Είναι πάρα πολλές οι φορές που έχω αναρωτηθεί «τι κάνω εγώ στο mixgrill». Τι κάνει ένας αμιγώς metal τύπος σε μια pop- avant garde– indie– dance- έντεχνη κτλ. παρέα. Απλα περνώ πάρα πολύ όμορφα. Και η πλάκα είναι, ότι τα περισσότερα από αυτά που δημοσιεύονται σε αυτή τη σελίδα τα διαβάζω, τα ψάχνω (όσο μπορώ) αλλά δεν έχω ιδέα. Ούτε μυρωδιά που λένε.
Πάνω σε αυτή την μικρή εισαγωγή γεννήθηκε η ιδέα της πρό(σ)κλησης που δέχτηκα για την συνέχεια αυτής της ιδιαίτερης στήλης. Πιο συγκεκριμένα; Ποιο κομμάτι είναι αυτό που μας αρέσει πάρα πολύ από ένα είδος μουσικής που δεν εχουμε και πολλές επαφές, δεν το γνωρίζουμε σε βάθος, ή εχουμε και πλήρη μεσάνυχτα. Κακά τα ψέματα πάντα υπάρχει κάτι.
Θέτοντας αυτό το ερώτημα το σωστό είναι να κάνω εγώ το πρώτο βήμα. Η ελληνική σκηνή ποτέ δεν με τράβηξε πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Μέσα σε αυτές ήταν και οι Χειμερινοί Κολυμβητές. Η ιδιαιτερότητα της φωνής του Αργύρη Μπακιρτζή μαζι με την μουσική αλλά και τους στίχους μου κάνουν κάτι. Κάτι που ακόμα δεν ξέρω τι είναι. Απλα μου αρέσει πολύ. Ένα κομμάτι τους με καθηλώνει εντελώς . Και είναι «Το πολλαπλό σου είδωλο (μικρό καφέ)».
Για να δούμε όμως και την γνώμη άλλων mixgrill-αδων μετά από μια ωραία κουβεντούλα που είχαμε:
Παναγιώτα Κλεάνθους:
"Με το Low Bap δεν έχω και πολύ καλή σχέση, όχι ότι δεν μ' αρέσει αλλά δεν υπάρχει χημεία ανάμεσα σε μένα και στο είδος. Έχω μια φίλη που είναι αρκετά κολλημένη και κάνει προσπάθειες να μου μάθει 2-3 πράγματα αλλά και πάλι δεν... Παρόλα αυτά τον θεωρώ χώρο με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και υπάρχουν μερικά τραγούδια που μου αρέσουν πολύ π.χ. Sadahzinia- Πετρανάσα "
Άννα Παπαδάκη:
"Ένα είδος που δεν γνωρίζω καλά και κάποιες φορές δεν μου αρέσει τόσο είναι η metal. Σκέφτηκα στην πορεία και κάτι άλλο, οπότε αφήνω τη metal στη δεύτερη θέση. Η μουσική που με συγκινεί πολύ κάποιες φορές είναι η κρητική. Έχω έρθει σε επαφή μαζί της από πολύ μικρή. Μου αρέσει πολύ, όμως δεν την γνωρίζω. Τον τελευταίο καιρό αντιλαμβάνομαι τις ιδιαιτερότητες αυτής της μουσικής και γιατί κάποιος θα την λατρέψει ή θα την βρίσκει αποκρουστική. Και θα παραθέσω κάτι ιδιαίτερο στο τετράγωνο (για να μπω στα νερά των μαθηματικών) που είναι η Τίγρη του Ψαραντώνη."
Ελένη Ζαρκάδα:
"Είμαι πολύ κακή στο να διαχωρίζω τα είδη και κατα δεύτερον δεν μπορώ να πω ότι δεν ακούω κάτι συγκεκριμένο. Θα μπορούσα να πω ότι δεν έχω ασχοληθεί πολύ με την reggae... Αλλά μού αρέσει πολύ η Nneka."
Ορέστης Καζασίδης:
"Υπάρχει ένα είδος μουσικής που, παρότι με εξιτάρει, δεν έχω καταφέρει όχι απλώς να 'εντρυφήσω', αλλά ούτε να ψιλαφίσω. Είναι η λεγόμενη "κλασική μουσική". Μπορώ να μνημονεύσω ορισμένα κομμάτια που μου αρέσουν ιδιαίτερα, χωρίς ωστόσο να μπορώ να θεωρήσω εαυτόν 'γνώστη' ή 'λάτρη' της κλασικής μουσικής. Το πιθανότατα αγαπημένο μου άκουσμα προέρχεται από το μπαλέτο του "Καρυοθραύστη" του Tchaikovsky. Παραθέτω ολόκληρη την εκτέλεση από τη Φιλαρμονική του Ρότερνταμ."
