Το σημερινό κείμενο είναι το τελευταίο για τη στήλη "Δίσκος της Ημέρας" για το 2015. Τις επόμενες μέρες θα υπάρξουν πολλά άρθρα σχετικά με τη χρονιά που πέρασε στην ανασκόπηση που ήδη έχει ξεκινήσει. Η στήλη θα ξεκινήσει και πάλι τις πρώτες εβδομάδες του 2016 συνεχίζοντας την παρουσίαση καινούριων άλμπουμ από όλες τις μουσικές σκηνές.
Δεκέμβριος 2015
Η Jenny Lee Lindberg αφήνει για λίγο το συγκρότημά της και κυκλοφορεί έναν προσωπικό δίσκο, όπως έγινε από αρκετούς άλλους φέτος (Will Butler, Thunderbitch, Deradoorian, Martin Courtney). Το ‘Right On’ δεν απέχει πολύ από τον ήχο των Warpaint, που χαρακτηρίζεται από το μπάσο της το οποίο επίσης πρωταγωνιστεί και εδώ, αλλά είναι μια δουλειά που μπορεί να σταθεί επάξια μόνη της. Η ίδια είχε δηλώσει πως την προβλημάτιζε η φωνή της, καθώς με τις υπόλοιπες Warpaint συνήθως αρκείται σε διακριτικά φωνητικά, τα ψεγάδια που υπάρχουν όμως στην ερμηνεία της εδώ είναι μικρής σημασίας.
Στο ‘Right On’ δεν υπάρχουν τα τραγούδια που θα την κάνουν να ξεχωρίσει από τις δουλειές της με το συγκρότημα, ούτε σε ποιότητα, ούτε σε ύφος, αλλά υπάρχουν ορισμένες στιγμές που καθιστούν το post-punk που παίζει αρκετά ενδιαφέρον. Η πιο χαρακτηριστική είναι μάλλον το single ‘Never’, στο οποίο ανεπαίσθητα έρχονται στο μυαλό οι Joy Division. Το μπάσο της βοηθάει στο να δημιουργηθεί αυτή η σχεδόν goth μουντάδα και τα τύμπανα της Stella Mozgawa – επίσης των Warpaint – παίζουν σωστά στο ρόλο τους και κάνουν τραγούδια όπως το ‘Riot’ να ξεχωρίζουν. Η κυκλοφορία του ‘Right On’ μάλλον είναι πιο σημαντική για την ίδια και τη μελλοντική μουσική της πορεία, είτε με τις Warpaint είτε μόνη, παρά για τους λάτρεις της post-punk μουσικής, αν και μερικά από τα τραγούδια αξίζουν να ακουστούν.
Σχετικό θέμα