Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από το Hellfest 2015 εδώ.
Πόσες φορές εχει μπει το μυαλό μας σε μια διαδικασία για το πότε (αλλά και πως) θα εκπληρωθούν διάφορα όνειρα μας. Όνειρα άλλοτε επαγγελματικά και άλλοτε αμιγώς προσωπικά που συνήθως είναι για την τέρψη μας.
Το τριήμερο 19-20-21 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε ένα μεγάλο όνειρο. Να παρακολουθήσω ένα metal festival του εξωτερικού. Και όχι οποιοδήποτε, αλλά το Hellfest στην Γαλλία. Ένα από τα μεγαλύτερα Φεστιβάλ της Ευρώπης το οποίο έγινε δέκα χρονών (υπάρχει από το 2006). Και όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος φιλοξένησε κάποια μεγαθήρια του μεταλλικού (και γενικά του σκληρού) χώρου: Judas Priest, Motorhead, Slipknot, Alice Cooper, Scorpions (δεν θελω γέλια), Sodom , Obituary, Venom, Faith No More, Slash, ZZ Top, Madball, Terror, Bodycount, Korn, In Flames, Nightwish, Epica, Exodus, Cavalera Conspiracy, Samael, Mastodon, Cannibal Corpse, Satyricon, At The Gates, The Haunted, Arch Enemy και ένας μακρύς κατάλογος ακόμα που θα δείτε λίγο παρακάτω στο αναλυτικό πρόγραμμα εμφανίσεων.
Το Hellfest πραγματοποιείται πάντα στα μέσα του Ιουνίου σε συγκεκριμένο χώρο, στην πόλη Clisson της Δυτικής Γαλλίας. Μια πόλη που απέχει περίπου 20 λεπτά από την Nantes με το τραίνο. Για εμάς που ξεκινούμε από την Ελλάδα, οι τρόποι για να φτάσεις είναι δύο κυριως: Αεροπορικώς στο Παρίσι και από εκεί τρένο για Nantes και νέο τρένο για Clisson, ή αεροπορικώς στην Nantes και μετά τρένο για Clisson. Εγώ επέλεξα τον πρώτο τρόπο.
Φτάνοντας στον σταθμό τρένου στο Clisson, η πρωτη ευχάριστη έκπληξη με περίμενε εξω από το σταθμό. Πουλμανάκια του Hellfest περίμεναν τους campers και με 2 ευρώ σε πήγαιναν στην είσοδο του festival.
Οι ημερομηνίες που σας ανέφερα παραπανω είναι καθαρά οι συναυλιακές. Για αυτούς που ήταν να στήσουν σκηνές και να μείνουν μέσα έπρεπε να βρίσκονται μια μέρα πριν (Πέμπτη 18/6). Η έναρξη εισόδου των campers ήταν στις 16:00. Την ευχάριστη έκπληξη με τα πουλμανάκια που σε άφηναν στην είσοδο και με το πανηγυρικό κλίμα χιλιάδων κόσμου που συγκεντρωνόταν για αυτή τη metal γιορτή διαδέχτηκε η ταλαιπωρία για να βρεις μια θέση να στήσεις. Και ο λόγος; Φτάσαμε αργά. Υπήρχαν επτά περιφραγμένες περιοχές με διαφορετικό χρώμα (για αναγνώριση, red, white, green, blue, orange, yellow, purple). Και με αυτή την σειρά που σας είπα τα χρώματα τα τελευταία ήταν και τα πιο μακρινά (εγώ κατάφερα να πάω στο yellow). Το δεύτερο κέρατο είναι ότι στήσαμε με ελαφριά ψιχάλα, αλλά όλα καλά.
Το ότι το festival ήταν sold out εδώ και αρκετούς μήνες νομίζω πως δε χρειάζεται να το αναφέρω. Από συζητήσεις που είχα, το τριήμερο φιλοξένησε 150.000 κόσμο. Οι περισσότεροι ήταν Γάλλοι και μετά πηγαίναμε σε άλλους Ευρωπαίους κυριως κοντοχωριανούς τους.
Ας επιστρέψουμε στο σημείο οπου στήσαμε τη σκηνή. Πέμπτη βράδυ και τα live ξεκινούν από Παρασκευή. Πως περνάς το πρώτο σου βράδυ; Σε πρωτη φάση, αναγνώριση χώρου. Με την βοήθεια του βιβλίου που σου δίνεται στο check in των εισιτήριων σου στην είσοδο, εγκλιματίζεσαι παρά πολύ γρήγορα. Πάντως μια από τις πρώτες ενέργειες που χρειαζόταν να κανεις ήταν να βγάλεις ένα είδος προπληρωμένης κάρτας από τα Cashless ταμεία.
