Ιούνιος 2015
Ο Gaz Brookfield είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα της σύγχρονης αγγλικής folk. Έχοντας ως βάση το Μπρίστολ, είναι σε διαρκή περιοδεία, που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας που διανύουμε, κυρίως στην πατρίδα του, αλλά και στην Ευρώπη, παίζοντας τα τραγούδια που γράφει και κυκλοφορεί μόνος του. Το ‘True And Fast’ είναι το τέταρτο άλμπουμ του, που δε διαφέρει σε ύφος απ’ τα προηγούμενα, περιέχοντας τραγούδια με το οποία δένεσαι σχετικά εύκολα. Ως συνήθως, οι ιστορίες ή απλά μερικοί στίχοι του είναι απολαυστικοί και δικαιολογούν την επιτυχία που έχει σημειώσει ως ‘Solo Acoustic Guy’, όπως λέει και ένα τραγούδι εδώ.
Πέρα απ’ την ακουστική κιθάρα του, συχνά συνοδεύεται από κρουστά και άλλα έγχορδα, όπως κοντραμπάσο ή βιολί, που ακούγονται ζωηρά στο ‘Ode To Ozzy’, ένα τραγούδι για το βανάκι του. Ή, όπως το περιγράφει, “my travelling companion to the end”. Υπάρχει μια στάλα απαισιοδοξίας εδώ, όπως στο ‘Just A Ride’, που μας θυμίζει πως όλοι θα πεθάνουμε στο τέλος ή το εξαιρετικό ‘The Diabetes Blues’ που καταπιάνεται με τα προβλήματα του διαβητικού αλκοολικού (“I can’t drink cider anymore…”). Λίγα περί θρησκείας στο επίσης πολύ καλό ‘Godless Man’ και περισσότερα για χάρτες, με λέξεις όπως cartographile, στο ‘Maps’, στο οποίο για άλλη μια φορά τραγουδάει για την αγάπη του για τα ταξίδια. Ο Gaz είναι ένας απ’ τους καλύτερους τραγουδοποιούς της κατηγορίας του και το ‘Truth And Fast’ είναι μια ακόμα πολύ καλή προσθήκη στη δισκογραφία του.
Ο Gaz Brookfield είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα της σύγχρονης αγγλικής folk. Έχοντας ως βάση το Μπρίστολ, είναι σε διαρκή περιοδεία, που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας που διανύουμε, κυρίως στην πατρίδα του, αλλά και στην Ευρώπη, παίζοντας τα τραγούδια που γράφει και κυκλοφορεί μόνος του. Το ‘True And Fast’ είναι το τέταρτο άλμπουμ του, που δε διαφέρει σε ύφος απ’ τα προηγούμενα, περιέχοντας τραγούδια με το οποία δένεσαι σχετικά εύκολα. Ως συνήθως, οι ιστορίες ή απλά μερικοί στίχοι του είναι απολαυστικοί και δικαιολογούν την επιτυχία που έχει σημειώσει ως ‘Solo Acoustic Guy’, όπως λέει και ένα τραγούδι εδώ.
Πέρα απ’ την ακουστική κιθάρα του, συχνά συνοδεύεται από κρουστά και άλλα έγχορδα, όπως κοντραμπάσο ή βιολί, που ακούγονται ζωηρά στο ‘Ode To Ozzy’, ένα τραγούδι για το βανάκι του. Ή, όπως το περιγράφει, “my travelling companion to the end”. Υπάρχει μια στάλα απαισιοδοξίας εδώ, όπως στο ‘Just A Ride’, που μας θυμίζει πως όλοι θα πεθάνουμε στο τέλος ή το εξαιρετικό ‘The Diabetes Blues’ που καταπιάνεται με τα προβλήματα του διαβητικού αλκοολικού (“I can’t drink cider anymore…”). Λίγα περί θρησκείας στο επίσης πολύ καλό ‘Godless Man’ και περισσότερα για χάρτες, με λέξεις όπως cartographile, στο ‘Maps’, στο οποίο για άλλη μια φορά τραγουδάει για την αγάπη του για τα ταξίδια. Ο Gaz είναι ένας απ’ τους καλύτερους τραγουδοποιούς της κατηγορίας του και το ‘Truth And Fast’ είναι μια ακόμα πολύ καλή προσθήκη στη δισκογραφία του.