Η στήλη «Ταξίδι στη Χώρα των Άνιμε» μπορεί να έλειψε για κάμποσο καιρό ένεκα και διακοπών, όμως επιστρέφει δριμύτερη! Στο σημερινό άρθρο πρωταγωνιστεί μια άνιμε σειρά. Όπως είχα ανακοινώσει στο εισαγωγικό άρθρο της στήλης, θα γράφω τόσο για άνιμε ταινίες όσο και για σειρές. Επομένως, «σπάω το ρόδι» και ως πρώτη σειρά επιλέγω το κλασικό αριστούργημα: Neon Genesis Evangelion (1995-96) του Hideaki Anno.
Πραγματικά είναι τόσο δύσκολο να πιάσεις από κάπου το συγκεκριμένο άνιμε που νιώθω ότι δε θα μπορούσα να τελειώσω ποτέ το άρθρο. Όπως πάντα, φυσικά, προς αποφυγήν spoilers δεν θα αναφέρω πολλά πράγματα από την πλοκή, παρά μόνο αυτά που αξίζουν την προσοχή και το χρόνο σας.
Το Neon Genesis Evangelion διαδραματίζεται στο μέλλον, τη χρονιά 2015 – παρελθόν για μας πια – σε έναν post-apocalyptic (δηλ. μετά από μια ισοπεδωτική καταστροφή) κόσμο. Δεν είναι η πρώτη φορά που το δυστοπικό αυτό όραμα για την ανθρωπότητα απασχολεί τον κόσμο των άνιμε. Πρόκειται για μια πολύ συνηθισμένη θεματική. Αρκεί να θυμηθούμε το ανατριχιαστικό Akira (1988) του Katsuhiro Otomo. Αυτή η καταστροφή προκλήθηκε, όπως μαθαίνουμε στο πρώτο επεισόδιο, όταν ένας μετεωρίτης συγκρούστηκε με τη Γη, προκαλώντας ανυπολόγιστες καταστροφές. Το συμβάν αυτό ονομάστηκε «Second Impact».
Ο πρωταγωνιστής της σειράς, Ikari Shinji, είναι ένας 14χρονος μαθητής, ο οποίος καλείται στο καινούριο Τόκιο από τον πατέρα του, Ikari Gendo, με τον οποίο είχε διακόψει κάθε επαφή μετά το θάνατο της μητέρας του. Ωστόσο, ο πατέρας του είναι ο ηγέτης μιας ειδικής παρά-στρατιωτικής οργάνωσης με όνομα «NERV». Σκοπός της οργάνωσης είναι να προστατεύσει την ανθρωπότητα από την επανάληψη ενός φαινομένου σαν το «Second Impact» και να αντικρούσει τους «Angels», ένα εξωγήινο είδος που απειλεί και αυτό με τη σειρά του τη Γη. Για να καταπολεμήσει τους «Angels» η «NERV» έχει κατασκευάσει μερικά γιγαντιαία ρομπότ, τα «EVA», τα οποία είναι τα μόνα ικανά όπλα που διαθέτουν οι άνθρωποι σε αυτόν τον πόλεμο. Ωστόσο, έχουν μια ιδιαιτερότητα: υπάρχουν μόνο συγκεκριμένοι πιλότοι που μπορούν να τα οδηγήσουν και αυτοί οι πιλότοι πρέπει να είναι 14χρονοι έφηβοι. Καλά καταλάβατε: ο «κακός» πατέρας φωνάζει τον απομακρυσμένο γιο του από την επαρχία για να πιλοτάρει το όπλο που κατασκεύασε ώστε να νικήσει τους «Angels».
Αυτά είναι τα μόνα που θα μπορούσα να αποκαλύψω για το σενάριο. Το Neon Genesis Evangelion αποτελείται από 26 επεισόδια, ενώ έχει δύο διαφορετικά τέλη: τα πρώτα επεισόδια που κυκλοφόρησαν ως τελικά από τον δημιουργό, κατά τις φήμες, δεν ικανοποίησαν την εταιρεία παραγωγής η οποία ζήτησε από τον Anno να φτιάξει δύο άλλα, που θα είχαν ένα διαφορετικό, πιο «ταιριαστό» τέλος. Γιατί έγινε αυτό; Εγώ μπορώ μόνο να σας πω μερικά πράγματα, αλλά πρέπει να τη δείτε μόνοι σας για να καταλάβετε και να κρίνετε, τελικά, ποιο ήταν το πιο «ταιριαστό» τέλος.
