Δεν είναι τυχαίο που συχνά γίνεται κουβέντα για το "δύσκολο δεύτερο άλμπουμ" ενός συγκροτήματος. Όπως έχει ειπωθεί πολλές φορές, μια μπάντα μπορεί να έχει χρόνια για να δουλέψει τα τραγούδια του πρώτου της δίσκου, αλλά μόνο μήνες για να ετοιμάσει τον επόμενο. Τρία τέτοια "δύσκολα" δεύτερα άλμπουμ έχουν επικρατήσει στα ακούσματα της στήλης για το πρώτο δίμηνο της χρονιάς και φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις της λίστας των άλμπουμ που σας προτείνουμε.
Οι DIIV, το συγκρότημα του Zachary Cole Smith, βρέθηκαν σε πολλές λίστες με τα καλύτερα νεοεμφανιζόμενα ονόματα του 2012 χάρει στην πρώτη τους δουλειά, το ανορθόγραφο αλλά πολλά υποσχόμενο "Oshin" ("ocean" θέλει να πει ο ποιητής) που περιείχε και ένα από τα single της χρονιάς, το περίφημο "Doused".
Διάφορα προβλήματα του Smith με ουσίες και με το νόμο (είχε συλληφθεί στα τέλη του 2013 παρέα με τη φίλη του Sky Ferreira και στάλθηκε για αποτοξίνωση) μας έκαναν να αναρωτιόμαστε αν οι επιρροές του από τον Kurt Cobain πηγαίνουν και πέρα από τη μουσική. Ο καιρός περνούσε και πάνω που κοντεύαμε να ξεχάσουμε τους DIIV, άρχισαν να διαρρέουν στο τέλος της περασμένης χρονιάς τα πρώτα, πολύ ενθαρρυντικά, δείγματα της νέας τους δουλειάς ενώ και η εμφάνιση τους στο Primavera 2015 ήταν από αυτές που ξεχώρισαν στο φεστιβάλ της Βαρκελώνης.
Τελικά το πολυαναμενόμενο και σίγουρα δύσκολο δεύτερο άλμπουμ της μπάντας κυκλοφόρησε τον προηγούμενο μήνα και αποτελεί ένα μικρό θρίαμβο για την παρέα από το Brooklyn. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, η παρατεταμένη και ταραγμένη περίοδος κύησης του "Is The Is Are" (εξακολουθούν να μην τα πάνε καλά με τη γραμματική!) λειτούργησε θετικά για τους DIIV αφού σχεδόν κανένα από τα 17 κομμάτια που το αποτελούν δεν υστερεί. Ο Smith καταφέρνει στις συνθέσεις του να συνδυάσει ιδανικά dream pop μελωδίες με krautrock ρυθμούς και κιθάρες που ρέουν αβίαστα, φέρνοντας στο μυαλό τόσο το κολεγιακό rock των '80s, όσο και το shoegaze και το grunge των '90s. Οι DIIV με το "Is The Is Are" εκπληρώνουν στο ακέραιο τις προσδοκίες που είχαν δημιουργήσει 4 χρόνια πριν και κερδίζουν το χαμένο χρόνο καταφέρνοντας ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα: να παρουσιάσουν ένα διπλό άλμπουμ που όχι μόνο θα το ακούσετε από την αρχή ως το τέλος χωρίς να κάνετε skip σε κανένα κομμάτι του, αλλά και που σίγουρα θα επιστρέψετε σε αυτό πολλές φορές μέσα στη χρονιά.
Οι Savages με το δικό τους ντεμπούτο, το περίφημο "Silence Yourself", πήραν σειρά από τους DIIV και φιγουράρισαν την επόμενη χρονιά σε πολλές λίστες με τα καλύτερα νέα ονόματα του 2013. Στην περίπτωση τους, η δεύτερη δουλειά ίσως να ήταν ακόμα δυσκολότερη μιας που η ευρεία και ενθουσιώδης αποδοχή του πρώτου δίσκου (πιστεύω ότι δίκαια πολλοί θα το έχουν στις επιλογές τους με τα καλύτερα "πρώτα" της δεκαετίας) έβαλε πολύ ψηλά τον πήχη των προσδοκιών.
