Καλή χρονιά με όμορφες μουσικές και χαμόγελα! Σήμερα, θα επανέλθουμε στo γαλλικό κινηματογράφο τον οποίο εξερευνήσαμε
εξ απαλών ονύχων με το soundtrack των "Άθικτων" μερικές εβδομάδες πριν ("Les Intouchables"-σχετικό άρθρο εδώ).
Ταινία: Le fabuleux destin d'Amélie Poulain (2001)
Το έχεις συνδέσει με: Την παιδική σου αφέλεια (πραγματικά πίστευες ότι οι φωτογραφίες ζωντανεύουν;)
Καλύτερος συντονισμός μουσικής/ταινίας: La Noyée/ Η Amelie βοηθάει έναν τυφλό κύριο να περάσει τον δρόμο περιγράφοντάς του τη ζωντανή γειτονιά.
Πρόκειται για μία πρωτότυπη ρομαντική κομεντί σε σκηνοθεσία Jean-Pierre Jeunet την οποία το κοινό λάτρεψε τόσο για την εκκεντρικότητα των χαρακτήρων της, όσο και για τη μουσική του Yann Tiersen.
Το OST της ταινίας κυκλοφόρησε στις 23 Απριλίου 2001 από τη Virgin Records. Και ενώ ο σκηνοθέτης επιθυμούσε η σύνθεση της μουσικής να γίνει από τον Michael Nyman (μεταξύ άλλων είχε γράψει το soundtrack της ταινίας "Gattaca"), στα χέρια του έπεσε ένα CD του Yann Tiersen πολλά από τα κομμάτια του οποίου κράτησε αυτούσια για την ταινία του, ενώ κάποια άλλα όπως το "La Valse d'Amelie" δημιουργήθηκαν επι τούτου. Έχουμε λοιπόν, δύο συντελεστές- δύο καλλιτέχνες- των οποίων το έργο έδεσε εξαιρετικά, δίνοντάς μας την ευκαιρία να ακροαστούμε ένα από τα καλύτερα soundtrack όλων των εποχών.
Somewhere, over the Billboard...
Το album κατέκτησε τη 2η θέση στα US Billboard Top World Music Albums ενώ μόλις τη δεύτερη εβδομάδα κυκλοφορίας του σκαρφάλωσε στη 1η θέση των French Albums Chart -αναμενόμενο. Αξίζει να σημειωθεί πως οι Γάλλοι το αγάπησαν πολύ, καθώς η τελευταία εβδομάδα του στα charts καταγράφηκε το 2013 στην 161η -έστω- θέση !
Το OST της "Amelie" βραβεύτηκε το 2001 στα World Soundtrack Award, κατα την πρώτη χρονιά διεξαγωγής τους, στην κατηγορία Best Original Score of the Year. Το 2002 βραβεύτηκε στα César Award για Best Music Written for a Film.
Παράλληλα, το soundtrack υπήρξε υποψήφιο και για τα BAFTA Awards για Best Film Music, World Soundtrack Awards (Soundtrack Composer of the Year) και Phoenix Film Critics Society Award στην κατηγορία Best Original Soundtrack of the Year.
Πιο αναλυτικά..
1. "J'y suis jamais allé"
2. "Les jours tristes"
3. "La valse d'Amélie"
4. "Comptine d'un autre été : L'Après-Midi"
5. "La noyée"
6. "L'autre valse d'Amélie"
7. "Guilty"
8. "À quai"
9. "Le moulin"
10. "Pas si simple"
11. "La valse d'Amélie" (Orchestral Version)
12. "La valse des vieux os"
13. "La dispute"
14. "Si tu n'étais pas là"
15. "Soir de fête"
16. "La redécouverte"
17. "Sur le fil"
18. "Le banquet"
19. "La valse d'Amélie" (Piano Version)
20. "La valse des monstres"
Συναντάμε το..βάλς της Αμελί σε διαφορετικές version, οι οποίες δημιουργήθηκαν με τέτοιο τρόπο, ώστε το ύφος τους να συνταυτίζεται με τις διαφορετικές σκηνές στις οποίες το καθένα ακούγεται: στην πρώτη έχουμε μια ήρεμη, ίσως και παραμυθένια Αμελί, στη δεύτερη τη βρίσκουμε πιο μαχητική και χειραφετημένη και λίγο πριν τον επίλογο (piano version) την αφήνουμε ώριμη και απελευθερωμένη από την απογοήτευση και τη δειλία.
