Χθες, για περισσότερες από 3 ώρες, ο Γιάννης Χαρούλης μας προσέφερε μια διαφορετική βραδιά στην Τεχνόπολη. Κατ' αρχάς, σε σχέση με το καλοκαίρι του 2014, το κοπέλι έχει κάνει 2 αλλαγές στην μπάντα του. Στη θέση του Παύλου Συνοδινού (ηλεκτρική κιθάρα), βρίσκεται ο Θανάσης Τζίνγκοβιτς και το τσέλο του Μιχάλη Πορφύρη, έδωσε τη θέση του στο κοντραμπάσο του Μιχάλη Καλκάνη. Παραμένουν βέβαια οι:
Λευτέρης Ανδριώτης / λύρα
Κωνσταντής Πιστιόλης / Πνευστά
Πάνος Τόλιος / τύμπανα
Δε σας κρύβω ότι πριν τη συναυλία, φοβόμουν την επανάληψη, η οποία συνηθίζεται από κάποιους καλλιτέχνες, όταν η δημοφιλία τους μεγαλώνει κάθε χρόνο. Ο Γιάννης Χαρούλης είναι "της μόδας" τα τελευταία χρόνια και αυτό μου θυμίζει την περίοδο της Πριγκηπέσσας, όπου πολύς κόσμος γέμιζε τους συναυλιακούς χώρους που έπαιζε ο Μάλαμας. Τότε οι φανατικοί φίλοι του Σωκράτη δυσανασχετούσαν, κάτι το οποίο γίνεται και σήμερα με το κοπέλι.
Όμως, και στις δύο περιπτώσεις και ο Σωκράτης και ο Γιάνναρος δεν επηρεάστηκαν και δεν άλλαξαν τη μουσική τους πορεία με βάση τον κόσμο, που τους ακολουθούσε. Αυτό βέβαια φάνηκε και χθες.
Στα τραγούδια που επέλεξε να πει ο Χαρούλης, υπήρχαν πολλά τα οποία ήταν άγνωστα για το ευρύ κοινό (Καρδιά του Ζιώγαλα, Μου βγήκες στο μπαλκόνι του Ν. Ασιμου, Σε ψηλό βουνο (ο αητός) του Ν. Ξυλούρη κ.α.). Το setlist μπορεί να είχε τα γνωστά τραγούδια του Χαρούλη, καθώς και κάποιες επιτυχίες, όπως η "Βασιλική" του Ν. Ζιώγαλα, το "Πίνω και Μεθώ" του Τσέρτου κ.α, αλλά σε γενικές γραμμές θεωρώ ότι ο Γιάνναρος επέλεξε με βάση το μουσικό του κριτήριο κι όχι αυτό που θέλει ο πολύς κόσμος.
Ακόμη, η νέα σύνθεση της μπάντας του προσέφερε διαφορετικές εκτελέσεις κάποιων τραγουδιών του. Πραγματικά, απόλαυσα τις αλλαγές που άκουσα στο 'Έλα πάρε με", τη "Μαύρη Πεταλούδα" (φοβερή εκτέλεση) και τον "Διάφανο" του Θανάση Παπακωνσταντίνου.
Στη χθεσινή και την προχθεσινή συναυλία του Χαρούλη, ακούσαμε και δύο νέα τραγούδια. Τη "Ζηλεμένη" (ακούστε το εδώ) σε μουσική του Κωνσταντή Πιστιόλη, ένα τραγούδι με επιρροές από την Ηπειρώτικη παραδοσιακή μουσική και το "Τι μαντινάδα να σου πω" (ακούστε το εδώ), το οποίο βασίζεται στην Κρητική παράδοση βέβαια (φαίνεται κι από τον τίτλο του) και πιστεύω ότι σύντομα θα γίνει ένα από τα κλασσικά συναυλιακά τραγούδια του Χαρούλη. Θα ήθελα όμως να το ακούσω και σε studio εκτέλεση. Ο Χαρούλης έπαιξε για πρώτη φορά το "Τι μαντινάδα να σου πω" στις 5 του Σεπτέμβρη, στη συναυλία του Σωκράτη Μάλαμα, στην Τεχνόπολη.
Τέλος, η δεύτερη από τις 3 συναυλίες του Γιάνναρου στην Τεχνόπολη, δεν είχε τις guest εμφανίσεις που είχε η πρώτη. Πιο συγκεκριμένα, την Δευτέρα ο Νίκος Ζιώγαλας ερμήνευσε μαζί με το Χαρούλη την "Βασιλική" και η Μελίνα Κανά το "Συ μ' έμαθες πως αγαπούν" (μια αρκετά όμορφη συνεύρεση).
Σήμερα το βράδυ, η Τεχνόπολη ξαναγεμίζει με άλλα 5.000 Χαρουλάκια. Τι πιο όμορφο να βλέπεις τόσο πολύ κόσμο να στρέφεται σε ποιοτικούς μουσικούς, όπως ο Χαρούλης, η Μποφίλιου, ο Μαραβέγιας κλπ...