Όπως φαίνεται όμως από το πρώτο κιόλας άκουσμα του "Adore Life", δεν ίδρωσε καθόλου το αυτί τους από όλα αυτά. Οι τέσσερις κοπελιές συνεχίζουν απτόητες πάνω στην πορεία που χάραξαν με το "Silence Yourself" και μας δίνουν μια απόλυτα ώριμη δουλειά που εξελίσσει σταθερά τον ήχο τους. Οι Savages δείχνουν εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους και με εκρηκτικά κομμάτια όπως τα "The Answer", "T.I.W.Y.G." ή το "I Need Something New" μας χαρίζουν τους νέους indie rock ύμνους του 2016.
Το τρίτο "δύσκολο" δεύτερο άλμπουμ που ξεχωρίσαμε το πρώτο δίμηνο της χρονιάς είχε σίγουρα το στοιχείο της έκπληξης, μιας που δεν νομίζω ότι το "If You Leave", το ντεμπούτο των Daughter από το 2013, είχε κατάφερε να δημιουργήσει μεγάλη αίσθηση. Αν μάλιστα δεν ανήκαν στο roster της 4AD, ίσως και να μην είχαν μπει καθόλου στο δικό μου ραντάρ.
Ένα remix στο "Winter" από τους Warpaint που κυκλοφόρησε στα πλαίσια του περσυνού Record Store Day με έκανε να τους προσέξω περισσότερο, ενώ τα πρώτα singles από το "Not To Disappear" που εμφανίστηκαν στο τέλος του 2015, τα πολύ καλά "Numbers" και "Doing the Right Thing", ανέβασαν τις προσδοκίες για κάτι καλό.
Οι προσδοκίες αυτές επαληθεύτηκαν και με το παραπάνω με την κυκλοφορία του δίσκου στις πρώτες ημέρες του 2016. Με το "Not To Disappear" ο ήχος των Daughter ξεκολλά την ταμπέλα του indie folk που τους είχαν βάλει με το πρώτο άλμπουμ (παρόλο που τα δελτία τύπου δείχνουν να επιμένουν) και συνδυάζοντας ηλεκτρονικές πινελιές με διακριτικές, απέριττες κιθάρες χτίζουν το ιδανικό υπόβαθρο για τη θλιμμένη φωνή της Elena Tonra, που συχνά θυμίζει αυτή της Tracey Thorn. Η μαγευτική, μελαγχολική αλλά όμορφη, σκοτεινή pop των Daughter συνεχίζει τη σπουδαία παράδοση της 4AD σε αυτό τον ήχο και είναι σίγουρα ευτύχημα ότι το γκρουπ πρόκειται να έρθει το καλοκαίρι στα μέρη μας πάνω που η πορεία του μπαίνει σε δημιουργική άνοδο.
Οι 10 δίσκοι και τα τραγούδια που το That's Entertainment άκουσε περισσότερο στο πρώτο δίμηνο του 2016:
Top 10 Albums
1. Is The Is Are - DIIV
2. Adore Life - SAVAGES
3. Not To Disappear - DAUGHTER
4. New View - ELEANOR FRIEDBERGER
5. Emotional Mugger - TY SEGALL
6. Jet Plane And Oxbow - SHEARWATER
7. Blackstar - DAVID BOWIE
8. The Waiting Room - TINDERSTICKS
9. Distractions - SAUNA YOUTH
10. Art Angels - GRIMES
Top 10 Tracks
1. The Wheel - PJ HARVEY
2. T.I.W.Y.G. - SAVAGES
3. Is The Is Are - DIIV
4. Cathy With The Curly Hair - ELEANOR FRIEDBERGER
5. Doing The Right Thing - DAUGHTER
6. Were We Once Lovers? - TINDERSTICKS
7. Lazarus - DAVID BOWIE
8. Filaments - SHEARWATER
9. Emotional Mugger / Leopard Priestess - TY SEGALL
10. The Bridge - SAUNA YOUTH
PJ Harvey - The Wheel
Η φωτογραφία των DIIV στο Primavera 2015 από το Cool Music Central
Σχετικό θέμα