Που βοηθούσε αυτή; Στην μπύρα. Σοβαρός λόγος για τέτοιο festival. Για να γίνω λίγο πιο σαφής, όχι μονο μπύρα αλλά και νερό, κρασί, αναψυκτικά, κάποια snacks και λοιπά. Αυτά από κιόσκια τα οποία ήταν του Hellfest. Γιατί υπήρχαν και άλλα μαγαζιά-κιόσκια που δεν ήταν επίσημα του Hellfest και έβρισκες κάποια καλά βρώμικα, όπως συνηθίζουμε να λέμε. Οι τιμές στο κομμάτι φαγητού ήταν τσιμπημένες ειδικά στα επίσημα κιόσκια του Hellfest. Η τιμή της μπύρας ήταν σε κανονικά επίπεδα (5ευρω/500ml γνωστή καλή ξανθιά μπύρα). Εκτός από τα επίσημα bar υπήρχαν και διάφοροι τύποι με βαρελάκια μπύρας στην πλάτη οπου περιφέρονταν ανάμεσα στον κόσμο και γέμιζαν. Πολύ χρήσιμο ειδικά τις ώρες διεξαγωγής των συναυλιών για να μην αφήνεις και πολύ το σημείο οπου είχες αράξει.
Ολος ο χώρος οπου διεξάγεται αυτό το τριήμερο παρτυ λίγο ως πολύ μοιάζει με μικρός δήμο. Χωρισμένος σε τέσσερα τμήματα: την είσοδο με την hell square, το συναυλιακό χώρο, το metal corner μια μεγάλη έκταση μεταξύ hell square και camping και το camping.
Ο συναυλιακός χώρος ήταν πολύ σωστά σε σημείο ώστε να μην επηρεάζεται από τους υπόλοιπους χώρους (η hell square είναι το μονο τμήμα που ήταν συνδετικός κρίκος μεταξύ αυτών των τμημάτων ενώ το camping ήταν πιο μακριά απομονωμένο).
Η Hell square ήταν και κάτι σαν σημείο συνάντησης και κύριο μερος μαγαζιών merchandising και διαφορών άλλων μικροπωλητών, άλλα και εκδοτήρια για το Hellfest για το 2016. Και πιστέψτε με είχαν πολύ κόσμο τα τελευταία και η προπώληση ήταν τρελή. Έτσι ζουν αυτά τα festival.
Ας περάσουμε, όμως και στα των συναυλιών. Περνώντας από την hell square για να κατευθυνθείς στα stages βρίσκεσαι μπροστά σε ένα οικοδόμημα πρόσοψη κάστρου με αρκετες θύρες για τον έλεγχο αυτών που θα περάσουν και να παρακολουθήσουν τις συναυλίες.
Έξι stages και συναυλίες για όλα τα γούστα από τις 10:30 το πρωί μέχρι και τις 02:00 μετά τα μεσάνυχτα. Δυο Main stages διπλα η μια στην άλλη , τρεις στεγασμένου τύπου (Valley, Altar, Temple) και η σκηνή Warzone ξεχωριστά από τις υπόλοιπες.
Αυτά μπορείτε να τα δείτε και στον παρακάτω χάρτη οπου θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε καλύτερα όλα αυτά που σας έχω περιγράψει παραπανω.
Δείτε όμως και το πρόγραμμα των τριών ημερών:
Όπως βλέπετε , πρέπει να κανεις τον σχεδιασμό σου για το τι θες να παρακολουθήσεις. Γιατί είναι τόσα πολλά τα συγκροτήματα και πολύ πιθανό να πέσουν δυο μαζι που θα θες να δεις , οπότε κανεις τις επιλογές σου. Είναι κάποιες φορές τρέξιμο, αλλά βλέπεις σχήματα που μπορεί να μην τα δεις πότε στην Ελλάδα.
Διάφορα πραγματάκια που μου έκαναν εντύπωση στον κύριο συναυλιακό χώρο:
Ένας τσιμεντένιος διάδρομος οπου υπάρχουν μεταλλικές πλάκες που δείχνουν τα προηγούμενα Hellfest με αυτούς που συμμετείχαν σε αυτά.