Τα ορχηστρικά κομμάτια του Yann Tiersen, εμπλουτίζονται με δύο jazz και blues- αντίστοιχα- προσθήκες άλλων καλλιτεχνών: "Guilty" σε ερμηνεία Al Bowlly, στίχους Gus Kahn και μουσική Richard A. Whiting & Harry Akst και "Si tu n'étais pas là" από την Fréhel σε στίχους Gaston Claret και μουσική Pierre Bayle. Πώς να μη μας φέρει στο μυαλό αυτή η μουσική τη Μονμάρτη στην οποία ζούσε και εργαζόταν η ηρωίδα μας;
Ενώ ο ήχος του πιάνου και του ακορντεόν κυριαρχούν, μεταφέροντάς μας σε μια άλλη εποχή ή καλύτερα σε μια εξιδανικευμένη version της παριζιάνικης ζωής, όργανα και ήχοι εμπλουτίζουν τα κομμάτια. Για παράδειγμα, η χρήση banjo ή ο θόρυβος μιας ρόδας που γυρνάει στο "La dispute" και το παλιό ραδιόφωνο από το οποίο ακούγονται τα "Guilty" και "Si tu n'étais pas là". Με αυτό τον τρόπο τα κομμάτια γίνονται πιο προσιτά στους ακροατές, σαν να περιγράφουν μια ιστορία καθημερινή, που θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα!
Love letters
Το μινιμαλιστικό αυτό κόσμημα του Yann Tiersen αποτελεί ένα μικρό αριστούργημα στην ιστορία της μουσικής, καθιστώντας τον μάλιστα οικείο στο ευρύ κοινό. Αυτό που αγαπήσαμε στο soundtrack της Amelie, είναι το μπρίο αλλά και η θλίψη που αποπνέουν τα κομμάτια. Οι εναλλαγές της διάθεσης είναι εμφανείς από κομμάτι σε κομμάτι, ενώ δεν μπορείς σε καμία περίπτωση να χαρακτηρίσεις το ύφος εξολοκλήρου εύθυμο ή καταθλιπτικό.
Έχουμε το παιχνιδιάρικο "J'y suis jamais allé" από τη μία και λίγο πιο κάτω το μελαγχολικό "Comptine d'un autre été : L'Après-Midi", το ελπιδοφόρο "À quai" μα και το πεσσιμιστικό αργοκίνητο "Le moulin". Και όλα αυτά εδράζονται στην ψυχολογία και τη ζωή της νεαρής Αμελί, η οποία έχει βαλθεί να αλλάξει τη ζωή της. Σε αυτές τις μυστηριώδεις αλλά και αρμονικές εναλλαγές μας κερδίζει ο Tiersen, με μελωδίες που ξεχωρίζουν για τη μοναδικότητα και την πρωτοτυπία τους.
Είναι αδύνατο να δείτε την ταινία και να σας περάσει απαρατήρητη η μουσική. Κάθε κομμάτι έχει κάτι πολύ ιδιαίτερο να σας προσφέρει, με αποτέλεσμα να καθίστανται σχεδόν όλα ανθεκτικά στη μνήμη των θεατών.
Ταινία: Le fabuleux destin d'Amélie Poulain (2001)
Το έχεις συνδέσει με: Την παιδική σου αφέλεια (πραγματικά πίστευες ότι οι φωτογραφίες ζωντανεύουν;)
Καλύτερος συντονισμός μουσικής/ταινίας: La Noyée/ Η Amelie βοηθάει έναν τυφλό κύριο να περάσει τον δρόμο περιγράφοντάς του τη ζωντανή γειτονιά.
Πρόκειται για μία πρωτότυπη ρομαντική κομεντί σε σκηνοθεσία Jean-Pierre Jeunet την οποία το κοινό λάτρεψε τόσο για την εκκεντρικότητα των χαρακτήρων της, όσο και για τη μουσική του Yann Tiersen.
Το OST της ταινίας κυκλοφόρησε στις 23 Απριλίου 2001 από τη Virgin Records. Και ενώ ο σκηνοθέτης επιθυμούσε η σύνθεση της μουσικής να γίνει από τον Michael Nyman (μεταξύ άλλων είχε γράψει το soundtrack της ταινίας "Gattaca"), στα χέρια του έπεσε ένα CD του Yann Tiersen πολλά από τα κομμάτια του οποίου κράτησε αυτούσια για την ταινία του, ενώ κάποια άλλα όπως το "La Valse d'Amelie" δημιουργήθηκαν επι τούτου. Έχουμε λοιπόν, δύο συντελεστές- δύο καλλιτέχνες- των οποίων το έργο έδεσε εξαιρετικά, δίνοντάς μας την ευκαιρία να ακροαστούμε ένα από τα καλύτερα soundtrack όλων των εποχών.
Somewhere, over the Billboard...
Το album κατέκτησε τη 2η θέση στα US Billboard Top World Music Albums ενώ μόλις τη δεύτερη εβδομάδα κυκλοφορίας του σκαρφάλωσε στη 1η θέση των French Albums Chart -αναμενόμενο. Αξίζει να σημειωθεί πως οι Γάλλοι το αγάπησαν πολύ, καθώς η τελευταία εβδομάδα του στα charts καταγράφηκε το 2013 στην 161η -έστω- θέση !
