"Κεντρική ιδέα…να ‘μαστε μαζί" και ο τίτλος της μουσικής τους παράστασης, πιστεύω, τα λέει όλα!
Το Club του Σταυρού του Νότου ήταν γεμάτο από κόσμο όχι μόνο μεγαλύτερης ηλικίας -που είναι λογικό να έχει ζήσει τους καλλιτέχνες στον "πυρετό" τους- αλλά και μικρότερης. Αισθάνθηκα πως υπήρχε μια λαχτάρα γι’ αυτή τη μουσική συνάντηση, τόσο από το κοινό που ανέμενε με αγωνία όσο και από τους πρωταγωνιστές της. Ήδη από την ανακοίνωσή της, επρόκειτο για μια πολύ ενδιαφέρουσα συνεργασία και για μια μεγάλη αντάμωση επί σκηνής. Η βραδιά κύλησε πολύ όμορφα και η αρχική μας άποψη δικαιώθηκε και με το παραπάνω! Σαν να λέμε: "Μες στα χειμωνιάτικα τα μπαρ...ξέχνα ρε Μπίλυ τη Φανή!"
Οι "Εκείνος + Εκείνος" μετρούν πολλές δεκαετίες στο ελληνικό μουσικό στερέωμα, αφού είναι μαζί από το 1988. Ο Νίκος Καλλίνης (τραγούδι,κιθάρα) και ο Κώστας Λογοθετίδης (πλήκτρα) έπειτα από 11 χρόνια απουσίας από τα μουσικά πράγματα και μετά από τη μεγάλη τους συναυλία τον Μαϊο που μας πέρασε, επέστρεψαν στη σκηνή ακμαίοι, γεμάτοι όρεξη και χωρίς να έχουν χάσει τίποτα από την μουσική υπεροχή τους. Ο Βασίλης Καζούλης (ή Καζούλλης - προτιμώ το πρώτο) ξεκίνησε την πορεία του το 1987, έχοντας δηλαδή ένα κοινό σημείο έναρξης με τους Εκείνος + Εκείνος. Από τότε έχει δημιουργήσει κι έχει κρατήσει μέχρι σήμερα ένα δικό του ξεχωριστό ύφος που παντρεύει τη μπαλάντα με τις διάφορες επιρροές του. Όλα αυτά τα χρόνια μας χαρίζει όμορφες στιγμές σε μέρη της Αθήνας και της Ελλάδας, ενώ έχει μια διαρκή καλλιτεχνική δημιουργία που τη συνοδεύει η ρομαντική φωνή του.
Ο Βασίλης Καζούλης, ο Νίκος Καλλίνης, ο Κώστας Λογοθετίδης , η τριμελής μπάντα τους (Γιάννης Γρυπαίος, Βαγγέλης Κρίθαρης, Δημήτρης Αιγινίτης) και η Νεφέλη Φασουλή ανέβηκαν στη σκηνή και την κατέκλυσαν. Τόσος κόσμος πάνω στο "σανίδι"! Ξεκινώντας με το καινούργιο τραγούδι τους "Να ‘μαστε μαζί", μια φιλική ατμόσφαιρα κι ένα κλίμα συντροφιάς ξεχύθηκε στο χώρο. Γιατί έβλεπες πως οι άνθρωποι αυτοί αισθάνονταν πραγματικά την ουσία του "μαζί", έτσι απλά, όμορφα και με ειλικρίνεια, μεταδίδοντας με κάποιον τρόπο μαγικό αυτή την αίσθηση σε όλους εμάς που βρισκόμασταν εκεί. Με δύο σπουδαία τραγούδια, "Το σαπιοκάραβο" και "Άγγελος εξάγγελος", η διάθεση ανέβηκε κατευθείαν στα ύψη από τα πρώτα μόλις λεπτά του προγράμματος, ενώ ακολούθησε ένα ποτ-πουρί με ρεφραίν από τις μουσικές επιτυχίες και του Καζούλη και των Εκείνος + Εκείνος, που μας απογείωσε!