Το Neon Genesis Evangelion ανήκει στο είδος (genre) mecha. Στα mecha άνιμε πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν οι μηχανές και τα γιγαντιαία ρομπότ, υπάρχουν επικές μάχες σε, συνήθως, post-apocalyptic περιβάλλον και μια δυστοπική απεικόνιση του μέλλοντος – καθώς τα περισσότερα εξ αυτών διαδραματίζονται στο μέλλον – αλλά και της τεχνολογίας – την οποία, τις περισσότερες φορές, αντιμετωπίζουν ως πηγή του κακού. Βέβαια, όπως αναφέρω και στο πρώτο άρθρο της στήλης, αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο, αφού οι Ιάπωνες είδαν την τεχνολογία να τους αλλάζει άρδην τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με τις ατομικές κεφαλές σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι.
Ωστόσο, δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος. Γενικότερα, θεωρώ πως είναι θεμελιώδες στοιχείο της pop κουλτούρας παγκοσμίως, να εξερευνά τη σχέση ανθρώπου και τεχνολογίας. Θα μπορούσαμε να πούμε πως έχει λειτουργήσει πολλάκις ως πεδίο τεχνολογικών πειραμάτων, υπό την έννοια ότι τα περισσότερα τεχνολογικά επιτεύγματα έχουν προέλθει, ή τουλάχιστον έχουν εμπνευστεί, από τη λογοτεχνία, το σινεμά κλπ. Μόνο σε αυτά τα μέσα είχαν τη δυνατότητα οι άνθρωποι να εξερευνήσουν κόσμους, στους οποίους οι άνθρωποι ζουν με τις μηχανές, πετάνε στα σύννεφα, έχουν ένα ρομπότ να τους βοηθάει στη δουλειά ή έναν υπολογιστή με δική του προσωπικότητα. Επομένως, τα άνιμε, ως το ανώτατο pop προϊόν της ιαπωνικής κουλτούρας, εκμεταλλευόμενο και τη φύση του, δηλαδή όντας ένα μέσο με φοβερή τεχνική ελευθερία, κατάφερε και καταφέρνει να απεικονίζει τέτοια περιβάλλοντα καλύτερα, πιθανώς, από οποιοδήποτε άλλο μέσο. Και θεωρώ πως, για το λόγο αυτό, τα άνιμε είναι ιδανικά για την περαιτέρω διερεύνηση του science-fiction είδους.
Και τώρα μπορώ να καταλήξω στο συμπέρασμα πως το Neon Genesis Evangelion πράγματι ανήκει στην κατηγορία mecha, όμως μόνο και μόνο για να φτάσει στο τέλος του να την αποδομήσει εκ των έσω. Ο Anno καταφέρνει σε 26 επεισόδια να επαναφέρει στο επίκεντρο του άνιμε κόσμου τα ρομπότ και τις επικές μάχες που θα ικανοποιούσαν κάθε λάτρη – κυρίως εφήβους – του είδους, ενώ την ίδια στιγμή με μαθηματική ακρίβεια απελευθερώνει το έργο του από κάθε γνωστό mecha χαρακτηριστικό εμφυσώντας δάνεια από την ψυχανάλυση του Φρόυντ και του Λακάν, φιλοσοφικές θεωρίες του Νίτσε και του Κίρκεγκωρ, υπαρξιακές αναζητήσεις του Σαρτρ, θρησκευτικά σύμβολα του Χριστιανισμού και του Βουδισμού κ.ά.
Οι σχέσεις και οι εμμονές των ηρώων οδηγούν το θεατή σε ένα θέαμα απογυμνωμένο από φανφάρες, το οποίο είναι πολύ δύσκολο να καταναλωθεί γρήγορα και θέλει φοβερή προσοχή. Αυτά που μπορεί να κερδίσει κανείς παρακολουθώντας το Neon Genesis Evangelion είναι αρκετά, αρκεί να αντέξει μέχρι το τέλος, καθώς από τη μέση και μετά αλλάζει τελείως δομή και ύφος. Όμως δεν πρέπει να εγκαταλείψετε. Εκεί είναι που το άνιμε σάς ζητά να το προσέξετε και να ακούσετε τι έχει να πει. Αν σας αφορά, έστω και λίγο, πέτυχε το σκοπό του. Αν δε σας αφορά, τότε δώστε του λίγο χρόνο, γιατί μάλλον δεν ήσασταν έτοιμοι και ξαναδοκιμάστε. Επιπλέον, σε κάθε τέλος επεισοδίου παίζει μία διαφορετική εκτέλεση του «Fly Me to the Moon» του Frank Sinatra. Τα λόγια είναι περιττά.
