Τη βραδιά άνοιξαν οι Le Page που μας είπαν 3 από τα όμορφα, ευαίσθητα τραγουδάκια τους με αγγλικό στίχο καθώς και μία διασκευή, για να ακολουθήσει στη σκηνή ο Φοίβος Δεληβοριάς και η Big Band του.
Nα εξηγήσω εξ αρχής τι σημαίνει Big Band. Μιλάμε στην ουσία για δύο μόλις μουσικούς! Ο εξαιρετικός Σταμάτης Σταματάκης στο κοντραμπάσο, και ο "άνθρωπος-ορχήστρα" Γιώργος Κατσάνος, που εντυπωσίασε παίζοντας δεκάδες ασυνήθιστα μουσικά όργανα. Ενδεικτικά αναφέρω τα theremin, στυλόφωνο, βιμπραντονεόν, hang. Προσθέστε σε αυτούς το Φοίβο Δεληβοριά με την κιθάρα του και τον guest της βραδιάς Νίκο Παπαβρανούση στα τύμπανα και θα καταλάβετε ότι μιλάμε για έναν συνδυασμό λιτότητας και πλουραλισμού, αφού ούτε λίγο ούτε πολύ, ακούσαμε πάνω από 20 διαφορετικά όργανα από 4 μόνο ανθρώπους...
Με όλα αυτά τα παράξενα όργανα, τα γνωστά και αγαπημένα τραγούδια του Δεληβοριά, έγιναν σε πολλές περιπτώσεις αγνώριστα, αλλά άκρως ενδιαφέροντα σαν αποτέλεσμα! Το όλο κλίμα ενορχηστρωτικά φλέρταρε με την jazz και το avant-guard. Στο ίδιο ύφος και τα νέα τραγούδια που μας παρουσίασε, τα οποία θα ηχογραφηθούν με την εν λόγω μπάντα (στο δίσκο θα συμμετέσει και η Αρλέτα με ένα κομμάτι!). Ξεχώρισα τις εκτελέσεις στα Αφού δεν μ’αγαπάς, Τρένο στην κορυφογραμμή, Να κοιμηθώ, Το καλοκαίρι θα ’ρθει. Από τα καινούρια τα Μπολέρο και Super Ferry και από τις διασκευές το... μεταφρασμένο Sex Bomb, με τη βοήθεια της Ρένας Μόρφη, που με την όμορφη φωνή της συνόδευσε τον Δεληβοριά σε πολλά κομμάτια.
Γενικά μπορώ να πω ότι ο Φοίβος ήταν πιο "σκοτεινός" και εσωτερικός από κάθε άλλη φορά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν προκάλεσε και πάλι πολλές φορές το αβίαστο γέλιο μας με τις ατάκες του. Χαρακτηριστικότερη όλων η στιγμή που, προλογίζοντας ένα νέο του τραγούδι, μας διάβασε τους τίτλους των βιβλίων από τα οποία το εμπνεύστηκε (τίτλοι τύπου "Πώς να μαγεύετε τους άλλους" και "Δεν ξέρω τι θέλω" δικαιολογούν το γέλιο...)! Κορυφαία όλων, η επικοινωνία του με το κοινό στο Αυτή που περνάει, το οποίο κατάφερε να πει χρησιμοποιώντας όλους εμάς σαν ορχήστρα! Μία απ’ τις πιο διασκεδαστικές στιγμές που έχω ζήσει ποτέ σε συναυλία...
Είναι μαγευτικό να είσαι σε αυτό το όμορφο θεατράκι και να ακούς όλο το κοινό να τραγουδά σαν παρέα τις (αρκετές) στιγμές που ο Δεληβοριάς άφηνε το μικρόφωνο και την κιθάρα και περπατούσε ανάμεσα στους θεατές. Μία πραγματικά υπέροχη βραδιά, ειδικά όταν κλείνει με την unplugged ερμηνεία στο Η Κική κάθε βράδυ...