Το μουσικό τους ύφος είναι πάρα πολύ κοντά, όπως επεσήμανε και ο ένας Εκείνος, γι’ αυτό και θεωρώ πως η μεταξύ τους σύμπραξη ήταν μια ιδέα εξαιρετική και πολύ εύστοχη. Βέβαια, αυτό αποτέλεσε καθ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς υπαρκτό γεγονός και όχι απλώς μια ιδέα. Η χημεία τους πάνω στη σκηνή ήταν εκπληκτική και αυτό φάνηκε τόσο στις από κοινού ερμηνείες όσο και στις ανταλλαγές τραγουδιών, όταν δηλαδή ο ένας ερμήνευε τραγούδια του άλλου. Αλληλοσυμπληρώνονταν και αλληλεπίδρασαν –μεταξύ τους αλλά και με το ιδιαίτερα ένθερμο κοινό- στη δημιουργία μιας πολύ όμορφης βραδιάς. Το πρόγραμμα ήταν χωρισμένο με τέτοιο τρόπο ώστε απολαύσαμε και τη συνύπαρξή τους αλλά και τον καθένα ξεχωριστά, σαν να είχαν ένα μικρότερο προσωπικό setlist μέσα στο γενικότερο και πολύ καλά επιμελημένο πρόγραμμα.
Έτσι ακούσαμε σε διάφορες φάσεις πολλά αγαπημένα τραγούδια του Βασίλη Καζούλη όπως: "Φανή", "Κοπέλες για λίγο", "Αμοργός", "Μόνο να μου γελάς", "Αν ήσουν άγγελος", "Να με συγχωρείς", "Πυγμάχος", "Κάτι να γυαλίζει", "Αεροπλάνα", κ.α. Ξεχώρισα, όμως, την ερμηνεία του κομματιού "Για τον Δημήτρη" γιατί πρόκειται για ένα τραγούδι το οποίο δεν ερμηνεύει συχνά στις εμφανίσεις του, κι αυτά που είναι κάπως αφανή τα αγαπάω λίγο περισσότερο . Επειδή, όπως είπαμε, η καλλιτεχνική του δημιουργία είναι ενεργή, ακούσαμε και δύο από τα καινούργια του τραγούδια : "Τα ρόδα" (αφιερωμένα στον Μάνο Χατζιδάκι) και "Τα λίγα είναι πολλά" . Αυτά περιλαμβάνονται στο πρόσφατο digital album του με τίτλο "Λευκός Ουρανός" (σε δικούς του στίχους και μουσική) που κυκλοφόρησε στα τέλη του 2014 και διακατέχεται από αυτή τη ρομαντική ιδιοσυγκρασία που τον χαρακτηρίζει.
Από τους "Εκείνος + Εκείνος" ακούσαμε τραγούδια που σημάδεψαν την ελληνική μουσική σκηνή όπως: "Τα χειμωνιάτικα μπαρ", "Το πάθος", "Χρώματα", "Όπου και να ΄σαι", "Ένα ρόδο κι ένα αγκάθι", "Δε θυμάσαι", "Είσαι ό,τι έχω", "Παραισθήσεις" κ.α. Το συγκρότημα αυτό αποτελεί κεφάλαιο όχι μόνο στο κομμάτι της ερμηνείας αλλά και της στιχουργικής και της σύνθεσης, αφού ο Νίκος και ο Κώστας έχουν γράψει τραγούδια που έγιναν μεγάλες επιτυχίες παρόλο που δεν τα τραγούδησαν οι ίδιοι αλλά τα έντυσαν με τη φωνή τους άλλοι καλλιτέχνες. Έτσι ήταν μεγάλη χαρά που ακούσαμε τα "Αγάπη τι δύσκολο πράγμα" και "Μετανιώνω" από τους δημιουργούς τους! Επίσης, ένα πολύ όμορφο τραγούδι που κανονικά ερμηνεύει η Σαββέρια Μαργιολά και που φέρει τον τίτλο "Σε ποια θάλασσα αρμενίζεις", έκανε ιδιαίτερη αίσθηση όταν το ακούσαμε από τα χείλη του Νίκου Καλλίνη.