Το Hellfest tree και τα horns
Αλλά και οι φωτιές που άναβαν όταν σουρούπωνε και φυσικά όσο βράδιαζε ήμασταν μια πραγματική hell city.
Λίγο πριν φτάσουμε στα main stages υπήρχε η είσοδος με την νεκροκεφαλή που ήταν για τα VIP.
Αριστερά των main stages εντελώς τυχαία ανακάλυψα και εξέδρα για ανθρώπους με κινητικά προβλήματα. Και δεν ήταν και λίγοι που ήρθαν με αναπηρικά καροτσάκια να δουν τα αγαπημένα τους συγκροτήματα.
Θεωρώ χαζό από την στιγμή που παρακολούθησα πάρα πολλά σχήματα να αρχίσω να κάνω αναλυτική κριτική σε όλους, δεν θα τελειώσουμε πότε. Αυτό που παρατήρησα είναι ότι όλα τα group μικρά ή μεγάλα σέβονταν πλήρως τον κόσμο που τους έβλεπε και η απόδοση τους ήταν από καλή και πάνω.
Ευχαριστήθηκα πάρα πολύ τις εμφανίσεις των γερόλυκων Alice Cooper και ZZ Top που έδειξαν ότι η ηλικία τους δεν παίζει κανένα απολύτως ρόλο στην τελική απόδοση τους. Ένα μεγάλο μπράβο για τους Motorhead οπου κουρδίστηκαν μια ταχύτητα κάτω για να βοηθήσουν τον Lemmy οπου στάθηκε πραγματικά στο ύψος του (μην ξεχνάτε τα πολλά προβλήματα υγείας του). Εντυπωσιακές εμφανίσεις από Sipknot και Marilyn Manson. Σταθερές αξίες οι Scorpions και οι Judas Priest (το σετ τους είναι καλό και θα είναι το ίδιο με το Rockwave, αλλά δεν σας το λέω!!!!). Επίσης μεγάλες εμφανίσεις από Slash, Cavalera Conspiracy και Exodus. Αλλά και κάποια συγκροτήματα που δεν είναι metal ή hard rock είχαν καλή απόδοση όπως οι Faith No More, οι Killing Joke αλλά και οι L7, που τις είχα ξεχάσει και δεν ήξερα καν ότι υπήρχαν ακόμα!
Πάμε να δούμε και λίγο τα θέματα ήχου. Ούτε στη Γαλλία τα πράγματα είναι ρόδινα. Θεματάκια με τον ήχο υπήρξαν. Δυο φορές είχαμε διακοπή ήχου από τα κύρια ηχεία, την μια ήταν στους Scorpions και αν δεν κάνω λάθος και στους Faith No More. Καθώς επίσης κάποια σκαμπανεβάσματα που προκαλούνταν από αεράκι όπου αν καθόσουν λίγο πίσω το καταλάβαινες αισθητά.
Επίσης πρέπει να σας πω ότι υπήρξε εξαιρετική ακρίβεια στην τήρηση του προγράμματος εμφάνισης των σχημάτων. Άλλωστε αν δεν υπήρχε αυτός ο συντονισμός θα γινόταν μπάχαλο.
Αν θα με ρωτούσε κάποιος για τα highlights του τριημέρου, σίγουρα το ένα θα ήταν με διαφορά η σκηνική παρουσία και το show που έδωσε ο Alice Cooper. Το πιο εντυπωσιακό, όμως, ήταν την δεύτερη μέρα λίγο πριν βγουν οι Scorpions, οπου για περίπου ένα τέταρτο ο ουρανός πάνω από το Hellfest ντύθηκε από πυροτεχνήματα και βεγγαλικά για τα δέκα χρονια του festival. Σε συνδυασμό με τις φωτιές που έκαιγαν στα κιόσκια που σας ανέφερα παραπανω ήταν κάτι το φαντασμαγορικό.
Δείτε το σχετικό video:
Επειδή είναι πάρα πολύ δύσκολο να δούμε τέτοιου βεληνεκούς festival στη χώρα μας, πραγματικά όποιος μπορέσει κάποια στιγμή στην ζωή του να παρακολουθήσει ένα Hellfest, Wacken, Sweden Rock, Graspop καλό θα ήταν να το κανει. Είναι εμπειρία ζωής. Θα σας μείνει χαραγμένο.
Μακάρι να υπάρξει και επομένη φορα. Μέχρι τότε Stay Heavy!