Setlist
Αφού δεν μ’αγαπάς
Τρένο στην κορυφογραμμή
Χάλια
Ένας σκύλος στο Κολωνάκι
Καινούριο (Μπολέρο)
Καινούριο
Η μποσανόβα του Ησαϊα
Η γυναίκα του Πατώκου
I'm your man
Το’πα το ’κανα
Καινούριο
Καινούριο
Να κοιμηθώ
Το μονοπάτι
Ο Καθρέφτης
Η Υβρεοπομπή
Αυτή που περνάει
Encore
Υπάρχω
Sex Bomb
Θέλω να σε ξεπεράσω
Καινούριο (Super Ferry ή Το βαλσάκι της Δάφνης)
Το καλοκαίρι θα ’ρθει
Η Κική κάθε βράδυ
Φωτογραφίες: Ιωάννα Μπούμη
Nα εξηγήσω εξ αρχής τι σημαίνει Big Band. Μιλάμε στην ουσία για δύο μόλις μουσικούς! Ο εξαιρετικός Σταμάτης Σταματάκης στο κοντραμπάσο, και ο "άνθρωπος-ορχήστρα" Γιώργος Κατσάνος, που εντυπωσίασε παίζοντας δεκάδες ασυνήθιστα μουσικά όργανα. Ενδεικτικά αναφέρω τα theremin, στυλόφωνο, βιμπραντονεόν, hang. Προσθέστε σε αυτούς το Φοίβο Δεληβοριά με την κιθάρα του και τον guest της βραδιάς Νίκο Παπαβρανούση στα τύμπανα και θα καταλάβετε ότι μιλάμε για έναν συνδυασμό λιτότητας και πλουραλισμού, αφού ούτε λίγο ούτε πολύ, ακούσαμε πάνω από 20 διαφορετικά όργανα από 4 μόνο ανθρώπους...
Με όλα αυτά τα παράξενα όργανα, τα γνωστά και αγαπημένα τραγούδια του Δεληβοριά, έγιναν σε πολλές περιπτώσεις αγνώριστα, αλλά άκρως ενδιαφέροντα σαν αποτέλεσμα! Το όλο κλίμα ενορχηστρωτικά φλέρταρε με την jazz και το avant-guard. Στο ίδιο ύφος και τα νέα τραγούδια που μας παρουσίασε, τα οποία θα ηχογραφηθούν με την εν λόγω μπάντα (στο δίσκο θα συμμετέσει και η Αρλέτα με ένα κομμάτι!). Ξεχώρισα τις εκτελέσεις στα Αφού δεν μ’αγαπάς, Τρένο στην κορυφογραμμή, Να κοιμηθώ, Το καλοκαίρι θα ’ρθει. Από τα καινούρια τα Μπολέρο και Super Ferry και από τις διασκευές το... μεταφρασμένο Sex Bomb, με τη βοήθεια της Ρένας Μόρφη, που με την όμορφη φωνή της συνόδευσε τον Δεληβοριά σε πολλά κομμάτια.
Γενικά μπορώ να πω ότι ο Φοίβος ήταν πιο "σκοτεινός" και εσωτερικός από κάθε άλλη φορά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν προκάλεσε και πάλι πολλές φορές το αβίαστο γέλιο μας με τις ατάκες του. Χαρακτηριστικότερη όλων η στιγμή που, προλογίζοντας ένα νέο του τραγούδι, μας διάβασε τους τίτλους των βιβλίων από τα οποία το εμπνεύστηκε (τίτλοι τύπου "Πώς να μαγεύετε τους άλλους" και "Δεν ξέρω τι θέλω" δικαιολογούν το γέλιο...)! Κορυφαία όλων, η επικοινωνία του με το κοινό στο Αυτή που περνάει, το οποίο κατάφερε να πει χρησιμοποιώντας όλους εμάς σαν ορχήστρα! Μία απ’ τις πιο διασκεδαστικές στιγμές που έχω ζήσει ποτέ σε συναυλία...
Είναι μαγευτικό να είσαι σε αυτό το όμορφο θεατράκι και να ακούς όλο το κοινό να τραγουδά σαν παρέα τις (αρκετές) στιγμές που ο Δεληβοριάς άφηνε το μικρόφωνο και την κιθάρα και περπατούσε ανάμεσα στους θεατές. Μία πραγματικά υπέροχη βραδιά, ειδικά όταν κλείνει με την unplugged ερμηνεία στο Η Κική κάθε βράδυ...
Setlist
Αφού δεν μ’αγαπάς
Τρένο στην κορυφογραμμή
Χάλια
Ένας σκύλος στο Κολωνάκι
Καινούριο (Μπολέρο)
Καινούριο
Η μποσανόβα του ΗσαϊαΗ γυναίκα του Πατώκου
I'm your man
Το’πα το ’κανα
Καινούριο
Καινούριο
Να κοιμηθώ
Το μονοπάτι
Ο Καθρέφτης
Η Υβρεοπομπή
Αυτή που περνάει
Encore
Υπάρχω
Sex Bomb
Θέλω να σε ξεπεράσω
Καινούριο (Super Ferry ή Το βαλσάκι της Δάφνης)
Το καλοκαίρι θα ’ρθει
Η Κική κάθε βράδυ
Φωτογραφίες: Ιωάννα Μπούμη