Ανάμεσα στις εναλλαγές και στην πολλή μουσική που ζωντάνεψε το Club του Σταυρό του Νότου, υπήρξαν και τραγούδια άλλων καλλιτεχνών τα οποία τραγουδήθηκαν. Μια πολύ ενδιαφέρουσα επανεκτέλεση με φοβερή ενορχήστρωση και εντελώς διαφορετικά μέτρα και σταθμά, ήταν η Καββαδιακή "Φάτα Μοργκάνα". Επίσης, ιδιαίτερη εντύπωση κατά τη διάρκεια της βραδιάς μας έκανε η νεαρή Νεφέλη Φασουλή , που πλαισιώνει τον Βασίλη Καζούλη στις προσωπικές του εμφανίσεις, με τη βελούδινη φωνή της και τις ικανότητές της στο βιολί.
Ήταν όλοι τους δεμένοι, εκφραστικοί και με τρομερή ενέργεια! Οι "Εκείνος + Εκείνος" ζεστοί με το γλυκό χαμόγελό τους, ο Βασίλης χαρούμενος με τις χορευτικές του ικανότητες. Μετά από ένα άκρως ζωντανό live, με πολύ τραγούδι, συγκινήσεις και αξιοσημείωτες στιγμές, η βραδιά έκλεισε με τα "Χαιρετίσματα" του Βασίλη Παπακωνσταντίνου όπου όλο το κοινό τραγουδούσε γεμάτο θέρμη και με τελευταίο το τραγούδι που αποτελεί σήμα κατατεθέν της βραδιάς και της εν γένει μουσικής τους σύμπραξης, "Κεντρική ιδέα…να’ μαστε μαζί"!
Μαζί...να θυμηθούμε τι ζητάει η καρδιά μας.
Μαζί...να συλλαβίσουμε ξανά τα όνειρα μας.
Μαζί...ν’αντισταθούμε πριν μας πάρει από κάτω.
Έλα να πιούμε τη ζωή μας άσπρο πάτο.
Αυτό ακριβώς νιώσαμε στην πρεμιέρα τους την Παρασκευή που μας πέρασε και αυτό θα γίνει ξανά στις δύο επόμενες εμφανίσεις τους, 13 και 20 Νοεμβρίου.
Το Club του Σταυρού του Νότου ήταν γεμάτο από κόσμο όχι μόνο μεγαλύτερης ηλικίας -που είναι λογικό να έχει ζήσει τους καλλιτέχνες στον "πυρετό" τους- αλλά και μικρότερης. Αισθάνθηκα πως υπήρχε μια λαχτάρα γι’ αυτή τη μουσική συνάντηση, τόσο από το κοινό που ανέμενε με αγωνία όσο και από τους πρωταγωνιστές της. Ήδη από την ανακοίνωσή της, επρόκειτο για μια πολύ ενδιαφέρουσα συνεργασία και για μια μεγάλη αντάμωση επί σκηνής. Η βραδιά κύλησε πολύ όμορφα και η αρχική μας άποψη δικαιώθηκε και με το παραπάνω! Σαν να λέμε: "Μες στα χειμωνιάτικα τα μπαρ...ξέχνα ρε Μπίλυ τη Φανή!"
Οι "Εκείνος + Εκείνος" μετρούν πολλές δεκαετίες στο ελληνικό μουσικό στερέωμα, αφού είναι μαζί από το 1988. Ο Νίκος Καλλίνης (τραγούδι,κιθάρα) και ο Κώστας Λογοθετίδης (πλήκτρα) έπειτα από 11 χρόνια απουσίας από τα μουσικά πράγματα και μετά από τη μεγάλη τους συναυλία τον Μαϊο που μας πέρασε, επέστρεψαν στη σκηνή ακμαίοι, γεμάτοι όρεξη και χωρίς να έχουν χάσει τίποτα από την μουσική υπεροχή τους. Ο Βασίλης Καζούλης (ή Καζούλλης - προτιμώ το πρώτο) ξεκίνησε την πορεία του το 1987, έχοντας δηλαδή ένα κοινό σημείο έναρξης με τους Εκείνος + Εκείνος. Από τότε έχει δημιουργήσει κι έχει κρατήσει μέχρι σήμερα ένα δικό του ξεχωριστό ύφος που παντρεύει τη μπαλάντα με τις διάφορες επιρροές του. Όλα αυτά τα χρόνια μας χαρίζει όμορφες στιγμές σε μέρη της Αθήνας και της Ελλάδας, ενώ έχει μια διαρκή καλλιτεχνική δημιουργία που τη συνοδεύει η ρομαντική φωνή του.
