπαγίδα και όχι μόνο). Κάποτε είχε συζητηθεί μία συνεργασία σας. Τελικά δεν ακούσαμε κάτι. Να το περιμένουμε σύντομα; Μίλησέ μας λίγο γι΄ αυτή τη σύμπραξη.
Με τον Χρήστο είχαμε δουλέψει ένα project με τίτλο H&M. Και έχουμε ετοιμάσει ένα πιο πειραματικό υλικό ηλεκτρονικής μουσικής. Απλά δεν έχουμε μιξάρει τα κομμάτια και να βρούμε μια εταιρία. Υπάρχει όμως έτοιμη αυτή η δουλειά ως H&M και ενδέχεται να κυκλοφορήσει στο άμεσο μέλλον.
Διδάσκεις και μουσική τεχνολογία. Μίλησέ μας για τη νέα γενιά που συναντάς μέσα από τους μαθητές σου. Υπάρχει ταλέντο εκεί έξω; Και κυρίως... έμπνευση; Και πόσο αυστηρός είσαι μαζί τους;
Υπάρχει πάρα πολύ ταλέντο στα νέα παιδιά! Είμαι απαιτητικός απέναντί τους και όχι αυστηρός! Αυτό που πιστεύω ότι βοηθάει τα παιδιά είναι να τους τονίζεις την αυτοπεποίθηση και αυτό προσπαθώ να κάνω. Αυτό που τους λέω από την πρώτη μέρα είναι πως κανείς δεν είναι καλύτερος από εμάς και ούτε και εμείς καλύτεροι από κανέναν! Οπότε, τους τα καταρρίπτω όλα και ξεκινάμε από το μηδέν! Δεν υπάρχει ανταγωνιστικότητα και σύγκριση μεταξύ τους! Όλοι τους είναι πολύ καλοί. Αυτό που πιστεύω είναι ότι δεν αρκεί μόνο το ταλέντο. Χρειάζεται και πολλή δουλειά. Όσοι είναι διατεθειμένοι να δουλέψουν θα πάνε μπροστά!
Πόσο αυστηρός είσαι με νέους μουσικούς που θεωρούν ότι γράφουν ηλεκτρονική μουσικά, ενώ απλώς γράφουν ηλεκτρονικά μουσική;
Με έχει παρασύρει κάποιες φορές να κρίνω ανθρώπους που κινούνται πιο εμπορικά, πιο mainstream. Εγώ αυτό που πιστεύω είναι ότι υπάρχει χώρος για όλους. Αυτό που με ενοχλεί είναι οτιδήποτε παραβιάζει το ατομικό πεδίο της ελευθερίας μου. Όταν αρχίζει να μονοπωλεί η ηλεκτρονική σκυλάδικη μουσική τόσα χρόνια, με ενοχλεί το γεγονός ότι βλέπω μια απάθεια και απαξίωση από διανοούμενους, έντεχνους που μοιάζει σαν σύμπραξη τελικά στο τέλος της ημέρας. Οπότε έτσι χάνεται και ο πολιτισμός μας. Μοιάζει σαν μια χώρα που πεθαίνει! Χρειάζεται να αναδιαρθρωθούν πράγματα και φορείς. Να ανοίξουν συναυλιακοί χώροι που υπάρχουν ήδη, να μπει η επιχειρηματική σκέψη ξανά. Δεν μπορεί να είναι όλα μπουζούκια, για ποιο λόγο δίνουν τόσα μπουζούκια στο λαό; Είναι ντροπή να είναι όλη η Ιερά οδός μπουζούκια αν σκεφτείς πως ήταν η αφετηρία των Ελευσίνιων μυστηρίων. Η μουσική δεν είναι μόνο χαβαλές, αλλά δώρο στον άνθρωπο!
