Τι θα ακούσεις:
Rock
Τραγούδια που ξεχωρίζουν:
Under The Sun, Dopamine, Is The Is Are
Κυκλοφορία:
Φεβρουάριος 2016
Εταιρεία:
Captured Tracks
Το 2012 οι DIIV παρουσιάστηκαν με το ‘Oshin’, ένα άλμπουμ που, χωρίς να κάνει κάποιον να γράφει για «next big thing» ή κάτι παρεμφερές, κέντρισε το ενδιαφέρον αρκετών. Ξεπερνώντας μερικά μπλεξίματα με ναρκωτικά, που οδήγησαν στην αλλαγή drummer, οι Νεοϋορκέζοι επιστρέφουν τρία χρόνια αργότερα, μ’ ένα δίσκο που δεν κάνει κάτι διαφορετικό. Το ‘Is The Is Are’ έχει αρκετά τραγούδια που ακούγονται ευχάριστα, αλλά δεν είναι ικανό να ανεβάσει την παρέα του Zachary Cole Smith ένα σκαλί παραπάνω. Η μεγάλη του διάρκεια, που ξεπερνά τη μία ώρα, και το γεγονός πως άργησε πολύ για να εκμεταλλευτεί τη «φασαρία» που είχε γίνει γύρω απ’ το όνομά τους τριάμισι χρόνια πριν είναι δύο από τους λόγους γι’ αυτό.
Δεν είναι, όμως, ένας απογοητευτικός δίσκος. Από την πρώτη αναλαμπή στο ‘Under The Sun’ ως το «σκοτεινό» ‘Blue Boredom’ με τη συμμετοχή της Sky Ferreira στο χαρακτηριστικό σχεδόν post punk ύφος της, θα βρεις τραγούδια που αξίζουν και θέλεις να ξανακούσεις. Άλλες αρκετά ενδιαφέρουσες στιγμές είναι το ‘Dopamine’ και το ομώνυμο, λίγο μετά την πρώτη μισή ώρα. Πλησιάζοντας προς το τέλος, το μοτίβο δεν αλλάζει, με τις κιθάρες να πρωταγωνιστούν στη δημιουργία μιας ελαφρώς shoegaze αισθητικής που καταφέρνει λίγα πράματα εκτός απ’ το να σε κάνει να αναρωτηθείς πόση ώρα έχει ακόμα το άλμπουμ για να τελειώσει. Δεν είναι τα τραγούδια καθ’ αυτά που κουράζουν, αντίθετα, μερικά ξεχωρίζουν με ευκολία. Είναι η επιλογή τόσων όμοιων ιδεών και η επανάληψή τους για μία ώρα που αδικεί μέρος της ποιότητας του δίσκου και, εν τέλει, τους DIIV.
Rock
Τραγούδια που ξεχωρίζουν:
Under The Sun, Dopamine, Is The Is Are
Κυκλοφορία:
Φεβρουάριος 2016
Εταιρεία:
Captured Tracks
Το 2012 οι DIIV παρουσιάστηκαν με το ‘Oshin’, ένα άλμπουμ που, χωρίς να κάνει κάποιον να γράφει για «next big thing» ή κάτι παρεμφερές, κέντρισε το ενδιαφέρον αρκετών. Ξεπερνώντας μερικά μπλεξίματα με ναρκωτικά, που οδήγησαν στην αλλαγή drummer, οι Νεοϋορκέζοι επιστρέφουν τρία χρόνια αργότερα, μ’ ένα δίσκο που δεν κάνει κάτι διαφορετικό. Το ‘Is The Is Are’ έχει αρκετά τραγούδια που ακούγονται ευχάριστα, αλλά δεν είναι ικανό να ανεβάσει την παρέα του Zachary Cole Smith ένα σκαλί παραπάνω. Η μεγάλη του διάρκεια, που ξεπερνά τη μία ώρα, και το γεγονός πως άργησε πολύ για να εκμεταλλευτεί τη «φασαρία» που είχε γίνει γύρω απ’ το όνομά τους τριάμισι χρόνια πριν είναι δύο από τους λόγους γι’ αυτό.
Δεν είναι, όμως, ένας απογοητευτικός δίσκος. Από την πρώτη αναλαμπή στο ‘Under The Sun’ ως το «σκοτεινό» ‘Blue Boredom’ με τη συμμετοχή της Sky Ferreira στο χαρακτηριστικό σχεδόν post punk ύφος της, θα βρεις τραγούδια που αξίζουν και θέλεις να ξανακούσεις. Άλλες αρκετά ενδιαφέρουσες στιγμές είναι το ‘Dopamine’ και το ομώνυμο, λίγο μετά την πρώτη μισή ώρα. Πλησιάζοντας προς το τέλος, το μοτίβο δεν αλλάζει, με τις κιθάρες να πρωταγωνιστούν στη δημιουργία μιας ελαφρώς shoegaze αισθητικής που καταφέρνει λίγα πράματα εκτός απ’ το να σε κάνει να αναρωτηθείς πόση ώρα έχει ακόμα το άλμπουμ για να τελειώσει. Δεν είναι τα τραγούδια καθ’ αυτά που κουράζουν, αντίθετα, μερικά ξεχωρίζουν με ευκολία. Είναι η επιλογή τόσων όμοιων ιδεών και η επανάληψή τους για μία ώρα που αδικεί μέρος της ποιότητας του δίσκου και, εν τέλει, τους DIIV.
Σχετικό θέμα