Ο Βασίλης Καζούλης, ο Νίκος Καλλίνης, ο Κώστας Λογοθετίδης , η τριμελής μπάντα τους (Γιάννης Γρυπαίος, Βαγγέλης Κρίθαρης, Δημήτρης Αιγινίτης) και η Νεφέλη Φασουλή ανέβηκαν στη σκηνή και την κατέκλυσαν. Τόσος κόσμος πάνω στο "σανίδι"! Ξεκινώντας με το καινούργιο τραγούδι τους "Να ‘μαστε μαζί", μια φιλική ατμόσφαιρα κι ένα κλίμα συντροφιάς ξεχύθηκε στο χώρο. Γιατί έβλεπες πως οι άνθρωποι αυτοί αισθάνονταν πραγματικά την ουσία του "μαζί", έτσι απλά, όμορφα και με ειλικρίνεια, μεταδίδοντας με κάποιον τρόπο μαγικό αυτή την αίσθηση σε όλους εμάς που βρισκόμασταν εκεί. Με δύο σπουδαία τραγούδια, "Το σαπιοκάραβο" και "Άγγελος εξάγγελος", η διάθεση ανέβηκε κατευθείαν στα ύψη από τα πρώτα μόλις λεπτά του προγράμματος, ενώ ακολούθησε ένα ποτ-πουρί με ρεφραίν από τις μουσικές επιτυχίες και του Καζούλη και των Εκείνος + Εκείνος, που μας απογείωσε!
Το μουσικό τους ύφος είναι πάρα πολύ κοντά, όπως επεσήμανε και ο ένας Εκείνος, γι’ αυτό και θεωρώ πως η μεταξύ τους σύμπραξη ήταν μια ιδέα εξαιρετική και πολύ εύστοχη. Βέβαια, αυτό αποτέλεσε καθ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς υπαρκτό γεγονός και όχι απλώς μια ιδέα. Η χημεία τους πάνω στη σκηνή ήταν εκπληκτική και αυτό φάνηκε τόσο στις από κοινού ερμηνείες όσο και στις ανταλλαγές τραγουδιών, όταν δηλαδή ο ένας ερμήνευε τραγούδια του άλλου. Αλληλοσυμπληρώνονταν και αλληλεπίδρασαν –μεταξύ τους αλλά και με το ιδιαίτερα ένθερμο κοινό- στη δημιουργία μιας πολύ όμορφης βραδιάς. Το πρόγραμμα ήταν χωρισμένο με τέτοιο τρόπο ώστε απολαύσαμε και τη συνύπαρξή τους αλλά και τον καθένα ξεχωριστά, σαν να είχαν ένα μικρότερο προσωπικό setlist μέσα στο γενικότερο και πολύ καλά επιμελημένο πρόγραμμα.
Έτσι ακούσαμε σε διάφορες φάσεις πολλά αγαπημένα τραγούδια του Βασίλη Καζούλη όπως: "Φανή", "Κοπέλες για λίγο", "Αμοργός", "Μόνο να μου γελάς", "Αν ήσουν άγγελος", "Να με συγχωρείς", "Πυγμάχος", "Κάτι να γυαλίζει", "Αεροπλάνα", κ.α. Ξεχώρισα, όμως, την ερμηνεία του κομματιού "Για τον Δημήτρη" γιατί πρόκειται για ένα τραγούδι το οποίο δεν ερμηνεύει συχνά στις εμφανίσεις του, κι αυτά που είναι κάπως αφανή τα αγαπάω λίγο περισσότερο . Επειδή, όπως είπαμε, η καλλιτεχνική του δημιουργία είναι ενεργή, ακούσαμε και δύο από τα καινούργια του τραγούδια : "Τα ρόδα" (αφιερωμένα στον Μάνο Χατζιδάκι) και "Τα λίγα είναι πολλά" . Αυτά περιλαμβάνονται στο πρόσφατο digital album του με τίτλο "Λευκός Ουρανός" (σε δικούς του στίχους και μουσική) που κυκλοφόρησε στα τέλη του 2014 και διακατέχεται από αυτή τη ρομαντική ιδιοσυγκρασία που τον χαρακτηρίζει.
