Ιούνιος 2015
Μέσα στη γενικότερη μουσική παρελθοντολαγνεία του καιρού μας, η δυσκολία δεν είναι να βρεις έναν καλλιτέχνη που να συμπεριλαμβάνει στοιχεία ηλικίας μισού αιώνα στη σύγχρονη μουσική που παίζει, αλλά κάποιον ή κάποια που να βασίζεται αποκλειστικά σ’ αυτά. Κάτι τέτοιο κάνει ο Leon Bridges, που πατάει γερά πάνω στο ίνδαλμά του Sam Cooke, χαριζόντάς μας στο ντεμπούτο του δέκα τραγούδια στα περίχωρα της soul και της gospel του 1960, μακριά απ’ την pop κατεύθυνση που έχει πάρει, για παράδειγμα, ο Sam Smith. Η φωνή και ερμηνεία του είναι το δυνατό του σημείο και ξεχωρίζει γι’ αυτό, παρά την απουσία αυθεντικότητας στο μουσικό ύφος.
Μεγάλωσε στο Τέξας και ηχογράφησε το ‘Coming Home’ με δύο από τα μέλη των White Denim, που παίζουν και το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής στο δίσκο. Άλλοτε τραγουδάει αργά, όπως στο ‘Lisa Sawyer’, ένα βιογραφικό τραγούδι για τη μητέρα του, ενώ άλλες φορές λίγο πιο γρήγορα (‘Twistin’ & Groovin’), μα πάντα μελωδικά και με όμορφο «χρωματισμό» της φωνής του, πάνω από κιθάρα, πιάνο ή σαξόφωνο. Το ομότιτλο που ξεκινάει το άλμπουμ είναι από αυτά που ξεχωρίζουν, όπως και το παλιομοδίτικο ερωτικό τραγούδι με τίτλο ‘Better Man’. Ο Leon Bridges στην πρώτη του κυκλοφορία μας δείχνει πως είναι ικανός να ερμηνεύσει εξαιρετικά το παρελθόν, αλλά το πώς θα αξιοποιήσει το ταλέντο του στο μέλλον είναι κάτι που θα μάθουμε εν καιρώ. Πιθανότατα θα είναι κάτι ενδιαφέρον.
Μέσα στη γενικότερη μουσική παρελθοντολαγνεία του καιρού μας, η δυσκολία δεν είναι να βρεις έναν καλλιτέχνη που να συμπεριλαμβάνει στοιχεία ηλικίας μισού αιώνα στη σύγχρονη μουσική που παίζει, αλλά κάποιον ή κάποια που να βασίζεται αποκλειστικά σ’ αυτά. Κάτι τέτοιο κάνει ο Leon Bridges, που πατάει γερά πάνω στο ίνδαλμά του Sam Cooke, χαριζόντάς μας στο ντεμπούτο του δέκα τραγούδια στα περίχωρα της soul και της gospel του 1960, μακριά απ’ την pop κατεύθυνση που έχει πάρει, για παράδειγμα, ο Sam Smith. Η φωνή και ερμηνεία του είναι το δυνατό του σημείο και ξεχωρίζει γι’ αυτό, παρά την απουσία αυθεντικότητας στο μουσικό ύφος.
Μεγάλωσε στο Τέξας και ηχογράφησε το ‘Coming Home’ με δύο από τα μέλη των White Denim, που παίζουν και το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής στο δίσκο. Άλλοτε τραγουδάει αργά, όπως στο ‘Lisa Sawyer’, ένα βιογραφικό τραγούδι για τη μητέρα του, ενώ άλλες φορές λίγο πιο γρήγορα (‘Twistin’ & Groovin’), μα πάντα μελωδικά και με όμορφο «χρωματισμό» της φωνής του, πάνω από κιθάρα, πιάνο ή σαξόφωνο. Το ομότιτλο που ξεκινάει το άλμπουμ είναι από αυτά που ξεχωρίζουν, όπως και το παλιομοδίτικο ερωτικό τραγούδι με τίτλο ‘Better Man’. Ο Leon Bridges στην πρώτη του κυκλοφορία μας δείχνει πως είναι ικανός να ερμηνεύσει εξαιρετικά το παρελθόν, αλλά το πώς θα αξιοποιήσει το ταλέντο του στο μέλλον είναι κάτι που θα μάθουμε εν καιρώ. Πιθανότατα θα είναι κάτι ενδιαφέρον.
Σχετικό θέμα