Το OST της "Amelie" βραβεύτηκε το 2001 στα World Soundtrack Award, κατα την πρώτη χρονιά διεξαγωγής τους, στην κατηγορία Best Original Score of the Year. Το 2002 βραβεύτηκε στα César Award για Best Music Written for a Film.
Παράλληλα, το soundtrack υπήρξε υποψήφιο και για τα BAFTA Awards για Best Film Music, World Soundtrack Awards (Soundtrack Composer of the Year) και Phoenix Film Critics Society Award στην κατηγορία Best Original Soundtrack of the Year.
Πιο αναλυτικά..
1. "J'y suis jamais allé"
2. "Les jours tristes"
3. "La valse d'Amélie"
4. "Comptine d'un autre été : L'Après-Midi"
5. "La noyée"
6. "L'autre valse d'Amélie"
7. "Guilty"
8. "À quai"
9. "Le moulin"
10. "Pas si simple"
11. "La valse d'Amélie" (Orchestral Version)
12. "La valse des vieux os"
13. "La dispute"
14. "Si tu n'étais pas là"
15. "Soir de fête"
16. "La redécouverte"
17. "Sur le fil"
18. "Le banquet"
19. "La valse d'Amélie" (Piano Version)
20. "La valse des monstres"
Συναντάμε το..βάλς της Αμελί σε διαφορετικές version, οι οποίες δημιουργήθηκαν με τέτοιο τρόπο, ώστε το ύφος τους να συνταυτίζεται με τις διαφορετικές σκηνές στις οποίες το καθένα ακούγεται: στην πρώτη έχουμε μια ήρεμη, ίσως και παραμυθένια Αμελί, στη δεύτερη τη βρίσκουμε πιο μαχητική και χειραφετημένη και λίγο πριν τον επίλογο (piano version) την αφήνουμε ώριμη και απελευθερωμένη από την απογοήτευση και τη δειλία.
Τα ορχηστρικά κομμάτια του Yann Tiersen, εμπλουτίζονται με δύο jazz και blues- αντίστοιχα- προσθήκες άλλων καλλιτεχνών: "Guilty" σε ερμηνεία Al Bowlly, στίχους Gus Kahn και μουσική Richard A. Whiting & Harry Akst και "Si tu n'étais pas là" από την Fréhel σε στίχους Gaston Claret και μουσική Pierre Bayle. Πώς να μη μας φέρει στο μυαλό αυτή η μουσική τη Μονμάρτη στην οποία ζούσε και εργαζόταν η ηρωίδα μας;
Ενώ ο ήχος του πιάνου και του ακορντεόν κυριαρχούν, μεταφέροντάς μας σε μια άλλη εποχή ή καλύτερα σε μια εξιδανικευμένη version της παριζιάνικης ζωής, όργανα και ήχοι εμπλουτίζουν τα κομμάτια. Για παράδειγμα, η χρήση banjo ή ο θόρυβος μιας ρόδας που γυρνάει στο "La dispute" και το παλιό ραδιόφωνο από το οποίο ακούγονται τα "Guilty" και "Si tu n'étais pas là". Με αυτό τον τρόπο τα κομμάτια γίνονται πιο προσιτά στους ακροατές, σαν να περιγράφουν μια ιστορία καθημερινή, που θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα!
Love letters
Το μινιμαλιστικό αυτό κόσμημα του Yann Tiersen αποτελεί ένα μικρό αριστούργημα στην ιστορία της μουσικής, καθιστώντας τον μάλιστα οικείο στο ευρύ κοινό. Αυτό που αγαπήσαμε στο soundtrack της Amelie, είναι το μπρίο αλλά και η θλίψη που αποπνέουν τα κομμάτια. Οι εναλλαγές της διάθεσης είναι εμφανείς από κομμάτι σε κομμάτι, ενώ δεν μπορείς σε καμία περίπτωση να χαρακτηρίσεις το ύφος εξολοκλήρου εύθυμο ή καταθλιπτικό.
Έχουμε το παιχνιδιάρικο "J'y suis jamais allé" από τη μία και λίγο πιο κάτω το μελαγχολικό "Comptine d'un autre été : L'Après-Midi", το ελπιδοφόρο "À quai" μα και το πεσσιμιστικό αργοκίνητο "Le moulin". Και όλα αυτά εδράζονται στην ψυχολογία και τη ζωή της νεαρής Αμελί, η οποία έχει βαλθεί να αλλάξει τη ζωή της. Σε αυτές τις μυστηριώδεις αλλά και αρμονικές εναλλαγές μας κερδίζει ο Tiersen, με μελωδίες που ξεχωρίζουν για τη μοναδικότητα και την πρωτοτυπία τους.
Είναι αδύνατο να δείτε την ταινία και να σας περάσει απαρατήρητη η μουσική. Κάθε κομμάτι έχει κάτι πολύ ιδιαίτερο να σας προσφέρει, με αποτέλεσμα να καθίστανται σχεδόν όλα ανθεκτικά στη μνήμη των θεατών.