Ελπίζω να σας άναψα τη σπίθα για να μπείτε στη διαδικασία να δείτε το Neon Genesis Εvangelion. Είναι 26 επεισόδια, από 20 λεπτά το καθένα. Μπορείτε να το δείτε εδώ και με ελληνικούς (!) υπότιτλους – μπράβο στα παιδιά του Anime World Greek Subs!
Πραγματικά είναι τόσο δύσκολο να πιάσεις από κάπου το συγκεκριμένο άνιμε που νιώθω ότι δε θα μπορούσα να τελειώσω ποτέ το άρθρο. Όπως πάντα, φυσικά, προς αποφυγήν spoilers δεν θα αναφέρω πολλά πράγματα από την πλοκή, παρά μόνο αυτά που αξίζουν την προσοχή και το χρόνο σας.
Το Neon Genesis Evangelion διαδραματίζεται στο μέλλον, τη χρονιά 2015 – παρελθόν για μας πια – σε έναν post-apocalyptic (δηλ. μετά από μια ισοπεδωτική καταστροφή) κόσμο. Δεν είναι η πρώτη φορά που το δυστοπικό αυτό όραμα για την ανθρωπότητα απασχολεί τον κόσμο των άνιμε. Πρόκειται για μια πολύ συνηθισμένη θεματική. Αρκεί να θυμηθούμε το ανατριχιαστικό Akira (1988) του Katsuhiro Otomo. Αυτή η καταστροφή προκλήθηκε, όπως μαθαίνουμε στο πρώτο επεισόδιο, όταν ένας μετεωρίτης συγκρούστηκε με τη Γη, προκαλώντας ανυπολόγιστες καταστροφές. Το συμβάν αυτό ονομάστηκε «Second Impact».
Ο πρωταγωνιστής της σειράς, Ikari Shinji, είναι ένας 14χρονος μαθητής, ο οποίος καλείται στο καινούριο Τόκιο από τον πατέρα του, Ikari Gendo, με τον οποίο είχε διακόψει κάθε επαφή μετά το θάνατο της μητέρας του. Ωστόσο, ο πατέρας του είναι ο ηγέτης μιας ειδικής παρά-στρατιωτικής οργάνωσης με όνομα «NERV». Σκοπός της οργάνωσης είναι να προστατεύσει την ανθρωπότητα από την επανάληψη ενός φαινομένου σαν το «Second Impact» και να αντικρούσει τους «Angels», ένα εξωγήινο είδος που απειλεί και αυτό με τη σειρά του τη Γη. Για να καταπολεμήσει τους «Angels» η «NERV» έχει κατασκευάσει μερικά γιγαντιαία ρομπότ, τα «EVA», τα οποία είναι τα μόνα ικανά όπλα που διαθέτουν οι άνθρωποι σε αυτόν τον πόλεμο. Ωστόσο, έχουν μια ιδιαιτερότητα: υπάρχουν μόνο συγκεκριμένοι πιλότοι που μπορούν να τα οδηγήσουν και αυτοί οι πιλότοι πρέπει να είναι 14χρονοι έφηβοι. Καλά καταλάβατε: ο «κακός» πατέρας φωνάζει τον απομακρυσμένο γιο του από την επαρχία για να πιλοτάρει το όπλο που κατασκεύασε ώστε να νικήσει τους «Angels».
Αυτά είναι τα μόνα που θα μπορούσα να αποκαλύψω για το σενάριο. Το Neon Genesis Evangelion αποτελείται από 26 επεισόδια, ενώ έχει δύο διαφορετικά τέλη: τα πρώτα επεισόδια που κυκλοφόρησαν ως τελικά από τον δημιουργό, κατά τις φήμες, δεν ικανοποίησαν την εταιρεία παραγωγής η οποία ζήτησε από τον Anno να φτιάξει δύο άλλα, που θα είχαν ένα διαφορετικό, πιο «ταιριαστό» τέλος. Γιατί έγινε αυτό; Εγώ μπορώ μόνο να σας πω μερικά πράγματα, αλλά πρέπει να τη δείτε μόνοι σας για να καταλάβετε και να κρίνετε, τελικά, ποιο ήταν το πιο «ταιριαστό» τέλος.
Το Neon Genesis Evangelion ανήκει στο είδος (genre) mecha. Στα mecha άνιμε πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν οι μηχανές και τα γιγαντιαία ρομπότ, υπάρχουν επικές μάχες σε, συνήθως, post-apocalyptic περιβάλλον και μια δυστοπική απεικόνιση του μέλλοντος – καθώς τα περισσότερα εξ αυτών διαδραματίζονται στο μέλλον – αλλά και της τεχνολογίας – την οποία, τις περισσότερες φορές, αντιμετωπίζουν ως πηγή του κακού. Βέβαια, όπως αναφέρω και στο πρώτο άρθρο της στήλης, αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο, αφού οι Ιάπωνες είδαν την τεχνολογία να τους αλλάζει άρδην τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με τις ατομικές κεφαλές σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι.
