Αύγουστος 2015
Πιστός στα όσα μας έχει συνηθίσει, ο Frank Turner κυκλοφορεί το έκτο του άλμπουμ δύο χρόνια μετά το προηγούμενο, ‘Tape Deck Heart’, που ήταν έντονα επηρεασμένο από τον πρόσφατο τότε χωρισμό του. Έχει δηλώσει πως το 2014 ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά γι’ αυτόν, στην οποία κυκλοφόρησε η τακτική, πλέον, συλλογή του με τίτλο ‘The Third Three Years’ και τώρα φαίνεται αποφασισμένος να αφήσει πίσω του την απαισιοδοξία του πρόσφατου παρελθόντος του, γράφοντας και παίζοντας «εύθυμα τραγούδια για κακόκεφους ανθρώπους».
Το σχήμα πίσω του, οι Sleeping Souls, τον συνοδεύει στα περισσότερα τραγούδια, με εξαίρεση το ζωντανά ηχογραφημένο ‘Song For Josh’ [Burdette] και το ‘The Angel Islington’, που εξυπηρετεί ως το μανιφέστο ή έστω απλά ως εισαγωγή του δίσκου και μοιάζει να είναι η συνέχεια του ‘Broken Piano’. Αμέσως μετά έρχεται το ‘Get Better’, που είναι από τα καλύτερα τραγούδια του άλμπουμ, ήδη αγαπημένο στις συναυλίες του, κάτι που μάλλον θα ισχύει και για το ‘The Next Storm’ σε λίγο καιρό. Το μαντολίνο ακούγεται πραγματικά σαν την άνοιξη στο ‘The Opening Act Of Spring’, ενώ το ‘Out Of Breath’ είναι ένα folk punk δίλεπτο που αν και ικανοποιητικό από μόνο του, μοιάζει εκτός κλίματος στη μέση του δίσκου. Ανάλυση και σχόλια για τους στίχους του θα μπορούσαν να γεμίσουν μερικές σελίδες ακόμη, αλλά το ζουμί της υπόθεσης είναι πως ο Άγγλος τραγουδοποιός πάτσισε το «σκοτεινό» προηγούμενο άλμπουμ του με το γεμάτο αισιοδοξία PSFNP και πάει γι’ άλλα.
Πιστός στα όσα μας έχει συνηθίσει, ο Frank Turner κυκλοφορεί το έκτο του άλμπουμ δύο χρόνια μετά το προηγούμενο, ‘Tape Deck Heart’, που ήταν έντονα επηρεασμένο από τον πρόσφατο τότε χωρισμό του. Έχει δηλώσει πως το 2014 ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά γι’ αυτόν, στην οποία κυκλοφόρησε η τακτική, πλέον, συλλογή του με τίτλο ‘The Third Three Years’ και τώρα φαίνεται αποφασισμένος να αφήσει πίσω του την απαισιοδοξία του πρόσφατου παρελθόντος του, γράφοντας και παίζοντας «εύθυμα τραγούδια για κακόκεφους ανθρώπους».
Το σχήμα πίσω του, οι Sleeping Souls, τον συνοδεύει στα περισσότερα τραγούδια, με εξαίρεση το ζωντανά ηχογραφημένο ‘Song For Josh’ [Burdette] και το ‘The Angel Islington’, που εξυπηρετεί ως το μανιφέστο ή έστω απλά ως εισαγωγή του δίσκου και μοιάζει να είναι η συνέχεια του ‘Broken Piano’. Αμέσως μετά έρχεται το ‘Get Better’, που είναι από τα καλύτερα τραγούδια του άλμπουμ, ήδη αγαπημένο στις συναυλίες του, κάτι που μάλλον θα ισχύει και για το ‘The Next Storm’ σε λίγο καιρό. Το μαντολίνο ακούγεται πραγματικά σαν την άνοιξη στο ‘The Opening Act Of Spring’, ενώ το ‘Out Of Breath’ είναι ένα folk punk δίλεπτο που αν και ικανοποιητικό από μόνο του, μοιάζει εκτός κλίματος στη μέση του δίσκου. Ανάλυση και σχόλια για τους στίχους του θα μπορούσαν να γεμίσουν μερικές σελίδες ακόμη, αλλά το ζουμί της υπόθεσης είναι πως ο Άγγλος τραγουδοποιός πάτσισε το «σκοτεινό» προηγούμενο άλμπουμ του με το γεμάτο αισιοδοξία PSFNP και πάει γι’ άλλα.
Σχετικό θέμα