Τα τραγούδια που ακούσαμε:
21:15 Τότε κι εγώ θα θυμηθώ
Μαγγανειες
Ανεμόσκαλα
Της λήθης το πηγαδι
Καρδιά (Ν. Ζιωγαλας)
Μιλώ για σένα (Θανάσης Παπακωνσταντίνου)
Του Λασιθίου ο δρόμος
Ο τρελός
Πάνω στ' αργυρό σκαμνί
Ελα πάρε με
Τριανταφυλλάκι
Ακροβάτης (Χαϊνηδες)
Διαφανος
Ξενιτεμενα μου πουλιά (από τον Κωνσταντή Πιστιόλη )
Χειμωνανθος
Τι λάθος κανω - μόνος του στη σκηνη
Μου βγήκες στο μπαλκόνι (Ν. Ασιμος)
Σε ψηλό βουνο (ο αητός - Ν. Ξυλούρης)
Συ με έμαθες πως αγαπούν (Κρητικό Παραδοσιακό)
Απόψε (Θανάσης Παπακωνσταντίνου)
Σαν αεράκι (Ελευθερία Αρβανιτάκη)
Επιστρέφουν οι μουσικοί - Ζηλεμένη (νέο τραγούδι)
Όταν χαράζει
Η ουρά του αλόγου
Μαύρη πεταλούδα
Στις χαραυγες ξεχνιέμαι
Το γράμμα (Σ. Μάλαμας)
Τι μαντινάδα να σου πω (νέο τραγούδι)
Σου Μιλώ και κοκκινιζεις (Δ. Σαββόπουλος)
Πέρα στου χωριού τη βρύση (Ικαριώτικος - Παραδοσιακό)
Βασιλική (Ν. Ζιωγαλας)
Πάντα θλιμμένη χαραυγη (Παραδοσιακό)
Σκουλαρίκι
Encore 1
(Μονος στη σκηνή) Περαστικός κι αμιλητος (Σωτηρία Μπέλλου)
Εγώ δεν είμαι ποιητής (Ν. Παπάζογλου)
Πίνω και μεθώ (Μ. Τσέρτος)
Ερωτοκριτος (Νίκος Ξυλούρης)
Βοσκαδουρακι Αμούστακο
Σύννεφα του γυαλου
Encore 2
Δε λες κουβέντα
Λίγα γαρούφαλα (Μάνος Λοΐζος) 0:25
Μπήκαμε κάπως αργοπορημένα. Είχε ήδη ξεκινήσει η συναυλία. Κόσμος συγκεντρωμένος στον συναυλιακό χώρο της Τεχνόπολης, στην καφετέριά της, στο γκαζόν.. Προσπαθήσαμε να μπούμε στο πλήθος για να βλέπουμε καλύτερα, να βγάλουμε από το μυαλό μας τα προβλήματα και τη βουή των αυτοκινήτων στην οποία ήμασταν εκτεθειμένοι πριν. Δώσαμε λίγο χρόνο στους εαυτούς μας, να συνηθίσουν τα αυτιά στον ήχο της συναυλίας και στη φασαρία του κοινού. Ήμασταν εκεί, στο φθινοπωρινό μας ραντεβού με τον Γιάννη Χαρούλη…
Η ενέργεια του Χαρούλη πλημμυρίζει την (σχετικά με άλλες συναυλίες) μεγάλη σκηνή της Τεχνόπολης. Με το λαούτο του και την φοβερά συντονισμένη στο σύνολό της μπάντα του, μας χάρισε 3 ώρες γεμάτες με τις αγαπημένες μουσικές του. Αυτό είναι που κάνει τις συναυλίες του να ξεχωρίζουν και να μην τις βαριέσαι όσες φορές και αν βρεθείς σε αυτές: Αγαπάει όσα κομμάτια επιλέγει και κάνει και εμάς να τα αγαπήσουμε.
Κορυφαίες στιγμές της βραδιάς τα «Διάφανος», «Βασιλική», «Σου μιλώ και κοκκινίζεις», ενώ η νέα του «Ζηλεμένη» φάνηκε να αγγίζει από τώρα το κοινό, αν και είναι ακόμα πολύ νωρίς για να υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση.
Μπορεί η συνεργασία με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου να έφερε μεγάλες επιτυχίες στο ρεπερτόριο του Γιάννη Χαρούλη, όμως φαίνεται πως ακόμα και στις πιο νεαρές ηλικίες τα τραγούδια που εξάπτουν τον ενθουσιασμό του κοινού είναι τα παραδοσιακά. Πιστεύω πως αυτό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα και των δύο, γιατί είναι καλλιτέχνες που προωθούν την παράδοση στο κοινό με τρόπο που δεν μοιάζει ποτέ βαρετή.
Καλώς να ξανασμίξουμε!