Πόσες φορές εχει μπει το μυαλό μας σε μια διαδικασία για το πότε (αλλά και πως) θα εκπληρωθούν διάφορα όνειρα μας. Όνειρα άλλοτε επαγγελματικά και άλλοτε αμιγώς προσωπικά που συνήθως είναι για την τέρψη μας.
Το τριήμερο 19-20-21 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε ένα μεγάλο όνειρο. Να παρακολουθήσω ένα metal festival του εξωτερικού. Και όχι οποιοδήποτε, αλλά το Hellfest στην Γαλλία. Ένα από τα μεγαλύτερα Φεστιβάλ της Ευρώπης το οποίο έγινε δέκα χρονών (υπάρχει από το 2006). Και όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος φιλοξένησε κάποια μεγαθήρια του μεταλλικού (και γενικά του σκληρού) χώρου: Judas Priest, Motorhead, Slipknot, Alice Cooper, Scorpions (δεν θελω γέλια), Sodom , Obituary, Venom, Faith No More, Slash, ZZ Top, Madball, Terror, Bodycount, Korn, In Flames, Nightwish, Epica, Exodus, Cavalera Conspiracy, Samael, Mastodon, Cannibal Corpse, Satyricon, At The Gates, The Haunted, Arch Enemy και ένας μακρύς κατάλογος ακόμα που θα δείτε λίγο παρακάτω στο αναλυτικό πρόγραμμα εμφανίσεων.
Το Hellfest πραγματοποιείται πάντα στα μέσα του Ιουνίου σε συγκεκριμένο χώρο, στην πόλη Clisson της Δυτικής Γαλλίας. Μια πόλη που απέχει περίπου 20 λεπτά από την Nantes με το τραίνο. Για εμάς που ξεκινούμε από την Ελλάδα, οι τρόποι για να φτάσεις είναι δύο κυριως: Αεροπορικώς στο Παρίσι και από εκεί τρένο για Nantes και νέο τρένο για Clisson, ή αεροπορικώς στην Nantes και μετά τρένο για Clisson. Εγώ επέλεξα τον πρώτο τρόπο.
Φτάνοντας στον σταθμό τρένου στο Clisson, η πρωτη ευχάριστη έκπληξη με περίμενε εξω από το σταθμό. Πουλμανάκια του Hellfest περίμεναν τους campers και με 2 ευρώ σε πήγαιναν στην είσοδο του festival.
Οι ημερομηνίες που σας ανέφερα παραπανω είναι καθαρά οι συναυλιακές. Για αυτούς που ήταν να στήσουν σκηνές και να μείνουν μέσα έπρεπε να βρίσκονται μια μέρα πριν (Πέμπτη 18/6). Η έναρξη εισόδου των campers ήταν στις 16:00. Την ευχάριστη έκπληξη με τα πουλμανάκια που σε άφηναν στην είσοδο και με το πανηγυρικό κλίμα χιλιάδων κόσμου που συγκεντρωνόταν για αυτή τη metal γιορτή διαδέχτηκε η ταλαιπωρία για να βρεις μια θέση να στήσεις. Και ο λόγος; Φτάσαμε αργά. Υπήρχαν επτά περιφραγμένες περιοχές με διαφορετικό χρώμα (για αναγνώριση, red, white, green, blue, orange, yellow, purple). Και με αυτή την σειρά που σας είπα τα χρώματα τα τελευταία ήταν και τα πιο μακρινά (εγώ κατάφερα να πάω στο yellow). Το δεύτερο κέρατο είναι ότι στήσαμε με ελαφριά ψιχάλα, αλλά όλα καλά.
Το ότι το festival ήταν sold out εδώ και αρκετούς μήνες νομίζω πως δε χρειάζεται να το αναφέρω. Από συζητήσεις που είχα, το τριήμερο φιλοξένησε 150.000 κόσμο. Οι περισσότεροι ήταν Γάλλοι και μετά πηγαίναμε σε άλλους Ευρωπαίους κυριως κοντοχωριανούς τους.
Ας επιστρέψουμε στο σημείο οπου στήσαμε τη σκηνή. Πέμπτη βράδυ και τα live ξεκινούν από Παρασκευή. Πως περνάς το πρώτο σου βράδυ; Σε πρωτη φάση, αναγνώριση χώρου. Με την βοήθεια του βιβλίου που σου δίνεται στο check in των εισιτήριων σου στην είσοδο, εγκλιματίζεσαι παρά πολύ γρήγορα. Πάντως μια από τις πρώτες ενέργειες που χρειαζόταν να κανεις ήταν να βγάλεις ένα είδος προπληρωμένης κάρτας από τα Cashless ταμεία.