Από τους "Εκείνος + Εκείνος" ακούσαμε τραγούδια που σημάδεψαν την ελληνική μουσική σκηνή όπως: "Τα χειμωνιάτικα μπαρ", "Το πάθος", "Χρώματα", "Όπου και να ΄σαι", "Ένα ρόδο κι ένα αγκάθι", "Δε θυμάσαι", "Είσαι ό,τι έχω", "Παραισθήσεις" κ.α. Το συγκρότημα αυτό αποτελεί κεφάλαιο όχι μόνο στο κομμάτι της ερμηνείας αλλά και της στιχουργικής και της σύνθεσης, αφού ο Νίκος και ο Κώστας έχουν γράψει τραγούδια που έγιναν μεγάλες επιτυχίες παρόλο που δεν τα τραγούδησαν οι ίδιοι αλλά τα έντυσαν με τη φωνή τους άλλοι καλλιτέχνες. Έτσι ήταν μεγάλη χαρά που ακούσαμε τα "Αγάπη τι δύσκολο πράγμα" και "Μετανιώνω" από τους δημιουργούς τους! Επίσης, ένα πολύ όμορφο τραγούδι που κανονικά ερμηνεύει η Σαββέρια Μαργιολά και που φέρει τον τίτλο "Σε ποια θάλασσα αρμενίζεις", έκανε ιδιαίτερη αίσθηση όταν το ακούσαμε από τα χείλη του Νίκου Καλλίνη.
Ανάμεσα στις εναλλαγές και στην πολλή μουσική που ζωντάνεψε το Club του Σταυρό του Νότου, υπήρξαν και τραγούδια άλλων καλλιτεχνών τα οποία τραγουδήθηκαν. Μια πολύ ενδιαφέρουσα επανεκτέλεση με φοβερή ενορχήστρωση και εντελώς διαφορετικά μέτρα και σταθμά, ήταν η Καββαδιακή "Φάτα Μοργκάνα". Επίσης, ιδιαίτερη εντύπωση κατά τη διάρκεια της βραδιάς μας έκανε η νεαρή Νεφέλη Φασουλή , που πλαισιώνει τον Βασίλη Καζούλη στις προσωπικές του εμφανίσεις, με τη βελούδινη φωνή της και τις ικανότητές της στο βιολί.
Ήταν όλοι τους δεμένοι, εκφραστικοί και με τρομερή ενέργεια! Οι "Εκείνος + Εκείνος" ζεστοί με το γλυκό χαμόγελό τους, ο Βασίλης χαρούμενος με τις χορευτικές του ικανότητες. Μετά από ένα άκρως ζωντανό live, με πολύ τραγούδι, συγκινήσεις και αξιοσημείωτες στιγμές, η βραδιά έκλεισε με τα "Χαιρετίσματα" του Βασίλη Παπακωνσταντίνου όπου όλο το κοινό τραγουδούσε γεμάτο θέρμη και με τελευταίο το τραγούδι που αποτελεί σήμα κατατεθέν της βραδιάς και της εν γένει μουσικής τους σύμπραξης, "Κεντρική ιδέα…να’ μαστε μαζί"!
Μαζί...να θυμηθούμε τι ζητάει η καρδιά μας.
Μαζί...να συλλαβίσουμε ξανά τα όνειρα μας.
Μαζί...ν’αντισταθούμε πριν μας πάρει από κάτω.
Έλα να πιούμε τη ζωή μας άσπρο πάτο.
Αυτό ακριβώς νιώσαμε στην πρεμιέρα τους την Παρασκευή που μας πέρασε και αυτό θα γίνει ξανά στις δύο επόμενες εμφανίσεις τους, 13 και 20 Νοεμβρίου.
Σχετικό θέμα