Παρ' όλα αυτά, η διοργάνωση της πρώτης ημέρας του Rockwave Festival 2010 ήταν μια χαρά. Ο χώρος του Terra Vibe κάθε χρόνο ομορφαίνει περισσότερο και προστίθονται νέα πράγματα, που δείχνουν ότι η Didi επενδύει σωστά σε αυτόν. Η οργάνωση λοιπόν καλή, το Terra Vibe πιο όμορφο, οι εμφανίσεις των συγκροτημάτων συνολικά αρκετά καλές, ο κόσμος πέρασε πολύ καλά. Ο κόσμος είπα; Που είναι ο κόσμος, οεο που 'ναι ο κόσμος;
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Οι φωτογραφίες ανήκουν στη Joan - Ιωάννα Μπούμη
Τετάρτη 17 Ιουλίου
17:05: Ήθελα να ήμουν νωρίς στο Terra Vibe για να προλάβω να δω τους Transistor. Είπαμε θα κάνουμε πλήρες ρεπορτάζ... Το setlist περιελάμβανε κάποια από τα γνωστά τραγούδια τους από το "Things you miss when you blink", αλλά μεγάλο βάρος δώθηκε στο παίξιμο των νέων τραγουδιών της μπάντας. Πέρα από το "Divine", για πρώτη φορά ακούσαμε το "Baby Douglas" (κάπως έτσι λέγεται), το οποίο αφιερώθηκε στην πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου (η οποία μάλλον είναι πολύ μικρή για να καταλάβει την αφιέρωση) και μου έκανε αρκετά καλή εντύπωση. Μπορείτε να το ακούσετε και στο παρακάτω video.
Το συγκρότημα είχε για άλλη μια εμφάνιση τους πολύ καλό - στοιβαρό ήχο και θεωρώ ότι η προσθήκη του σαξόφωνου του Μιχάλη Κραουνάκη των Μητέρα Φάλαινα Τυφλή, αναδεικνύει ακόμη περισσότερο τον ήχο των Transistor. Μπορεί να έχετε συνηθίσει το σαξόφωνο με τη jazz, τα blues κλπ, αλλά μπορεί να ταιριάξει απίστευτα με μια rock μπάντα. Μετά από ένα 45-λεπτο, ο λιγοστός κόσμος που βρέθηκε στο Terra Vibe ίδρωσε από τον ήλιο που τον χτυπόυσε κατακέφαλα, αλλά δε νομίζω να μετάνιωσε που βρέθηκε από νωρίς εκεί. Με αργά και πολύ σταθερά βήματα, τα παιδιά προχωρούν όλο και περισσότερο προς το "όνειρο" τους...
18.04: Το πρόγραμμα τηρείται πλήρως και μόλις ανέβηκε στη σκηνή ο Κωνσταντίνος Βήτα. Ο ήλιος αρχίζει να χαλαρώνει λίγο και ο Κ. Βήτα μας εξομολογείται ότι "Ποτέ, ποτέ δε θα γίνω φίλος σου..." (ωραία εκτέλεση). Τα "13", "Όλο αυτό που ποτέ", "Αύρα", "Το σήμα" δημιούργησαν ένα καλό setlist με το "Κύμα" να ταιριάζει απόλυτα και στο moto του Rockwave "The Wave is back". Ο ήχος δυστυχώς δεν ήταν καλός, μιας και μπούκωνε σε κάποιο βαθμό και τα φωνητικά δεν ακούγονταν καθαρά. Ήταν όμως το μόνο ψεγάδι όσον αφορά τον ήχο όλων των συναυλιών της βραδιάς. Όσο για τον Κωνσταντίνο Βήτα, δε χρειάζεται να αναφέρουμε πόσο μεγάλος και εφυής μουσικός είναι. Βέβαια, μην περιμένετε ότι μια 45-λεπτη εμφάνιση σε ένα Φεστιβάλ στις 6 το απόγευμα μπορεί να συγκριθεί με μια ολοκληρωμένη εμφάνιση του.
Αναμείνατε για τους Faithless σε νέο μας άρθρο σε πολύ, πολύ λίγο...