Που βοηθούσε αυτή; Στην μπύρα. Σοβαρός λόγος για τέτοιο festival. Για να γίνω λίγο πιο σαφής, όχι μονο μπύρα αλλά και νερό, κρασί, αναψυκτικά, κάποια snacks και λοιπά. Αυτά από κιόσκια τα οποία ήταν του Hellfest. Γιατί υπήρχαν και άλλα μαγαζιά-κιόσκια που δεν ήταν επίσημα του Hellfest και έβρισκες κάποια καλά βρώμικα, όπως συνηθίζουμε να λέμε. Οι τιμές στο κομμάτι φαγητού ήταν τσιμπημένες ειδικά στα επίσημα κιόσκια του Hellfest. Η τιμή της μπύρας ήταν σε κανονικά επίπεδα (5ευρω/500ml γνωστή καλή ξανθιά μπύρα). Εκτός από τα επίσημα bar υπήρχαν και διάφοροι τύποι με βαρελάκια μπύρας στην πλάτη οπου περιφέρονταν ανάμεσα στον κόσμο και γέμιζαν. Πολύ χρήσιμο ειδικά τις ώρες διεξαγωγής των συναυλιών για να μην αφήνεις και πολύ το σημείο οπου είχες αράξει.
Ολος ο χώρος οπου διεξάγεται αυτό το τριήμερο παρτυ λίγο ως πολύ μοιάζει με μικρός δήμο. Χωρισμένος σε τέσσερα τμήματα: την είσοδο με την hell square, το συναυλιακό χώρο, το metal corner μια μεγάλη έκταση μεταξύ hell square και camping και το camping.
Ο συναυλιακός χώρος ήταν πολύ σωστά σε σημείο ώστε να μην επηρεάζεται από τους υπόλοιπους χώρους (η hell square είναι το μονο τμήμα που ήταν συνδετικός κρίκος μεταξύ αυτών των τμημάτων ενώ το camping ήταν πιο μακριά απομονωμένο).
Η Hell square ήταν και κάτι σαν σημείο συνάντησης και κύριο μερος μαγαζιών merchandising και διαφορών άλλων μικροπωλητών, άλλα και εκδοτήρια για το Hellfest για το 2016. Και πιστέψτε με είχαν πολύ κόσμο τα τελευταία και η προπώληση ήταν τρελή. Έτσι ζουν αυτά τα festival.
Ας περάσουμε, όμως και στα των συναυλιών. Περνώντας από την hell square για να κατευθυνθείς στα stages βρίσκεσαι μπροστά σε ένα οικοδόμημα πρόσοψη κάστρου με αρκετες θύρες για τον έλεγχο αυτών που θα περάσουν και να παρακολουθήσουν τις συναυλίες.
Έξι stages και συναυλίες για όλα τα γούστα από τις 10:30 το πρωί μέχρι και τις 02:00 μετά τα μεσάνυχτα. Δυο Main stages διπλα η μια στην άλλη , τρεις στεγασμένου τύπου (Valley, Altar, Temple) και η σκηνή Warzone ξεχωριστά από τις υπόλοιπες.
Αυτά μπορείτε να τα δείτε και στον παρακάτω χάρτη οπου θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε καλύτερα όλα αυτά που σας έχω περιγράψει παραπανω.
Δείτε όμως και το πρόγραμμα των τριών ημερών:
Όπως βλέπετε , πρέπει να κανεις τον σχεδιασμό σου για το τι θες να παρακολουθήσεις. Γιατί είναι τόσα πολλά τα συγκροτήματα και πολύ πιθανό να πέσουν δυο μαζι που θα θες να δεις , οπότε κανεις τις επιλογές σου. Είναι κάποιες φορές τρέξιμο, αλλά βλέπεις σχήματα που μπορεί να μην τα δεις πότε στην Ελλάδα.
Διάφορα πραγματάκια που μου έκαναν εντύπωση στον κύριο συναυλιακό χώρο:
Ένας τσιμεντένιος διάδρομος οπου υπάρχουν μεταλλικές πλάκες που δείχνουν τα προηγούμενα Hellfest με αυτούς που συμμετείχαν σε αυτά.
