Ιανουάριος 2015
Βλέποντας τον Franz Nicolay μια πολύ εύκολη πρώτη σκέψη για το τι δουλειά μπορεί να κάνει είναι «παρουσιαστής σε τσίρκο». Η δεύτερη είναι «παίζει ακορντεόν», κάτι που όντως έκανε στο παρελθόν για τους The World/Inferno Friendship Society, ενώ παράλληλα ήταν και μέλος των Hold Steady. Στο τέταρτο άλμπουμ του σταματάει τους πειραματισμούς που υπήρχαν στο προηγούμενο, ‘Do The Struggle’ (2012), πιάνει τις κιθάρες μαζί με λίγους καλούς φίλους και δημιουργούν μια ευχάριστη συλλογή δώδεκα τραγουδιών.
Ο τίτλος, όπως και ο πρώτος στίχος που ακούγεται “To us, beautiful, and to those who disagree, may their eyes fall out”, είναι κάτι σαν το «γεια μας και οι μπάτσοι μακριά μας» από Ουκρανία μεριά. Ο ίδιος διαχωρίζει την pop-punk απ’ την poppy punk που – δικαίως – ισχυρίζεται πως παίζει, αλλά υπάρχουν και αρκετά folk στοιχεία, όπως στο ‘Talk To Him In Shallow Water’, ή το πιο αργό ‘Bring Me A Mirror’. Το δυνατό του σημείο ανέκαθεν ήταν οι στίχοι και τα τραγούδια εδώ μοιάζουν να είναι δομημένα ώστε να σε προκαλούν να προσέξεις τι λέει. Σε γενικές γραμμές το κέφι βρίσκεται περισσότερο στη μουσική, παρά στους στίχους. “I was too old for this when I was too young for this / I was too young to quit when I was too old for this” τραγουδάει στο ‘Porta Fenestella’ που κλείνει το δίσκο, η δημιουργία του οποίου πρέπει να ήταν όσο ευχάριστη και η ακρόαση.
Βλέποντας τον Franz Nicolay μια πολύ εύκολη πρώτη σκέψη για το τι δουλειά μπορεί να κάνει είναι «παρουσιαστής σε τσίρκο». Η δεύτερη είναι «παίζει ακορντεόν», κάτι που όντως έκανε στο παρελθόν για τους The World/Inferno Friendship Society, ενώ παράλληλα ήταν και μέλος των Hold Steady. Στο τέταρτο άλμπουμ του σταματάει τους πειραματισμούς που υπήρχαν στο προηγούμενο, ‘Do The Struggle’ (2012), πιάνει τις κιθάρες μαζί με λίγους καλούς φίλους και δημιουργούν μια ευχάριστη συλλογή δώδεκα τραγουδιών.
Ο τίτλος, όπως και ο πρώτος στίχος που ακούγεται “To us, beautiful, and to those who disagree, may their eyes fall out”, είναι κάτι σαν το «γεια μας και οι μπάτσοι μακριά μας» από Ουκρανία μεριά. Ο ίδιος διαχωρίζει την pop-punk απ’ την poppy punk που – δικαίως – ισχυρίζεται πως παίζει, αλλά υπάρχουν και αρκετά folk στοιχεία, όπως στο ‘Talk To Him In Shallow Water’, ή το πιο αργό ‘Bring Me A Mirror’. Το δυνατό του σημείο ανέκαθεν ήταν οι στίχοι και τα τραγούδια εδώ μοιάζουν να είναι δομημένα ώστε να σε προκαλούν να προσέξεις τι λέει. Σε γενικές γραμμές το κέφι βρίσκεται περισσότερο στη μουσική, παρά στους στίχους. “I was too old for this when I was too young for this / I was too young to quit when I was too old for this” τραγουδάει στο ‘Porta Fenestella’ που κλείνει το δίσκο, η δημιουργία του οποίου πρέπει να ήταν όσο ευχάριστη και η ακρόαση.