Gimme 10: Οι επιλογές των Night Knight

Με αφορμή το live της 10ης Μαρτίου στο AN Club, ο Σεραφείμ Γιαννακόπουλος γράφει για τα αγαπημένα του άλμπουμ.
Διαβάστηκε φορες
Πίσω από το όνομα Night Knight υπάρχει το νέο project του Σεραφείμ Γιαννακόπουλου, γνωστού και από τη θητεία του ως ντράμερ των Planet Of Zeus. Το πρώτο άλμπουμ του σχήματος (του οποίου το line-up συμπληρώνουν ο Μανώλης Γιαννίκιος στα τύμπανα, ο Στέλιος Προβής στο μπάσο και ο Μηνάς Λιάκος στην κιθάρα) κυκλοφόρησε φέτος από την Inner Ear και έχει τίτλο God Is A Motherfucker.

Καθώς η μπάντα ετοιμάζεται για μια εμφάνιση στο AN Club, την Πέμπτη 10 Μαρτίου, μαζί με τους Tango With Lions, ο Σεραφείμ Γιαννακόπουλος ετοίμασε για το Gimme 10 μια λίστα με τους αγαπημένους του δίσκους, τους οποίους σχολιάζει διεξοδικά παρακάτω:

1. Live - Donny Hathaway (1972)
Το σπουδαιότερο live άλμπουμ όλων των εποχών. Από τις ελάχιστες στιγμές που ένα live άλμπουμ με μετέφερε με τον τρόπο ηχογράφησης και τις ερμηνείες του στο ίδιο το venue, κάτω από τη σκηνή, μέσα στην εποχή. Ένας άνθρωπος, ο οποίος κινούνταν πάντα στα παρασκήνια ως παραγωγός και ενορχηστρωτής της Aretha Franklin, του Curtis Mayfield και πολλών άλλων, ενώ για μένα είναι ίσως ο πιο επιδραστικός καλλιτέχνης της soul και του R 'n B που πάτησε ποτέ τα πόδια του σε αυτόν τον πλανήτη. Έπασχε από σχιζοφρένεια και βρέθηκε νεκρός στο πεζοδρόμιο, 15 ορόφους κάτω από το δωμάτιο του ξενοδοχείου στο οποίο διέμενε και ενώ η καριέρα του ετοιμαζόταν να εκτοξευθεί.

2. Nebraska - Bruce Springsteen ()
Αριστουργηματικό εξώφυλλο. Ο Springsteen “γυμνός”, στο σπίτι του, μόνος του, ηχογραφεί σε κασετόφωνο τα demos του για τον επόμενο δίσκο με την E Street Band. Τα demos καταλήγουν να είναι ένας από τους πιο σπουδαίους ακουστικούς δίσκους στην ιστορία του rock. Σκοτεινή ατμόσφαιρα, στίχοι που στοιχειώνουν, ένα άλμπουμ-road movie στην αχανή Αμερική. Σε αυτή την Αμερική που δε βλέπουμε στις ταινίες.

3. Sagan Om Ringen - Bo Hansson (1970)
Ο Bo Hannson αποφασίζει να ηχογραφήσει ένα instrumental άλμπουμ βασισμένο στο Lord Of The Rings του Tolkien. Για κάποιους ένα instrumental progressive άλμπουμ, πριν τις αναζητήσεις του Mike Oldfield και του Brian Eno. Για μένα, ένα αριστούργημα, το οποίο παραμένει ηχητικά επίκαιρο και φανερώνει το background σύγχρονων, σπουδαίων συγκροτημάτων, όπως οι Tortoise.

4. Inventions For Electric Guitar - Ash Ra Tempel (1975)
Στην πραγματικότητα είναι ένα σόλο άλμπουμ του Manuel Göttsching. Ένας κιθαριστικός ambient δίσκος, πολλά χρόνια πριν το post rock και άλλες παρόμοιες delay εξερευνήσεις.

5. Laughing Stock - Talk Talk (1991)
Ήδη από το 1989, το μεγάλο αυτό συγκρότημα έκανε μια ηχητική στροφή 180 μοιρών, μπουχτισμένη από την τεράστια εμπορική επιτυχία των προηγούμενων hit τους. Δημιουργούν εν αγνοία τους το post rock. Το ουσιαστικό post rock. Όχι τα κρυστάλλινα δάκρυα, υπό τη μορφή delay κιθαρών, πάνω σε 2 ακόρντα. Για μένα οι Radiohead, πριν τους Radiohead.

6. Cure For Pain - Morphine (1993)
Το 1993, και ενώ όλοι παίζουν grunge και alternative, ένα τρίο, αποτελούμενο από ένα δίχορδο slide μπάσο, ένα βαρύτονο σαξόφωνο και μια ντραμς, ανατρέπει κάθε συνταγή και γράφει έναν από τους πιο όμορφους, σκοτεινούς δίσκους όλων των εποχών. Μερικά χρόνια μετά, το 1999, ο Mark Sandman, πεθαίνει επί σκηνής στην Ιταλία.

7. The Sheltering Sky - Ryuichi Sakamoto (1990)
Το original soundtrack για την ομώνυμη ταινία του Bernardo Bertolucci, με πρωταγωνιστές την Debra Winger και τον John Malkovich. Ένα άλμπουμ το οποίο ακούω μόνο στη διαπασών, ακόμη και τώρα. Το θέμα του Sakamoto πραγματικά με ρουφάει μέσα στα ηχεία και με αφήνει να ίπταμαι πάνω από την έρημο.

8. Our Aim Is To Satisfy - Red Snapper (2000)
Το απόλυτο συγκρότημα των λυκειακών μου χρόνων. Το συγκρότημα, το οποίο με τα άλμπουμ του περιέγραψε με τον πιο πειστικό τρόπο το αστικό τοπίο των '90s και των αρχών των '00s. Πολύ μπροστά από την εποχή τους. Ακόμη και τώρα επίκαιροι. Η μουσική δε θα ήταν η ίδια χωρίς αυτούς.

9. The Stix - Jaga Jazzist (2002)
Αν ένας φίλος μου ήταν για 15 χρόνια σε κώμα, ξυπνούσε και με ρωτούσε ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να ακούσει, θα του απαντούσα τη δισκογραφία των Jaga Jazzist. Όταν ο “θεός” έφτιαξε τους Jaga Jazzist, αμέσως μετά έσπασε το καλούπι.

10. In Rainbows - Radiohead (2007)
Το απόλυτο pop άλμπουμ. Πολύ προσωπικές μου στιγμές είναι συνδεδεμένες με αυτό. Δεν έχω λόγια.

Διαβάστε ακόμα