Ηρώ Μαούνη:
"Σίγουρα σε πολλά είδη δεν είμαι ειδική, αλλά από όλα λίγο πολύ κάτι έχω ακούσει, ακόμη και metal ή jazz. Σκέφτηκα κάτι πιο ασυνήθιστο λοιπόν! Δεν έχω παίξει ποτέ video games αλλά ξέρω πως κάποια είναι τόσο καλά στημένα ακόμη και με δικό τους ολοκληρωμένο soundtrack. Μου αρέσει πολύ το soundtrack από το "Final fantasy 10", που έτυχε να ακούσω. Ακούγοντάς το δύσκολα μπορεί να καταλάβει κανείς ότι είναι από βιντεοπαιχνίδι. Έχει παιχτεί μάλιστα και από συμφωνική ορχήστρα στα πλαίσια συναυλίας! Η μουσική είναι πάντα όμορφη και εμείς δεν πρέπει να έχουμε κλειστά αλλά ανοιχτά τα αυτιά μας για να την ακούσουμε από όπου και αν προέρχεται. "
"To Zanarkard" Orchestra version:
Πάνω σε αυτή την μικρή εισαγωγή γεννήθηκε η ιδέα της πρό(σ)κλησης που δέχτηκα για την συνέχεια αυτής της ιδιαίτερης στήλης. Πιο συγκεκριμένα; Ποιο κομμάτι είναι αυτό που μας αρέσει πάρα πολύ από ένα είδος μουσικής που δεν εχουμε και πολλές επαφές, δεν το γνωρίζουμε σε βάθος, ή εχουμε και πλήρη μεσάνυχτα. Κακά τα ψέματα πάντα υπάρχει κάτι.
Θέτοντας αυτό το ερώτημα το σωστό είναι να κάνω εγώ το πρώτο βήμα. Η ελληνική σκηνή ποτέ δεν με τράβηξε πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Μέσα σε αυτές ήταν και οι Χειμερινοί Κολυμβητές. Η ιδιαιτερότητα της φωνής του Αργύρη Μπακιρτζή μαζι με την μουσική αλλά και τους στίχους μου κάνουν κάτι. Κάτι που ακόμα δεν ξέρω τι είναι. Απλα μου αρέσει πολύ. Ένα κομμάτι τους με καθηλώνει εντελώς . Και είναι «Το πολλαπλό σου είδωλο (μικρό καφέ)».
Για να δούμε όμως και την γνώμη άλλων mixgrill-αδων μετά από μια ωραία κουβεντούλα που είχαμε:
Παναγιώτα Κλεάνθους:
"Με το Low Bap δεν έχω και πολύ καλή σχέση, όχι ότι δεν μ' αρέσει αλλά δεν υπάρχει χημεία ανάμεσα σε μένα και στο είδος. Έχω μια φίλη που είναι αρκετά κολλημένη και κάνει προσπάθειες να μου μάθει 2-3 πράγματα αλλά και πάλι δεν... Παρόλα αυτά τον θεωρώ χώρο με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και υπάρχουν μερικά τραγούδια που μου αρέσουν πολύ π.χ. Sadahzinia- Πετρανάσα "
Άννα Παπαδάκη:
"Ένα είδος που δεν γνωρίζω καλά και κάποιες φορές δεν μου αρέσει τόσο είναι η metal. Σκέφτηκα στην πορεία και κάτι άλλο, οπότε αφήνω τη metal στη δεύτερη θέση. Η μουσική που με συγκινεί πολύ κάποιες φορές είναι η κρητική. Έχω έρθει σε επαφή μαζί της από πολύ μικρή. Μου αρέσει πολύ, όμως δεν την γνωρίζω. Τον τελευταίο καιρό αντιλαμβάνομαι τις ιδιαιτερότητες αυτής της μουσικής και γιατί κάποιος θα την λατρέψει ή θα την βρίσκει αποκρουστική. Και θα παραθέσω κάτι ιδιαίτερο στο τετράγωνο (για να μπω στα νερά των μαθηματικών) που είναι η Τίγρη του Ψαραντώνη."
Ελένη Ζαρκάδα:
"Είμαι πολύ κακή στο να διαχωρίζω τα είδη και κατα δεύτερον δεν μπορώ να πω ότι δεν ακούω κάτι συγκεκριμένο. Θα μπορούσα να πω ότι δεν έχω ασχοληθεί πολύ με την reggae... Αλλά μού αρέσει πολύ η Nneka."
Ορέστης Καζασίδης:
"Υπάρχει ένα είδος μουσικής που, παρότι με εξιτάρει, δεν έχω καταφέρει όχι απλώς να 'εντρυφήσω', αλλά ούτε να ψιλαφίσω. Είναι η λεγόμενη "κλασική μουσική". Μπορώ να μνημονεύσω ορισμένα κομμάτια που μου αρέσουν ιδιαίτερα, χωρίς ωστόσο να μπορώ να θεωρήσω εαυτόν 'γνώστη' ή 'λάτρη' της κλασικής μουσικής. Το πιθανότατα αγαπημένο μου άκουσμα προέρχεται από το μπαλέτο του "Καρυοθραύστη" του Tchaikovsky. Παραθέτω ολόκληρη την εκτέλεση από τη Φιλαρμονική του Ρότερνταμ."
Ηρώ Μαούνη:
"Σίγουρα σε πολλά είδη δεν είμαι ειδική, αλλά από όλα λίγο πολύ κάτι έχω ακούσει, ακόμη και metal ή jazz. Σκέφτηκα κάτι πιο ασυνήθιστο λοιπόν! Δεν έχω παίξει ποτέ video games αλλά ξέρω πως κάποια είναι τόσο καλά στημένα ακόμη και με δικό τους ολοκληρωμένο soundtrack. Μου αρέσει πολύ το soundtrack από το "Final fantasy 10", που έτυχε να ακούσω. Ακούγοντάς το δύσκολα μπορεί να καταλάβει κανείς ότι είναι από βιντεοπαιχνίδι. Έχει παιχτεί μάλιστα και από συμφωνική ορχήστρα στα πλαίσια συναυλίας! Η μουσική είναι πάντα όμορφη και εμείς δεν πρέπει να έχουμε κλειστά αλλά ανοιχτά τα αυτιά μας για να την ακούσουμε από όπου και αν προέρχεται. "
"To Zanarkard" Orchestra version:
Σχετικό θέμα