Gimme 10: Οι επιλογές του Moa Bones

Με αφορμή την κυκλοφορία του Spun, ο Δημήτρης Αρώνης γράφει για τους αγαπημένους του δίσκους.
Διαβάστηκε φορες
Πίσω από το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Moa Bones "κρύβεται" ο γεννημένος στην Αθήνα το 1981 Δημήτρης Αρώνης. Ο Αρώνης έγινε αρχικά γνωστός από τη συμμετοχή του στους Modrec, ενώ από το 2006 ξεκίνησε τη σόλο πορεία του, ηχογραφώντας υπό το όνομα Palindrom και σε συνεργασία με την Ευαγγελία Ξυνοπούλου.

Έπειτα από την κυκλοφορία του EP By My Side, ως Moa Bones ο Δημήτρης Αρώνης έχει κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ, τα Aquarelles (2011) και Spun (2015). Με αφορμή την κυκλοφορία του δεύτερου, τον φιλοξενούμε σήμερα στο Gimme 10, για να μας ξεναγήσει στις πιο αγαπημένες του γωνιές της δισκοθήκης του.

1. Fairy Tales - Donovan (1965)
Ένας δίσκος γεμάτος φανταστικά τραγούδια όπως το "Try For The Sun", το "Summer Day Reflection" day ή το συγκινητικό "Little Tin Soldier"! Το storytelling του Donovan εμπνέεται από την αγάπη, τον έρωτα και τα παραμύθια, που με την ευαίσθητη σκωτσέζικη λαλιά του μεταμορφώνονται σε χρωματιστά τραγούδια. Τραγούδια που χορεύουν και παίζουν κρυφτό στο δάσος, τρέχουν σε πράσινα λιβάδια και αγναντεύουν τη ζωή απ' το παράθυρο, πότε μελαγχολικά, πότε ονειροπόλα και πότε γεμάτα πάθος για ελευθερία!

2. Pink Moon - Nick Drake (1972)
Μεγάλη αγάπη! Αυτόφωτος, εμπνευστικός και συγκινητικός ενώ ταυτόχρονα φλέρταρε με γενναίες δόσεις εσωστρέφειας και μοναξιάς στη ζωή του. Η μουσική του χαρισματική, αγγίζει το θεϊκό, ευφραίνει την ψυχή και το νου. Θυμάμαι εκείνο το βράδυ που μια αγαπημένη φίλη μου έδωσε το Pink Moon, λέγοντάς μου "άκου το 6, "Things Behind The Sun"". Γύρισα σπίτι, το έβαλα να παίξει και η εμπειρία ήταν συγκλονιστική! Δεν έχω ξανανιώσει τέτοια ανατριχίλα! Ο Drake με τη στοιχειωμένη ομορφιά της φωνής του, τραγουδά την αξία της δικής μας προσωπικής αλήθειας, του δικού μας ταξιδιού και γίγνεσθαι, που δυναστεύεται από την κοινωνική υποκρισία και ηθικοπλασία. 

3. In My Own Time - Karen Dalton (1971)
Δισκάρα, στο repeat για κάνα δίμηνο non-stop. Η αγαπημένη τραγουδίστρια του Bob Dylan, όπως ο ίδιος είχε δηλώσει! Η γρεζάτη-ιδιαίτερη φωνή της Karen (Billy Holiday style;) μαζί με τα μπάντζο και τη δωδεκάχορδη κιθάρα της, σε ταξιδεύουν σε κλασσικά τραγούδια ("When A Man Loves A Woman") ή πειράζουν την παράδοση ("Katie Cruel"), φτιάχνοντας ένα άλμπουμ γεμάτο άσματα.

4. Trobadour - JJ Cale (1976) 
Τα μοναδικά μπλουζ του JJ Cale που τον κάνουν JJ Cool! Χαλαρωτικός και ταξιδάτος, μού θυμίζει τις ηλιόλουστες αυτοκινητάδες στο εξοχικό. Αν έπρεπε οπωσδήποτε να ξεχωρίσω κάποια θα έλεγα τα "Ride Me High", "Cherry", "Let Me Do It To You" και το ανεξίτηλο "Cocaine".

5. Silk & Soul - Nina Simone (1967)
Χωρίς λόγια.

6. Pendulum - Creedence Clearwater Revival (1970)
Αll time classic. Κάτι παθαίνω με τη φωνή του Fogherty και ειδικά σε αυτό το δίσκο που είναι γεμάτος κομματάρες. Πορωτικό έναυσμα με "Pagan Baby"  (τσίτα τέρμα γκάζια), πορωτική northern soul στο "It’s just a thought”, εκστατικό το "Rude Awakening", που στροβιλίζεται ανάμεσα στον Μπαχ, το ποπ-ροκ και την floyd-ική ψυχεδέλεια, και φυσικά το υπερκλασικό "Have You Ever Seen The Rain", που έχει στοιχειώσει τα παιδικά μου χρόνια!

7. Κεφάλι Γεμάτο Χρυσάφι - Τρύπες (1996)
Το αγόρασα το 1996, πρώτη μέρα κυκλοφορίας, από το Metropolis τότε! Την ίδια χρονιά πήγα και τους είδα στο Ρόδον, η πρώτη μου συναυλία ever. Χαμός!

8. The Times They Are A-Changin' - Bob Dylan (1964)
Η dylan-iτιδα με έπιασε σε σχετικά μεγάλη ηλικία. Μέχρι τότε μου άρεσε ότι άκουγα δεξιά και αριστερά, ("Mr. Tambourine Man", "Hurricane" κτλ.), χωρίς να με ιντριγκάρει παραπάνω. Τελικά δεν τη γλίτωσα από τον ιό. Βράδια χειμώνα στο σπίτι, ουισκάκι, βιβλιαράκι κι ο Dylan να μου τραγουδά!

9. Siamese Dream - The Smashing Pumpkins (1993)
Δισκάρα δισκάρα δισκάρα! Μαγιονέζες, πύραυλοι, ρουκέτες, σε μια μελωδική heavy rock πανδαισία που με συνδέει ακαριαία με τα εφηβικά μου χρόνια, τα Πατησιώτικα σουλάτσα και λοιπές ξέγνοιαστες αλητείες!

10. Illinois - Sufjan Stevens (2005)
Το μουσικό έπος του Sufjan! Ιδιοφυής νεο-φολκ με φανταστικό storytelling, πλούσιες ενορχηστρώσεις, κολληματικά πιάνα, μπάντζο, κιθάρες και ό,τι άλλο χωράει ο νους. Ό,τι πρέπει για ταξίδι με πλοίο στο Αιγαίο! #ακουστικά #κατάστρωμα #απογευματινός ήλιος #φιλία #uno #passengers with destination to Paros are kindly requested for disembarkation.

Διαβάστε ακόμα