Οκτώβριος 2015
Το 2013 με το ‘Thr!!!er’ οι !!! δεν κατάφεραν να ενθουσιάσουν, παρά τα μεμονωμένα πολύ καλά τραγούδια, όπως το ‘One Girl / One Boy’. Στην έκτη τους δουλειά ανακτούν λίγη, μονάχα, από την παλιά βρώμικη ζωηράδα τους και δημιουργούν ένα ιδιαίτερα διασκεδαστικό άλμπουμ. Η χορευτική μουσική τους δεν ενθουσιάζει πάντα και σε μερικά σημεία «περνάει χωρίς να ακουμπάει», αλλά, εφόσον είσαι έστω λίγο κοντά σ’ αυτή τη διάθεση, προσφέρει το κέφι που φαίνεται να έχει η μαϊμού του εξωφύλλου πάνω σε μια στοίβα μπανάνες.
“All you writers, get our your pens and write” ξεκινάει να τραγουδάει ο Nic Offer με πειραγμένη μπάσα φωνή, συνεχίζοντας την καζούρα προς μερικούς-μερικούς: “she said her favorite Beatles song was Wonderwall” πάνω από τον ίδιο ρυθμό, με φωνή στο άλλο άκρο. Στο φόντο με το μπάσο γίνονται όμορφα πράγματα και όταν εισέρχεται η κιθάρα, όπως στο ‘Freedom! ‘15’, το αποτέλεσμα διαφέρει από ένα απλό, καλό, σύγχρονο disco τραγούδι. Το ‘Funk (I Got This)’ είναι όπως φανερώνει ο τίτλος του και το ‘Every Little Bit Counts’ πάει σε (πολύ) πιο γρήγορα μονοπάτια, με μια στάλα από house μουσική, που υπάρχει διάσπαρτη σ’ όλο το δίσκο. Λίγο πριν το κλείσιμο η κορύφωση έρχεται με το σχεδόν εννιάλεπτο, πιο «επιθετικά» χορευτικό ‘I Feel So Free (Citation Needed)’, αλλά σβήνει άδοξα στο ‘Butt Diall / Bitter Lemon’ αμέσως μετά. Όπως συμβαίνει συχνά στις μέρες μας, οι !!! κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα σύγχρονο, ωραίο άλμπουμ, που δε θα ήταν εκτός κλίματος καμιά εικοσαριά χρόνια πριν.
Το 2013 με το ‘Thr!!!er’ οι !!! δεν κατάφεραν να ενθουσιάσουν, παρά τα μεμονωμένα πολύ καλά τραγούδια, όπως το ‘One Girl / One Boy’. Στην έκτη τους δουλειά ανακτούν λίγη, μονάχα, από την παλιά βρώμικη ζωηράδα τους και δημιουργούν ένα ιδιαίτερα διασκεδαστικό άλμπουμ. Η χορευτική μουσική τους δεν ενθουσιάζει πάντα και σε μερικά σημεία «περνάει χωρίς να ακουμπάει», αλλά, εφόσον είσαι έστω λίγο κοντά σ’ αυτή τη διάθεση, προσφέρει το κέφι που φαίνεται να έχει η μαϊμού του εξωφύλλου πάνω σε μια στοίβα μπανάνες.
“All you writers, get our your pens and write” ξεκινάει να τραγουδάει ο Nic Offer με πειραγμένη μπάσα φωνή, συνεχίζοντας την καζούρα προς μερικούς-μερικούς: “she said her favorite Beatles song was Wonderwall” πάνω από τον ίδιο ρυθμό, με φωνή στο άλλο άκρο. Στο φόντο με το μπάσο γίνονται όμορφα πράγματα και όταν εισέρχεται η κιθάρα, όπως στο ‘Freedom! ‘15’, το αποτέλεσμα διαφέρει από ένα απλό, καλό, σύγχρονο disco τραγούδι. Το ‘Funk (I Got This)’ είναι όπως φανερώνει ο τίτλος του και το ‘Every Little Bit Counts’ πάει σε (πολύ) πιο γρήγορα μονοπάτια, με μια στάλα από house μουσική, που υπάρχει διάσπαρτη σ’ όλο το δίσκο. Λίγο πριν το κλείσιμο η κορύφωση έρχεται με το σχεδόν εννιάλεπτο, πιο «επιθετικά» χορευτικό ‘I Feel So Free (Citation Needed)’, αλλά σβήνει άδοξα στο ‘Butt Diall / Bitter Lemon’ αμέσως μετά. Όπως συμβαίνει συχνά στις μέρες μας, οι !!! κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα σύγχρονο, ωραίο άλμπουμ, που δε θα ήταν εκτός κλίματος καμιά εικοσαριά χρόνια πριν.
Σχετικό θέμα