Το Hellfest tree και τα horns
Αλλά και οι φωτιές που άναβαν όταν σουρούπωνε και φυσικά όσο βράδιαζε ήμασταν μια πραγματική hell city.
Λίγο πριν φτάσουμε στα main stages υπήρχε η είσοδος με την νεκροκεφαλή που ήταν για τα VIP.
Αριστερά των main stages εντελώς τυχαία ανακάλυψα και εξέδρα για ανθρώπους με κινητικά προβλήματα. Και δεν ήταν και λίγοι που ήρθαν με αναπηρικά καροτσάκια να δουν τα αγαπημένα τους συγκροτήματα.
Θεωρώ χαζό από την στιγμή που παρακολούθησα πάρα πολλά σχήματα να αρχίσω να κάνω αναλυτική κριτική σε όλους, δεν θα τελειώσουμε πότε. Αυτό που παρατήρησα είναι ότι όλα τα group μικρά ή μεγάλα σέβονταν πλήρως τον κόσμο που τους έβλεπε και η απόδοση τους ήταν από καλή και πάνω.
Ευχαριστήθηκα πάρα πολύ τις εμφανίσεις των γερόλυκων Alice Cooper και ZZ Top που έδειξαν ότι η ηλικία τους δεν παίζει κανένα απολύτως ρόλο στην τελική απόδοση τους. Ένα μεγάλο μπράβο για τους Motorhead οπου κουρδίστηκαν μια ταχύτητα κάτω για να βοηθήσουν τον Lemmy οπου στάθηκε πραγματικά στο ύψος του (μην ξεχνάτε τα πολλά προβλήματα υγείας του). Εντυπωσιακές εμφανίσεις από Sipknot και Marilyn Manson. Σταθερές αξίες οι Scorpions και οι Judas Priest (το σετ τους είναι καλό και θα είναι το ίδιο με το Rockwave, αλλά δεν σας το λέω!!!!). Επίσης μεγάλες εμφανίσεις από Slash, Cavalera Conspiracy και Exodus. Αλλά και κάποια συγκροτήματα που δεν είναι metal ή hard rock είχαν καλή απόδοση όπως οι Faith No More, οι Killing Joke αλλά και οι L7, που τις είχα ξεχάσει και δεν ήξερα καν ότι υπήρχαν ακόμα!
Πάμε να δούμε και λίγο τα θέματα ήχου. Ούτε στη Γαλλία τα πράγματα είναι ρόδινα. Θεματάκια με τον ήχο υπήρξαν. Δυο φορές είχαμε διακοπή ήχου από τα κύρια ηχεία, την μια ήταν στους Scorpions και αν δεν κάνω λάθος και στους Faith No More. Καθώς επίσης κάποια σκαμπανεβάσματα που προκαλούνταν από αεράκι όπου αν καθόσουν λίγο πίσω το καταλάβαινες αισθητά.
Επίσης πρέπει να σας πω ότι υπήρξε εξαιρετική ακρίβεια στην τήρηση του προγράμματος εμφάνισης των σχημάτων. Άλλωστε αν δεν υπήρχε αυτός ο συντονισμός θα γινόταν μπάχαλο.
Αν θα με ρωτούσε κάποιος για τα highlights του τριημέρου, σίγουρα το ένα θα ήταν με διαφορά η σκηνική παρουσία και το show που έδωσε ο Alice Cooper. Το πιο εντυπωσιακό, όμως, ήταν την δεύτερη μέρα λίγο πριν βγουν οι Scorpions, οπου για περίπου ένα τέταρτο ο ουρανός πάνω από το Hellfest ντύθηκε από πυροτεχνήματα και βεγγαλικά για τα δέκα χρονια του festival. Σε συνδυασμό με τις φωτιές που έκαιγαν στα κιόσκια που σας ανέφερα παραπανω ήταν κάτι το φαντασμαγορικό.
Δείτε το σχετικό video:
Επειδή είναι πάρα πολύ δύσκολο να δούμε τέτοιου βεληνεκούς festival στη χώρα μας, πραγματικά όποιος μπορέσει κάποια στιγμή στην ζωή του να παρακολουθήσει ένα Hellfest, Wacken, Sweden Rock, Graspop καλό θα ήταν να το κανει. Είναι εμπειρία ζωής. Θα σας μείνει χαραγμένο.
Μακάρι να υπάρξει και επομένη φορα. Μέχρι τότε Stay Heavy!