Καθ όλη τη διάρκεια της συζήτησής μας μου δίνεις την εντύπωση ενός πολύ ακομπλεξάριστου ατόμου που λέει τη γνώμη του ευθαρσώς! Μπορείς σε παρακαλώ να μου πεις γιατί κάποιοι άνθρωποι και καλλιτέχνες ακόμα υποκρίνονται κάτι άλλο από αυτό που είναι;
Σε ευχαριστώ πολύ για αυτό που λες! Υποδύονται κάτι άλλο, γιατί δε θέλουν να χαλάσουν την εικόνα που έφτιαξαν άλλοι για αυτούς! Το σημαντικό όμως δεν είναι γιατί οι άλλοι το κάνουν αυτό. Το σημαντικό είναι γιατί εμάς μας ενοχλεί τόσο πολύ όταν αντιλαμβανόμαστε ότι ο άλλος μας δείχνει μία ψεύτικη εικόνα του εαυτού του. Είναι γιατί μας έχει ήδη προσβάλλει ή θίξει ή θυμώσει κάτι που προέρχεται από το δικό μας background. Από την οικογένεια μας, από τα αδέλφια μας, από το σχολείο κτλ. Αυτό το καταλαβαίνουμε και από τις ερωτικές μας σχέσεις μεγαλώνοντας. Όταν για παράδειγμα κάποιος μας πληγώσει είμαστε πιο επιφυλακτικοί έως και πιο σκληροί στον επόμενο. Έτσι, συμβαίνει και με την “ψευτιά” των καλλιτεχνών. Εμένα όμως, δε με ορίζει η εικόνα μου. Σε αυτό συμβάλλει η ψυχοθεραπεία που έχω κάνει, γι' αυτό και πιστεύω ότι θα ζούσαμε σε μια πιο υγιή κοινωνία αν ο καθένας από μας ατομικά έβρισκε έναν τρόπο, όπως της ψυχοθεραπείας, να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του! Ο λόγος που οι άνθρωποι βουτάνε από το μπαλκόνι είναι γιατί δεν έχουν βουτήξει στο “μέσα” τους! Ένας άνθρωπος που το έχει κάνει αυτό δεν έχει ανάγκη να βουτήξει στο γκρεμό, διότι ήδη έχει βουτήξει στο δικό του! Εμένα με όριζε ο “θυμός”, όμως έχω “σκάψει” τόσο βαθιά μέσα μου που πλέον μπορώ και τον διαχειρίζομαι!
“Η ηδονή από την οδύνη, μια απουσία αναγραμματισμός!” Σχολίασε μου τη φράση!
Η απουσία της ηδονής μπορεί να οδηγήσει σε κάτι οδυνηρό. Με τον ίδιο τρόπο και η ακαταλόγιστη ηδονή όταν γίνεται εξάρτηση οδηγεί σε κάτι εξίσου οδυνηρό! Επομένως, θεωρώ ότι αυτά όλα είναι θέμα διαχείρισης του εαυτού σου και μέτρου! Επίσης, αν αυτές τις λέξεις τις εξετάσεις απομονωμένες θα διαπιστώσει κανείς ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτές. Είναι σαν τα αντίθετα “μέρα-νύχτα, σκοτάδι-φως”. Είναι απαραίτητη στη ζωή μας και η “οδύνη” και η “ηδονή”!
Και εγώ με την σειρά μου θα ήθελα να μου σχολιάσετε το παρακάτω από ένα δικό μου τραγούδι με τίτλο "Φτηνή Κολώνια":
Έγώ κι ο Θεός έχουμε κάνει μια παράξενη συμφωνία.
Έγώ κι ο Θεός έχουμε κάνει μια παράξενη συμφωνία.
Κοιτάζω τον ουρανό και νιώθω πως και οι δύο περιμένουμε το ίδιο πράγμα,μια απόδειξη της ύπαρξής μας.
Θεός και άνθρωπος, σε ένα ατέλειωτο αγωνιώδες κρυφτό και το ερωτηματικό ξυράφι. Η αναγκαιότητα της απόδειξης εκατέρωθεν! Ο εξαγνισμός της ύπαρξης που θα μπορούσε να σφραγίσει η βεβαιότητα της και να αποτελειώσει μια και καλή το φόβο της ματαιότητας. Μια ειρήνη είναι που δεν βρήκαμε ακόμα. Μέσα μας και με το Θεό που περιμένει να αρνηθούμε ή περιμένουμε να μας συγχωρέσει!
Ο Μιχάλης γράφει και (σ)το παρακάτω blog
Υ.Γ. Όσο το διαβάζω ανακαλύπτω πως , τελικά, δεν θέλω να πω παρά αυτό! Μπες και διάβασε.