Ωστόσο, δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος. Γενικότερα, θεωρώ πως είναι θεμελιώδες στοιχείο της pop κουλτούρας παγκοσμίως, να εξερευνά τη σχέση ανθρώπου και τεχνολογίας. Θα μπορούσαμε να πούμε πως έχει λειτουργήσει πολλάκις ως πεδίο τεχνολογικών πειραμάτων, υπό την έννοια ότι τα περισσότερα τεχνολογικά επιτεύγματα έχουν προέλθει, ή τουλάχιστον έχουν εμπνευστεί, από τη λογοτεχνία, το σινεμά κλπ. Μόνο σε αυτά τα μέσα είχαν τη δυνατότητα οι άνθρωποι να εξερευνήσουν κόσμους, στους οποίους οι άνθρωποι ζουν με τις μηχανές, πετάνε στα σύννεφα, έχουν ένα ρομπότ να τους βοηθάει στη δουλειά ή έναν υπολογιστή με δική του προσωπικότητα. Επομένως, τα άνιμε, ως το ανώτατο pop προϊόν της ιαπωνικής κουλτούρας, εκμεταλλευόμενο και τη φύση του, δηλαδή όντας ένα μέσο με φοβερή τεχνική ελευθερία, κατάφερε και καταφέρνει να απεικονίζει τέτοια περιβάλλοντα καλύτερα, πιθανώς, από οποιοδήποτε άλλο μέσο. Και θεωρώ πως, για το λόγο αυτό, τα άνιμε είναι ιδανικά για την περαιτέρω διερεύνηση του science-fiction είδους.
Και τώρα μπορώ να καταλήξω στο συμπέρασμα πως το Neon Genesis Evangelion πράγματι ανήκει στην κατηγορία mecha, όμως μόνο και μόνο για να φτάσει στο τέλος του να την αποδομήσει εκ των έσω. Ο Anno καταφέρνει σε 26 επεισόδια να επαναφέρει στο επίκεντρο του άνιμε κόσμου τα ρομπότ και τις επικές μάχες που θα ικανοποιούσαν κάθε λάτρη – κυρίως εφήβους – του είδους, ενώ την ίδια στιγμή με μαθηματική ακρίβεια απελευθερώνει το έργο του από κάθε γνωστό mecha χαρακτηριστικό εμφυσώντας δάνεια από την ψυχανάλυση του Φρόυντ και του Λακάν, φιλοσοφικές θεωρίες του Νίτσε και του Κίρκεγκωρ, υπαρξιακές αναζητήσεις του Σαρτρ, θρησκευτικά σύμβολα του Χριστιανισμού και του Βουδισμού κ.ά.
Οι σχέσεις και οι εμμονές των ηρώων οδηγούν το θεατή σε ένα θέαμα απογυμνωμένο από φανφάρες, το οποίο είναι πολύ δύσκολο να καταναλωθεί γρήγορα και θέλει φοβερή προσοχή. Αυτά που μπορεί να κερδίσει κανείς παρακολουθώντας το Neon Genesis Evangelion είναι αρκετά, αρκεί να αντέξει μέχρι το τέλος, καθώς από τη μέση και μετά αλλάζει τελείως δομή και ύφος. Όμως δεν πρέπει να εγκαταλείψετε. Εκεί είναι που το άνιμε σάς ζητά να το προσέξετε και να ακούσετε τι έχει να πει. Αν σας αφορά, έστω και λίγο, πέτυχε το σκοπό του. Αν δε σας αφορά, τότε δώστε του λίγο χρόνο, γιατί μάλλον δεν ήσασταν έτοιμοι και ξαναδοκιμάστε. Επιπλέον, σε κάθε τέλος επεισοδίου παίζει μία διαφορετική εκτέλεση του «Fly Me to the Moon» του Frank Sinatra. Τα λόγια είναι περιττά.
Ελπίζω να σας άναψα τη σπίθα για να μπείτε στη διαδικασία να δείτε το Neon Genesis Εvangelion. Είναι 26 επεισόδια, από 20 λεπτά το καθένα. Μπορείτε να το δείτε εδώ και με ελληνικούς (!) υπότιτλους – μπράβο στα παιδιά του Anime World Greek Subs!
Σχετικό θέμα